Vikipedi

Germania Superior: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
Sonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Tyrex rean (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
3.983 değişiklik
Yeni sayfa: {{çeviri}} thumb|250px|[[120 yılında Roma eyaleti ''Germania Superior'', ]] '''Germania Superior''' ("Yukarı Germania"), ''[[Germania...
 
Tyrex rean (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
3.983 değişiklik
Değişiklik özeti yok
1. satır:
{{çeviri}}
[[Resim:REmpire-10 Germania Superior.png|thumb|250px|[[120]] yılında Roma eyaleti ''Germania Superior'', ]]
 
Satır 5 ⟶ 4:
==Eyaletin kökeni==
===Roma ilgisinin başlangıcı===
The terms "UpperYukarı Germania" andve "LowerAşağı Germania" doterimlerine not[[Jül appear in theSezar]]'ın ''[[GallicGalya Warssavaşı]]'' of [[Julius Caesar]]tasvirlerinde, andbölgede yetyaşayan hekabileler describesçok theiyi peopletasvir whoettiği livedhalde, in those regions very wellrastlanmaz.{{Fact|date=February 2007}} LowerAşağı Germania was occupied by the, [[Belgae|Belgic]] kabileler tarafından işgal edilmişti.
Yukarı Germania ise aralarında [[Helvetler]], [[Sequaniler]], [[Leuciler]] ve [[Treveriler]]in bulunduğu Kelt kökenli kabileler tarafından işgal edilmişti ve Orta Ren'in batı kıyılarındaki [[Besançon|Vesontio]]'yu geri almak isteyen [[Ariovistus]] komutasındaki Germenler Sezar tarafından M.Ö. 58 yılında yenilgiye uğratıldılar.
Upper Germania was occupied by Gaulish tribes including the [[Helvetii]], [[Sequani]], [[Leuci]] and [[Treveri]] , and, on the north bank of the middle Rhine, the remnant of the Germanic troops that had attempted to take [[Vesontio]] under [[Ariovistus]], but were defeated by Caesar in 58 BC.
 
Bu tarihten sonra Romalılar bölgeden bir daha ayrılmadılar. [[Augustus|Octavian Caesar]] tarafından isyan tehlikesi altında oldukları nedeniyle yöntimleri doğrudan kendisine bağlanan Senatoryal eyaletler arasında Yukarı Germania'da vardı. Açıkçası bu topraklar Cumhuriyetin sonlarına doğru eyalet olarak düzenlenmişti. [[Tacitus]] ''Yıllıklar'' (3.41, 4.73, 13.53) adlı eserinde bu eyaletten bahseder.
The Romans did not abandon this region at any time after then. During a 5-year period in the initial years of his reign (28-23 BC), as [[Dio Cassius]] tells us ([http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/53*.html 53.12]), [[Augustus|Octavian Caesar]] assumed direct governorship of the major senatorial provinces on grounds that they were in danger of insurrection and he alone commanded the troops required to restore security. They were to be restored to the senate in 10 years under proconsuls elected by the senate.
 
Among these independent provinces were upper Germania. Apparently it had become a province in the last years of the republic. [[Tacitus]] also mentions it as the province of Germania Superior in his ''[[Annals (Tacitus)|Annales]]'' (3.41, 4.73, 13.53). Dio Cassius viewed the Germanic tribes as Celts, an impression given perhaps by Belgica, the name assigned to lower Germania at the time. Dio does not mention the border, but he views upper Germany as extending to the source of the Rhine. It is not clear if he was aware of the Upper Rhine in Switzerland, upstream from Lake Constance. Today we call the section of the Rhine running through upper germania the middle Rhine.
 
===İmparatorluğun sınırı===
Augustus tüm orta Germania bölgesini ''Germania Magna'' adında bir eyalet olarak düzenlemeyi planlamıştı. Bu plan Germenler tarafından [[Varus Savaşı|Teutoburg Ormanı savaşı]] ile boşa çıkarıldı. Augustus İmparatorluğu Ren-Tuna hattında sınırlandırmaya karar verdi. Bu aşamadan sonra, hat boyunca Romalıların cezalandırma seferleri ve hattın savunma amaçlı tahkim edilmesi çalışmalarına ağırlık verildi.
Augustus had planned to incorporate all of central Germania in one province, ''Germania Magna''. This plan was frustrated by the Germanic tribesmen at the [[Battle of Teutoburg Forest]]. Augustus decided to limit the empire at the Rhine-Danube border. Thereafter continual conflict prevailed along it, forcing the Romans to conduct punitive expeditions and fortify Germania Superior.
 
By 12 BC, major bases existed at [[Xanten]] (Castra Vetera) and [[Mainz]] (Moguntiacum), from which [[Drusus]] operated. A system of forts gradually developed around these bases. In 69-70, all the Roman fortications along the [[Rhine]] and [[Danube]] were destroyed by Germanic insurrections and [[civil war]] between the legions. At the conclusion of this violent but brief social storm they were rebuilt more extensively than before, with a road connecting Mainz and [[Augsburg]].
 
[[Domitian]] went to war against the [[Chatti]] in 83-85, who were north of [[Frankfurt]] (in [[Hesse]] named after them). At this time the first limes, or continuous fortified border was constructed. It consisted of a cleared zone of observation, a [[palisade]] where practicable, wooden watchtowers and forts at the road crossings. The system reached maximum extent by 90. A Roman road went through the [[Odenwald]] and a network of secondary roads connected all the forts and towers.
 
===Savunma stratejisi===
The plan governing the development of the limes was relatively simple. From a strategic point of view, the [[Agri Decumates]], or region between the Rhine and Danube, offers a bulge in the line between the Celts and the Germanics, which the Germanics had tried to exploit under Ariovistus. The bulge divided the densely populated Celtic settlements along the entire river system in two. Invading forces could move up under cover of the Black Forest. Roman defensive works therefore cut across the base of the bulge, denying the protected corridor and shortening the line.
 
The key point was the shoulder of the bulge at Moguntiacum (Mainz) where the ''masse de manoevre'' or strategic reserves were located. The forts through the forest were relatively lightly defended and on that account were always being burned by the Alamanni. They gave advance notice, however. On being notified, the legions would strike out in preventative and punitive expeditions from Mainz or Strasburg, or Augsburg on the other side.
 
M.Ö. 12 yılında [[Xanten]] (Castra Vetera) ve [[Mainz]]'da (Moguntiacum) büyük operasyonel üsler oluşturuldu. Bu merkezlerin etrafına bir sistem dahilinde tahkimatlar yapıldı. 69-70 yılları arasında [[Ren]] ve [[Tuna]] arasındaki tüm tahkimatlar Germen isyanları ve lejyonlar arasındaki iç savaş çatışmaları sırasında yok edildi. Ortalığın sakinleşmesinin ardından tüm tahkimatlar eskisinden daha güçlü olacak şekilde yeniden inşaa edildi ve Mainz ve [[Augsburg]]'u bir birine bağlayan yeni bir yol yapıldı.
The entire system could only succeed if heavy troop concentrations were kept at Mainz. Fixed defenses alone are not much of a defense, in either ancient or modern times. Other forces are required for attack. At best the fixed defenses serve to warn or delay until a counterattack can be launched. For more complete details on the development of the limes, or frontier, see under ''[[Limes Germanicus]]''.
 
Takip eden barış yıllarıyla birlikte savunma tahkimatları geçici karakterlerini kaybettiler. Lejyon üsleri yakınlarında yeni yerleşim bölgeleri kuruldu. 150 yılından itibaren kuleler ve üsler taş kullanılarak yeniden inşaa edildi. Artık askerler taştan inşaa edilmiş ve içleri fresklerle dekore edilmiş barakalarda yaşıyorlardı. Germen kültürü de değişime uğramıştı. Sezar'ın çalı çırpıdan yapılan perişan kulübelerini yaktığı Suebiler, [[Chattiler]] ve [[Alamanniler]] artık Roma tarzında yapılmış rahat köylerde yaşıyorlardı.
In the subsequent peaceful years, the limes lost its temporary character. Vici, or communities, developed around the forts. By 150, the towers and the bases had been rebuilt in stone. The soldiers now lived in good stone barracks within walls decorated by frescoes. Germanic civilization had changed as well. Where Caesar had described burning the wretched brush hovels of the Suebi who had come to fight for Ariovistus, the [[Chatti]] and the [[Alamanni]] now lived in comfortable Romanized villages around the limes.
 
Germania Superior [[90]] yılında, [[Gallia Lugdunensis]] topraklarının çoğunu alarak bir [[İmparatorluk eyaleti]] olarak yeniden düzenlendi. Eyaletin ilk ve en ünlü valilerinden biri olan geleceğin imparatoru [[Trajan]], [[96]]-[[98]] yılları arasına bölgede görev yapmıştır. [[Helvetler]]in yerleşim bölgeleri de ''Germania Superior'' eyaletinin bir parçası haline getirildi.
Germania Superior was reestablished as an [[Imperial Roman province]] in [[90]], taking large amounts of territory from [[Gallia Lugdunensis]]. One of its first and most famous governors was the future Emperor [[Trajan]], who ruled the province from [[96]] until his accession in [[98]]. The [[Helvetii]] settlement area became part of the province of ''Germania Superior''.
 
==Eyaletin sonu==
Roma'nın en kuzeyde bulunan eyaletlerinde kontrolü kaybetmeye başladığı 300 yılı civarında, Germania Superior'un güneyinde bulunan topraklar (İsviçre platosu) [[Provincia Maxima Sequanorum]] olarak biline eyalet sınırlarına dahil edildi. Eyalet toprakları 5. yüzyıl başlarında artık tamamıyla Burgundilerin kontrolü altına girmiş ve bölgedeki Roma egemenliği sona ermiştir.
Around [[300]], as Rome was losing control over its southernmost provinces, the southern (Swiss) parts of Germania Superior were incorporated into the [[Provincia Maxima Sequanorum]] before they became part of [[Burgundians#The Burgundian Kingdoms|Burgundy]] in the early 5th century.
==Kaynak==
*{{Kaynak wiki2
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Germania_Superior" sayfasından alınmıştır