Efeslilere Mektup: Revizyonlar arasındaki fark

'''EfeslilereEfesliler'e Mektup''' (Grekçe: Επιστολή προς ᾿Εφέσίους) ya da '''[[Pavlus]]'un EfesoslularaEfesoslular'a Mektup'u''' Yunanca, Kutsal YazılarınYazılara ([[Yeni Ahit]]) ait bir kitabıdırkitaptır. Sadece Efesoslular'''Efesliler''' olarak da adlandırılmaktadır. Bu mektup elçi Pavlus'un değişik cemaatlere ya da kişilere yazdığı 14 mektubunmektuptan biridir. Pavlus bu mektubu, EfesosEfes şehrinde oturan HristiyanlaraHristiyanlar'a yazdı.

Tihikos, mektubu EfesosEfes'takiteki cemaate getirdi (Efesoslular 6:21, 22). Ayrıca Pavlus'tan, Kolose cemaatine bir mektup getirdi (Koloseliler 4:7-9). Koloseliler mektubu, EfesosEfes'takiteki HristiyanlaraHristiyanlar'a mektupla aynı dönemde yazıldığından, EfesoslularEfesliler'e ve Koloseliler'e mektuplarıMektuplar'ın arasında bazı benzerlikler vardır. Charles Smith Lewis şöyle yazar: "Ef [esoslular]Efesliler 'dakideki 155 ayetten 78'i Kol [oseliler]Koloseliler'de tam anlamıyla bulunabilir."<ref>The International Standard Bible Encyclopaedia, herausgegeben von J. Orr, 1960, Bd. II, S. 959.</ref>

Kuşkusuz, Kolose'dakideki koşullar EfesosEfes'takileretekilere benziyordu ve Pavlus, benzer öğütler vermenin iyi olacağını düşündü.

Πρὸς Ἐφεσίους (Pròs Ephesíous; „Efesoslulara“"Efesliler'e") başlığı el yazmalarının tümünde geçmektedir. Fakat [[Chester Beatty II|Chester Beatty Papirüsü'nde]] ([[Papirüs 46|<math>\mathfrak{P}^{46}</math>]]), Vatikan 1209 ve Sina el yazmalarıında EfesoslularEfesliler 1:1'deki „Efesos"Efes'ta“te" kelimesi yok.

Birkaç eski Hristiyan yazar, EfesoslularaEfesliler'e mektubun nüshalarında ἐν Ἐφέσῳ kelimelerini kullanmadılar. Çoğunluk metni ("EfesosEfes'takiteki kutsal olanlar ve Mesih İsa'ya inananlar") yerine, "İsa Mesih'e de inanan kutsal olanlar", belki de sadece "İsa Mesih'teki kutsal olanlar ve inananlar" diye okuyorlardı . Vielhauer bundan şu sonuca varmıştır: “Yer adı olmayan 1.1 metni en iyi kanıtlanmış, ulaşılabilir en eski orijinaldir; çünkü bir yer adı silinmiş olmasının makul bir nedeni yoktur, oysa bir kusur olarak algılanan bir konum eksikliğinin giderilmiş olması anlaşılabilir bir durumdur. "<ref>Philipp Vielhauer: Geschichte der urchristlichen Literatur: Einleitung in das Neue Testament, die Apokryphen und die apostolischen Väter, Walter de Gruyter, Berlin / New York 1978, S. 205.</ref>

Diğer taraftan, yer adı olmayan giriş sözleri bir anlam ifade etmediğinden ve Vaticanus 1209 ve Sinaiticus'un sunduğu metin dilbilgisi açısından imkansız olduğundan, Ulrich Luz, mektubun bir genelge olduğunu ve bu yerde alıcı topluluğun adının girilebileceği bir boşluk olduğunu tahmin etti. Alıcının durumu hakkında mektuptan hiçbir şey öğrenilmemesi gerçeği bir genelge söz konusu olduğunu gösterebilir.<ref>Ulrich Luz: Der Brief an die Epheser, in: NTD 8/1. Göttingen 1998 (1. Auflage), S. 108. 115.</ref>

[[Papirüs 46|<math>\mathfrak{P}^{46}</math>]], Vaticanus ve Sinaiticus'un ağırlığına karşın Rainer Schwindt, Harold Hoehner ve Clinton E. Arnold, daha yakın tarihli çalışmalarda “Efesos“Efes'ta”te” (ἐν Ἐφέσῳ) sözcüklerinin orijinal metne ait olduğu tezini temsil etmektedir. Arnold bunu genelge teziyle ilişkilendirir: Mektup Efesos bölgesindeki cemaatlerde dolaşıyordu.<ref>Clinton E. Arnold: Ephesians, S. 29.</ref>

:"Efesoslu harfler" dünyaca ünlüdür. “Bunlar belli bir vurgu ile telaffuz edildiğinde, sözde hastalıkları iyileştirebilecek ve kötü ruhları kovabilecek belirli harf veya sözcük kombinasyonlarıydı. Ayrıca parşömen üzerine yazılmışlardı ve kendilerini kötü ruhlardan veya tehlikelerden korumak için tılsımlar veya büyülü maddeler olarak taşınıyorlardı. Plutarkhos (Sempoz. 7) şöyle der: 'Sihirbazlar, iblislerin sahip olduğu kişileri, Efesoslu harfleri belirli bir sıraylasırrayla okumaya zorlar'"<ref>(A. Barnes, Notes, Explanatory and Practical, on the Acts of the Apostles, 1858, S. 264).</ref>