Venedik Taciri (film, 2004): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
1 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.7 |
kDeğişiklik özeti yok Etiketler: Görsel Düzenleyici Yeni kullanıcı görevi |
||
39. satır:
== Özet ==
[[16. yüzyıl]]ın sonlarında Venedik'te Antonio adlı bir tüccar, mallarının denizde kalmasıyla paraya sıkışır ve kötü
== Karakterler ==
[[Al Pacino]]'nun harikulade bir karakter oyunu sergilediği Yahudi tefeci ''Shylock'''un mahkeme sırasında gerçekleşen zıt geçişleri, haklıyken haksız duruma düştüğü anda su yüzüne çıkan zihinsel bunalımı büyük bir ustalıkla izleyiciye yansıtması filmin akılda kalan en önemli enstantanelerinden biridir. Bir diğeri de, yine Shylock'un, Antonio ile ilgili zorladığı ve ısrar ettiği yasal yolu, kendisini bu kararından vazgeçirmeye çalışanlara karşı savunduğu sırada sarfettiği sözler, dışarıdan tarafsız gözle bakan herkesi kendi davasında ona hak vermeye teşvik edici türdendir. Birkaç kat fazlası kendisine önerilmesine rağmen, Antonio'nun etinden son ana kadar vazgeçmemesi, 16. yüzyılda din faktörünün ve dinler arası acımasız ilişkilerin sembolize edildiği dikkate değer bir figür olmuştur.
[[Shakespeare]]'in komedyalarında işlemeyi sevdiği motiflerden biri olan, kişilerin karşı cinsin kılığına girerek olayların seyrini etkilemesi veya değiştirmesi, tıpkı
Filme ismini veren Venedik Taciri'ni oynayan [[Jeremy Irons]] (Antonio), tam bir karakter oyunu sergilemiştir. Sergilediği oyundan çok, dostluk ve dostlar için yapılabilecekler üzerine derin mesajlar veren Antonio, filmin sonuna doğru Bassanio ile Portia aşkına, Bassanio tarafında kefil olmuş, film boyunca bir önceki kefaletinin bedelini ödemesine rağmen ikinci bir seferde de kefil olmaktan kaçınmaması ve Portia tarafından da bu kefalete değer verilmesi, Antonio'nun birleştirici ve güven sağlayıcı yönünü pekiştirmiştir.
| |||