'''Karl Theodor Wilhelm Weierstraß''' (31 Ekim 1815, [[Ostenfeld (Rendsburg)|Ostenfelde]] [[Münster]] - 19 Şubat 1897, [[Berlin]]), [[Almanlar|Alman]] öğretmen ve matematikçidir.
Meslek yaşamına [[Münster]]'de, Deutsch-Krone'de ve Braunsberg'te ilkokul öğretmeni olarak başladı, daha sonra 1856'da [[Berlin]] Meslek Enstitüsü'nde çalıştı, 1864'te de [[Berlin]] Üniversitesi matematik profesörlüğüne atandı ve hayata gözlerini yumana dek ders verdi.Derslerinde,[[Matematiksel analiz|çözümleme]]nin yeniden doğmasına önemli katkılarda bulundu ve bütün bir matematikçiler kuşağı üzerinde bir etki yarattı. [[Ernst Eduard Kummer|Kummer]] ile birlikte Almanya'daki ilk matematik seminerini düzenledi.[[Bernhard Bolzano|Bolzano]], [[Niels Henrik Abel|Abel]] ve [[Augustin Louis Cauchy|Cauchy]]'nin başlattığı matematiği kurallar bağlama çabasını daha da ileri götürerek bir sayı dizisinin limiti,sürekli değişken vb. kavramlarına ilişkin henüz yeterince açık olmayan formülleştirmeleri [[aritmetik]] eşitsizlikler biçiminde ifade etti ve böylece matematikte sezginin rolünü daha da azalttı.Bu kavramları iyice irdeleyerek sürekli ve hiçbir noktasında türevi alınamayan bir fonksiyonun kurulması problemini ortaya attı.Bu fonksiyonu düzgün yakınsak sonsuz bir seriyle tanımladı.
Çözümlemeyi aritmetiğe dayandırmak istedi ve aritmetiğin mantık temelinden yoksun oluşunu gidermek için bir gerçek sayılar kuramı geliştirdi. [[Karmaşık analiz]]in geliştirilmesine büyük katkıda bulundu.Yaklaşımı yereldi:tam serileri yakınsaklık çemberleri içinde inceledi ve analitik uzantı yönteminin yardımıyla fonksiyonların değerini varlık alanlarının her noktasında elde etti. [[Analitik fonksiyon]]lara karşı ilgisi,[[eliptik fonksiyonları]] incelerken doğdu ve bu yolla temel hedefine ulaştı; [[Abel integralleri]]'ne ve onların ters fonksiyonlarına, [[Abel teoremi|Abel fonksiyonları]]'na ilişkin genel bir kuram geliştirdi.
