Siddharameshwar Maharaj: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Baskanrs (mesaj | katkılar)
kDeğişiklik özeti yok
Baskanrs (mesaj | katkılar)
kDeğişiklik özeti yok
10. satır:
* "Benliğin Lütfu"na ancak düşüncenin dolambaçlı yollarından kurtulduktan ve geride hiçbir iz kalmadıktan sonra ulaşılabilir. Bu haddizatında hakiki Yogadır.
* Görünümlerden/masivadan (appearances) uzaklaşıldığı ölçüde "Benliğin Lütfu" artar.
* Hazlara bağımlılık esarettir. "Hiçbirşeye ihtiyacım yok" dediğinizde tüm problemler son bulur. "İstiyorum" diyen kişi hiçbir şey edinemez. "İstemiyorum" diyen her şeyi elde eder. Aslan bağımlılığı sebebiyle tuzağa düşer, fil de yiyeceğe bağımlığı olduğu için esaret altına girer. Bu illüzyondur (maya). Buna esaret denir. Erkek kadına bağımlılığı sebebiyle acınacak duruma düşer. Günlerce haz arzusu yandığı için cazibenin tuzağına düşer ve haz onun ihtiyacı haline gelir. Bağlılığının büyüsü arttığında zincire vurulmuş bir köle gibi olur... Bu arzu arzusuzlukla yer değiştirdiğinde esaret zincirleri kırılır.
* Kişi başkalarından bağımlılığın kötü etkilerini duymakla arzulardan uzaklaştığında bu bağımsızlığa "Tamasik Arzusuzluk" denir. Eğer bir şey Benlik-bilgisini kazanmak amacıyla feda edilirse ba bağımsızlık durumuna Rajaların niteliğinden doğmuş denir. Zihin tüm nesnelerin gerçekdışılığına ikna olduğunda buna "Satvik Arzusuzluk" denir. Saf "Satvik Arzusuzluk" durumunda kişi bir şeyi bırakma düşüncesine tebessümle karşılık verir. Çünkü bırakılması gereken bir esaret gerçekten mevcut muydu ki? Kendinizi iplerle bağlamış olduğunuz bir durum mevcut değildir. Zincirlerinizi bıraktığınızı söyleyebilirsiniz, zaten sizin olmayan bir şeyi sıkı sıkıya tutmaktaydınız. Sizin olan şey neydi? Neyi bıraktınız? Gerçek, saf Satvik zühd denilen şey de budur.