Hayy bin Yakzan: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir) |
k ISBN |
||
1. satır:
'''Hayy bin Yakzan''' ({{dil|dil_adı=e|ar|'''حي بن يقظان'''}} "''Uyanık Oğlu Hay''"; {{Dil|la|Philosophus Autodidactus|dil_adı=e}} "''Kendi Kendini Eğitmiş Felsefeci''"; {{Dil|en|"The Improvement of Human Reason: Exhibited in the Life of Hai Ebn Yokdhan"|dil_adı=e}}), 12. yy. [[Endülüs]]'de [[İbn-i Tufeyl]] tarafından yazılan aydınlanma ve felsefi [[roman]].
Felsefe ve tasavvufi öğretileri sembolik bir dille ifade ederek daha iyi kavranmasını sağlamak düşüncesi ile yazılmış olan bir alegorik romandır<ref name="akademi">{{Web kaynağı
# İnsan kendi başına, hiçbir eğitim almadan sadece doğayı gözlemleyerek ve düşünerek ''"insa-ı kâmil"'' seviyesine ulaşabilir.
7. satır:
# Mutlak bilgiye ulaşmak bireyseldir ve bunu herkes başarabilir.
Batı'da 14. yüzyıldan başlayarak ilgi görmüş, en çok okunan kitaplardan birisi olmuştur.<ref name="yaltkaya">{{kitap kaynağı
Roman, insanın kendi başına "''insan-ı kâmil''" aşamasına ulaşabileceğini kanıtlamaktadır. Romanın üç karakteri vahşi ''Hayy'', mistik ''Absal'', sosyal ''Salaman''<nowiki/>'dır. Bütün ömrünü kimsesi bir adada geçiren Hayy, bir ceylan tarafından beslenip büyütülmüştür ve hiçbir toplumsal bağı olmayan bir münzevidir. Elli yıl içinde evreni gözlem ve deneylerle, kıyaslamalar ve akıl yürütmelerle çözer, varoluş nedenlerini, anlamlarını, Tanrı ile olan bağıntılarını kavrar. Diğer bir adadan gelen ve vahye dayalı inancı, dini simgeleyen Absal'la karşılaşması, kendisinin tek başına ulaştığı yaratıcı olgusu ile Absal'ın inancının örtüşmesi ve bunun üzerine ikisinin birlikte Absal'ın adasına giderek yüce gerçeklikleri anlatmaya çalışmaları anlatılır.
19. satır:
== Anlatım tekniği ==
Eser, alegori anlatım tekniği ile yazılmıştır. [[Hüseyin bin İshak]]'ın Yunanca'dan çevirdiği, ''Absal ile Salaman'' öyküsündeki alegori anlatım tekniği [[İbn Sina]] tarafından öyküleştirilerek, daha sonra bir anlatı geleneğine dönüşmüştür. İbn Tufeyl'in Hay bin Yakzan öyküsü, hikâye türünde felsefi eser verme geleneğinin en ünlü yapıtıdır.<ref name="arkakapak">{{Web kaynağı
[[Sühreverdî]]'nin ''El Gurbetü'l Garabiyye''si, [[İbnü'n Nefis]]'in ''El Risaletül-Kamiliyye fi’s Siyeri'n–Nebeviye''<nowiki/>'si ve [[Molla Câmî]]'nin ''Salaman ve Absal'' yapıtları, bu geleneğin diğer önemli örnekleridir. Bu kitapların ortak noktası, belli bir felsefi aydınlanma öğretisine dayanmalarıdır.<ref name=arkakapak/>
|