Aleksey Konstantinoviç Tolstoy: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Nushirevan11 (mesaj | katkılar)
Nushirevan11 (mesaj | katkılar)
86. satır:
 
Tolstoy bir nesir ustasıydı; hem ''Vampir'' [[Vissarion Belinski|(Vissarion Belinsky]] tarafından övülen) <ref>The Complete A.K.Tolstoy, Vol.V. 1954, pp.473–474</ref> adlı romanı hem de ''Prens Serebrenni'' adlı romanı çok sayıda iyi basım aldı. Öte yandan, Ivan Grozny ve [[Opriçnina|oprichnina]] korkuları büyük bir canlılık ve tutkuyla tasvir edildi; Vengerov'a göre romanın ustalıkla inşa edilmiş yapısı, zengin müzik dili onu ergenler için mükemmel bir [[Walter Scott]] kitap türü yaptı.<ref name="vengerov" /> [[İvan Turgenyev|Ivan Turgenev]], kitabı bir Fransız yayıncıya tavsiye ederek, "Roman son derece kapsamlı… ince yapılandırılmış ve iyi yazılmış," diye yazdı.<ref>M.Parturier. Une amitie litterature, Paris, 1952, p.151.</ref> Yine de, sıradan bir Tolstoy olarak, bir şairden çok daha az etki yarattı. 19. yüzyıl Rus tarihi dramının bir klasiği olarak takdir edildi.<ref name="complete_I_18" />
[[Dosya:Fyodor_Ivanovich_by_A_K_Tolstoy.jpg|sağ|küçükresim|350x350pik| ''Çar Fyodor Ioannovichİvanoviç'in'' V. Perdesi'nden bir sahne.]]
 
 
Üçleme, 1917'ye kadar Rusya'da fikir ayrılığına devam etti. [[Rus Devrimi (1917)|Devrimden]] çok önce, Aleksandrinsky Tiyatrosunda ''halk Çar Boris'e'' açıkça politik bir şekilde tepki gösterdi. Her üç oyun da önde gelen Rus ve Sovyet tiyatrolarının, özellikle Maly Tiyatrosu'nun repertuarının bir parçası haline geldi ve başrollerde Ivan Moskvin, Pavel Olenev, Stepan Kuznetsov ve Nikolai Khmelyov gibi yıldızlar vardı. I. Yampolsky'ye göre, oyun yazarı Tolstoy, Puşkin'le eşit olmasa bile çağdaşlarının çok üstündeydi; karmaşık, çok boyutlu tarihsel figürler yarattı. "Sanatta, en sevdiğiniz karakterlerin zayıf yönlerini göstermekten kaçınmak, onlara kötü hizmet vermektir... Böylece kimse kimsenin inanmayacağı yüzsüz mankenler yaratmada başarılı olabilir," diye yazıyordu Tolstoy.<ref>Diaries, Vol.4, 1928, Pp.73–74.</ref>
 
Pavel Annenkov, İvan ve Fyodor'u "gevşek bir şekilde temellenen" karakterler olarak görüyordu, mükemmel derecede iyi ama sadece kendi tarihsel benliklerini değil, kendi dönemlerini temsil ettiklerini düşünüyordu. Annenkov, Tolstoy'un oyunlarının eski Rusya'ya olan genel yakınlığı yansıttığını, bu da onları kelimenin tam anlamıyla tarihi hale getirdiğini belirtiyordu.
 
19. yüzyılın ortalarında Tolstoy pek ciddiye alınmadı, ancak ünü 1875'teki ölümünden sonra büyümeye başladı. [[Vladimir Korolenko]], ''Çar Fyodor İvanoviç'i'' "Rus tiyatrosunun bir mücevheri" olarak nitelendirdi.<ref name="complete_I_18" />