Türkiye Türkçesi ağızları: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k Resim eklendi
kDeğişiklik özeti yok
1. satır:
[[Dosya:Map of Turkish Language.svg|küçükresim|300x300pik|Türkiye Türkçesinin resmî kullanımını gösteren harita<br />{{Lejant|#004DFF|Türkçenin resmî dil olduğu ülkeler}} {{Lejant|#88C4FF|Türkçenin bölgesel resmî dil olduğu ülkeler}}]]
[[Dosya:Türkiye Türkçesi Ağızları 2.png|sol|küçükresim|Türkiye Türkçesi Ağızları'nın sınıflara ayrılması.]]
[[Dosya:Turkey Turkish dialects map tr.jpg|küçükresim|sağ|300px|Türkiye Türkçesinin Avrupa ve Asya kıtalarındaki ana ağız bölgeleri (Azerbaycan Türkçesiyle kesişen Kafkas bölgesi gösterilmemiş.)]]
[[Dosya:Turkey Turkish dialects map (Main subgroups) tr.jpg|küçükresim|sağ|301x301px|Ana kısımlarıyla Türkiye Türkçesinin alt ağız bölgeleri]]'''Türkiye Türkçesi ağızları''', [[Hazar Denizi]]’nin batısında, Azerbaycan sahasının hemen batısında başlayıp [[Anadolu]], [[Irak]], [[Suriye]], [[Balkanlar]] coğrafyasında konuşulan (ve bu coğrafyalara göre sınıflara ayrılan) tarihî [[Osmanlı Türkçesi]]nin bugünkü devamı olan [[Türkiye Türkçesi]] ağızlarıdır.
[[Dosya:Map of Turkish Language.svg|küçükresim|300x300pik|Türkiye Türkçesinin resmî kullanımını gösteren harita<br />{{Lejant|#004DFF|Türkçenin resmî dil olduğu ülkeler}} {{Lejant|#88C4FF|Türkçenin bölgesel resmî dil olduğu ülkeler}}]]
'''Türkiye Türkçesi ağızları''', [[Hazar Denizi]]’nin batısında, Azerbaycan sahasının hemen batısında başlayıp [[Anadolu]], [[Irak]], [[Suriye]], [[Balkanlar]] coğrafyasında konuşulan tarihî [[Osmanlı Türkçesi]]nin bugünkü devamı olan [[Türkiye Türkçesi]] ağızlarıdır.
 
Uluslararası dil bilimsel ölçülere göre her dilin konuşma biçimi, yerel farklılıkları bir ve halkın bir bölümünün kullandığı farklı bir çeşidi ''lekt''tir. Eğer lektler bir coğrafî bölgeye aitse o zaman ''diyalekt''tir ya da ağızdır.
Satır 13 ⟶ 14:
 
== Ağız coğrafyası ve bölgeleri ==
{{Ayrıca bakınız|Türkiye Türkçesi coğrafyası}}Türkiye Türkçesi, tarihî [[Osmanlı İmparatorluğu]] coğrafyasında günümüzde konuşulmaya devam eden Türk ağızları bakımından bazı gruplara ayrılır.
[[Dosya:Turkey Turkish dialects map (Main subgroups) tr.jpg|küçükresim|sağ|375px|Ana kısımlarıyla Türkiye Türkçesinin alt ağız bölgeleri]]
 
Türkiye Türkçesi, tarihî [[Osmanlı İmparatorluğu]] coğrafyasında günümüzde konuşulmaya devam eden Türk ağızları bakımından bazı gruplara ayrılır.
 
Türkiye Türkçesi, [[Osmanlı Türkçesi]]nden devraldığı coğrafyada, bugünkü yayılım ve özellikleri ile yaşamını sürdürmektedir. Bu dilin coğrafyası batıdan doğuya doğru [[Rumeli]], [[Ege Adaları]], [[Anadolu]], [[Kıbrıs]], [[Suriye]] ve [[Irak]] topraklarının tamamı şeklinde belirtilebilir. Söz konusu coğrafi alan, doğu sınırında yer alan bir diğer Türk yazı dili olan [[Azerbaycan Türkçesi]] sahası ile sınırdaştır. Doğu sınırının kuzeyinde Karadeniz’in doğu kıyılarında ise [[Kafkaslar]]’ın batı sahası, Türkiye Türkçesi coğrafyasının kuzeydoğu sınırlarını oluşturur. Burada sayılan bu coğrafya sahasının bazı kısımlarıyla ilgili (özellikle doğu sınırları) ayrıntılı çalışma henüz olmadığı için, coğrafi sınırlar daha genel bir şekilde belirtilmiştir.<ref name=Igci2013-6>Alpay İgci, “Konuşulan Dil Türkiye Türkçesinin Sahası”, Ufuk Dergisi, S: 21, Ocak-Mart 2013, Üsküp, s. 6-8.</ref>
 
Ağızlarının sınıflandırması üzerine temel kaynak sayılabilecek “Anadolu Ağızlarının Sınıflandırması” adlı eser, adından da anlaşılacağı üzere, [[Anadolu ağızları]]nın sınıflandırmasını içerir. Dolayısıyla bu eser ile Türkiye Türkçesi coğrafyası içindeki en büyük ve nüfusça en yoğun bölge olan Anadolu, ağızlar bakımından sınıflandırılmıştır. Kuzey, batı ve güneybatı yönleri denizlerle doğal sınıra sahip olan “Anadolu”nun güneydoğu ve doğu sınırları için, Türkiye Cumhuriyeti devlet sınırları kabul edilmiştir.<ref name=Karahan1996>Leylâ Karahan, Anadolu Ağızlarının Sınıflandırılması, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 1996</ref> Anadolu dışında kalan Türkiye Türkçesi ağız bölgelerinden biri olan Rumeli ağızlarının sınıflandırması da yapılmıştır; doğu ve batı. Batı Rumeli ağızları bölgesi sınırları, [[Gyula Németh]]’in “Bulgaristan Türk Ağızlarının Sınıflandırılması Üzerine” adlı makalesinde belirtilmiş ve Rumeli ağızlarına ilişkin sonraki yayınlarda da genelde bu sınırlar kullanılmıştır. Ağız bölgelerinin birbirinden ayrılan özelliklerini gösteren, örnekler veren ağız çalışmaları yapılmıştır. Çeşitli bölge çalışmaları ve Rumeli’deki bir alt grubu anlatan ağız çalışmaları yapılmıştır. Türkiye Türkçesi coğrafyasındaki üç bölge yön sırasıyla Rumeli, Anadolu ve Kıbrıs’tır. Sözü edilen üç saha, toplu olarak pek belirtilmese de, haklarında yapılan dil çalışmalarından görüldüğü gibi, Türkiye Türkçesi sahası içinde incelenmiştir. Belirtilen bölgeler, Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihî coğrafyası içindedir. Türkiye Türkçesi de zaten [[Osmanlı Türkçesi]]nin yakın dönemde başlayıp günümüze gelen devamı olduğuna göre, bu durum son derece doğaldır. Tarihî [[Osmanlı İmparatorluğu]] topraklarının yayılım alanı, tarihî süreçte değişse de hep büyük bir alan kaplamıştır. Aidiyeti değişkenlik göstermiş olan sınır bölgeleri dışında, yüzlerce yıl Osmanlı idaresinde olan bölgeler, Türkiye Türkçesinin bugünkü sahasıdır. Tabii, tarihî dönemdeki nüfus durumları ile bugünküler aynı değil. Türkçe, bazı bölgelerde nüfusunu korusa veya arttırsa da, büyük sayılabilecek bazı bölgelerde de düşüş yönünde nüfus değişikliği yaşamıştır. Türkçe konuşanı kalmayan kısımlar da olmuştur. Çağdaş Türkiye Türkçesi sahası da, bütün bu değişikliklere paralel olarak kurgulanmıştır.<ref name=Igci2013-6/> Türkiye Türkçesi coğrafyasının ana ağız bölgeleri şu şekilde belirtilebilir:
 
* [[Anadolu ağızları|Anadolu]]
* [[Rumeli ağızları|Rumeli]]
* [[Kıbrıs Türkçesi|Kıbrıs]]
* [[Suriye ağızları|Suriye]]
* [[Irak ağızları|Irak]]
 
=== Anadolu ağız bölgesi ===