Songun: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
5. satır:
==Tarihi==
Songun, 1994 yılında [[Kim Il-sung]]’un ölümünden sonra resmi devlet ideolojisi olarak ortaya çıkmaya başlayacaktır. 1995 yılında songun politikaları, “orduya büyük önem atfeden devrimci bir fikir” olarak tanıtılmış ve “parti, ordu ve halk arasındaki tek yürek halindeki birlikteliğin öncüsü” olarak gösterilmiştir.<ref>[http://www.globalsecurity.org/military/world/dprk/songun-chongchi.htm globalsecurity.org adresinden]</ref> Bu siyaset Kim Il-sung’un [[juche]] yani kendi kendine yetebilme siyasetinden belirli bir oranda sapma anlamına gelmektedir. [[Kore İşçi Partisi]] Merkez Komitesinin yayın organı olan ''Rodong Sinmun''’un (İşçilerin Gazetesi) 1997 yılında yayınladığı bir başyazıda; Halkın Ordusunun yeri ve görevinin hiç olmadığı kadar önemli olduğu ve yoldaş başkomutanın önderliğinde enerjik bir şekilde yönetildiğinden bahsedilmiştir. Yazıya göre bu aşamada artık ordu; halk, devlet ve partiyle özdeş olmaktadır.<ref>[
==Gerekçeleri==
Kim Il-sung’un ölümünden sonra neden Kuzey Kore’nin songun siyasetinin ön plana taşıdığına dair kimi nedenler sıralanabilir. Bunlardan bir tanesi belirsiz uluslararası durumunu sağlama almak isteyen ülkenin askeri gücünü artırma isteğidir. <ref> ‘’North Korea: Another Country’’, Bruce Cumings, The New Press 2004 ISBN 978-1565849402 </ref> Bir bakıma saldırgan bir yanı olan bu siyasetin topluma kimi olumsuz etkileri de olabilmektedir. Topluma ayrılması gereken imkanların orduya yönlendirilmesi özellikle sosyalist bloğun ve Sovyetler Birliğinin dağılmasından sonra ülkeyi zor duruma sokmuştur. Ardı ardına yaşanan doğal felaketler ise durumu ağırlaştıran etkenler olmuştur. Songun siyasetinin ön plana çıkmasının bir diğer nedeni ise iç siyasi dengelerdir. Kim Il-sung öldükten sonra Kuzey Kore önderliği oğlu Kim Jong-il’e geçmiştir. Babası öldüğü sırada Kim Jong-il’in hükümetteki görevi orduydu ve kendisi ordu yönetiminde ikinci adam konumundaydı. Bu verili durumda iktidarını güçlendirmek isteyen yeni liderin ordudaki desteğini sağlamlaştırmaktan başka çaresi bulunmamaktaydı. Bu bakış açısına göre hükümette temsil edilen diğer alanların aleyhine olarak Kim Jong-il’in orduya yaptığı vurgu gözlemlenebilir. Lağvedilen Merkezi Halk komitesi, Devlet Başkanlığı gibi kurumlar, Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti Yönetim Konseyinin rolünün azaltılması bu kapsamda düşünülebilir.
|