Pauli dışarlama ilkesi: Revizyonlar arasındaki fark

Pauli dışlama ilkesi'nin daha kapsamlı açıklaması [[dalga fonksiyonu]]ndan türetilir. Parçacık değişimi yapıldığında dalga fonksiyonu bozonlar için simetrikken fermiyonlar için antisimetirktir. Bu iki parçacığın uzay ve spin koordinatlarının değiş tokuşu durumunda dalga fonksiyonunun işaretinin fermiyonlar için değişmesi gerektiği anlamına gelir. Eğer bu mümkün olsaydı tamamen aynı kuantum durumunda sahip iki fermiyonun değiş tokuşunun dalga fonksiyonunda hiçbir değişim yapmaması anlamında gelirdi, fakat dalga fonksiyonunun işaretinin değişmeyeceği tek durum kuantum durumunun 0 olduğu durumdur, kısacası böyle bir şeyin mümkün olabileceği tek durum var olmayan bir durumdur.

 

'''Pauli dışarlama ilkesi''' bütün fermiyonların davranışlarını açıklamak için kullanılan bir yasadır. Fakat bu yasa Bozonlar için geçerli değildir ve onların davranışları farklı yasalar tarafından belirlenir. [[Elektron]]lar, [[kuark]]lar ve [[nötrino]]lar gibi temel parçacıklar Fermiyon kategorisine girer ve yarım Spin'e sahiptirler. Bununla beraber proton ve nötron gibi baryonlar (üç kuarktan oluşan atom-altı parçacıklar) da fermiyon olarak kabul edilirler ve bu nedenle pauli dışarlama ilkesine uymak zorunadırlar. Ayrıca atomlar da genel bir spin sayısında sahip olabilirler ve bu fermiyon olup olmadıklarına karar verir. Örneğin [[Helyum-3]] atomu 1/2 gibi bir spine sahiptir ve bu onu bir fermiyon yapar, fakat [[Helyum-4]]'ün spini 0 olmak zorundadır yani bir bozondur<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/15628946|başlık=Introductory nuclear physics|tarih=1988|yer=New York|yayıncı=Wiley|diğerleri=Halliday, David, 1916-2010.|soyadı=Krane, Kenneth S.|isbn=0-471-80553-X|oclc=15628946}}</ref>. Buradan anlaşılacağı üzere bazı atomlar fermiyon olabileceklerinden Pauli dışarlama ilkesi kimyasal reaksyonları bile etkileyebilen bir ilkedir.