Almanya'daki Danimarkalı azınlık: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
23. satır:
* Schleswig-Holstein Eyeleti Tarih Araştıma Cemiyeti'nin Danimarkalı azınlığın 1920 - 1945 tarihleri arasındaki durumuna ilişkin araştırmaları: Buna göre 1920'lerde yaklaşık 10 bin olarak tahmin edilen Danimarkalı azınlık, 1930'lara kadar yaklaşık 7 bin, 1945'e kadar 3 ila 6 bin arası.
* ''Güney Schleswig Birliği'nin (Sydslevisk-Forening)'' 1945 sonrası üye kayıtları: 1946'da 12.000 olan bu sayı yaklaşık bir yıllık süre içinde 68.000'e tırmanmış, 1947'de ise yaklaşık 75.000'e ulaşmıştır. 1949'da Federal Alman Cumhuriyeti'nin kuruluşundan itibaren her yıl yüzde 10 civarında üye sayısı gerilemiştir. 1958'de Güney Schleswig Birliği'nin üye sayısı 33.000'e kadar düşmüştür. 70'lerin ortalarına kadar üye sayısı yıllık yüzde 3 ila 4 olmak üzere eksilmeye devam etmiş, 1980'lerin başına kadar göreceli olarak üye sayısının sabit olduğu bir evre yaşamıştır. Daha sonra gerileme yeniden yıllık yüzde 2 olmak üzere üye tabanını eritmeye devam etmiş, bu gerileme ilk kez 2005 yılında yüzde 3'lük bir artışla tersine çevrilmiştir.
* Danimarkalı azınlığın sayısal durumu tartışılırken başka veriler de dikkate alınmaktadır. Als zusätzliches Kriterium zur Verifikation aller diskutierten Zahlen können die Angaben seitens der Gesellschaft für bedrohte Völker bzw. seitens des dänischen Instituts für Grenzregionsforschung über die Personenzahl, die Dänisch im Alltag nutzt, genannt werden, die mit 8.000 bzw. 10.000 Personen angegeben wird. Diese Zahlen decken sich mit den Angaben des dänischen Kulturvereins, der von rund 10.000 dänischen Muttersprachlern ausgeht.
Durch die Bonn-Kopenhagener Erklärungen von 1955 ist eine explizite Erhebung der Minderheitenstärke als auch die Überprüfung jeder Eigenschätzung der dänischen oder dritter Verbände durch staatliche Stellen unzulässig. So „läßt sie [die Größe der Minderheit] sich“ laut Institut für Grenzregionsforschung „nach wie vor weder falsifizieren oder verifizieren, sondern muß mangels Alternativen als Schätzung bezeichnet werden“, da „keine Erhebungen, die eine exakte Einschätzung erlauben“ existieren.
| |||