Dolmabahçe Sarayı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Dreamer (mesaj | katkılar)
Dreamer (mesaj | katkılar)
77. satır:
 
==Süslemeleri==
[[Resim:Istanbul Dolmabahce entrance.JPG|220px|thumb|rightleft|<center>Dolmabahçe Sarayı'nın dış süslemeleri, Barok, Rokoko ve Ampir motiflerinden oluşur</center>]]
 
Dolmabahçe Sarayı'nın iç ve dış süslemeleri Batı'nın çeşitli sanat dönemlerinden alınan motiflerin birarada kullanılmasıyla gerçekleştirilmiştir. Barok, Rokoko ve Ampir özelliğindeki motifler içiçe kullanılmıştır. Sarayın inşaatında [[Marmara Adaları]]'ndan çıkarılan maviye benzer bir renkteki mermer kullanılmış, iç süslemede ise su mermeri, billur, somaki gibi kıymetli haiz mermer ve taşlarla çalışmalar yapılmıştır.<ref> Şehsuvaroğlu, ''a.g.e.'', s. 19. </ref> Dış cephelerdeki süslemelerde olduğu gibi iç tezyinatta da eklektik (seçmeci) anlayış hakimdir. Sarayın duvar ve tavan süslemeleri İtalyan ve Fransız sanatçılar tarafından yapılmıştır. <ref> F. Fumelli, ''The Palace of Dolmabahçe, Instatuto Geografico De Apostini'', ''Novara'', [[1956]]. </ref> İç süslemelerde çoğunlukla [[altın]] tozu kullanılmıştır. Resimler sıva ve alçı üzerine yapılmış, duvar ve tavan süslemelerinde perspektifli mimari kompozisyonlarla boyutlu yüzeyler meydana getirilmiştir.<ref> Yücel ve Öner, ''a.g.e.'', s. 16. </ref> Sarayın iç dekoru, tarih akışı içinde ilaveler yapılarak zenginleştirilmiş, özellikle yabancı devlet adamı ve kumandanların hediyeleri ile salon ve odalar ayrı bir değer kazanmıştır.<ref>Walter Hotz, ''Byzans-Konstantinopl'', München, [[1978]], s. 181. </ref> Séchan isimli yabancı bir sanatkar sarayın dekore edilmesinde ve döşenmesinde çalışmıştır. Avrupai stilde (Regence, XV. Louis, XVI. Louis, Viyana-Thonet) ve [[Türk]] tarzındaki [[mobilya]]ların yanısıra, saray odalarında görülen minder, döşek ve şalteler alaturka hayat tarzının devam ettirildiğini göstermektedir. [[1857]] tarihli belgelerde Séchan'a başarısından dolayı nişan verildiği ve kendisine üçmilyon frank hakkının ödenmesi gerektiği açıklanmıştır. <ref>Feryal İrez, "Milli Saraylarımızın Mobilya Yönünden Tanıtılması", tebliğ, ''Milli Saraylar Sempozyumu'', s. 160. </ref>