İtalyan edebiyatı: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
'''İtalyan Edebiyatı''', İtalyan yazarlarca [[İtalyanca]] yazılmış edebiyat yapıtlarını kapsar. [[İtalya]]'nın siyasal birliğini 19. yüzyıla kadar kuramaması ve [[Katolik Kilisesi]]'nin etkisiyle, yazılı metinlerde uzun süre [[Latince]] kullanılmış ve yerel bir dilin yaygınlaşması öbür [[Avrupa]] ülkelerine göre daha geç başlamıştır. 12. ve 14. yüzyıllar arasında İtalya'da [[Fransızca]] düzyazı ve [[koşuk]]la yazılmış [[romans]]lar okunmuş ve klasik metinlerden uyarlamalar yapılmıştır. Böylece 13. yüzyılda bir Fransız-İtalyan edebiyatı gelişmiştir. İtalyanlar Fransız [[öykü]]lerini çoğu zaman uyarlayarak ve bunlara çeşitli eklemeler yaparak kaleme almışlardır. Bu edebiyatta Fransızca kullanılmakla birlikte, yazarlar yapıtlarına yer yer kendi lehçelerinin özelliklerini de katmışlardır.
Aynı dönemde Fransa'daki Provence yöresinde yazılan lirik şiirler İtalya'da da yaygınlaştı. 1208-1250 arasında [[Sicilya]]'yı yöneten Kutsal Roma-Germen İmparatoru [[II. Friedrich]]'in sarayında, [[Sicilya Okulu]] olarak adlandırılan bir grup şair Provence şiir biçimleri ve konularını örnek alarak yerel dilde şiirler yazdı. II. Friedrich'in ölümünden sonra kültürel merkez [[Toskana]] oldu. Burada [[Guittone d'Arezzo]] ve onu izleyen şairler Sicilya Okulu tarzı şiirler yazdılar. Daha içten bir dille aşk şiirleri yazan ve
[[Assisili Aziz Francesco]]'nun ölçülü düzyazıyla [[Umbria]] lehçesinde kaleme aldığı ''Cantico di frate sole'', İtalyan şiirinin en eski örneklerinden biridir. Bu yüzyılda din, felsefe, hukuk, siyaset ve bilim konulu metinlerde hâlâ Latince kullanılmakla birlikte, yerel dille yazılmış düzyazı edebiyatı da başlamıştı.
| |||