Pink Floyd Duvar (film): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Bot değişikliği Ekleniyor: nl:Pink Floyd The Wall |
Değişiklik özeti yok |
||
27. satır:
}}
'''The Wall''', [[İngiliz]] [[rock]] müzik topluluğu [[Pink Floyd]]'un [[1979]] yılında yayınladığı aynı adlı albüme [[1982]] yılında [[Alan Parker]] tarafından çekilen, [[animasyon]]ları da olan, pek fazla [[diyalog]] olmayan, albümün [[müzik]]lerinin Hey You ve The Show Must Go On dışında tamamının bulunduğu bir [[film]]. Başoyuncu [[Bob Geldof]]'dur. Animasyonlar efsane sanatçı [[Gerald Scarfe]] tarafından yapılmıştır.
Film, Pink Floyd'un konserinden bir görüntü ile başlar ([[In The Flesh]]). Sonraki iki şarkı [[The Thin Ice]] ve [[Another Brick In The Wall, Part I]]'da Pink'in küçüklüğü ve babasının [[2. Dünya savaşı]]'ndaki ölümünü anlatır ve duvara ilk tuğlalar da burada koyulur. [[The Happiest Days of Our Lives]], [[Another Brick in the Wall, Part II]] şarkılarında ki konu Pink'in izolasyonunda bir sonraki aşama olan okuldur. [[Mother]]'da korumacı anneye, [[Empty Spaces]]'de (albümde olmayan [[What Shall We Do Now]]'ı da işin içine katarsak) giderek yalnızlaşan Pink'in kendini tüketime verişine tanık oluruz. [[Young Lust]]'la birlikte artık Pink bir rock yıldızıdır. [[One Of My Turns]], [[Don't Leave Me Now]], [[Another Brick in the Wall, Part III]] Pink'in hayatının ve ilişkilerinin giderek daha da beter hale geldiğini görürüz. [[Goodbye Cruel World]] ile de artık duvar örülmüş, Pink Floyd izolasyon süreci tamamlanmıştır. [[Hey You]], [[Is There Anybody Out There?]] ve [[Nobody Home]] şarkılarında ile yalnız kalan Pink'in yardım çığlıklarını dinleriz. Durumu iyice umutsuz hale gelen Pink'in dünyadan kopmuş, konserlere devam edemeyecek hale gelmiştir. [[Comfortably Numb]], [[The Show Must Go On]] ile konserlere devam edebilmesi için Pink'e uyuşturucu verilmesi anlatılır. İyice deliren ve kurt (worms) sembolüyle çürüyüşü anlatılan Pink artık bir faşist olmuştur ve duvarların arkasında olmaktan memnun gibidir ([[In The Flesh]], [[Run Like Hell]], [[Waiting For The Worms]]). [[Stop]] ise Pink'in tükendiği noktadır. Sonrasında ise [[The Trial]] ayni yargılama gelir. Yargılama Pink'in kendisiyle hesaplaşmasını konu eder. Sonuç olarak duvarlar yıkılır, tüm karanlığına rağmen albüm aydınlık bir sonla biter.
| |||