Pelagius: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Victor Trevor (mesaj | katkılar)
Saitcank (mesaj | katkılar)
79. satır:
 
== İlk yılları ==
Pelagius, 354-360 civarında doğdu. Hippo'lu Augustine, Aquitaine'li Prosper, Marius Mercator ve Paul[[Paulus Orosius]] gibi çağdaşları tarafından İngiliz kökenli olduğu ifade edilir.<ref name="DNB4">{{Ansiklopedi kaynağı|ad=Gerald|soyadı=Bonner|authorlink=|yayıncı=Oxford University Press|ansiklopedi=Oxford Dictionary of National Biography|başlık=Pelagius (fl. c.390–418), theologian|yıl=2004|url=http://www.oxforddnb.com/view/article/21784?docPos=1|erişimtarihi=28 Ekim 2012|doi=10.1093/ref:odnb/21784}}</ref> [[Hieronymus|Jerome,]] görünüşe göre Pelagius'un İrlandalı olduğunu düşündü ve "İrlanda mayası ile yoğrulmuş" (''Scotorum pultibus praegravatus'' ) olduğunu öne sürdü.<ref>Daibhi O Croinin, ''Early Medieval Ireland 400-1200'' (2013), p. 206.</ref> Uzun boylu ve iri görünüşlü biriydi. Pelagius ayrıca yüksek eğitimliydi, Latince ve Yunanca'yı akıcı bir şekilde konuşup yazdı ve ilahiyat konusunda çok bilgiliydi. Adı geleneksel olarak Galce adı Morgan'ın ("denizde doğan") Yunanlaştırılmış formu (''pélagos'', "deniz") veya başka bir Kelt eşdeğerinden türetilmiştir.<ref>Dods, Marcus (1911). "Pelagius". ''The Encyclopædia Britannica'', vol. 21. Cambridge University Press.</ref>
 
Pelagius, [[Antik Roma|Roma]]'ya taşındığı 380 civarında daha iyi tanındı.<ref name="Fletcher_11">{{Kitap kaynağı|başlık=Who's Who in Roman Britain and Anglo-Saxon England|url=https://archive.org/details/whoswhoinromanbr0000flet|sayfalar=[https://archive.org/details/whoswhoinromanbr0000flet/page/11 11]-12|yayıncı=Shepheard-Walwyn|yıl=1989|isbn=0-85683-089-5}}</ref> Orada kemer sıkma konusunda bir üne kavuştu; Nola'lı Aziz Paulinus ile de yazıştı.<ref name="pohle">{{Web kaynağı | url = http://www.newadvent.org/cathen/11604a.htm | başlık = CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Pelagius and Pelagianism | erişimtarihi = 14 Nisan 2020 | çalışma = www.newadvent.org | arşivurl = https://web.archive.org/web/20000424105722/http://www.newadvent.org/cathen/11604a.htm | arşivtarihi = 24 Nisan 2000}}</ref> Pelagius, toplumun ahlaki gevşekliği konusunda endişelendi. Bu gevşekliği, diğerleri arasında Augustine tarafından vaaz edilen ilahi lütuf teolojisine bağladı. Kurtuluşa ulaşmak için doğal, doğuştan gelen bir insan yeteneğini vurgulayarak çok katı, katı bir ahlakçılık öğretmeye başladı.<ref name="Filippo">{{Web kaynağı | url = http://www.ignatiusinsight.com/features2008/sfilippo_augustinepelag_jan08.asp | başlık = St. Augustine and Pelagianism {{!}} Stephen N. Filippo {{!}} Ignatius Insight | erişimtarihi = 14 Nisan 2020 | çalışma = www.ignatiusinsight.com | arşivurl = https://web.archive.org/web/20080409215444/http://www.ignatiusinsight.com/features2008/sfilippo_augustinepelag_jan08.asp | arşivtarihi = 9 Nisan 2008}}</ref> Başladıktan yirmi beş yıl sonra Augustine, Pelagius'un Augustine'in ''İtiraflarına'' (397-401) sert tepki verdiğini, bunun insan sorumluluğunu baltaladığına inandığı için "Ne emrediyorsanız yapın ve ne isterseniz emredin" ifadesini kullandı.{{sfn|Harrison|2016|p=79}}{{sfn|Teselle|2014|p=4}}{{sfn|Scheck|2012|p=81}} Ancak bu olayın tarihselliği bilim insanları tarafından şüpheli bulunmaktadır.{{sfn|Scheck|2012|pp=81–82}}
92. satır:
 
=== Jerome ===
Pelagius bir süre sonra piskopsa arkadaşı ile birlikte Filistin'e gitti. Orada yaşayan Jerome de onlara dahil oldu. Pelagius, Efesliler'e Mektup üzerine yazdığı yorumu eleştirmişti.<ref name="pohle"/> Jerome "''Ctesiphon'a Mektup''" ve "''Dialogus contra Pelagianos''" ''ta'' Pelagius'a karşı yazdı. Jerome ile birlikte o sırada Augustine'in misafir öğrencisi olan [[Paulus Orosius|Orosius]], Pelagianizmin tehlikeleri konusunda benzer görüşlere sahipti. Birlikte Pelagius'u alenen kınadılar. Pelagius'un kişisel bir arkadaşı olan Kudüs Piskoposu John, 415 Temmuz'unda bir konsey toplanması çağrısında bulundu. Kilise kaynakları, Orosius'un Yunancasının akıcı olmamasının onu ikna edici hale getirmediğini ve John'un Doğu geçmişinin onu insanların doğuştan günahkar olmadığını kabul etmeye daha istekli hale getirdiğini iddia etti, ancak konsey hiçbir karar vermedi ve tartışmayı Latin Kilisesi'ne bıraktı çünkü Pelagius, Jerome, ve Orosius'un tamamı Latindi.
 
=== Diospolis ===
Birkaç ay sonra 415 Aralık ayında, [[Lod|Cæsarea]] piskoposunun komutasındaki [[Lod|Diospolis'te]] (Lydda) başka bir [[sinod]] Kutsal Topraklara gelen iki görevden alınmış piskopos tarafından çağrıldı. Bununla birlikte, her iki piskopos da ilgisiz nedenlerden ötürü sinoda katılmadı ve [[Paulus Orosius|Orosius]], Piskopos John ile görüştükten sonra oradan ayrıldı. Pelagius sinoda, Tanrı'nın kurtuluş için gerekli olduğuna inandığını çünkü her insanın Tanrı tarafından yaratıldığını açıkladı. Ayrıca Celestius'un birçok eserinin kendi görüşlerini yansıtmadığını iddia etti. Kendisi de dahil olmak üzere, tüm anlaşmazlıklarına rağmen Pelagius'un karakterini fazlasıyla düşünen Augustine de dahil olmak üzere diğer yetkili kişilerin tavsiye mektuplarını gösterdi.
 
Bu nedenle Diospolis Sinodu şu sonuca vardı: "Pelagius keşişine onun huzurunda yöneltilen suçlamalardan memnuniyet duyduğu ve sağlam doktrinlere onay verdiği, ancak Kilise inancına aykırı olanları kınadığı ve anatematikleştirdiği için, biz Katolik Kilisesi cemaatine üye olmaya karar ver."<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.seanmultimedia.com/Pie_Pelagius_Synod_Lydda_415AD.html | başlık = Pie_Pelagius_Synod_Lydda_415AD | erişimtarihi = 14 Nisan 2020 | çalışma = www.seanmultimedia.com | arşivurl = https://web.archive.org/web/20070311011227/http://www.seanmultimedia.com/Pie_Pelagius_Synod_Lydda_415AD.html | arşivtarihi = 11 Mart 2007}}</ref>
101. satır:
== Pelagius ve özgür irade doktrini ==
Pelagius, Diospolis'teki beraatinden sonra, günümüze ulaşamayan iki büyük inceleme yazdı: ''Doğa Üzerine'' ve ''İrade Özgürlüğünün Savunması''. Bunlarda günah ve günahsızlık konusundaki görüşünü savundu ve Augustine'i kötülüğü Tanrı ile aynı konuma yükselterek ve pagan kaderciliğini bir Hristiyan doktrini gibi öğreterek [[Maniheizm|Maniheizm'in]] etkisi altında olmakla suçladı.{{Kaynak belirt|tarih=October 2014}}
 
<sup class="noprint Inline-Template Template-Fact" data-ve-ignore="true" style="white-space:nowrap;">&#x5B; ''<nowiki><span title="This claim needs references to reliable sources. (October 2014)">alıntı gerekli</span></nowiki>'' &#x5D;</sup>
Maniheizm', maddi öz bozuk ve kötüyken, ruhun Tanrı tarafından yaratıldığını vurgulanırdı. İlahiyatçı Gerald Bonner, Pelagius'un analizinin bir kısmının Maniheistliğe aşırı tepki olduğunu düşünüyordu. Pelagius, Tanrı'nın yarattığı her şeyin iyi olduğuna inanıyordu, bu nedenle Tanrı'nın insanları nasıl düşmüş yaratıklar yaptığını göremiyordu.<ref>Bonner, Gerald. ''St. Augustine of Hippo: Life and Controversies'', Philadelphia: The Westminister Press, 1963</ref> (Augustine'in Adem'in Düşüşü hakkındaki öğretileri, Augustinyen/Pelagyan anlaşmazlığı başladığında yerleşik bir öğreti değildi.)
 
112. satır:
Pelagius için "lütuf", [[özgür irade]] armağanı[[Musa Kanunu|, Musa Kanunu]] ve İsa'nın öğretilerinden oluşuyordu.<ref>Stephen J. Duffy, Stephen J., ''The Dynamics of Grace: Perspectives in Theological Anthropology'', Collegeville, Minnesota: The Liturgical Press, 1993</ref> Bunlarla, kişi ahlaki hareket tarzını algılayabilir ve onu takip edebilirdi. Dua, oruç ve [[Çilecilik|münzevi]] iyilik yapma iradesini destekledi. Augustine Pelagius'u Tanrı'nın lütfunun yalnızca dış yardımlardan ibaret olduğunu düşünmekle suçladı.
 
Pelagius ve takipçilerinin günümüze ulaşan mektupları, tüm iyi işlerin yalnızca Tanrı'nın lütfu ile yapıldığını (ki bunu sağlamayı ancak iyi işler sağlamayı mümkün kıldığını gördü), bebeklerin [[Kurtuluş (mitoloji)|kurtuluş]] için [[vaftiz]] edilmesi gerektiğini ve [[aziz]]lerin her zaman [[günah]]sız olmadığını iddia etti, ama günah işlemeyi bırakabilirlerdi.
 
Bunun yerine, "Sizin de düşündüğünüz gibi, bizim açımızdan bu lütuf, sadece yasada değil, aynı zamanda Tanrı'nın yardımında, ancak oluşmasına izin vermiyoruz. Tanrı, kalbimizin gözlerini açarken, O'nun öğrettiği ve ifşasıyla bize yardım eder; O bize geleceğe işaret ederken, şimdiki zamana kapılmayabileceğimizi; O bize [[şeytan]]ın tuzaklarını keşfederken; O bizi çok çeşitli ve tarif edilemez göksel lütuf armağanı ile aydınlatırken." Papa'ya kendisini savunan bir mektupta, "Bu hür irade her zaman ilahi yardımla desteklenir" dedi ve beraberindeki bir inanç itirafında, "Özgür iradeye sahip olacağımızı söyleyecek şekilde daima Tanrı'nın yardımına muhtaç durun." Ancak, o doğruladı "Ayrıca, imkansız bir şeyin Tanrı tarafından insana emredildiğini söyleyenlerin [[Dine hakaret|küfüründen]] de Tanrı'nın emirlerinin herhangi bir kişi tarafından yerine getirilemeyeceğini söyleyenlerden de nefret ediyoruz." (Papa'nın mektubu aldıktan sonra onayladığı bir açıklama), Augustine ise "''non-opossum non peccare''" ("günah işleyemem") demişti.
151. satır:
 
== Yazmaları ==
Pelagius şunları yazdı: ''De fide Trinitatis libri Ⅲ'' ("Üçlü Birliğe İnanç Üzerine: Üç Kitap"), ''Eclogarum ex divinis Scripturis liber primus'' ("İlahi Kutsal Yazılardan Alıntılar: Birinci Kitap") ve ''Commentarii in epistolas S. Pauli'' ("Aziz Paul Mektuplarına Eleştiriler"). Ne yazık ki, eserlerinin çoğu sadece muhaliflerinin alıntıları vasıtasıyla günümüze ulaşabilmiştir. Sadece geçtiğimiz yüzyılda Pelagius'a atfedilebilecek eserler böyle tanımlandı.
 
* [http://www.seanmultimedia.com/Pie_Pelagius_Letters.html Pelagius'un Mektupları: Bir Presbyter'e, Hippo'lu Augustine'e ve Papa Masum'a I]
181. satır:
* Bonner, Ali, ''Pelagianism Efsanesi'', Oxford University Press, 2018.
* Brinley Rees, ''Pelagius A İsteksiz Kafir'', Boydell Press, Woodbridge, 1988.
* Brinley Rees (ed. ), [https://books.google.com/books?isbn=0851157149 ''Pelagius: Life and Letters''], The Boydell Press, Woodbridge: 1989, 1991.{{ISBN|0-85115-282-1}}[[ISBN (identifier)|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/0-85115-282-1|0-85115-282-1 Epistle]] ''to Demetrias da'' dahil olmak üzere 18 mektubun çevirisi ve çeşitli zamanlarda Pelagius veya onun takipçilerine atfedilen küçük incelemeler.{{ISBN|0-85115-714-9}}[[ISBN (identifier)|ISBN]]&nbsp;[[Special:BookSources/0-85115-714-9|0-85115-714-9]]
* Robert Van de Weyer (ed. ), ''Pelagius Mektupları: Kelt Ruh Arkadaşı'', Küçük Gidding kitapları, Evesham: Arthur James, 1995.
* Pelagius, ''Epistula ve Demetriadem.'' ''Brief an Demetrias'', Einleitung, Edition und Übersetzung von Gisbert Greshake, [Fontes Christiani], Band 65, Herder, Freiburg, 2015
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Pelagius" sayfasından alınmıştır