Pierre Corneille: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Bot değişikliği Ekleniyor: sh:Pierre Corneille |
Değişiklik özeti yok |
||
28. satır:
Tartışma ortamının durulmasının ardından, Corneille, 1640'ta Paris'e geri döndü. ''Querelle du Cid'', Corneille'in tiyatro kurallarına daha da dikkat etmesine neden oldu ve bu diğer oyunlarında kendini gösterdi. Bu dönemdeki trajedileri; ''Horace'' (1640, [[Richelieu]]'ye adanmıştır), ''Cinna'' (1643) ve ''Polyeucte'dir'' (1643). ''Le Cid'le'' beraber bu oyunlar, genellikle 'Klasik Dörtleme' olarak bilinirler. Corneille ayrıca, Académie'nin eleştirilerini dinleyerek ''Le Cid'i'', geleneksel tiyatro kullarına daha yakın hale getirmek için iki kere değiştirdi. Oyunun 1648, 1660 ve 1682 versyonları artık 'trajikomedi' adıyla değil, trajedi adıyla sunuldu.
Corneille'in ünü 1640ların ortasında daha da yayıldı ve ilk antolojisi basıldı. 1641'de, yedi çocuğunun
''Pertharite'nin'' 1652'de aldığı kötü yorumlar, Corneille'in hevesini kırdı ve tiyatroyu bırakmasına neden oldu. Tiyatrodan sonra, Thomas a Kempis'in ''Imitation of Christ'ının'' nazım bir çevirisine başladı ve bu eseri 1656'da tamamladı. Nerdeyse sekiz yıllık bir yokluğun ardından, Corneille, 1659'da tiyatroya geri dönmeye ikna edilebildi. Tiyatroya döndükten hemen sonra, XIV. Louis tarafından beğenilen ''Oedipe'i'' yazdı. Ertesi yıl, kısmen kendi tarzının savunması olan ''Trois discours sur le poème dramatique'i'' ('Dramatik şiir üzerine üç söylev') yayımladı. Corneille'in bir anlamda ''Querelle du Cid'e'' karşı savunması olan bu eserde, aynı zamanda klasik tiyatro kurallarının önemini kabul etmiş ama bu kuralları ''Le Cid'de'' kırışını da mantıklı bir şekilde açıklamıştır. Corneille'e göre, [[Aristoteles]]'in dramatik rehberi katı kurallar sunmaktan çok yoruma açık bir eserdir ve bu kuralların bu kadar katı uygulanması gelişmeyi önleyecektir.
| |||