Erken Tunç Çağı: Revizyonlar arasındaki fark

 

Anadolu ve Trakya'da yaklaşık MÖ 3.000-2.000 yılları arasına tarihlendirilen İlk Tunç Çağı, genel karakteri ile üzerinde tapınak ve idari binaların da bulunduğu organize, tahkimli, bağımsız şehir devletlerinden oluşan bir dönemi kapsar. Bu dönem yeni sosyal, dinsel ve teknolojik değişime tanıklık eder. [[Bakır|Bakırın]] [[kalay]] ile karıştırılarak [[tunç|tuncun]] elde edilmesi dönemin madenciliği açısından önemli bir gelişmedir. Bu dönemde [[altın]] ve [[gümüş]] gibi değerli madenlerden yapılmış gömü hediyeleri içeren mezarlıklar toplumsal değişikliğin kanıtıdır. Bu dönemde ayrıca ticaret gelişmiş, Ege, Orta Doğu ve Balkanlar'ı kapsayan geniş bir ticaret ağı kurulmuştur. İlk Tunç Çağı Anadolu ve Trakya'da İlk Tunç Çağı I-II-III diye 3 evreye ayrılmakta ve binin üzerinde yerleşmeyle temsil edilmektedir.

Bu yerleşmelerden bazıları şunlardır:

[[Aslantepe]] (Malatya), [[Alacahöyük]] (Çorum), [[Acemhöyük]] (Aksaray), [[Troya]] (Çanakkale), [[Karaoğlan]] (Ankara), [[Alişar]] (Yozgat), [[Karahöyük]] (Konya), [[Kültepe]] (Kayseri), [[Demircihöyük]] (Eskişehir), [[Mahmatlar]] (Amasya), [[Horoztepe]] (Tokat), [[İkiztepe]] (Samsun), [[Gözlükule]] (Tarsus), [[Beycesultan]] (Denizli), [[Şemsiyetepe]] (Elazığ), [[Kuruçay]] (Burdur).