III. Antiohos: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k →Kaynakça: düzeltme |
Justinianus (mesaj | katkılar) isbn ve doi dz. |
||
49. satır:
'''III. Antiohos''' ({{Dil|gr|Ἀντίoχoς|dil_adı=e}}; d. yaklaşık [[MÖ 241]] - ö. 3 Temmuz [[MÖ 187]]), [[Seleukos İmparatorluğu]]'nun 6. hükümdarı. MÖ 222'den MÖ 187'ye kadar hükümdarlık yapmıştır. Krallık topraklarını [[I. Seleukos]] dönemindeki en geniş sınırlarına tekrar ulaştırarak “Büyük” unvanını almış ancak Romalılar karşısında [[Magnesia Savaşı]]’nda aldığı ağır yenilgi nedeniyle kendi döneminde Avrupa ve Batı Anadolu’daki topraklarını kaybetmiştir.
Babası [[II. Seleukos]], annesi ise Seleukos İmparatorluğu'nun kurucusu [[I. Seleukos]]’un oğlu Andromachus’un kızıdır. Abisi [[III. Seleukos]]’un MÖ 223 yılında suikasta kurban gitmesinden sonra yaşanan kısa süreli kargaşadan sonra Haziran 222’de tahta geçti. 221 yılında [[Pontus Krallığı|Pontus]] Kralı [[II. Mithridatis]]’in kızı Laodice ile [[Zeugma]]’da evlendi.<ref name= "III. Antiohos1">{{kitap kaynağı | soyadı=Arslan | ad= Murat| başlık= Mithradates VI Eupator: Roma’nın Büyük Düşmanı 1. Baskı | yayıncı=Odin Yayıncılık | yıl=2007 | yer= İstanbul| dil=Türkçe| sayfa= 60 |isbn=
==1. Suriye Seferi==
65. satır:
Batıda düzeni sağlayıp, [[Makedonya (antik krallık)|Makedonya Kralı]] [[V. Filippos]] ile ittifak yaptıktan sonra Suriye Seferi’ne çıktı. MÖ 200 yılında [[Golan Tepeleri]]’nin kuzeyindeki Hermon Dağı eteklerindeki antik Banias (Paneas) şehri yakınlarında gerçekleşen Panium Muharebesi’nde Ptolemaios güçlerini yenilgiye uğratarak birkaç yıl içerisinde Suriye Savaşlarının ana sebebi olan [[Klasik antik dönem]]de Coele-Suriye (Güney Suriye) olarak adlandırılan topraklar ile Fenike ve Filistin’in kıyı şeridini ele geçirdi. Sonrasında da Ptolemaioslar’ın elindeki Karya ve Kilikya’daki [[Afrodisias]], Selinos, [[Soli, Mersin|Soli]], Zephyrion (Mersin), Mallus, Anemurium (Anamur) gibi şehirleri ele geçirdi. Korakesion ([[Alanya]]) kuşatması esnasında müttefiki [[V. Filippos]] ile [[Roma Cumhuriyeti]]’nin başını çektiği koalisyon arasında MÖ 200’den beri savaş yaşanmaktaydı. [[Rodos]]lular Selevkoslar’ın Makedonyalılar’a destek vermesinden endişe ederek Romalılar’ı aracı etse de Antiokhos bir süre sonra Pamfilya üzerinden [[Likya]]’ya geçti. Burada Korykos, Andriaca, [[Limira]], [[Arikanda]], [[Patara]] ve [[Ksanthos]] gibi şehirleri ele geçirdi. Antiokhos’un genel stratejisi şehirleri savaşarak değil onlara bir takım haklar vererek savaşmayarak ele geçirmek ve böylelikle de buraları herhangi bir askeri güç yerleştirmeden hakimiyet altında tutabilmeyi sağlamaktı.
Buradan hareketle Karya bölgesine gelmiş ve sonrasında da [[Efes]]’i denetim altına almıştır. Bu ilerleyişi esnasında [[Smirni]] ve [[Lampsakos]] şehirleri kendisine itaat etmediği gibi ile [[Roma Cumhuriyeti]]’nden yardım istemişlerdi. Antiokhos ise Romalılar’a savaşmak istemiş ve bu şehirlere özgür kalacakları yönünde teminat vermiştir. Bu esnada da elçilerini göndererek Romalılarla temasa geçirmişti. Roma elçilerinin ele geçirdiği yerleri terketmesi ve ilerleyişini durdurması yönündeki isteklerini geri çevirerek 196 yılında [[Gelibolu Yarımadası]]ndaki Lysimachia şehrine geçti. Burada Romalı elçiler kendisine isteklerini yenilemiş ve aksi durumda savaş ilan edileceğini bildirse de onları dikkate almayarak Trakya’daki ilerleyişini sürdürdü.<ref name= "III. Antiohos8">Benek, M.S. (2016), “III. Antiokhos’un Dış Siyasi Politikası (MÖ 223-190)”, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü, Araştırma Makalesi, Doi:10.18795, ma.93565. URL: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/282843 {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20180724185745/http://dergipark.gov.tr/download/article-file/282843 |tarih=24 Temmuz 2018 }}. Erişim: 2018-12-29</ref> Aynı yıl Panium Muharebesi’ndeki zaferde rolü olan oğlu Antiokhos’u (ö: MÖ 193) varisi ilan etti ve kızı Laodice ile evlendirdi.<ref name= "III. Antiohos9">{{dergi kaynağı |soyadı1= Benek |ad1= Mehmet Sait |soyadı2= |ad2= |yıl= 2016 |başlık= III. Antiokhos’un Dış Siyasi Politikası (MÖ 223-190) |dergi= |cilt= |sayı= |sayfalar=|yayıncı= Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü, Araştırma Makalesi |doi= 10.18795/ma.93565 |url= http://dergipark.gov.tr/download/article-file/282843 |erişimtarihi= 31 Aralık 2018 |arşivurl= https://web.archive.org/web/20180724185745/http://dergipark.gov.tr/download/article-file/282843 |arşivtarihi= 24 Temmuz 2018 |ölüurl= hayır }}</ref>
Batıda hareketini son hızıyla sürdürürken, 195 yılına gelindiğinde topraklarındaki isyan hareketleriyle iyice güç durumda kalan V. Ptolemaios kendisiyle barış yapmak zorunda kaldı. Esasen Antiokhos’da Roma ile yakın bir zamanda yaşanacağı görülen savaş nedeniyle Suriye topraklarında barış yoluyla güvenli kalmasını istiyordu. Yapılan antlaşma uyarında V. Ptolemaios, Selevkoslar’ın Coele-Suriye’deki (Güney Suriye) hakimiyetini kabul ettiği gibi III. Antiohos’un kızı I. Kleoparta ile evlendi.
| |||