Râzî (Abbâsî halifesi): Revizyonlar arasındaki fark

Bu koşullar altında halife Râdî bir çözüm olarak merkezdeki otorite zaafını ortadan kaldırmak ve ülkenin daha iyi yönetilmesini sağlamak adına Emîr-ul Umerâ'lik kurumunu oluşturdu. Emîr-ül Umerâlik; vezirlik, hâciblik, valilik gibi bir kamu idare kurumu idi. Halife Râdî, hilafete gelmesinden iki yıl sonra 324/936 yılında [[Basra]] ve [[Vasıt]] valisi Türk asıllı "Muhammed bin Raik el-Hazarî"’yi Bağdat’a davet ederek onu Emîr-ül Umerâ tayin etti. Bu çok önemli bir değişiklikti. Halife ona çok geniş yetkiler verdi. Ordunun başkumandanlığı, Divân ul Harâç’in ve Berîd teşkilatının idaresi, valiler ve vezirler dahil yüksek dereceli memurların tayini bu yetkiler arasında idi. Protokolde halifeden sonra geliyordu. Hutbelerde halifeden sonra onun isminin okunması hususu, bizzat halife tarafından bütün eyalet valilerine bildirilmişti. Emîr-ül Umerâ Bağdat’ta para bastırma hakkına da sahipti. Bu görevin ortaya çıkmasıyla vezirin nüfuzu kayboldu. Vilayetlerin yönetiminde veya divanla ilgili işlerde vezirin rolü kalmamış hatta saraya ancak alay ve merasim günlerinde gelip sessizce töreni izler hale gelmişti. Muhammed b. Raik ve kâtibi tüm devlet işlerinin yönetimini üstlenmişlerdi. Devletin gelirleri onların hazinelerinde toplanıyor ve harcamaları öngördükleri şekilde yapıyorlardı. Muhammed b. Raik’in askerî gücü Türk birliklerine dayanıyordu. Bu grubun en önemli liderleri Baykam ve Tüzün idi.