Evlad-ı Fatihan: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
2. satır:
[[Osmanlı İmparatorluğu]]nda Rumeli’de kurulan, eski trakya-balkanlar'ın fethine katılan Beylerin evlatlarına dayanan teşkilata verilen ad.”
1335 Yılında [[Süleyman Gazi]]'nin [[Karasi]] Beyi olması ile zamanının ünlü kayı beyleri [[ Hacı İlbey]] ve [[Gazi
Teşkilat 1697 yılında 16 000 kişiye ulaşmıştır. Osmalı Ordularının ilerlemelerine ön hazırlık akınlar yapıyorlar ve istihbarat sağlıyorlardı. Balkanlardaki Savaşlarda en çok kayıp veren "Evladı Fatihan" askerleri olmuştur.1846 yılında Selanik müşirine yazılan bir emirle Evladı Fatihan teşkilatı göreceli olarak ortadan kaldırılmış olmasına rağmen gönüllülük esasıyla 1923 yılına kadar fiilen devam etmiştir.Teşkilatlanma tamamen eski Türk akıncı Beylerinin [[Tımar]] esasına dayanmakta olup her nekadar Osmanlıda aristokrasi olmadığı söylensede, Eski Bey soyundan gelenlerin liderliğinde( Komutasında ) Eski Tımar alanları ( Tımar köyleri )içerisinde, asker toplayarak gönüllülük esaslı bir teşkilatlanmadır.[[Balkan Savaşı]]ndan sonra Nüfus Mübadelesine kadar çeteler şeklinde işgale karşı direnişe devam etmişlerdir.
Bilinen Son Kayı Beyi [[Koca İlyas]]' olup Yunanlılara karşı savaşırken [[Kayalar]]da Şehit olmuştur.
Kanunnâme’de; “Yörük taifesi öteden beri Devlet-i Âliyyenin güzîde ve cengâver, itâatli, ferman dinleyen askerlerinden olup, eski seferlerde küffâr ile yapılan harplerde, kendilerinden iyice yararlık ve yüz aklıkları görüldüğünden, bu tâifeye Evlâd-ı Fâtihân adı verilmiştir”denilmektedir
| |||