gjjjjdeğil, bir meslek olduğunu gösterdi. 21 yıl boyunca [[New York]] Üniversite’sinde hocalık yaptı. O kadar popülerdi ki, dersleri spor salonunun yanında yüzlerce sandalyenin sığabileceği bir mekanda yapılıyordu. [[1975]]’ten itibaren 20 yıl [[Wall Street Journal]]’da aylık köşe yazarlığı yaptı.
'''Peter F. Drucker''' ([[19 Kasım]], [[1909]] – [[11 Kasım]], [[2005]]), [[Avusturyalı]] yönetim bilimci. Peter Drucker, 1909 yılında [[Avusturya]]’da eğitim seviyesi yüksek bir anne babanın çocuğu olarak dünyaya geldi. Evlerine dönemin entelektüel elitleri gelir gider, çeşitli konularda tartışmalar yapılırdı. Frankfurt Üniversitesi’nde okudu. Keynes ve Schumpeter’den ders aldı. 1929’da Frankfurt’un en büyük günlük gazatesinde finans yazarlığı yaptı. 1933’te tutucu bir Alman filozofu olan Stahl hakkında yayımlanan yazısında Nazileri o kadar rahatsız etti ki, yayın yasaklanmakla kalmadı yakıldı. Bir süre sonra, “Almanya’da Yahudi” sorunu başlıklı yazısı da aynı kaderi paylaştı.
Hitler başa geçtikten sonra [[Londra]]’ya göçtü. Bankacı oldu. Şöyle diyelim, Londra Bankası’nda [[ekonomist]] olarak işe başladı. [[1937]]’de gazeteci olarak [[Amerika]]’ya gitti. [[Vermont]]’ta Bennington Koleji’nde siyaset ve [[felsefe]] profesörü olarak ders verdi. [[1939]]’da ilk kitabı, “Ekonomik Adamın Sonu: Totaliterliğin Kökenleri”ni yazdı. 1945’te General Motors’u inceledi ve sonucunda [[1950]]’de “İşletme Kavramı”başlıklı çığır açan kitabı basıldı. En önemli metni “Yönetim Uygulaması” [[1954]]’te yayımlandı. Bu çalışmasında işletmeleri masaya yatırdı. Özetle yönetimin bir bilim ya da sanat değil, bir meslek olduğunu gösterdi. 21 yıl boyunca [[New York]] Üniversite’sinde hocalık yaptı. O kadar popülerdi ki, dersleri spor salonunun yanında yüzlerce sandalyenin sığabileceği bir mekanda yapılıyordu. [[1975]]’ten itibaren 20 yıl [[Wall Street Journal]]’da aylık köşe yazarlığı yaptı.
Claremont Üniversitesinde Yüksek Lisans öğrencilerine “İşletmede Drucker” dersi veren Joseph A. Maciariello, Drucker için, “Daireler halinde düşünürdü” diyor. Dehasının bir kısmı bağlantısız görünen öğretiler arasında ortak kalıplar bulabilmesinden kaynaklanıyor.
