Galata Kulesi tarihi: Revizyonlar arasındaki fark

1794'teki yangın sonrasında yapılan onarım çalışmalarında kulenin tasarımı değiştirilirken üst kısım bir [[kahvehane]]ye dönüştürüldü. 1831'deki yangın sonrasında tasarımı bir kez daha değiştirildi. 1875'teki bir fırtınada çatısının devrilmesinin ardından en üst kagirkâgir katın üzerine iki ahşap oda yapılarak şehrin itfaiye teşkilâtı tarafından kullanılmaya başlandı. 1965-1967 yılları arasındaki restorasyon çalışmasıyla kule, katları farklı amaçlara hizmet edecek bir biçimde turistik bir yapı olarak düzenlenirken kulenin çatısı da 1832-1876 yılları arasındaki tasarıma benzer şekilde yenilendi. Bu dönemde, Ünal Kardeşler ile sonrasındaki dönemde varislerine ait şirket tarafından [[İstanbul Büyükşehir Belediyesi|İstanbul Belediyesinden]] kiralanarak işletilmeye başlandı. 1999-2000 yıllarında dış cephesinde bir restorasyon gerçekleştirildi. 2013'te işletmesini, İstanbul Büyükşehir Belediyesine bağlı [[BELTUR]] gerçekleştirmeye başladı. Bu dönemde kulenin en üst iki katında birer [[kafe]] ile [[restoran]] yer almaktaydı. Aynı yıl, [[UNESCO]] tarafından [[Türkiye'deki Dünya Mirasları listesi#Geçici Liste|Türkiye'deki Dünya Mirası Geçici Listesi]]'ne dahil edildi. 2019'da mülkiyeti ve işletmesi [[Vakıflar Genel Müdürlüğü]]ne geçti. 2020'de yapılan çalışmalar sonrasında kule, müze ve sergi mekânı olarak düzenlendi ve bu amaçlarla kullanılmaya başlandı.

Mart 1261'de imzaladıkları [[Nymphaeum Antlaşması (1261)|antlaşmayla]] [[Ceneviz Cumhuriyeti]] ile [[İznik İmparatorluğu]], [[Dördüncü Haçlı Seferi]] sonrasında [[Konstantinopolis]] merkezli olarak kurulan [[Latin İmparatorluğu]]'na karşı bir ittifak oluşturdu.<ref name="Sağlam">{{akademik dergi kaynağı |url=https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1461392 |başlık=Galata Kulesi'nin Ceneviz dönemine yönelik bir yeniden değerlendirme |ilk=Hasan Sercan |son=Sağlam |dergi=YILLIK: Annual of Istanbul Studies |sayı=2 |yıl=2020 |sayfalar=53-80|erişimtarihi=6 Ocak 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210108080051/https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1461392 |arşivtarihi=8 Ocak 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> 1261'de, Konstantinopolis'in İznik İmparatorluğu tarafından alınmasıyla Latin İmparatorluğu'na son verildi ve [[Bizans İmparatorluğu]] canlandırıldı.<ref>{{kitap kaynağı |son=Mango |ilk=Cyril |yazarlink=Cyril Mango |başlık=The Oxford History of Byzantium |basım=1. |yer=New York |yayımcı=[[Oxford University Press]] |yıl=2002 |sayfa=254 |dil=İngilizce |isbn=9780198140986}}</ref> İki devlet arasındaki ittifak kapsamında Cenevizliler 1267'de, [[Haliç]]'in kuzeyinde bulunan [[Galata]]'da "Pera" adı verilen bir [[Sömürgecilik|koloni]] kurdu. Haliç kıyısında uzanan ve herhangi bir savunması bulunmayan bu koloninin doğusunda, erken [[YeraltıBizans Camiiİmparatorluğu|KastellionBizans]] adlıdöneminden bir erkenkalma [[BizansYeraltı İmparatorluğuCamii|BizansKastellion]] döneminden kalmaadlı bir kale bulunmaktaydı. [[Yeoryos Pahimeris]], Bizans İmparatoru [[VIII. Mihail]] tarafından Cenevizlilere verilen bölgeye bu kalenin dahil edilmediğini ve Galata'daki [[Galata Surları|mevcut surların]] ise güvenlik nedeniyle önceden yıktırıldığını ifade eder.<ref name="Sağlam"/> Pera'nın kesin sınırları, Mayıs 1303 tarihli bir Bizans fermanıyla belirlenirken Mart 1304 tarihli bir fermanla bu sınırlar genişletildi. Ancak Cenevizliler, kuzeydoğusundaki tepeye doğru uygunsuz bir şekilde ilerleyerek hakimiyet alanlarını arttırdı ve 1335-1349 yılları arasında bu tepenin yamaçlarında, [[hendek]]lerle çevrili [[sur]] ve [[kule]]ler inşa etti.<ref name="Sağlam"/>

[[Boğazlar Savaşı]]'nın bir parçası olarak Şubat 1352'de Galata açıklarında, Bizans-[[Venedik Cumhuriyeti|Venedik]] ittifakı ile Cenevizliler arasında gerçekleşen muharebeden Cenevizliler zaferle ayrıldı.{{kdş|Norwich|1997|s=347}} Taraflar arasında 6 Mayıs 1352'de imzalanan ve savaşı sona erdiren antlaşma gereğince Cenevizlilerin hakimiyet alanı, "Kutsal Haç Kalesi"ne (Castrum Sancte Crucis) kadar genişledi.<ref name="Sağlam"/> [[Cornelio Desimoni]], [[Michel Balard]], Paolo Stringa bu kalenin "Galata Kulesi" olduğuolduğunu belirtirken Hasan Sercan Sağlam da bu üçünün "muhtemelen yalnızca Grigoras'ın [1349'daki imzalanan ve Cenevizlilerin, Galata'nın yukarısında bulunan ve uygunsuz bir şekilde işgal ettikleri bölgeden ayrılarak eski sınırlarına dönmeyi kabul ettiklerini belirten barış antlaşmasındaki] ifadelerini baz alarak" bu çıkarımı yaptıklarını ve bu antlaşmayı, "daha önceden işgal edilmiş tepedeki ve dolayısıyla Galata Kulesi’ndekiKulesi'ndeki Ceneviz hâkimiyetini artık resmen tanıyan bir Bizans tasdiki" olarak yorumladıklarını ifade eder.<ref name="Sağlam"/>

|altlık = Pera'yı gösteren bazı çizimlerdeki Galata Kulesi (üsttekiler) ile Kastellion'un tasvirleri (soldan sağa): [[Cristoforo Buondelmonti]]'nin ''Liber insularum Archipelagi'' adlı eserinin 1420'ler-1430'lar arasına tarihlenen [[Marciana Kütüphanesi]] kopyası, aynı eserin 1420'lere tarihlenen [[Ulusal Denizcilik Müzesi]] kopyası, aynı eserin 1465'e tarihlenen [[Vatikan Kütüphanesi]] kopyası, aynı eserin 1465-1475 arasında tarihlenen [[Fransa Millî Kütüphanesi]] kopyası, aynı eserin 1470 civarına tarihlenen [[Floransa Ulusal Merkez Kütüphanesi]] kopyası, aynı eserin 1475 civarına tarihlenen [[Walters Sanat Müzesi]] kopyası, aynı eserin 15. yüzyıla tarihlenen [[Bodleian Kütüphanesi]] kopyası, aynı eser kaynak alınarak oluşturulan [[Henricus Martellus Germanus]]'un 1495 tarihli ''Insularium Illustratum'', [[Matrakçı Nasuh]]'un 1537'de yayımlanan eserinde yer alan minyatürü ve [[Pîrî Reis]]'in ''[[Kitâb-ı Bahriye]]'' adlı eserinin 1629 tarihli nüshasında yer alan Mustafa bin Mehmed Cündî'ye ait minyatür,.

Kule ile Galata Surları üzerindeki diğer burçlar 16. yüzyılda, [[Kasımpaşa]]'daki [[Haliç Tersaneleri|tersanelerde]] çalışan [[Hristiyanlık|Hristiyan]] savaş esirlerinin barınağı olarak kullanılmaktaydı.{{kdş|Eyice|1995|s=314}} 1552'de Osmanlılar tarafından esir alınan ve adı bilinmeyen bir [[İspanyollar|İspanyol]], bu yaşadıklarını ve ölenlerin, buradaki hendeklere gömüldüğünü anlatır.{{kdş|Eyice|1995|s=314}} 1574'te şehri ziyaret eden Pierre Lescalopier ile 1582-1588 yılları arasında şehirde esaret altında bulunan Michael Heberer de kulenin [[zindan]] olarak kullanıldığından bahseder.{{kdş|Eyice|1995|s=314}} [[Jérôme Maurand]], 1544 tarihli eserinde kuleyi "La Torre di Pera" ("Pera Kulesi") olarak,<ref>{{kitap kaynağı |url=https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k65363946/f278.image.r=%22torre%20di%20pera%22 |başlık=Itinéraire de Jérome Maurand d'Antibes à Constantinople (1544) |ilk=Jérôme |son=Maurand |yazarlink=Jérôme Maurand |sayfa=198 |editör-ilk=Léon |editör-son=Dorez |editör-bağ=Léon Dorez |dil=İtalyanca |yıl=1901 |yer=Paris |yayımcı=[[Ernest Leroux]] |erişimtarihi=10 Ocak 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090818/https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k65363946/f278.image.r=%22torre%20di%20pera%22 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> 1520'lere tarihlenen bir haritasında [[Pîrî Reis]], kuleyi Galata Kulesi olarak anar.<ref name="Sağlam"/>

2-3 Ağustos 1831'de çıkan yangın, kulede tahribata yol açtı. Kulenin üst kısmı, önceki farklı bir tasarımla onarılarak -1875'tekteki fırtınada devrilecek olan çatısı hariç- günümüzdeki görünümüne kavuştu. Kulenin giriş kapısının üzerine, bu dönemdeki onarım ve restorasyon çalışmalarını konu alan, üzerine [[Ethem Pertev Paşa|Şair Pertev]]'e ait bir [[manzume]]nin işlendiği mermer [[yazıt|kitâbe]] eklendi. Çalışmalar esnasında burayı ziyaret eden Padişah [[II. Mahmud]] tarafından kuleye bir saat konulması talimatı verildi. 1834-1835 yıllarında şehre bir seyahat gerçekleştiren J. von Röder, [[Napoli Krallığı|Napoli kralının]] kule için bir saat hediye ettiğini ifade eder. 1849 yılına ait bir vesikada, arızalanmış olan kuledeki saatin tamir edilmesi talimatının verildiği bildirilir. [[İstanbul Arkeoloji Müzeleri|İstanbul Arkeoloji Müzesi]]'nde sergilenen ve Galata Kulesi'nden getirildiği kayıtlı olan çanın, Mahmud tarafından kuleye konulması istenen saatle ilgili olup olmadığı bilinmemektedir.{{kdş|Eyice|1995|s=315}}<ref name="Anadol"/><ref name="Gündüz">{{dergi kaynağı |başlık=Galata Kulesi'ndeki saatleri ayarlama küresi |ilk=Doğan |son=Gündüz |dergi=[[Toplumsal Tarih]] |ay=Haziran |yıl=2004 |sayı=126 |sayfalar=26-29}}</ref>

Dosya:Galata Tower (Francois Lemaitre, 1840).jpg|Joseph Jouannin ile Jules van Gaver'in 1840 tarihli eserinde yer alan, kulenin François Lemaitre'e ait kulenin gravürü

1959-1960 kışında, üst katlardaki ahşap odaların [[kiriş (mimarlık)|kirişlerinin]] çürüyerek çökmesinin ardından boşaltılan kulenin, [[İstanbul Büyükşehir Belediyesi|İstanbul Belediyesi]] Başkanı [[Haşim İşcan]]'ın girişimiyle, [[Kültür Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu|Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun]] 24 Temmuz 1964 tarih ve 2495 numaralı kararı doğrultusunda onarım ve restorasyon çalışmaları yapılarak turistik bir tesise dönüştürülmesi kararlaştırıldı. Kararda; kulenin dışında herhangi bir değişiklik yapılmaması, halka açık tesislerin yalnızca en üstteki ilkiiki kata yapılması ve köşk katının bir altındaki kata kadar ulaşan bir [[asansör]] eklenmesi öngörülmekteydi.<ref name="Anadol"/> 15 Eylül 1964'te yapılan ihaleyi, 1.118.000 [[Türk lirası]] bedelle [[Yapı Merkezi|Yapıtaş]] kazandı.<ref name="Anadol"/><ref>{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesi için proje hazırlandı |gazete=[[Milliyet (gazete)|Milliyet]] |tarih=5 Eylül 1964 |sayfa=2}}</ref><ref name="tesis">{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesi turistik tesis oluyor |gazete=Milliyet |ilk=Orhan |son=Peksayar |tarih=21 Eylül 1964 |sayfalar=1, 7}}</ref> İhale sonrasında, kulenin tekrar açılış tarihi olarak 20 Şubat 1965 hedeflenmişti.<ref name="tesis"/>

Proje, planlanan tarihte sonlandırılamazken çalışmalar esnasında da birtakım değişiklikler yapıldı. 26 Haziran 1967 tarihli bir ''[[Milliyet (gazete)|Milliyet]]'' haberinde çalışmalar için "2.100.000 liraya yakın" masraf yapıldığı ve asansör inşası için "800.000 liraya yakın" harcama yapılacağı,<ref>{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesi dansing oldu |ilk=Oğuz |son=Öngen |gazete=Milliyet |tarih=26 Haziran 1967 |sayfalar=1, 9}}</ref> 3 Eylül 1967 tarihli haberde ise birtakım ek çalışmalar için "25-30 bin lira" daha harcama yapılacağı belirtilmekteydi.<ref>{{gazete kaynağı |başlık=Galata'da parayı veren İstanbul'u seyredecek |gazete=Milliyet |tarih=3 Eylül 1967 |sayfa=8}}</ref> Gazetenin 27 Eylül 1967 tarihli sayısında, tüm çalışmalar için 3 milyon liralık masraf yapıldığı bilgisi yer alırken<ref name="yarın">{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesi yarın açılıyor |gazete=Milliyet |tarih=27 Eylül 1967 |sayfa=3}}</ref> Anadol'un 1979 tarihli bir yazısında yapısal maliyetin 2,5 milyon "civarında"; dekorasyon ve diğer tesisat maliyetinin ise "yaklaşık" 1 milyon lira olduğu belirtilir.<ref name="Anadol-3"/> 28 Eylül 1967'de, Belediye Başkanı İşçan'ın önderliğinde gerçekleştirilen bir törenle kulenin açılışı gerçekleştirildi.{{kdş|Eyice|1995|s=316}}<ref name="Anadol"/><ref>{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesine giriş 3 lira |gazete=Milliyet |tarih=29 Eylül 1967 |sayfa=1}}</ref> Restoran kısmının inşasını gerçekleştiren Ünal Kardeşler, Şubat 1968'de gerçekleştirilen ihale sonucunda kulenin işletme haklarını da [[İstanbul Büyükşehir Belediyesi|İstanbul Belediyesinden]] beş yıllığına kiraladı.{{kdş|Koçu|1971|ss=1509-1510}} Yapılan düzenlemeler sonrasında kulenin turistik tesis olarak açılışı ise 30 Mayıs 1969'da gerçekleştirilen törenle, [[Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı|Turizm ve Tanıtma Bakanı]] [[Nihad Kürşad]] tarafından açıldıyapıldı. Kardeşler, iç dekorasyon için 4,5 milyon lira harcadıklarını ifade etmişti.<ref>{{gazete kaynağı |başlık=Restore edilen tarihî Galata Kulesi açıldı |tarih=30 Mayıs 1969 |gazete=Cumhuriyet |sayfa=1}}</ref><ref>{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesi yarından itibaren halka açılıyor |gazete=Milliyet |tarih=29 Mayıs 1969 |sayfa=11}}</ref> Kardeşler'in Belediye ile olan kiralama sözleşmesi, ilk beş yılın ardından her yıl yenilenmekteydi.<ref name="röportaj">{{gazete kaynağı |başlık=Ayda 2.5 milyara kule |çalışma=[[Hürriyet (gazete)|Hürriyet İstanbul]] |tarih=8 Haziran 2000 |ilk=Şengün |son=Kılıç |sayfa=6}}</ref>

Çalışmalarla birlikte [[Bodrum (mimarlık)|bodrum]] katı; asansör için makine dairesi, [[ısı değiştirici]], yedek [[elektrik üreteci|jeneratör]], tablo odası ve depoları barındıran bir servis katı olarak düzenlendi.<ref name="Anadol-3"/><ref name="Anadol-2"/> Gişe, danışma masası, santral, döviz değiştirme kasası, [[PTT]] kutusu ve [[telefon]]un eklendiği zemin kata, giriş ekseninin karşısına, bu kattan altıncı kata kadar ulaşan sekizer kişilik iki asansör eklendi. Katın tavanına ışıklandırma ve eski Türk motifleri kullanarak süslemeler uygulanırken asansör girişinin üstündeki duvara, [[Tankut Öktem]] ile [[Haluk Tezonar]] tarafından yapılan ve Matrakçı Nasuh'un Galata'yı tasvir ettiği minyatürünün bir [[kabartma]]sı eklendi.<ref name="Anadol-3"/><ref name="Bayrak">{{kitap kaynağı |başlık=Türkiye Tarihi Yerler Kılavuzu |ilk=M. Orhan |son=Bayrak |sayfa=295 |yıl=1979 |yayımcı=[[Remzi Kitabevi]]}}</ref> Zemin katının üstünde yer alan [[asma kat]]a, görünümünü koruyacak bir biçimde betonarme kirişler eklendi ve ahşap korkulukları yenilendi.<ref name="Anadol-3"/> Birinci kat bir [[kahvehane|şark kahvesine]], ikinci kat kulenin tarihiyle ilgili bir müzeye, üçüncü kat ise turistik eşyaların satıldığı satış reyonlarının yer aldığı bir kata dönüştürülürdüdönüştürüldü.<ref name="Anadol-3"/> Dördüncü kat, Ceneviz Meyhanesi adını taşıyan bir [[meyhâne]] olarak düzenlendi.<ref name="Anadol-3"/> Beşinci katkata, kuledeki yiyecek ve içecek servisi yapılan mekânlar tarafından kullanılacak bir mutfak yapılırken dışarıya açılan fanlı bir havalandırma sistemi de kuruldu.<ref name="Anadol-3"/> Altıncı kat ise [[tuvalet]]ler ile [[vestiyer]]in yer aldığı bir [[lobi (oda)|fuaye]] hâline getirildi. Ziyaretçilerin ulaşabileceği son kat olan sekizinci kat, bir [[gece kulübü]] olarak düzenlendi.<ref name="Anadol-3"/> 1972'de [[Kuzgun Acar]], Ceneviz Meyhanesi'nin işletmesini Kuzgun'un Yeri adıyla yapmaya başladı.<ref>{{web kaynağı |url=https://t24.com.tr/k24/yazi/galata,2811 |başlık="Şu Kızkulesi'nin aklı olsa Galata Kulesi'ne varır" |yayımcı=[[T24]] |ilk=Feza |son=Kürkçüoğlu |tarih=18 Ağustos 2020}}</ref>

Kulenin restore edilmesi ve müzeye dönüştürülmesi için 1996'da açılan 50 milyar liralık keşif bedeline sahip ihaleyi Pekerler İnşaat kazandı.<ref name="yenilendi">{{web kaynağı |url=https://www.hurriyet.com.tr/gundem/galata-kulesinin-disi-yenilendi-39184690 |başlık=Galata Kulesi'nin dışı yenilendi |çalışma=Hürriyet |tarih=26 Eylül 2000 |erişimtarihi=28 Ocak 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090817/https://www.hurriyet.com.tr/gundem/galata-kulesinin-disi-yenilendi-39184690 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref><ref name="kurtarılıyor">{{web kaynağı |url=https://www.hurriyet.com.tr/gundem/galata-kulesi-kurtariliyor-39081330 |başlık=Galata Kulesi kurtarılıyor |çalışma=Hürriyet |tarih=24 Eylül 1999 |erişimtarihi=28 Ocak 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090818/https://www.hurriyet.com.tr/gundem/galata-kulesi-kurtariliyor-39081330 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> Kulenin işletmesini sürdüren Ünal Kardeşler şirketinin kuleden tahliye edilmesi için Beyoğlu 3. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde açılan ve ilk duruşması 17 Ekim 1996'da gerçekleştirilen dava,<ref name="Durgun"/> redret kararıyla sonuçlandı.<ref name="engel">{{gazete kaynağı |başlık=Galata Kulesi'nde belediyeye engel |gazete=Milliyet |tarih=14 Aralık 1997 |sayfa=7 |ilk=Arife |son=Avcu |yer=İstanbul}}</ref> Aralık 1997'de ise Kültür Bakanı [[İstemihan Talay]]'ın imzasıyla İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İstanbul Valiliği ve İstanbul 1. Nolu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kuruluna gönderilen yazıda, müze açma yetkisinin yalnızca Bakanlıkta olduğu ve müze açma yetkisinin yalnızca Bakanlığın izniyle mümkün olduğu belirtilirken kulenin müze olarak kullanılmasının uygun görülmemesinden ötürü uygulamanın durdurulması talimatı verildi.<ref name="engel"/> 1998'de Belediye tarafından kulede kütüphane yapılması girişiminde bulunulsa da bu girişim Anıtlar Kurulu tarafından reddedildi.<ref name="röportaj"/><ref name="savunma">{{gazete kaynağı |başlık=Söz savunmanın |gazete=Milliyet |tarih=12 Haziran 2000 |sayfa=6 |ilk=Mehmet |son=Demirkaya}}</ref>

2000'de, kulenin idarisininidaresinin Beyoğlu Belediyesine devredilmesi için İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından bir girişimde bulunuldu. Topbaş'ın danışmanı [[Abdurrahman Şen]], kulenin; araştırma merkezi, müze, ve bilgilendirme merkezini içeren bir kültür merkezi olarak kullanmalarınıkullanılmasını planladıklarını, üst kısmının ise eklenecek dürbünlerle şehrin seyredilebileceği bir düzene sahip olmasını düşündüklerini belirtti.<ref>{{web kaynağı |url=https://www.hurriyet.com.tr/gundem/kule-halka-kapatilmayacak-39189993 |başlık=Kule halka kapatılmayacak |çalışma=Hürriyet |tarih=16 Ekim 2000 |erişimtarihi=4 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090926/https://www.hurriyet.com.tr/gundem/kule-halka-kapatilmayacak-39189993 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından, kulenin iç restorasyonu için 2000 yılında açılan ihale, 700 milyar lira karşılığında Pekerler İnşaat'a verildi.<ref>{{web kaynağı |url=https://www.hurriyet.com.tr/gundem/galata-kulesi-restorasyonu-anitlar-kurulu-na-takildi-167899 |başlık=Galata Kulesi restorasyonu Anıtlar Kurulu'na takıldı |çalışma=Hürriyet |tarih=28 Ağustos 2003 |ilk=Şenol |son=Çoşkuner |yer=İstanbul |erişimtarihi=28 Ocak 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090836/https://www.hurriyet.com.tr/gundem/galata-kulesi-restorasyonu-anitlar-kurulu-na-takildi-167899 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref><ref name="izin">{{web kaynağı |url=https://www.hurriyet.com.tr/gundem/ic-restorasyon-izin-bekliyor-39203772 |başlık=İç restorasyon izin bekliyor |çalışma=Hürriyet |tarih=4 Aralık 2000 |erişimtarihi=4 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090925/https://www.hurriyet.com.tr/gundem/ic-restorasyon-izin-bekliyor-39203772 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> Ancak bu iç restorasyon için İstanbul Büyükşehir Belediyesinin İstanbul 1 Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kuruluna sunduğu ve kulenin bir müzeye dönüştürülmesini öngören proje, müze kurma izni vermesi gereken Kültür Bakanlığı tarafından verilen bir iznin olmadığı gerekçesiyle Kurul tarafından reddedildi.<ref name="izin"/> Bunun ardından aynı yıl, sergi salonu, hediyelik eşya satış kısmı ve kafenin yer aldığı yeni bir proje hazırlanarak Kurulakurula sunuldu.<ref name="izin"/>

Çalışmalar kapsamında, kulenin dışında yer alan meydana, bir [[T2 (İETT)|Taksim-Tünel nostaljik tramvayı]] tasarımına sahip bir bilet gişesi konuldu.<ref name="Duvar">{{web kaynağı |url=https://www.gazeteduvar.com.tr/galata-kulesinin-bugununu-tasarlamak-makale-1503564 |başlık=Galata Kulesi'nin bugününü tasarlamak |ilk=Hakkı |son=Yırtıcı |çalışma=[[Gazete Duvar]] |tarih=5 Kasım 2020 |erişimtarihi=2 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20201104230729/https://www.gazeteduvar.com.tr/galata-kulesinin-bugununu-tasarlamak-makale-1503564 |arşivtarihi=4 Kasım 2020 |ölüurl=hayır }}</ref> Zemin katı, bilet kontrol ve güvenlik noktası ile altıncı kata kadar ulaşan asansörün girişinden oluşacak şekilde düzenlendi.<ref name="Duvar"/><ref name="AA">{{web kaynağı |url=https://www.aa.com.tr/tr/kultur-sanat/galata-kulesi-yeniden-ziyaretcilerini-agirlamaya-basladi/1998928 |başlık=Galata Kulesi yeniden ziyaretçilerini ağırlamaya başladı |yayımcı=Anadolu Ajansı |ilk=Ahmet Esad |son=Şani |tarih=7 Ekim 2020 |erişimtarihi=2 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210206090901/https://www.aa.com.tr/tr/kultur-sanat/galata-kulesi-yeniden-ziyaretcilerini-agirlamaya-basladi/1998928 |arşivtarihi=6 Şubat 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> Birinci kat, müze mağazası hâline getirildi.<ref name="Duvar"/> İkinci kat, [[Hezârfen Ahmed Çelebi]]'nin Galata Kulesi'nden süzülüşünün bir animasyonunun gösterildiği bir ekranla birlikte simülasyon alanı olarak düzenlenmiş olup bunu ve kulenin gözlemevi olarak kullanıldığı dönemini konu alan bir sergi alanını da içermeye başladı.<ref name="Duvar"/><ref name="AA"/> Üçüncü kat [[Türk Kurtuluş Savaşı|Kurtuluş Savaşı]]'na ait fotoğrafların, dördüncü kat Galata Kulesi ile surlarına ait bilgi ve eserlerin, beşinci kat Galata Kulesi ve İstanbul ile ilgili eserlerin sergilendiği kalıcı sergi alanları olarak yenilendi.<ref name="Duvar"/> Geçiş alanı olarak kullanılan altıncı katın ardından ulaşılan ve geçici sergi alanı olan yedinci kata, İstanbul'un bir bölümünü gösteren bir maket ile pencere önlerine konumlanan seyir dürbünleri konuldu.<ref name="Duvar"/> Seyir terası olarak düzenlenen sekizinci kata ise birkaç [[bank]] yerleştirildi.<ref name="Duvar"/>

Restorasyon esnasında, 1960'lardaki çalışmalar ve sonrasında iç kısma eklenen tüm unsurlar ve dekorasyonlar kaldırıldı.<ref name="Habertürk"/> Duvarlardaki, 1960'lardaki restorasyon kapsamında doldurulmuş beton malzemeler sökülerek duvarların güçlendirilmesinde [[Horasan harcı]] kullanıldı. Bakan Ersoy, çalışmalar kapsamında "bin ton betonu söküp tam bin kamyonet dolusu ağırlığı da çıkardıkları"nı ifade etti.<ref name="Habertürk">{{web kaynağı |url=https://www.haberturk.com/galata-kulesi-restorasyonu-tamamladi-2826573 |başlık=Ersoy: Bin ton betonu söktük, bin kamyonet yükü attık |yayımcı=Haberturk.com |tarih=7 Ekim 2020 |ilk=Yavuz |son=Barlas |erişimtarihi=4 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20201030224932/https://www.haberturk.com/galata-kulesi-restorasyonu-tamamladi-2826573 |arşivtarihi=30 Ekim 2020 |ölüurl=hayır }}</ref> Sekizinci katın tavanına,tavanında çatıya asılı [[avize]] kaldırıldı ve beton tavan, alçı kullanılarak düzeltildi. Konik çatının iç kısmındaki çeperini çevreleyecek bir biçimde, İstanbul'un Osmanlı kontrolüne girmesi sonrasındaki hâlini gösteren bir gravürügravür konuldu.<ref name="Habertürk"/> Katların zeminleri ahşap [[parke]]lerle kaplanırken sekizinci katın zemininin ortasına mermer bir desen yerleştirildi.<ref name="Habertürk"/> İlk dört katı birbirine bağlayan taş merdivenler, [[epoksi]] kaplı ahşapla kaplandı.<ref name="bilgilendirme">{{E-posta kaynağı |url=https://prnt.sc/y6oafw |başlık=Vakıflar Genel Müdürlüğünden yapılan bilgilendirme |muhatapsoyadı=Kazık |muhatapadı=Ali Efe |kurum=[[Vakıflar Genel Müdürlüğü]] |tarih=2 Şubat 2021}}</ref> Son üç katta yer alan merdivenler ise çelik aksamlar kullanılarak yenilendi.<ref name="Habertürk"/> Yangın önlemleri kapsamında binanın elektrik ve aydınlatma sistemleri yeniden yapılırken önceki sistemlere ait bileşenler sökülerek İstanbul Büyükşehir Belediyesi bünyesindeki İstanbul Enerji'ye iade edilmişti.<ref name="cumhuriyet.com.tr"/><ref name="Habertürk"/> Kulenin asansörleri, MAST Asansör tarafından yenilendi ve kabinlerde [[video duvar]] tekniği uygulanarak duvarlar ile tavanlarına, kuleden çekilen videolar gösterilmesine olanak sağlayan ekranlar konuldu.<ref name="asansör">{{web kaynağı |url=http://www.haberasansoru.com.tr/istanbulun-gozdesi-galata-kulesine-yerli-asansor/ |başlık=İstanbul'un gözdesi Galata Kulesi'ne yerli asansör |çalışma=Haber Asansörü |ilk=Yeliz |son=Karakütük |tarih=4 Ocak 2021 |erişimtarihi=3 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20210106080037/http://www.haberasansoru.com.tr/istanbulun-gozdesi-galata-kulesine-yerli-asansor/ |arşivtarihi=6 Ocak 2021 |ölüurl=hayır }}</ref> Asansörün zemin katındaki girişinin üzerinde yer alan kabartma kaldırıldı.<ref name="kabartma">{{web kaynağı |url=https://www.birgun.net/haber/galata-kulesi-ndeki-alci-rolyefe-ne-oldu-313267 |başlık=Galata Kulesi'ndeki alçı rölyefe ne oldu? |ilk=Uğur |son=Şahin |çalışma=[[BirGün]] |tarih=25 Ağustos 2020 |erişimtarihi=4 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20201029042955/https://www.birgun.net/haber/galata-kulesi-ndeki-alci-rolyefe-ne-oldu-313267 |arşivtarihi=29 Ekim 2020 |ölüurl=hayır }}</ref> Pencereler yenilendi, sergi ve müze katlarına sergileme üniteleri eklendi.<ref name="Habertürk"/> Seyir terasındaki taşlar onarıldı ve korkuluklar yenilendi, girişteki mermer kitâbenin [[:wikt:konservasyon|konservasyonu]] yapıldı.<ref name="Habertürk"/><ref>{{web kaynağı |url=https://aydinlik.com.tr/haber/hafifleyen-arinan-galata-artik-sadece-muze-220163 |başlık=Hafifleyen, arınan Galata artık sadece müze |çalışma=[[Aydınlık (gazete)|Aydınlık]] |tarih=7 Ekim 2020 |erişimtarihi=5 Şubat 2021 |arşivurl=https://web.archive.org/web/20201107001454/https://aydinlik.com.tr/haber/hafifleyen-arinan-galata-artik-sadece-muze-220163 |arşivtarihi=7 Kasım 2020 |ölüurl=hayır }}</ref>