III. George: Revizyonlar arasındaki fark

 

[[Sir George Trevelyan, 2. Baronet | Trevelyan]] ve [[Erskine May]] gibi on dokuzuncu ve yirminci yüzyılın başlarındaki İngiliz tarihçileri, bu iki değerlendirmeden ikincisine dayanarak, George III'ün hayatına yönelik düşmanca yorumları desteklediler. Bununla birlikte, yirminci yüzyılın ortalarında George'un "çok kötü huylu" olduğunu düşünen [[Lewis Bernstein Namier | Lewis Namier]] 'in çalışması, adamı ve hükümdarlığını yeniden değerlendirmeye başladı. <ref> Reitan, s. xii – xiii </ref> [[Herbert Butterfield | Butterfield]] ve Pares ve Macalpine ve Hunter, <ref> Macalpine, Ida gibi yirminci yüzyılın sonundaki bilim adamları; Hunter, Richard A. (1991) [1969]. "George III ve Mad-Business". Pimlico. {{ISBN | 978-0-7126-5279-7}}. </ref> George'u bir durumun ve hastalığın kurbanı olarak görerek sempatik bir şekilde davranmaya meyillidir. Butterfield, Viktorya döneminden öncüllerinin iddialarını küçümseyerek reddetti: "Erskine May, bir tarihçinin aşırı parlaklık nedeniyle hata yapmasının iyi bir örneği olmalı. Sentez kapasitesi ve çeşitli kısımları bir araya getirme yeteneği. delillerin bir kısmı ... onu daha yaya öncüllerinden bazılarına göre daha derin ve karmaşık bir hata ayrıntısına taşıdı ... Tarihine doktrinsel bir unsur ekledi ki bu da orijinal sapkınlıklarını kabul ederek, onun çizgilerini yansıtmak için hesaplandı. hata, çalışmalarını merkeziyetten ya da gerçeklerden daha da uzaklaştırıyor. "<ref> Butterfield, s. 152 </ref> Amerikalı sömürgecilerle savaşı sürdüren George III, kendi gücünü veya ayrıcalıklarını genişletmek yerine, seçilmiş bir Parlamentonun vergi toplama hakkını savunduğuna inanıyordu. <ref> Brooke, s. 175-176 </ref> Modern bilim adamlarının görüşüne göre, George III'ün uzun hükümdarlığı sırasında monarşi siyasi gücünü kaybetmeye devam etti ve ulusal ahlakın somutlaşmış hali olarak büyüdü. <ref name = dnb/>

 

== Kaynakça ==