Tahrif: Revizyonlar arasındaki fark

==Kuran ve tahrif öğretisi==

Kuran, [[Tevrat]], [[Zebur]] ve [[İncil]] gibi kutsal kitapların önceki [[peygamber]]lere verilmiş olduğunu kabul eder.

Camilla Adang’a göre, Tevrat ile İncil’in değişmezliğini destekleyen ilk âlimler: Ibn al-Layth, Ibn Rabban, Ibn Qutayba, Al-Ya'qubi, Al-Tabari, Al-Baqillani, Al-Ma'sudi’dir. <ref>Camilla Adang, Muslim Writers on Judaism & the Hebrew Bible from Ibn Rabban to Ibn Hazm, ISBN 90-04-10034-2. </ref>

 

Tahrif ile ilgili ilk ayrıntılı bilgilere 10. yüzyılda, Tevrat'ın beş kitabının Musa tarafından yazıldığı fikrine karşı çıkan ve Üzeyir'i Tora yazmakla suçlayan İbni Hâzım’ın yazılarında rastlanmaktadır. İbni Hâzım ayrıca, kitabının birinci (Tanah) ve ikinci bölümünde (Yeni Ahit), kutsal kitaplardaki metinlerin aslına uygunluğuna karşı olarak değerlendirdiği görüşlere sistematik ve ayrıntılı bir biçimde yer vermiştir: kronolojik ve coğrafi çelişkiler; ilahiyatla ilgili imkânsızlıklar (insan biçiminde ifadeler) zina ve fuhuşla ilgili öyküler ve peygamberlere günahkârlık ithamları, ayrıca metnin güvenilir biçimde iletilmediğine dair ifadeler (tevatür). İbni Hâzım, Aaron’un Kudüs’teki Tapınağın hükümdarı olduğu dönemde, tek bir kopyası bulunan Tora’nın nasıl tahribata uğramış olabileceğini açıklamaktadır. İbni Hâzım’ın sonraki dönemlerdeki İslami tartışmalara etkisi büyüktür ve tahrif konusunda ortaya attığı konular ve diğer tartışmalı fikirleri kendisinden sonra gelen yazarlar tarafından sadece ufak tefek değişiklikler yapılarak güncellenmiştir. <ref>The Encyclopeadia of Islam, BRILL</ref> <ref>Power in the Portrayal: Representations of Jews and Muslims in Eleventh- and Twelfth-Century, bölümü "An Andalusi-Muslim Literary Typology of Jewish Heresy and Sedition", sayfa. 56 ve devamı, Tahrif: s. 58, ISBN 0-691-00187-1</ref> <ref>Under Crescent and Cross: The Jews in the Middle Ages, s. 146, ISBN 0-691-01082-X</ref>

 

* “İçlerinden bazıları kelimeleri değiştirdiler ve bu konu da Müslümanlar tarafından yanlış biçimde kullanılarak, sanki bir zamanlar gerçek bir Kutsal Kitap olduğu, ancak birisinin onu sakladığı ve neticede de yanlış kitabın yayınlandığı izlenimi uyandırıldı. Bu Kuran’da yazmaz. Kuran’ın esas eleştirdiği, önlerinde gerçek sözler olan insanların bu sözleri insanlarla paylaşmamalarıdır. Onu yanlış tercüme ediyorlar ya da yanlış betimliyorlar ya da farklı anlamlar çıkartıyorlar. Ona farklı bir bakış açısı ekliyorlar.”

* “Bazıları, gerçekte insanlar tarafından yazılanları Tanrı ile bağdaştırma hatasına düşüyorlar.”

İslamiyet ile ilgili olarak yazılmış, Hıristiyanlığa ait en eski belgeler arasında, 634 ile 640 yılları arasında Günah Çıkaran Maksimus’un Şöhretli Peter’a yazmış olduğu mektup ile 634 ile 637 yılları arasında Kudüs Patriği Sophronius’un (ölümü: 639) üç yazısı bulunmaktadır. Bu yazıların kesinlikle içermediği bir bilgi, Arapların yeni bir dini reddettikleridir. İmparatorluklarını kaybetmiş olan [[Melkit]]ler, Müslümanların zaferinin Hıristiyanların günahlarından kaynaklandığına yordular. 685 ile 692 yılları arasında yazılan Sözde-Methodius Kıyameti ([[Süryanice]]si) diğer pek çok şeyin yanında, Hıristiyanların cezalandırılmak ve günahlarından arınmak için Müslümanlar tarafından yönetildiklerini yazar.

 

Tahrif tartışması ayrıca [[Bizans]] İmparatoru III. Leo’ya<ref>A. Jeffery, Ghevond's text of the correspondence between Umar II and Leo III, in Harvard Theol. Review, xxxvii [1944], 269–321</ref> atfedilmiş ilk tartışmalı metinlerde yer almaktadır ve burada, Yahudilerle Hıristiyanların herkesçe bilinen aynı kutsal metni paylaştıkları ve İkinci Kutsal Tapınak’ın mimarı Üzeyir'in dindar ve güvenilir bir kişi olduğu söylenmektedir. Aynı görüşlere daha sonraki Yahudi yazılarında da rastlanır.