Vikipedi

Tayland ekonomisi: Revizyonlar arasındaki fark

Sonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
"'''Tayland ekonomisi''', 2019 yılında ülkenin gayri safi yurtiçi hasılasının (GSYİH) yaklaşık %60'ını oluşturan ihracata bağlıdır.<ref..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu
Etiket: Ücretsiz blog veya wiki bağlantısı içeren madde
(Fark yok)

Sayfanın 15.15, 11 Haziran 2021 tarihindeki hâli

Tayland ekonomisi, 2019 yılında ülkenin gayri safi yurtiçi hasılasının (GSYİH) yaklaşık %60'ını oluşturan ihracata bağlıdır.[1] Tayland, Dünya Bankası'na göre 2018 yılı itibarı ile 16.316 trilyon baht (505 milyar dolar) GSYİH ile Asya'nın 8. en büyük ekonomisi olan yeni sanayileşmiş bir ülkedir.[2] 2018 yılı itibariyle, Tayland'ın %1,06 ortalama enflasyonu[3] ve ülkenin GSYİH'sının %7,5'i kadar bir cari fazlası bulunmaktadır.[4] Para birimi Tayland bahtı, 2017'de en sık kullanılan 10. para birimi olarak yer aldı.[5]

Sanayi ve hizmet sektörleri, GSYİH'nın %39,2'sini oluşturan eski gayri safi yurtiçi hasıladaki ana sektörlerdir. Tayland'ın tarım sektörü, GSYİH'nın %8,4'ünü oluşturmakta olup GSYİH'nın sırasıyla %13,4 ve %9,8'ini oluşturan ticaret, lojistik ve iletişim sektörlerinden daha azdır. İnşaat ve madencilik sektörü, ülkenin gayri safi yurtiçi hasılasına %4,3 katkı sağlamaktadır. Diğer hizmet sektörleri (finans, eğitim, otel ve restoran sektörleri dahil) ülkenin GSYİH'sının %24,9'unu oluşturmaktadır.[6] Telekomünikasyon ve hizmet ticareti, endüstriyel genişleme ve ekonomik rekabetin merkezleri olarak ortaya çıkmaktadır.[7]

Tayland, Endonezya'dan sonra Güneydoğu Asya'nın en büyük ikinci ekonomisidir. Bununla birlikte, 2018'de kişi başına düşen GSYİH, Singapur, Brunei ve Malezya'dan sonra Güneydoğu Asya'da kişi başına düşen GSYİH'da dördüncü sırada yer almaktadır.[2] Temmuz 2018'de Tayland, Güneydoğu Asya'nın ikinci en büyüğü olan uluslararası rezervlerde 237,5 milyar ABD doları tuttu.[8] Cari işlemler dengesi fazlası, 2018'de ülkeye 37.898 milyar ABD doları kazandırarak dünyada 10. sırada yer almaktadır.[9] Yine Tayland, Singapur'dan sonra Güneydoğu Asya'da dış ticaret hacmi bakımından ikinci sırada yer almaktadır.[10]

Ülke, Dünya Bankası tarafından sosyal ve kalkınma göstergelerinde "büyük kalkınma başarı öykülerinden biri" olarak tanınmaktadır.[11] Kişi başına düşen gayri safi milli gelirin (GNI) 6.610 dolar[12] ve İnsani Gelişme Endeksi'nde (İGE) 83. sırada olmasına rağmen, Ulusal Ekonomik ve Sosyal Kalkınma Konseyi'nin (NESDC) yeni yoksulluk temel çizgisine göre ulusal yoksulluk sınırının altındaki insanların oranı 1988'de %65,26'dan 2016'da %8,61'e düştü.[13]

Tayland, 2014'ün ilk çeyreği için yüzde bir olarak bildirilen, dünyadaki en düşük işsizlik oranlarına sahip ülkelerden biridir. Bu, nüfusun büyük bir bölümünün geçimlik tarımda veya diğer hassas istihdam alanlarında çalışmasından kaynaklanmaktadır.[14]

Kaynakça

  1. ^ "Exports of goods and services (% of GDP) - Thailand | Data". data.worldbank.org. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  2. ^ a b "Thailand: Gross domestic product, current prices". International Monetary Fund. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  3. ^ "Change in Price Level" (PDF). Bank of Thailand. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  4. ^ "Thai Economic Performance in Q4 and 2012 and Outlook for 2013" (PDF). Office of the Economic and Social Development Board. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  5. ^ RMB role and share of international payments is declining CTMfile. 5 Nisan 2017
  6. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Thailand at a glance isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  7. ^ Thailand's Annual Infrastructure Report 2008 (PDF). Washington DC: World Bank. 1 Ocak 2008. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  8. ^ "COUNTRY COMPARISON : CURRENT ACCOUNT BALANCE". The World Factbook. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  9. ^ "COUNTRY COMPARISON : CURRENT ACCOUNT BALANCE". The World Factbook. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  10. ^ "World Trade Developments" (PDF). World Trade Organization. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  11. ^ "Thailand". World Bank. Erişim tarihi: 17 July 2012. 
  12. ^ "GNI per capita, Atlas method (current US$)". Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  13. ^ "ตารางที่ 1.2 สัดส่วนคนจน เมื่อวัดด้านรายจ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภค จำแนกตามภาคและพื้นที่ ปี พ.ศ. 2531–2559". Office of the National Economic and Social Development Board. 25 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  14. ^ [1] 12 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. TNSO The National Statistical Office of Thailand. "Over half of all Thailand's workers are in vulnerable employment (defined as the sum of own-account work and unpaid family work) and more than 60 percent are informally employed, with no access to any social security mechanisms". Thailand. A labour market profile, International Labour Organization, 2013.

Ek okuma

  • The economic history of Siam from the 16th to the 19th century, together with factors affecting the economic outlook for the twentieth, are presented in Wright, Arnold; Wright, Arnold; Breakspear, Oliver T; ve diğerleri. (2008) [1908]. Twentieth century impressions of Siam (PDF). London: Lloyds Greater Britain Publishing Company. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  • Porphant Ouyyanont. 2017. A Regional Economic History of Thailand. ISEAS–Yusof Ishak Institute.
  • Pasuk Phongpaichit and Chris Baker. “A History of Thailand”. Cambridge University Press.
  • Pasuk Phongpaichit and Chris Baker. “A History of Ayutthaya.”
  • Sompop Manarungsan. “Economic Development of Thailand: 1850-1950”
  • David Feeny. “Political Economy of Productivity”
  • Tomas Larsson. “Land and Loyalty.”
  • James Ingram. “Economic Change in Thailand: 1850-1970.”
  • William Skinner. “Chinese Society in Thailand: An Analytical History.” Cornell University Press
  • Jessica Vechbanyongratana and Thanyaporn Chankrajang: “A Brief Economic History of Land Rights in Thailand.”
  • Suehiro, Akira (1996). Capital Accumulation in Thailand 1855-1985. Chiang Mai: Silkworm Books. ISBN 9789743900051. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 
  • Hewison, Kevin (1989). Bankers and Bureaucrats Capital and the Role of the State in Thailand (PDF). New Haven: Yale University Southeast Asia Studies. ISBN 0-938692-41-0. Erişim tarihi: 11 Haziran 2021. 

Dış bağlantılar

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Tayland_ekonomisi&oldid=25615801" sayfasından alınmıştır