Ezra Pound: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Kaynaksız şablonuna tarih eklendi. Kaynak |
SimayGördük (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok Etiketler: Görsel Düzenleyici Yeni kullanıcı görevi |
||
25. satır:
== Hayatı ==
Ezra Pound, [[Idaho]] sınırına yakın [[Hailey, Idaho|Hailey]] şehrinde 1885 yılında doğdu. Babası [[darphane]] memuru, büyük babası ise Kongre üyesiydi. 1901 yılında [[Pensilvanya Üniversitesi]]ne yazıldı. Kısa zamanda
1908 yılında Pound, [[Venedik]]'e gitti. İlk şiir kitabı [[A Lume Spenton]]'u (Sönmüş Mumlarla) yayınladı. Pound, [[William Butler Yeats|W.B.Yeats]] ile karşılaşmak için İngiltere'ye gitti. Orada kısa zamanda ünlü bir edebiyatçı olarak tanındı. Yeats ile
Pound aynı zamanda, [[D. H. Lawrence]] gibi yeni kabiliyetleri
Pound bir yıl sonra, İmgeci şiir akımını kurar. Bu dönemde, [[William Carlos Williams]], [[T. S. Eliot]], [[Robert Frost]], [[Ernest Hemingway]], [[James Joyce]] ve [[Richard Aldington]] gibi yazar ve şairlerin kariyerlerine yardımcı olmaya çalışıyordu. Aynı zamanda, kendinden 20 yaş büyük, dünyaca meşhur şair Yeats
Amerika ve İngiltere arasında bir bağ oluşturuyor, [[Harriet Monroe]]'nun önemli [[Chicago]] dergisi olan Poetry’de yardımcı editörlük yapıyor ve İmgecilik şiir ekolüne bağlı şairleri
İmgecilikten sonra çeşitli şiirsel yorumları da yaydı. Pound imgeciliği mektuplarla, denemelerle ve bir
1914'te, İngiliz kültürü üzerinde sürekli bir etkisi olacak daha ciddi bir akımı, [[Vortisizm]]'i lanse edecekti. Fikrin temelinde, [[Henri Gaudier-Brzeska]] adlı genç bir heykeltıraş vardı. Wyndham Lewis ve diğer yakınlarıyla akımın gazetesi '' Blast'''ı yayınladılar.
Vortisizm, Pound için, ilk devrimci propaganda tecrübesinin aleti, ve gelenekçilik sınırlarının dışına düşmesinin sebebi oldu. Pound, vortisizmi '' medeniyetin feneri ve önderi olarak, sanatı hak ettiği yere koyan '' bir akım olarak görüyordu. Böylece, sanatlar, daha evvel Yeats'in da öngördüğü gibi, [[Mistik Olay|mistik]] bir şekilde siyasete bağlanıyorlardı.
Pound, '' ticariliği'', kendi sanatsal ve siyasi idealine her zaman engel olarak gördü. 1918'de
Pound bu teoriyi şevkle kabullenir. Kültürü yozlaştıran paranın iktidarının ortadan kaldırılmasına gerekli bir vasıta vardı elinde. 1930 ve 1940'lı yıllarda, ekonomi ve politika üzerine birkaç broşür yayınlar; ''Sosyal Kredi: bir şok '' ( 1935), '' Bir kartvizit '' (1942), '' Altın ve Iş '' (1944), ve '' Amerika, Roosvelt, ve savaşın sebepleri '' (1944) ; bu broşürlerin çoğu faşist [[İtalya]]'da yayınlanır.
Pound'un bu tür ekonomi politik doktrinlerine varması, Yeats'in takip ettiği mistik yolla mukayese edilebilir. 1913 yılında Pound, Yeats'in sekreteri olmuştu. Pound, 1905 yılından bu yana , doğu dinlerine,
Pound, gerçek dinin '' sanatta gerçekleşen vahiy '' olduğuna inanıyordu. [[Hristiyanlık|Hristiyanlığı]] elinin tersiyle itiyor, ve '' Filistin'de vaiz edilenden tamamen farklı, Roma vatandaşını köleleştirmeyi hedefleyen bir inanç '' olarak görüyordu; '' bu anlamda İsa tamamen ölmüştür ''. Pound, kiliselere tahammül edemiyordu; asırlardır istifade ettikleri parasal yardımları haksız buluyor, bunları esasında sanatçıların , filozofların ve bilim adamlarının hak ettiklerini iddia ediyordu.
51. satır:
Aynı Yeats de olduğu gibi, Pound'da da gizem ve kültür kavramları, onu liberal doktrinlere ve demokrasiye düşman olmaya itti. Pound, sosyal kredi politikası ile faşizmin gerçekleştiğine, bunun da plutokrasinin gücünü kıracağına inanıyordu. Ayrıca, sanatçıların, '' yönetmek için doğan '' bir sosyal seçkinler grubu teşkil ettiklerini, bunun için ise demokratik bir seçime ihtiyaç olmadığını savunuyordu. <nowiki>''</nowiki>'' Sanatçılar ırkın antenleridirler fakat toplum hiçbir zaman büyük sanatçılarına güven duymaz''. 1914'ten itibaren, Pound ''sanatçı, yeteri kadar sağduyuya sahip olduğundan, insanlığın çekilmez derecede aptal olduğunu anlamıştır . Buna rağmen, onu idare etmeye, eğitmeye, ikna etmeye, kendinden kurtarmaya çalışmıştır '' diyordu. 1922'de ise ''kitleler uysaldır, yoğrulabilirler ve onları şekillendiren kalıpları yaratan ise sanattır.<nowiki>''</nowiki> '' neticesine varıyordu.
[[Faşizm]] ise, Pound için, eski bir geleneğin doruk noktası oluyordu; bu noktada ise [[Benito Mussolini|Mussolini]], [[Adolf Hitler|Hitler]] ve [[Oswald Mosley|Sir Oswald Mosley]] gibi kişileri görüyordu. Pound 1920'den itibaren
Pound, karısı Dorothy ile 1924'te İtalya'ya
1940'ta, [[Afrika, Karayip ve Pasifik Devletleri Örgütü|Aks
Mussolini'nin katledilmesinden iki gün sonra Pound, Amerikan askeri güçlerine teslim olmaya çalışmasına rağmen İtalyan partizanlar tarafından tutuldu. Büyük bir ihtimalle, kendisinin de katledileceğine inanmış olmalı; cebine [[Konfüçyüs|Konfüçyus]]'la ilgili bir kitap alır. Bunun yerine, Pisa'da bulunan bir Amerikan kampında, tabanı betondan, tüm gece aydınlanan, demir bir kafes içerisine hapsedilir. Pound fiziken yıkılır ve bir sağlık merkezine yollanır; burada ''Pisan Cantos'' ları üzerine çalışmak için izin elde eder. Aynı yıl [[Washington, DC|Washington]]'a yollanır ve hapsedilir. 1943'te Pound, ABD'ye ihanetten suçlanır. Hemingway, eski dostunun savaştan sonra, geleceğinden endişe ederek, ''<u>delilik</u>'' savunması yapmanın mümkün olduğunu ileri sürer; bu fikir, Pound'un, Amerikan hükûmeti nezdinde ilişkileri olan yakın dostları tarafından kabul edilir. Diğer bir grup ise Pound'un ölümle cezalandırılmasından yanaydı. Fakat daha sonra deli olduğu kabul edilerek, St Elizabeth, katiller için akıl hastanesine kapatılır.
1950'li yılların ortasına doğru, birçok etkin sanatçı ve aydın, serbest bırakılması için kampanya başlatmışlardı. 1953 yılında, Pound henüz kesin ve yasal bir teşhise tâbi tutulmamıştı. Adalet Bakanlığının yaptığı tetkiklere göre, sadece ''kişilik sorunları'' vardı. 13 yıl hapis yattıktan sonra, 18 Nisan 1958 yılında, vatan hainliği ile ilgili suçu terk edildi. Aynı yıl, 30 Haziran'da İtalya'ya geri döndü ve [[Napoli]]<nowiki>'ye vardığında gazetecilere faşist selamı verirken, ''</nowiki>''Tüm Amerika bir tımarhaneden ibaret<nowiki>''</nowiki> ''dedi. Cantos eserine devam ederken, eski faşist dostlarıyla ilişkilerini sürdürdü. Amerikan diplomasisinin tüm kınamalarına rağmen, radyo ve gazetelere verdiği her söyleşide Amerikan sistemini eleştirdi. 1972 yılında [[Venedik]]'te hayata gözlerini yumdu.
|