Okyanus ortası sırtı: Revizyonlar arasındaki fark

Dünyanın orta okyanus sırtları birbirine bağlı ve her [[:en:Ocean|okyanusun]] bir parçası olan tek bir küresel orta okyanus sırt sistemi olan Ocean Ridge'i oluşturuyor ve bu da onu dünyanın [[:en:List of mountain ranges#By length|en uzun]] [[:en:Mountain range|dağ sırası]] yapıyor. Sürekli dağ silsilesi 65.000&nbsp;km (40.400&nbsp;mi) uzunluğundadır ([[:en:Andes|And Dağları]], en uzun kıta dağ silsilesi birkaç kat daha uzun) ve okyanus sırt sisteminin toplam uzunluğu 80.000&nbsp;km (49.700&nbsp;mi) uzunluğundadır.<ref>{{Web kaynağı | url = https://oceanservice.noaa.gov/facts/midoceanridge.html | başlık =What is |the erişimtarihilongest =mountain range | tarih = on Earth?| çalışma erişimtarihi= | yayıncı arşivtarihi=15 Ocak 2009| arşivurl = https://web.archive.org/web/20090115124601/https://oceanservice.noaa.gov/facts/midoceanridge.html | arşivtarihi tarih=|ölüurl=hayır|dil=en|çalışma=|yayıncı=|çeviribaşlık=Dünyanın 15en Ocakuzun 2009sıradağları | ölüurl =hayırneresidir?}}</ref>

At [[:en:Spreading center|yayılan merkezi]] bir okyanus ortası sırtta deniz tabanında derinliği yaklaşık 2,600 metre (8,500&nbsp;ft).<ref>{{Web kaynağı | url = https://en.wikipedia.org/wiki/Special:BookSources/9780128130827 | başlık =Encyclopedia of Ocean Sciences| erişimtarihi = | tarih arşivtarihi=16 Mayıs 2020| çalışma = | yayıncı = | arşivurl = https://web.archive.org/web/20200516151848/https://en.wikipedia.org/wiki/Special:BookSources/9780128130827 | arşivtarihi tarih= 16 Mayıs 2020 | ölüurl =hayır|çalışma=|yayıncı=}}</ref><ref>{{Dergi kaynağı|url=https://books.google.com.tr/books?id=VdSaAAAAQBAJ&printsec=frontcover&dq=isbn:9781107017528&hl=tr&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|başlık=Searle, Roger, 1944– (2013-09-19). Okyanus ortası sırtlar . New York. ISBN 9781107017528. OCLC 842323181 .|başlık=|erişimtarihi=|tarih=|dil=en|çalışma=|yayıncı=}}</ref> Sırt yanlarında deniz tabanının derinliği (veya bir taban seviyesinin üzerindeki bir orta okyanus sırtındaki bir yerin yüksekliği) yaşı ( derinliğin ölçüldüğü [[:en:Lithosphere|litosferin]] yaşı) ile ilişkilidir . '''[[:en:Seafloor depth versus age|Derinlik yaş ilişki]]''' bir litosferleri plakanın soğutulması ile modellenebilir <ref>{{Dergi kaynağı|url=Sclater, John G .; Anderson, Roger N .; Bell, M. Lee (1971-11-10). "Orta doğu Pasifik sırtlarının yükselmesi ve evrimi". Jeofizik Araştırmaları Dergisi .|başlık=|erişimtarihi=|tarih=|çalışma=|yayıncı=}}</ref><ref>{{Dergi kaynağı|url=Parsons, Barry; Sclater, John G. (1977-02-10). "Okyanus tabanı batimetrisi ve ısı akışının yaşla değişiminin analizi". Jeofizik Araştırmaları Dergisi|başlık=|erişimtarihi=|tarih=|çalışma=|yayıncı=}}</ref> ya da [[doi:10.1016/0012-821X(74)90180-0|manto yarı-uzay]].<ref>{{Dergi kaynağı|url=Davis, EE; Lister, CRB (1974). "Ridge Crest Topografisinin Temelleri". Dünya ve Gezegensel Bilim Mektupları .|başlık=|erişimtarihi=|tarih=|çalışma=|yayıncı=}}</ref>  İyi bir yaklaşım, deniz tabanının, deniz tabanı çağının kare kökü ile orantılı olarak yayılan bir okyanus ortası sırtındaki bir yerde derinliğidir. [https://doi.org/10.1016%2F0012-821X%2874%2990180-0]  Çıkıntıların genel şekli [[:en:Wallace Pratt|Pratt isostacy]] : sırt eksenine yakın, okyanus kabuğunu destekleyen sıcak, düşük yoğunluklu manto vardır. Okyanus plakası, sırt ekseninden uzakta soğudukça, okyanus mantosu [[:en:Lithosphere|litosferi]] (kabuğun ile birlikte okyanus plakalarını içeren daha soğuk ve daha yoğun kısmı) kalınlaşır ve yoğunluk artar. Böylece daha eski deniz tabanının altında daha yoğun bir malzeme bulunur ve daha derindir.

{{Kaynakça|2}}