Avrupa Uzay Ajansı: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir) |
Arşiv bağlantısı eklendi |
||
52. satır:
ESA, 1978'de fırlatılan ve 18 yıl boyunca başarıyla çalışan dünyanın ilk yüksek yörüngeli teleskopu [[International Ultraviolet Explorer]] (IUE) üzerinde [[NASA]] ile işbirliği yaptı. Bunu bir dizi başarılı Dünya yörüngesi projesi izledi ve 1986'da ESA, [[Halley|Halley]] ve [[26P/Grigg–Skjellerup|Grigg–Skjellerup]]" kuyruklu yıldızlarını incelemek için ilk derin uzay görevi olan [[Giotto görevi|Giotto]]'ya başladı. Yıldız haritalama görevi [[Hipparcos]] 1989'da fırlatıldı ve 1990'larda [[Güneş ve Heliosferik Gözlemevi|SOHO]], ''[[Ulysses probu|Ulysses]]'' ve [[Hubble Uzay Teleskobu]], hepsi NASA ile ortaklaşa yürütüldü. NASA ile işbirliği içinde daha sonraki bilimsel görevler arasında ESA'nın [[Titan (ay)|Titan]] iniş modülü ''[[Huygens (uzay aracı)|Huygens]]'''i inşa ederek katkıda bulunduğu ''[[Cassini–Huygens]]'' uzay sondası yer alır.
[[European Launcher Development Organisation|ELDO]]'nun halefi olarak ESA, bilimsel ve ticari yükler için roketler de üretti. 1979'da fırlatılan [[Ariane 1]] 1984'ten itibaren çoğunlukla ticari yükleri yörüngeye taşıdı. Ariane roketinin sonraki iki modeli, 1988 ve 2003 yılları arasında faaliyet gösteren ve ESA'yı 1990'larda ticari uzay fırlatmalarında<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.esa.int/Our_Activities/Launchers/Ariane_42 | başlık = Ariane 4 / Launchers / Our Activities / ESA | yayıncı = European Space Agency | tarih = 14 Mayıs 2004 | erişimtarihi = 13 Haziran 2015 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20121225130619/http://www.esa.int/Our_Activities/Launchers/Ariane_42 | arşivtarihi = 25 Aralık 2012}}</ref> dünya lideri yapan daha gelişmiş bir fırlatma sistemi [[Ariane 4]]'ün geliştirilmesinde ara aşamalarıydı. Bir sonraki [[Ariane 5]] ilk uçuşunda arıza yaşamasına rağmen, o zamandan beri 2018'e kadar 82 başarılı fırlatma ile son derece rekabetçi ticari uzay fırlatma pazarında sağlam bir yer edindi. [[Ariane 5]]'in halefi fırlatma aracı [[Ariane 6]] geliştirme aşamasındadır ve 2020'lerde hizmete girmesi öngörülmekteydi.
Yeni milenyumun başlangıcında, ESA, NASA, [[JAXA]], [[ISRO]], [[Kanada Uzay Ajansı|CSA]] ve [[Roscosmos]] gibi ajanslarla birlikte bilimsel [[Uzay bilimi|uzay araştırması]]'nda en önemli katılımcılardan biri oldu. ESA, önceki yıllarda, özellikle 1990'larda NASA ile işbirliğine güvenmiş olsa da, değişen koşullar ([[Amerika Birleşik Devletleri Ordusu|Birleşik Devletler ordusu]] tarafından bilgi paylaşımına ilişkin katı yasal kısıtlamalar gibi) daha çok kendisi ve Rusya ile işbirliği hakkında kararlara sebep oldu. 2011 tarihli bir basın yayınında şu ifadeler yer aldı:<ref name="international-coop" />
60. satır:
Dikkate değer ESA programları arasında, son teknoloji uzay tahrik teknolojisini test eden sonda [[SMART-1]], ''[[Mars Express]]'' ve ''[[Venus Express]]'' görevleri ve ayrıca Ariane 5 roketinin geliştirilmesi ve [[Uluslararası Uzay İstasyonu|ISS]] ortaklığındaki rolü vardır. ESA, bilimsel ve araştırma projelerini esasen 27 Aralık 2006'da fırlatılan [[Corot (uzay görevi)|Corot]] gibi [[exoplanet]]'ler arayışında dönüm noktası olan astronomi-uzay görevleri için sürdürmektedir.
21 Ocak 2019'da [[ArianeGroup]] ve [[Arianespace]], Ay [[regolith]]'i için Ay'ın madenlerini araştırma görevine çalışmak ve hazırlanmak için ESA ile bir yıllık bir sözleşme duyurdu.<ref>{{Web kaynağı | url = https://nypost.com/2019/01/23/mining-on-the-moon-could-be-a-reality-as-early-as-2025/ | başlık = Mining on the moon could be a reality as early as 2025 | soyadı = Wehner | ad = Mike | tarih = 23 Ocak 2019 | website = [[New York Post]] | erişimtarihi = 23 Ocak 2019 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20190123180716/https://nypost.com/2019/01/23/mining-on-the-moon-could-be-a-reality-as-early-as-2025/ | arşivtarihi = 23 Ocak 2019}}</ref>
===Tesisler===
| |||