|
[[Polonyalılar]] (Lehler), [[Çekler]] ve [[Slovaklar]] Batı Slavları grubuna girer.
[[Sırplar]], [[Hırvatlar]], [[Bulgarlar]], [[Slovenler]], [[Makedonlar]], Güney Slavları grubuna girer. Ayrıca, [[Boşnaklar]], [[Pomaklar]], [[Torbeşler]] ve [[Goralılar]] da Slav etnisitesindeGüney düşünülmekleSlavları beraber,grubuna bugirer. halkların Slav olmadıklarını belirten çok sayıda bilimsel araştırma vardır.
Genel olarak [[Boşnaklar]], [[Pomaklar]], [[Torbeşler]] ve [[Goralılar]]ın Slav olarak değerlendirilmesine bugün kullandıkları Slav kaynaklı dilleri sebep olmaktadır.
[[Goralılar]]ın yaşadığı yer olan [[Kosova Cumhuriyeti]]'nin [[Gora bölgesi]]nde yapılan çalışmalarla Gora halkının geleneklerinde, dil özelliklerinde, ev süslemelerinde, mezar taşlarında Slav geleneklerinden çok farklı bir tarza rastlanmıştır. Ayrıca, [[Gora bölgesi]]ndeki kayalıklarda bulunan ve [[Türk damgaları]]nı, Türk damga sistemlerini andıran damgalar ve yazılar da [[Goralılar]]ın Slav etnisitesine olan yakınlığından ziyade, onların [[Türk]]-[[Turanî]] halklara yakınlığını gösteren belgelerden sayılabilirler. Benzer durum [[Pomaklar]] ve [[Torbeşler]] için de söz konusu edilmektedir. Zira Torbeşler de Goralılarla aynı bölge ve hatta ülkede yaşayan benzer yapıdaki bir halktır. [[Pomaklar]] için de durum aynıdır. <ref>Gora Halk Sanatları (Kayıp Mirasın İzinde), Dr. Tülin Çoruhlu, 2008, UKİD</ref>
Slavlar [[din]]î bakımdan [[Ortodoks]]lar ve [[Katolik]]ler olarak iki ana grupta toplanır. Ayrıca [[Müslüman]] ve [[Protestan]] Slavlar da vardır . Ancak, Müslüman Slavlar olarak bilinen bazı halkların Slav dünyasının dışına ait olduğu, yeni çalışmalar ışığında düşünülmeye başlanmıştır. Ortodoks Slavlar geleneksel olarak [[Kiril alfabesi]]ni, Katolik ve Müslüman Slavlar ise [[Latin alfabesi]]ni kullanırlar. ▼[[Boşnaklar]]ın etnik kökeni hususundaki çalışmaların bazıları, onların [[Balkanlar]]’da diğer Slav halklarından her zaman ayrı durmaya gayret gösterdiklerini, bütün diğer Slav halkları [[Ortodokslaşma]] veya [[Katolikleşme]] eğilimi gösterirken Boşnakların Bogomil inancını sürdürdüklerini gösterir. Ayrıca, kültürel özellik olarak da diğer Slavlardan farklı kalmasına, [[Balkanlar]]’da tarihî süreç içinde yaşayan [[Müslüman]] olmayan Türkler ve sonrasındaki [[Müslüman]] Türklerle ilişkilerinin bulunması; [[Osmanlı Devleti]]’nin bürokrasisinde Boşnak nüfusun azımsanmayacak oranı ve Boşnak halkının [[Osmanlı Devleti]]’ne son dönemlerine kadarki bağlılığı gösterilebilir. [[Bosna Eyaleti]]-Vilayeti, Osmanlı idarî sisteminde isyanların yaşanmadığı müreffeh bir vilayet özelliğinde olmuştur. “Boşnak”, “Boşnyak” etnonimi konusunda çeşitli etimoloji çalışmalarından birisi de bu ismin, söz konusu halkın tarihteki önderlerinden biri olan Bonyak adına işaret etmektedir. Boşnaklar, [[Osmanlı Devleti]] idaresinin ardından Güney [[Balkanlar]]’da kurulan [[Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı]] ve sonrasında kurulan [[Yugoslavya]] döneminde Slavlarla daha yoğunluklu bir etkileşim içinde olmuşlardır. [[Bosna Hersek]]’in [[Yugoslavya]]’dan bağımsızlığını kazanmasının ardından gelişen yeni süreçte Boşnaklarda özleşme çabaları görülür. Bu çabalar, hem millî hem [[din]]î açıdan söz konusudur.
Genel olarak [[Boşnaklar]], [[Pomaklar]], [[Torbeşler]] ve [[Goralılar]]ın Slav olarak değerlendirilmesine bugün kullandıkları Slav kaynaklı dilleri sebep olmaktadır. Ancak, bir ırkın herhangi bir oymağının dilini yitirip başka bir dili kullanması, dünya tarihinin her safhasında görülen bir olgudur. Bunun yanında, tarihte Türk halklarından biri olduğu bilinen [[Bulgarlar]]ın da zamanla Slavlaşma ve Ortodokslaşma ile özlerini yitirerek Slav dünyasına dâhil oldukları açıktır. “[[Bulgar]]” etnonimi, [[Eski Türkçe]]de kullanılan “bulga-” fiilinin geniş zaman eki “–r” ile oluşmuş bir şekildir (Bulga-r “Karışık, bulanık vb.”). Anlam olarak da tarihî devirde karışıklık, bulanıklık içinde bulunan bir bölgenin halkı olmaları düşünülmektedir. Eski Türkçedeki bu “bulgamak” fiilinin bugünkü hâli “bulamak”tır.
“Batı veya [[Avrupa Hunları]] Hükümdarı [[Attila]]’nın 453 yılında ölümünden sonra yerine geçen en küçük oğlu [[İrnek]] (‘Hρναχ) babasının kabileleri üzerindeki egemenliğini, kısa bir süre için de olsa, sürdürebilmiş, fakat onun kurduğu siyasî ve askerî örgütü devam ettirememişti. [[Attila]]’nın [[Hun]] konfederasyonu, bu nedenle, onun ölümünden kısa bir süre sonra çözülmüş ve dağılmıştı.
[[Bizans]] tarihçilerinden Rhetor Priskos ile Suidas, 463 yılında, Şaragur (Σαράγουροι), Ugor (Ούγωροι) ve Onogur ('Ονόγουροι) adlı Hun kabilelerinin Karadeniz’in kuzeyinde, [[Tuna]] ırmağının kolları ile [[Volga]] ([[İdil]]) arasındaki bozkırlarda yerleşmiş olduklarını kaydederler.
Bu tarihten aşağı yukarı 20 yıl sonra, 482’de, [[Bizans]] kaynakları bu konfederasyonun veya onun en önemli kabilesinin adı olarak [[Bulgar]] (Βούλγαροι) adını zikrederler." <ref>Tuna Bulgarları ve Dilleri, Prof. Dr. Talat Tekin, 1.s., 1987, Ankara</ref>
▲Slavlar [[din]]î bakımdan [[Ortodoks]]lar ve [[Katolik]]ler olarak iki ana grupta toplanır. Ayrıca [[Müslüman]] ve [[Protestan]] Slavlar da vardır. Ancak, Müslüman Slavlar olarak bilinen bazı halkların Slav dünyasının dışına ait olduğu, yeni çalışmalar ışığında düşünülmeye başlanmıştır. Ortodoks Slavlar geleneksel olarak [[Kiril alfabesi]]ni, Katolik ve Müslüman Slavlar ise [[Latin alfabesi]]ni kullanırlar.
Slavların kökeni pek bilinmemektedir: İ.S. 1.yy'da Romalı yazarların Venedi (Wendler) adı altında sözünü ettiği, Vistül ile Dinyeper arasında yerleşmiş olan ve Roma kaynaklarında adı geçen halkın Slavların ataları olduğu sanılır. Slav adıysa ancak VI.yy'da bütün Avrupa'yı etkileyen göçler sırasında ortaya çıkmıştır. Slav halkları, doğuda Dinyeper ve Yukarı [[İdil]] (Volga) havzalarında, güneyde de [[Balkan]] Yarımadasına doğru yayıldılar. Tarımla geçimlerini sağlayan, doğal güçlere büyük saygı gösteren ve boylar hâlinde örgütlenmiş olan topluluklar, Slavların günümüzde yoğunlaşmış oldukları alana yavaş yavaş yerleştiler.
|
