Servet-i Fünûn edebiyatı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Solider (mesaj | katkılar)
k Gerekçe: Yapıcı olmayan değişiklik) Omercancayir (mesaj) tarafından yapılan 28220013 sayılı değişiklik geri alınıyor.
Etiket: Geri al
13. satır:
 
=== Abes Muktebes Tartışması ===
[[Divan edebiyatı|Divan edebiyatında]]nde kafiye, iki mısrada bir, [[Arap alfabesi]]ndeki harflerin tekrarıyla oluşturulur. Şiirin anlamı ve beyitlerin bütünlüğü bu kafiye sayesinde bütünleşir. Türk edebiyatında bu kural, Türkçe fonetiğine uygun biçimde düzenlenmemiş ve Türkçede aynı sesi karşılayan farklı harfler yerine Arap abecesindeki aynı harflerin tekrarı esas alınmıştır. Ancak bu durum Tanzimat edebiyatının getirdiği şekilde ve içerikte yenileşme çabası içinde ufak adımlarla çözülmeye çalışılmıştır.
 
Şinasi, [[Alphonse de Lamartine]]'den Meditations şiirinden dört kıtayı çevirirken yeni kafiyeleniş şekilleri arar. Bir sonraki adımda da [[Ethem Pertev Paşa]]'nın Victor Hugo'dan tercüme ettiği Tıfl-ı Naim isimli şiirinin eski edebiyat ile ilgisi yoktur. Bu kafiyedeki yenilenme çabaları içerisinde [[Abdülhak Hamit Tarhan]]'ın [[Duhter-i Hindu]] piyesiyle yeni nazım şekilleri gelir. Bu hareketler, bize şiirde şekil değişikliğine yönelişi gösterir.<ref>Birinci, N. (2000). ''Edebiyat üzerine incelemeler''. Kitabevi.</ref> Bu değişim çabalarının içerisinde Hasan Asaf isimli bir genç, 1895 tarihinde Malumat Gaztesi'nde Bürhan-ı Kudret isminde bir şiir yayımlar.