'''Dizel lokomotif''', [[dizel motor]]la çalışan bir [[Demiryolu ulaşımı|Demiryoludemiryolu]] [[lokomotif]]idir. Temel olarak mekanik gücün tekerleklere iletilme şekli bakımından farklı olan birkaç tip dizel lokomotif geliştirilmiştir.
Erken [[içten yanmalı motor|içten yanmalı]] lokomotifler yakıt olarak [[gazyağı]] ve [[benzin]]i kullanmaktaydı. [[Rudolf Diesel]], 1898'de ilk dizel motorun patentini aldı.<ref>{{kaynak |yazar=Rudolf Diesel |yer=ABD |sayı=608,845 |tarih=15 Temmuz 1895 |url=http://www.google.com/patents?vid=USPAT608845&id=vQVgAAAAEBAJ&dq=608845 |başlık=Internal-combustion engine |erişimtarihi=31 Ocak 2019 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20121221110431/http://www.google.com/patents?vid=USPAT608845&id=vQVgAAAAEBAJ&dq=608845 |arşivtarihi=21 Aralık 2012 |ölüurl=hayır}}</ref> Tasarımındaki sürekli gelişmelerle boyutlarını küçüldü ve güç-ağırlık oranlarını lokomotife monte edilebilecek bir noktaya çıkardı. [[İçten yanmalı motorlarmotor]]lar yalnızca sınırlı bir tork aralığında verimli bir şekilde çalışır ve düşük güçlü benzinli motorlar mekanik bir şanzımana bağlanabilirken, daha güçlü dizel motorlar yeni şanzıman biçimlerinin geliştirilmesini gerektirdi.<ref>Arnold Heller: ''Der Automobilmotor im Eisenbahnbetriebe'', Leipzig 1906, reprinted by Salzwasserverlag 2011, {{ISBN|978-3-86444-240-7}} {{De}}</ref><ref>[{{Web kaynağı |url=http://www.zeno.org/Roell-1912/A/Elektrische+Eisenbahnen |başlık=Röll: ''Enzyklopädie des Eisenbahnwesens'' → ''Elektrische Eisenbahnen'', there go to ''VII. Automobile Triebwagen'' → ''zu b Benzin-, Benzol- oder Gasolin-elektrischen Triebwagen'' {{De}} |erişimtarihi=31 Ocak 2019 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20190216120355/http://www.zeno.org/Roell-1912/A/Elektrische+Eisenbahnen |arşivtarihi=16 Şubat 2019 |ölüurl=hayır}} Röll: ''Enzyklopädie des Eisenbahnwesens'' → ''Elektrische Eisenbahnen'', there go to ''VII. Automobile Triebwagen'' → ''zu b Benzin-, Benzol- oder Gasolin-elektrischen Triebwagen'' {{De}}]</ref><ref>Raymond S Zeitler, American School (Chicago, Ill.): [https://archive.org/details/selfcontainedra00illgoog ''Self-Contained Railway Motor Cars and Locomotives''], section ''SELF-CONTAINED RAILWAY CARS 57–59''</ref><ref>{{Web kaynağı |url=http://www.zeno.org/Roell-1912/A/Arader+und+Csan%C3%A1der+Eisenbahnen+Vereinigte+Aktien-Gesellschaft |başlık=Röll: ''Arader und Csanáder Eisenbahnen Vereinigte Aktien-Gesellschaft'' {{De}} |erişimtarihi=5 Ekim 2020 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20200508013953/http://www.zeno.org/Roell-1912/A/Arader+und+Csan%C3%A1der+Eisenbahnen+Vereinigte+Aktien-Gesellschaft |arşivtarihi=8 Mayıs 2020 |ölüurl=hayır}}</ref><ref>{{Web kaynağı |url=http://villamosok.hu/bhev/jarmuvek/mavatvett/#pxxiii |başlık=Museal railcars of BHÉV and their history |erişimtarihi=31 Ocak 2019 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20190213004438/http://villamosok.hu/bhev/jarmuvek/mavatvett/#pxxiii |arşivtarihi=13 Şubat 2019 |ölüurl=evet}}</ref>
İlk başarılı dizel motorları dizel-elektrik şanzımanlarını kullanmaktaydılar ve 1925'te [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]]'de az miktarda 600 bg (450 kW) gücünde dizel lokomotifler hizmete girdi. 1930'da [[Armstrong Whitworth]], [[Arjantin]]'deki Buenos Aires Büyük Güney Demiryoluna [[Sulzer]] tasarımlı motorları kullanan iki adet 1,200 bg (890 kW) lokomotif teslim etti. 1933 yılında, [[Maybach]] tarafından geliştirilen dizel-elektrik teknolojisi, yüksek hızlı şehirlerarası iki araçlık bir set olan DRG Class SVT 877'yi itmek için kullanıldı ve 1935'ten başlayarak [[Almanya]]'daki diğer düzleştirilmiş araç setleriyle seri üretime girdi. 1934 yılının sonlarında, [[General Motors]]'un 1930–34'teki araştırma ve geliştirme çalışmaları ve [[Budd Company]]'nin hafif gövde tasarımındaki ilerlemeler ile elektrik itiş gücü yüksek hızlı ana hat yolcu hizmetine getirildi.