Analog televizyon vericisi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
14. satır:
Bir televizyon vericisinin girişinde [[görüntü sinyali]] ile bir veya ([[Stereofoni (TV)|stereofonik]] yayın vb.için) iki [[ses sinyali]] vardır. Bu sinyaller stüdyolardan fiber kablo, radyo link ağı veya uydu yoluyla alınırlar. Maksimum giriş düzeyleri görüntü sinyali (VF) için 75 Ω [[empedans]] üzerinden '''1''' '''[[volt]],''' ses sinyali (AF) için ise '''600 Ω''' empedans üzerinden '''0 dBm''' dir. VF bant genişliği '''5 MHz'''., AF bant genişliği ise '''15 kHz'''. dir.
Giriş sinyalleri çeşitli düzeltme devrelerinden geçtikten sonra, modülatörlere uygulanırlar. Ülkemizde kullanılan B/G standardına göre, [[ara frekans]] taşıyıcıları ses için '''33.4''', görüntü için de '''38.9''' MHz dir. Ses sinyali taşıyıcıyı [[frekans modülasyonu]] tekniği (FM) ve '''1 kHz'''. de maksimum '''50 kHz''' lik [[frekans sapması]] yapacak şekilde modüle eder. Görüntü sinyali ise taşıyıcıyı [[genlik modülasyonu]] (AM) tekniği ile ve maksimum '''% 90''' derinlik ile modüle eder. Görüntü için modülasyon negatiftir. (Yani görüntü sinyali genliğindeki artış taşıyıcı genliğinde düşüş anlamına gelir.)
| |||