Tuyuğ: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k 85.102.147.38 tarafından yapılan değişiklikler geri alınarak, Oyhan Hasan Bıldırki tarafından değiştirilmiş önceki sürüm geri getirildi. |
Değişiklik özeti yok |
||
7. satır:
Bazı hallerde, rubâîlerde de rastladığımız gibi (aaaa) kafiyelenişinde olan tuyuğlar da görülür.
Tuyuğ’un, rubâî (aruz) ve [[mânî]] (hece) den farkı, veznindedir.
Tuyuğlar, aruzun '''fâ i lâ tün + fâ i lâ tün + fâ i lün''' ( -.--- / -.--- /-.- ) kalıbıyla
yazılır. Tuyuğlarda hikmetli düşünceler, tasavvufî ve felsefî duygular dile getirilir.
XIV. yy. şairlerinden [[Kadı Burhaneddin]]’in başlattığı Tuyuğ adlı [[Türk]] icadı millî nazım şeklinin usta uygulayıcılarından birisi de, hiç şüphesiz, yine aynı yüz yılın şairlerinden biri olan [[İmameddin Seyit Nesimî]]’dir.
Özellikleri:
1. Divan Edebiyatına Türklerin kazandırdığı bir nazım şeklidir.
2. Kafiye düzeni aaxa ya da aaaa şeklindedir. (manide de öyle)
3. Dört dizeden oluşur.
4. Tuyuğlarda genellikle cinaslı kafiye kullanılır.
5. Tuyuğda, mani ve rubaide olduğu gibi önemli bir fikir söylenmeye çalışılır. Bu nedenle zor söylenen şiirlerden sayılır.
6. Mahlassız bir şiirdir.
7. Kadı Burhaneddin ve Nesimî bu türün ustalarıdır
'''Örnekler:'''
| |||