Pauli dışarlama ilkesi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
InternetArchiveBot (mesaj | katkılar)
5 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.8) (Evolutionoftheuniverse - 6905
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
14. satır:
 
== Tarihçe ==
20. yüzyılın başında çift sayıda elektrona sahip atomların ve moleküllerin tek sayılı elektronu olanlara kıyasla [[Kimyasal kararlılık|kimyasal açıdan daha kararlı]] olduğu ortaya çıktı. Örneğin, [[Gilbert Lewis|Gilbert N. Lewis]]'in 1916'da yayımlanan "The Atom and the Molecule" isimli makalesindeki kimyasal davranışlar hakkındaki altı postülattan üçüncüsü, atomların çift sayıda elektron bulundurma eğiliminden ve özellikle de normalde simetrik bir şekilde, bir kübün sekiz köşesine dizilmiş olan sekiz elektrondan bahseder. (bkz: [[Kübik atom]])<ref>{{Web kaynağı | url = http://scarc.library.oregonstate.edu/coll/pauling/bond/index.html | başlık = Linus Pauling and The Nature of the Chemical Bond: A Documentary History - Special Collections & Archives Research Center - Oregon State University | erişimtarihi = 30 Ekim 2020 | çalışma = scarc.library.oregonstate.edu | arşivurl = https://web.archive.org/web/20131103022847/http://scarc.library.oregonstate.edu/coll/pauling/bond/index.html | arşivtarihi = 3 Kasım 2013 | ölüurl = no hayır}}</ref> 1919 yılında kimyager [[Irving Langmuir]], atomdaki elektronların bağlı veya kümelenmiş olmaları halinde [[periyodik tablo]]nun açıklanabileceğini önerdi.<ref>{{Web kaynağı | url = https://www.webcitation.org/66YZ6UWkA?url=http://www.physics.kku.ac.th/estructure/files/Langmuir_1919_AEA.pdf | başlık = WebCite query result | erişimtarihi = 30 Ekim 2020 | çalışma = www.webcitation.org | arşivurl = https://web.archive.org/web/20200503103713/https://www.webcitation.org/66YZ6UWkA?url=http%3A%2F%2Fwww.physics.kku.ac.th%2Festructure%2Ffiles%2FLangmuir_1919_AEA.pdf | arşivtarihi = 3 Mayıs 2020 | ölüurl = no hayır}}</ref> Elektron gruplarının, çekirdeğin etrafında bir dizi [[Elektron kabuğu|elektron kabukluğunu]] kapladığı düşünülüyordu. 1922'de [[Niels Bohr]], atom modelini bazı elektronların (örneğin 2, 8 ve 18) stabil "kapalı kabuk"lara karşılık geldiğini kabul ederek düzenledi.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/567353146|başlık=The life of stars : the controversial inception and emergence of the theory of stellar structure|tarih=2009|yer=Heidelberg|yayıncı=Springer|soyadı=Shaviv, Giora, 1937-|isbn=978-3-642-02088-9|oclc=567353146}}</ref>
 
Pauli, başta sadece [[empirik]] olan bu sayılar için bir açıklama aradı. Aynı zamanda [[Zeeman etkisi|Zeeman Etkisi'nin]] [[ferromanyetizma]] ve atomik [[spektroskopi]]deki deneysel sonuçlarını açıklamaya çalışıyordu. 1924 yılında, [[Edmund C. Stoner|Edmund C. Stoner'ın]] yazdığı bir makale sayesinde önemli bir ipucuna ulaştı. Makale, [[baş kuantum sayısı]]na (n) bir değer verildiği ve tüm [[Dejenere enerji seviyesi|dejenere enerji seviyelerinin]] ayrıştırıldığı kabul edildiği zaman dış manyetik alanın içindeki [[alkali metal]] spektrumun içindeki tek bir elektronun enerji seviyelerinin sayısının aynı n değeri için bir [[soy gaz]]ın kapalı bir kabuğundaki elektron sayısına eşit olduğunu iddia ediyordu. Bu, Pauli'nin elektronların kapalı kabuklarındaki komplike değerlerin, elektron durumlarının dört kuantum sayıyla tanımlanması durumunda her duruma bir elektron gibi basit bir kuralla azaltılabileceğini fark etmesine yol açtı. Bunun için [[Samuel Goudsmit]] ve [[George Uhlenbeck]] tarafından [[elektronun manyetik momenti]] olarak tanımlanan yeni bir iki-değerli kuantum sayı oluşturdu.<ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=http://adsabs.harvard.edu/abs/2004quant.ph..3199S|başlık=The Role of the Exclusion Principle for Atoms to Stars: A Historical Account|erişimtarihi=|tarih=1 Mart 2004|sayfalar=|çalışma=|yayıncı=|ad=Norbert|soyadı=Straumann}}''Invited Talk at the 12th Workshop on Nuclear Astrophysics''. [[arXiv]] [[arxiv:quant-ph/0403199|:quant-ph/0403199.]] [[Bibcode]]:[https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2004quant.ph..3199S 2004quant.ph..3199S.] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20201114002032/https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2004quant.ph..3199S |tarih=14 Kasım 2020 }} [[CiteSeerX]] [https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/summary?doi=10.1.1.251.9585 10.1.1.251.9585.] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20200916172713/https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/summary?doi=10.1.1.251.9585 |tarih=16 Eylül 2020 }}</ref><ref>{{Akademik dergi kaynağı|url=https://doi.org/10.1007/BF02980631|başlık=Über den Zusammenhang des Abschlusses der Elektronengruppen im Atom mit der Komplexstruktur der Spektren|tarih=1 Şubat 1925|sayı=1|dil=de|sayfalar=765-783|çalışma=Zeitschrift für Physik|cilt=31|ad=W.|soyadı=Pauli|issn=0044-3328|doi=10.1007/BF02980631}}</ref>
26. satır:
 
=== Katı Halin Özellikleri ===
[[İletken]] ve [[Yarı iletken|yarı-iletken]] maddelerde çok sayıda [[moleküler orbital]]leri vardır ve bunlar [[Enerji seviyesi|enerji seviyelerinde]] sürekli olan bir [[Elektronik bant yapısı|bant yapısı]] oluşturur. Güçlü iletkenlerde ([[metal]]ler) elektronların o kadar [[Dejenere enerji seviyesi|dejeneredir]] ki, bir metalin [[ısı sığası]] çok katkı sağlayamazlar. Katıların çoğu mekanik, elektriksel, manyetik, optik ve kimyasal özelliği Pauli dışlama ilkesinin doğrudan sonucudur.<ref>{{Kitap kaynağı|url=https://www.worldcat.org/oclc/55228781|başlık=Introduction to solid state physics|tarih=2005|yer=Hoboken, NJ|yayıncı=Wiley|seri=8th ed|soyadı=Kittel, Charles.|isbn=0-471-41526-X|oclc=55228781|erişim-tarihierişimtarihi=27 Kasım 2020|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20201118005537/https://www.worldcat.org/title/introduction-to-solid-state-physics/oclc/55228781|arşiv-tarihiarşivtarihi=18 Kasım 2020|ölüurl=nohayır}}</ref>
 
=== Maddenin Kararlılığı ===