Vincent van Gogh: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k düzeltme
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
32. satır:
[[Psikotik epizod]]lardan ve [[delüzyon]]lardan muzdarip olan van Gogh zihin sağlığından endişe duymasına rağmen fiziksel sağlığını ekseriyetle ihmal etmiş düzgün beslenmemiş ve aşırı alkol almıştır. Gauguin ile arkadaşlığı bir ustura ile yolunu kesmesi ve öfke nöbeti sonucu sol kulağının bir kısmını keserek yaralaması sonucu sona ermiştir. Bir dönem [[Saint-Rémy-de-Provence|Saint-Rémy]]'de olmak üzere akıl hastanelerinde kalmıştır. Hastaneden kendi isteğiyle ayrıldıktan sonra Paris yakınlarında [[Auvers-sur-Oise]]'da [[Auberge Ravoux]]'ya taşındı ve [[homeopati]] uygulayan doktor [[Paul Gachet]] tarafından tedavi edilmeye başladı. Depresyonu devam etti ve 27 Temmuz 1890'da bir [[altıpatlar]]la kendini göğsünden vurdu. İki gün sonra yaraları nedeniyle öldü.
 
Yaşadığı sürede başarısız olan van Gogh'a deli gözüyle bakılıyordu. İntiharından sonra şöhret kazanan ressam halkın imgeleminde tipik yanlış anlaşılmış dahi, "çılgınlık ve yaratıcılığın bir arada olduğu söylemlerini"{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 9}} gösteren bir ressam olarak yer almıştır. Resim üslûbunun ögeleri [[Fovizm|fovistler]] ve [[Alman Dışavurumculuğu|Alman dışavurumcuları]] tarafından kullanılmaya başladıktan sonra 20. yüzyılın başlarında ünü artmaya başlamıştır. Sonraki yıllar boyunca çok yaygın bir eleştirel, ticari ve popüler bir başarı yakalayan van Gogh sorunlu kişiliğinin romantik, azap çeken sanatçı idealini simgelediği önemli ama hüzünlü bir ressam olarak hatırlanmaktadır.
 
== Mektuplar==
55. satır:
| alt2 = Abisine benzeyen ancak daha zarif, bakımlı ve sakin bir genç adam portresi.}}
 
Van Gogh hakkında en kapsamlı kaynak kardeşi [[Theo van Gogh (sanat simsarı)|Theo]] ile olan yazışmalarıdır.{{Kdş|Pomerans|1997|ps=ix}} Onların yaşam boyu süren dostlukları ve Van Gogh’un sanat ile ilgili bilinen düşünce ve teorilerinin büyük çoğunluğu, iki kardeşin 1872-1890 yılları arasında birbirlerine gönderdikleri yüzlerce mektupta kaydolmuştur.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://www.vangoghletters.org/vg "Van Gogh: The Letters"]}} Sanat simsarı olan Theo van Gogh, kardeşine hem finansal hem de duygusal yönden destek sağlamasının yanı sıra kardeşinin dönemin sanat dünyasının nüfuzlu kişilerine erişimine de önayak olmuştur. {{Kdş|McQuillan|1989|ps= 19}}
 
Theo, Vincent'ın kendisine yazdığı mektupların hepsini saklarken{{Kdş|Pomerans|1997|ps= xv}} Vincent aldığı mektupların çok azını saklamıştır. İki kardeş de öldükten sonra, Theo'nun dul eşi [[Johanna van Gogh-Bonger]] mektupların bazılarının yayımlanmasını sağlamıştır. Mektupların bir kısmı 1906'da ve 1913'te, kalanların çoğu ise 1914'te yayımlanmıştır.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 248}}{{Kdş|Pomerans|1997|ps= ix, xv}} Vincent'ın mektupları çok güzel, etkileyici ve dokunaklıdır. "Günlük benzeri samimiyet" içerdiği belirtilmiş{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 19}} bu mektupların bazıları bir [[otobiyografi]] gibi okunabilmektedir.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 19}} Çevirmen Arnold Pomerans "bu mektupların yayımlanması Van Gogh'un sanatsal başarılarını anlama konusuna taze bir boyut getirmiş ve bize hemen hemen başka hiçbir ressam tarafından sağlanmamış bir anlayış kazandırmıştır" diye yazmıştır.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= ix}}
 
Vincent'dan Theo'ya 600'den fazla, Theo'dan Vincent'a ise 40 civarında mektup vardır. Ayrıca kızkardeşi [[Wil van Gogh|Wil]]'e 22, ressam [[Anthon van Rappard]]'a 58, [[Émile Bernard]]'a 22 ve [[Paul Signac]], [[Paul Gauguin]] ile eleştirmen [[Albert Aurier]]'e birer mektup vardır.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= xiii}} Mektupların bazılarında krokiler ve taslaklar bulunur.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 19}} Birçoğuna tarih atılmamış olmasına rağmen, sanat tarihçileri mektupları genel olarak [[kronolojik]] sıraya koymayı başarmışlardır. Özellikle [[Arles]]'ten postalanmış olanlar için olmak üzere transkripsiyon ve tarihleme konusunda belirsizlikler sürmektedir. Arles’te yaşadığı dönemde arkadaşlarına [[Felemenkçe]], [[Fransızca]] ve [[İngilizce]] 200 mektup yazmıştır.{{Kdş|Hughes|1990|ps=143}} Vincent’ın [[Paris]]’te kardeşi ile birlikte yaşadığı ve bu nedenle mektuplaşma ihtiyacı duymadıkları dönem ise tarihçilerin analiz etmekte en çok zorlandıkları dönemdir.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= i–xxvi}}
 
== Yaşamı ==
65. satır:
=== İlk yıllar (1853-1869) ===
{{Ayrıca bakınız|Van Gogh'un resimlerinde ailesi}}
Vincent Willem van Gogh 30 Mart 1853'te [[Hollanda]]'nın güneyinde çoğunluğu [[Katolik]] olan [[Kuzey Brabant]]'ta [[Zundert|Groot-Zundert]] şehrinde doğmuştur.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= 1}} [[Hollanda Reform Kilisesi]]'nde rahip olan Theodorus van Gogh ile Anna Cornelia Carbentus'un yaşayan ilk çocukları olarak [[Protestanlık|Protestan]] bir ailede dünyaya gelmiştir. Van Gogh'a büyükbabası ile doğumundan bir yıl önce ölü doğan abisinin adı verilmiştir.{{efn|Ölü abisinin adının verilmiş olmasının genç sanatçı üzerinde derin bir psikolojik etki bıraktığı ve erkek figür çiftlerinin resimlendirilmesi gibi sanatının bazı ögelerinin bundan kaynaklandığı öne sürülmüştür.{{Kdş|Lubin|1972|ps=82–84}}}} Vincent, Van Gogh ailesinde yaygın kullanılan bir isimdi: [[Leiden Üniversitesi]]'nden 1811 yılında [[teoloji]] derecesi alan büyükbabası Vincent'ın (1789-1874) altı oğlundan üçü sanat simsarı olmuştur. Bu Vincent'ın adı da muhtemelen heykeltıraş olan büyük amcası Vincent'dan (1729-1802) gelmektedir.{{Kdş|Erickson|1998|ps= 9}}
 
Van Gogh'un annesi [[Lahey]]'de zengin bir aileden gelmekteydi;{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 14–16}} babası da bir rahibin en genç oğluydu.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 59}} İkisi, Anna'nın küçük kızkardeşi Cornelia, Theodorus'un abisi Vincent (Cent) ile evlendiği zaman tanıştılar. Van Gogh'un ebeveyni 1851 Mayıs'ında evlendi ve Zundert'e taşındı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 18}} Erkek kardeşi Theo 1 Mayıs 1857'de doğdu. Theo'dan başka Cor adında bir erkek kardeşi ve Elisabeth, Anna ile [[Wil van Gogh|Willemina]] ("Wil" olarak bilinir) adında üç kız kardeşi vardır. Yaşamının sonraki yıllarında Van Gogh yalnızca Willemina ve Theo ile temasta kaldı.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 16}} Van Gogh'un annesi ailenin önemini çevresindekileri bunaltacak kadar vurgulayan katı ve dindar bir kadındı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 23–25}} Theodorus'un maaşı mütevazı ölçülerdeydi ama kilise aileye bir ev, bir hizmetçi, iki aşçı, bir bahçıvan, bir at ve at arabası sağlamıştı ve Anna çocuklarına ailelerinin yüksek sosyal konumunu koruma görevini aşılamıştı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 31–32}}
 
Van Gogh ciddi ve saygılı bir çocuktu.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 13}} Evde annesi ve bir mürebbiye tarafından eğitildikten sonra 1860'ta köy okuluna başladı. 1864'te [[Zevenbergen]]'de bir yatılı okula gönderildi{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 25–35}} ama burada kendini terkedilmiş hissettiğinden eve geri dönmeye çalıştı. Bunun yerine ebeveyni 1866'da Van Gogh'u [[Tilburg]]'da bir ortaokula gönderdi ancak burada da çok mutsuzdu.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 45–49}} Resme olan ilgisi küçük yaşlarda başladı, annesi çocukken resim yapmaya teşvik etti,{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 36–50}} ilk çizimleri anlamlıdır,{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 25–35}} ancak sonraki eserlerinin yoğunluğuna sahip değildir.{{Kdş|Hulsker|1980|ps=8–9}} Paris'te başarılı bir ressam olan Constantijn C. Huysmans Tilburg'da öğrencileri eğitiyordu. Huysman'ın felsefesi özellikle doğanın ve yaygın nesnelerin izlenimini yakalamak için teknikten vazgeçmekti. Van Gogh'un derin mutsuzluğu dersleri gölgede bırakmış olmalı ki derslerin çok az etkisi olmuştur;{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 48}} 1868 Mart ayında aniden eve döndü. Sonradan kardeşi Theo'ya yazacağı bir mektupta, çocukluk yıllarını "kasvetli, soğuk ve kısır" olarak betimleyecekti.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let403/letter.html Letter 403]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, Nieuw-Amsterdam, on or about Monday, 5 Kasım 1883.}}
 
=== Sanat simsarı ve vaiz (1869-1881) ===
1869 Temmuz ayında, henüz on beş yaşındayken, amcası Cent aracılığıyla [[Lahey]]'deki [[Goupil & Cie]] adlı [[sanat simsarı|sanat simsarlığı]] firmasında iş buldu, Ocak 1873'te firmanın [[Brüksel]] ofisine geçti.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 20}} Eğitimini tamamladıktan sonra 1873 Mayıs ayında firma Van Gogh'u [[İngiltere]]'ye Southampton Caddesi'ndeki şubesine yolladı. [[Londra]]'nın güneyinde [[Stockwell]]'de [[87 Hackford Road (Van Gogh)|87 Hackford Road]] adresindeki eve yerleşti.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let007/letter.html Letter 007]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, Monday, 5 Mayıs 1873.}} Bu dönem Van Gogh'un mutlu olduğu bir dönemdir; işinde başarılı olmuş ve 20 yaşında babasından çok para kazanmaya başlamıştır. Theo'nun eşi, daha sonra bu yılın Van Gogh'un yaşamının en iyi yılı olduğunu belirtecektir. Ev sahibinin kızı Eugénie Loyer'den hoşlanan Van Gogh ona açıldığında, gizlice başka bir kiracıyla nişanlandığını söyleyen kız tarafından reddedildi.{{Kdş|Wilkie|1978|ps= 38–52}} Daha da içine kapanan Van Gogh dindarlığa yöneldi. Babası ve amcasının ayarlamasıyla 1875'te Paris'teki şubeye gönderildi. Burada şirketin sanatı metalaştırması gibi konulara içerlemeye başladı ve bir yıl sonra işten çıkarıldı.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 35–47}}
 
[[Dosya:Cuesmes JPG001.jpg|thumbküçükresim|upright|sol|Van Gogh'un 1880'de [[Cuesmes]]'deki evi; burada yaşarken ressam olmaya karar vermiştir|alt=İki katlı tuğla evin sol tarafında ağaçlar ve ön bahçe, sağ tarafında da bir sıra ağaç bulunmaktadır.]]
1876 Nisan ayında [[İngiltere]]'ye döndü ve Londra'nın güneydoğusundaki [[Ramsgate]] kasabasında bir yatılı okulda gönüllü öğretmenlik yapmaya başladı. Okul [[Middlesex]]'te [[Isleworth]]'a taşınınca Van Gogh da buraya gitti.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= xxvii}}{{Kdş|Van Gogh|2009|loc=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let088/letter.html Letter 088]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Isleworth, Friday, 18 Ağustos 1876.}} Daha sonra bu işi de bırakarak [[Metodizm|Metodist]] rahip yardımcısı olmaya karar verdi.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps=47–56}} Bu arada ebeveyni [[Etten-Leur|Etten]]'e taşınmıştı;{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 113}} 1876 [[Noel]]'inde eve döndü ve altı ay boyunca [[Dordrecht]]'te bir kitapçı dükkânında çalıştı. İşinden memnun değildi ve çalışırken zamanını karalama yaparak ve [[İncil]]'den bölümleri İngilizce, Fransızca ve Almancaya çevirerek geçirdi.{{Kdş|Callow|1990|ps=54}} Giderek daha da dindarlaşarak keşiş hayatı yaşamaya başladı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 146–147}} O zamanlar oda arkadaşı olan Paulus van Görlitz'e göre Van Gogh etten kaçınıyor ve çok az yemek yiyordu.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 175}}
 
Dinî inançlarını ve rahip olma isteğini desteklemek amacıyla ailesi 1877'de Van Gogh'u tanınmış bir din bilgini olan amcası [[Johannes Stricker]]'le yaşaması için [[Amsterdam]]'a gönderdi.{{refn|{{harvp|McQuillan|1989|loc= 26}}; {{harvp|Erickson|1998|loc= 23.}}}} Van Gogh [[Amsterdam Üniversitesi]] teoloji giriş sınavına hazırlandı;{{Kdş|Grant|2014|ps= 9}} ancak sınavda başarılı olamadı ve 1878 Temmuz'unda amcasının evinden ayrıldı. [[Brüksel]] yakınlarında [[Laken]]'de bir [[Protestanlık|Protestan]] misyoner okulunda üç aylık kursa katıldı ama burada da başarılı olamadı.{{Kdş|Hulsker|1990|ps=60–62, 73}}
 
1879 Ocak ayında [[Belçika]]'nın [[Borinage]] madenci bölgesinde [[Petit Wasmes|Petit-Wasmes]]'ta misyoner olarak görevlendirildi.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 101}} Yoksul olan cemaatine destek olduğunu göstermek için bir fırıncının yanında kaldığı odasını evsiz birine verdi ve saman üzerinde yatıp uyuduğu küçük bir kulübeye taşındı.{{Kdş|Fell|2015|ps=17}} Bu kötü yaşam koşulları kilise yetkilileri tarafından değerlendirilerek "rahiplik mesleğinin saygınlığını zedelediği" gerekçesiyle işine son verildi. Daha sonra 75 km.'lik yolu yürüyerek Brüksel'e geldi,{{Kdş|Callow|1990|ps=72}} kısa süreliğine Borinage'da [[Cuesmes]]'e geri döndü ancak ebeveyninin baskılarına dayanamayarak Etten'e döndü. Etten'de 1880 Mart ayına kadar kaldığı{{efn|Hulsker bu dönemde Van Gogh'un Borinage'a döndükten sonra Etten'e geldiğini ileri sürer.{{Kdş|Geskó|2006|ps=48}}}} süre içince ebeveyni için hayâl kırıklığı konusu oldu. Özellikle emeklerinin boşa gitmiş olduğunu düşünen babası oğlunun [[Geel]]'deki tımarhaneye gitmesini önerdi.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 209–210, 488–489}}{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let186/letter.html Letter 186]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Etten, Friday, 18 Kasım 1881.}}{{efn|Bakınız Jan Hulsker'in konuşması ''The Borinage Episode and the Misrepresentation of Vincent van Gogh,'' Van Gogh Sempozyumu, 10–11 Mayıs 1990.{{Kdş|Erickson|1998|ps= 67–68}}}}
 
Van Gogh 1880 Ağustos ayında Cuesmes'e dönerek Ekim ayına kadar burada bir madenciyle birlikte yaşadı.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let156/letter.html Letter 156]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Cuesmes, Friday, 20 Ağustos 1880.}} Burada çevresindeki insanlar ve manzaralarla ilgilenmeye başladı ve Theo'nun resim ile gerçekten ilgilenmeye başlaması önerisi üzerine insanları ve manzaraları çizmeye başladı. Aynı yıl içinde yine Theo'nun önerisi üzerinde Felemenk ressam [[Willem Roelofs]] ile çalışmak üzere Brüksel'e gitti. Van Gogh formel resim okullarını sevmemesine rağmen, Roelofs tarafından [[Académie Royale des Beaux-Arts]]'a girmeye ikna oldu. 1880 Kasım ayında akademiye kaydoldu ve burada [[anatomi]] ile birlikte gölgeleme ve perspektifin standart kurallarını çalıştı.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 67–71}}
 
=== Etten, Drenthe ve Lahey (1881-1883) ===
{{Ayrıca bakınız|Vincent van Gogh'un ilk eserleri}}
[[Dosya:Kee Vos met zoon Jan-cropped.jpg|thumbküçükresim|upright|Kee Vos-Stricker oğlu Jan ile birlikte (yak. 1879–80)|alt=Sağ kucağında bir çocuk tutan oturan genç kadın.]]
Van Gogh 1881 Nisan ayında Etten'e dönerek ailesi ile birlikte yaşamaya başladı.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= 83}} Sıklıkla komşularını konu olarak kullanarak çizmeye devam etti. 1881 Ağustos'unda annesinin ablası Willemina ile Johannes Stricker'in kızı olan yeni dul olmuş kuzeni Cornelia "Kee" Vos-Stricker Etten'i ziyarete geldi. Bu ziyarette heyecanlanan Van Gogh kuzeni ile uzun yürüyüşlere çıktı. Kee kendinden yedi yaş büyüktü ve sekiz yaşında bir oğlu vardı. Van Gogh, kuzenine aşkını açıklayarak ve ona evlenme teklif ederek herkesi şaşırttı.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 145}} Kee teklifi "hayır, asla, hiçbir zaman" (''niet, nooit, nimmer'') sözleriyle reddetti.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let179/letter.html Letter 179]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Etten, Thursday, 3 Kasım 1881.}} Kee Amsterdam'a döndükten sonra Van Gogh resimlerini satmak ve ikinci dereceden kuzeni [[Anton Mauve]] ile görüşmek üzere Lahey'e gitti. Mauve, Van Gogh'un olmak istediği gibi başarılı bir ressamdı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 239–240}} Mauve onu birkaç ay içerisinde geri gelmesi için davet etti ve bu süre zarfında [[Karakalem çizim|karakalem]] ve [[pastel]] çalışmasını önerdi; Etten'e geri dönen Van Gogh bu tavsiyeye uydu.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 239–240}}
 
1881 Kasım ayının sonlarına doğru Van Gogh Johannes Stricker'a Theo'ya saldırı olarak tanımladığı bir mektup yazdı.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let189/letter.html Letter 189]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Etten, Wednesday, 23 Kasım 1881.}} Birkaç gün içinde Amsterdam'a gitti.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let193/letter.html Letter 193]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, Etten, on or about Friday, 23 Aralık 1881, describing the visit in more detail.}} Kee, Van Gogh ile görüşmek istemedi ve ebeveynleri "inadının ''cansıkıcı'' olduğunu" yazdılar.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let228/letter.html Letter 228]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, on or about Tuesday, 16 Mayıs 1882.}} Umutsuzluğa kapılan Van Gogh sol elini lamba alevine tutarak "Elimi alevin üstünde tutabileceğim süre boyunca onu görmeme izin verin" dedi.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let228/letter.html Letter 228]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, on or about Tuesday, 16 Mayıs 1882.}}{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 147}} Bu olayı çok iyi hatırlayamamaktadır ancak daha sonradan eniştesinin lambayı söndürdüğünü varsaymaktadır. Kee'nin babası asıl olarak Van Gogh'un kendisine bakamaması nedeniyle ikisinin evlenemeyeceğini ve red cevabının dikkate alınması gerektiğini açıkça belirtmiştir.{{Kdş|Gayford|2006|ps=125}}
 
Mauve, Van Gogh'u öğrenci olarak yanına aldı ve suluboyaya başlattı. Van Gogh, Noel için eve dönene kadar, bir ay boyunca suluboya çalıştı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 250–252}} Etten'de babası ile tartışıp kiliseye gitmeyi reddettikten sonra Lahey'e gitmek için evden ayrıldı.{{efn|"Noel'de babamla oldukça şiddetli bir tartışma oldu ve duygular o kadar kızıştı ki babam en iyisinin evi terketmem olduğunu söyledi. Öyle kararlı söylenmişti ki ben de hakikaten aynı gün evi terkettim."{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let194/letter.html Letter 194]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, The Hague, Thursday 29 Aralık 1881}}}} 1882 Ocak ayında Mauve Van Gogh'u yağlı boyaya başlattı ve verdiği ödünç parayla stüdyo kurmasına yardımcı oldu.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let196/letter.html Letter 196]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, on or about Tuesday, 3 Ocak 1882.}}{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 64}} Bir ay içinde muhtemelen alçı heykellerden resim çizilebilmesinin geçerliliği üzerine bir tartışma nedeniyle Van Gogh ile Mauve'un arası açıldı.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://www.vangoghletters.org/vg/letters/let219/letter.html Letter 219]}} Van Gogh model olarak yalnızca sokaktan toplayabildiği kişileri kullanabilecek kadar para ayırabiliyordu ve bu uygulamasını da Mauve onaylamıyordu.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 258}} Haziran ayında Van Gogh [[belsoğukluğu]] krizi geçirdi ve üç hafta hastanede yattı.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let237/letter.html Letter 237]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, on or about Thursday, 8 Haziran 1882.}} Hemen ardından Theo'dan ödünç aldığı parayla yağlı boya ile ilk resimlerini yaptı.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 110}} Yağlıboyayı sevmişti; boyayı tuvale serbestçe yaydıktan sonra tuvalden kazıyarak ve fırçayla boyayı kaldırarak çalıştı. Sonuçların ne kadar iyi olduğuna şaşırdığını yazmıştır.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 306}}
 
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 016.jpg|thumbküçükresim|sol|''Çatılar, Lahey'deki Atölyeden Görünüş,'' 1882, özel koleksiyon|alt=Soluk kırmızı renkli çatıların pencereden görünüşü. Mavi gökyüzünde bir kuş uçmaktadır, az uzakta tarlalar görülür ve sağa doğru şehir ile diğer binalar bulunmaktadır. Uzakta ufukta bacalar görülür.]]
1882 Mart ayında Mauve'un Van Gogh'a karşı soğuk davranmaya başladığı ve mektuplarına cevap vermeyi kestiği görülür.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 96–103}} Muhtemelen Van Gogh'un alkolik bir [[fahişe]] olan [[Sien (Van Gogh serisi)|Clasina Maria "Sien" Hoornik]] (1850–1904) ve küçük kızı ile yaşamaya başladığını öğrenmiştir.{{refn|{{harvp|Callow|1990|loc=116}}; Hulsker'in eserine atıfta bulunur; {{harvp|Callow|1990|loc= 123–124}}; {{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://www.vangoghletters.org/vg/letters/let224/letter.html Letter 224] |ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, on or about Sunday, 7 Mayıs 1882 }}}} Van Gogh, Sien ile beş yaşındaki kızı yanında ve hamile iken 1882 Ocak ayının sonuna doğru tanışmıştır. Sien'in daha önce iki çocuğu ölü doğmuştur ancak Van Gogh bunu bilmemektedir;{{refn|{{harvp|Callow|1990|loc=116–117}}, Jan Hulsker'in araştırmasına atıfta bulunur; iki çocuk 1874 ve 1879'da ölü olarak doğmuştur.}} 2 Temmuz'da bu sefer Willem adı verilen bir erkek çocuk doğurur.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 107}} Van Gogh'un babası ilişkilerinin detaylarını öğrenince oğluna Sien'i ve iki çocuğunu terk etmesi için baskı uygular. Vincent başlangıçta babasına karşı çıkar,{{refn|{{harvp|Callow |1990|loc= 132}}; {{harvp|Tralbaut|1981|loc=102–104, 112.}}}} ve aileyi şehir dışına çıkarmayı düşünür ancak 1883'ün sonuna doğru Sien'i ve çocuklarını terkeder.{{Kdş|Arnold|1992|ps=38}}
 
Yoksulluk Sien'i tekrar fahişelik yapmaya itmiş olabilir; ev yaşamı daha az mutluluk getirmeye başlamış ve Van Gogh aile yaşamının sanatsal gelişimi ile bağdaşamayacağını hissetmiş olabilir; Sien kızını annesine ve bebek Willem'i de erkek kardeşine verir.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps=113}} Willem 12 yaşında iken [[Rotterdam]]'ı ziyaret ettiğini; kendisini meşrulaştırmak için bir amcasının Sien'i evlenmeye ikna etmeye çalıştığını hatırlamaktadır.{{Kdş|Wilkie|2004|ps=185}} Babasının Van Gogh olduğuna inanmıştı ancak doğumunun zamanlaması bunu mümkün kılmamaktadır.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 101–107}} Sien 1904 yılında [[Schelde Nehri]]ne atlayarak intihar etti.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 111–122}}
 
1883 Eylül ayında Van Gogh Hollanda'nın kuzeyinde [[Drenthe]]'ye taşındı. Aralık ayında yalnız kalmanın da etkisiyle Kuzey Brabant'ta [[Nuenen]]'e taşınmış olan ailesinin yanına yaşamak için gitti.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 111–122}}
 
=== Nuenen ve Anvers (1883 – 1886) ===
{{Ayrıca bakınız|Köylü karakter çalışmaları (Van Gogh serisi)|Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Hollanda)|Vincent van Gogh'un çizimleri, suluboyaları ve baskıları}}
[[Dosya:Van-willem-vincent-gogh-die-kartoffelesser-03850.jpg|thumbküçükresim|''[[Patates Yiyenler]]'', 1885. Van Gogh Müzesi, Amsterdam|alt=Beş kişi, tepede bir lamba bulunan karanlık bir oda içinde üzerinde büyük bir yemek tabağı olan küçük bir masanın etrafında toplanmışlar.]]
Van Gogh [[Nuenen]]'de kendini resme ve çizime verdi. Dışarıda hızlıca çalışarak [[Köylü karakter çalışmaları (Van Gogh serisi)#Dokumacı|dokumacıların]] ve [[Kulübeler (Van Gogh serisi)|kulübelerinin]] resimleri ve çizimlerini tamamladı.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 174}} 1884 Ağustos ayından itibaren kendisinden 10 yaş büyük komşu kızı Margot Begemann ile bir ilişki yaşamaya başladı. Evlenmek isteseler de ikisinin de ailesi bunu istemedi. Bu duruma üzülen Margot [[striknin]] içerek intihar etmeye teşebbüs etti ama Van Gogh'un onu en yakın hastaneye götürmesiyle kurtuldu.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 107}} Van Gogh'un babası 26 Mart 1885'te kalp krizinden öldü.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 154}}
 
Van Gogh 1885'te çeşitli [[Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Hollanda)|natürmort resim serilerini]] tamamladı.{{Kdş|Hulsker|1980|ps=196–205}} Nuenen'de kaldığı iki yıl boyunca sayısız çizim ve suluboya ile yaklaşık 200 yağlı boya resmi tamamladı. Paleti asıl olarak kasvetli toprak tonlarından ve özellikle koyu kahverenginden oluşuyordu ve daha sonraki çalışmalarını ayırt edecek olan canlı renkler bulunmuyordu.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 123–160}}
 
1885'in başlarında Paris'ten bir sanat simsarı Van Gogh'un resimleri ile ilgilendi.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 436}} Theo Vincent'a sergilemeye hazır resmi olup olmadığını sordu.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=29}} Mayıs ayında Van Gogh ilk önemli eseri ''[[Patates Yiyenler]]'' ve birkaç yıllık çalışmanın sonucu olan "[[Köylü karakter çalışmaları (Van Gogh serisi)|köylü karakter çalışmaları]]" serisi ile karşılık verdi.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 127}} Kardeşi Theo'ya yeteri kadar resim satamadığı için sitem ettiğinde, Theo Paris'te renkli izlenimci resimlerin çok sattığını, Van Gogh'un resimlerinin ise fazla karanlık bulunduğunu yazdı.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 123–160}} Ağustosta çalışmaları ilk defa olmak üzere Lahey'de Leurs galerisinde sergilendi. [[Köylü karakter çalışmaları (Van Gogh serisi)#Kadın|Genç köylü modellerinden biri]] 1885 Eylül'ünde hamile kalınca Van Gogh kızı hamile bırakmakla suçlandı ve kasabanın rahibi kasabalıların Van Gogh'a modellik yapmasını yasakladı.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 709}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
Dosya:Vincent van Gogh - Worn Out (F997).jpg|''[[Sonsuzluğun Eşiğinde|Tükenmiş]]'', 1882. Van Gogh Müzesi, Amsterdam {{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 820}}|alt=Kafasını ellerinin arasında tutarak sandalyede oturan yaşlı bir adamın çizimi
Dosya:Van Gogh - Holzsammler im Schnee.jpeg|''Karda Odun Toplayanlar'', 1884, Özel koleksiyon|alt=Karda yürüyen dört kişilik bir köylü ailesi, üçünün sırtında topladıkları çalı çırpı var.
Dosya:Stilleven met bijbel - s0008V1962 - Van Gogh Museum.jpg|''[[Van Gogh'un resimlerinde ailesi|İncilli, Şamdanlı ve Romanlı Natürmort]]'' ya da ''İncilli Natürmort'', 1885. Van Gogh Müzesi, Amsterdam|alt=Masa üzerinde açık duran büyük bir İncil deseni
116. satır:
</gallery>
 
1885 Kasım'ında [[Anvers]]'e taşınarak rue des Images'da (''Lange Beeldekensstraat'') bir boya satıcısının üst katında oda kiraladı.{{Kdş|Callow|1990|ps=181}} Yoksulluk içinde yaşadı ve çok kötü beslendi; Theo'dan gelen tüm parayı resim malzemelerine ve modellere harcadı. Öğünleri ekmek, kahve ve sigaradan ibaretti. 1886 Şubat'ında Theo'ya geçen mayıstan beri yalnızca altı sıcak yemek yediğini hatırladığını yazdı. Kötü beslenmeden gevşeyen dişleri ıstırap veriyordu.{{Kdş|Callow|1990|ps=184}} Anvers'de [[renk teorisi]] üzerine çalıştı ve özellikle [[Peter Paul Rubens]]'in eserleri olmak üzere müzelerde resimler üzerine inceleme yaptı ve paletine [[karmin]], [[kobalt mavisi]] ile [[Paris yeşili]]ni kattı. Van Gogh limandan Japon [[ukiyo-e]] tahta oymabaskıları satın aldı; sonradan bu stilin ögelerini bazı resimlerinin arka planında kullanmıştır.{{Kdş|Hammacher|1985|ps=84}} Akademik eğitime olan antipatisine rağmen Anvers'deki [[Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi (Anvers)|Güzel Sanatlar Akademisi]]'nin sınavlarına girdi ve 1886 Ocak ayında resim ve çizim bölümüne başladı.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 173}} Yeniden çok fazla içmeye başlamıştı{{Kdş|Callow|1990|ps=253}} ve 1886 Şubat ve Mart ayları arasında hastaneye yatırıldı,{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 477}} bu sırada muhtemelen [[frengi]] için de tedavi edilmiştir.{{Kdş|Arnold|1992|ps= 77}}{{efn|Bu konu hakkındaki tek kanıt tedaviyi yapan doktorun torunu ile olan röportajdır.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 177–178}} Genel bir gözden geçirme için bakınız: Naifeh ve Smith.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps=477 n. 199}}}}
 
=== Paris (1886 – 1888) ===
{{Ayrıca bakınız|Japonaiserie (Van Gogh)|Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Paris)}}
[[Dosya:Toulouse-Lautrec de Henri Vincent van Gogh Sun.jpg|thumbküçükresim|[[Henri de Toulouse-Lautrec]], ''Vincent van Gogh'un Portresi'', 1887, [[pastel boya]], Van Gogh Müzesi, Amsterdam|alt=Sağa bakan, elleri masa üzerinde olan bir adamın mavi tonların hâkim olduğu çizimi.]]
 
Van Gogh 1886 Mart ayında Paris'e taşınarak Theo'nun [[Montmartre]]'de rue Laval'deki dairesine yerleşti ve [[Fernand Cormon]]'un atölyesinde çalışmaya başladı. Haziran ayında kardeşler rue Lepic 54 numarada daha büyük bir daireye taşındılar.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 187–192}} Paris'te, Vincent [[Agostina Segatori Café du Tambourin'de Otururken|arkadaşlarının ve tanıdıklarının portrelerini]], [[Vincent van Gogh'un natürmort resimleri (Paris)|natürmortlar]], [[Le Moulin de la Galette (Van Gogh serisi)|Le Moulin de la Galette]] manzaraları, [[Montmartre (Van Gogh serisi)|Montmartre'dan sahneler]], [[Asnières (Van Gogh serisi)|Asnières'den görünüşler]] [[Seine (Van Gogh serisi)|Seine Nehri'nin kıyı manzaraları]]nı resmetmiştir. 1885'te Anvers'de iken ilgilenmeye başladığı Japon ukiyo-e ağaç oymabaskıları atölyesinin duvarlarını dekore etmek için kullanmış ve Paris'te iken bu oymabaskılardan yüzlerce toplamıştır. [[Japonaiserie (Van Gogh)|Japonaiserie]] denemelerinde bulunmuş, ''Paris Illustre'' dergisinin kapağında bulunan [[Keisai Eisen]] röprodüksiyonunu kopyalamış ve büyüterek ''[[Vincent Van Gogh'un yaptığı kopyalar#Keisai Eisen kopyaları|The Courtesan]]'' adlı resmi 1887'de yapmıştır.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 38–39}}
 
Galerie Delareybarette'te [[Adolphe Monticelli]]'nin portresini gördükten sonra Van Gogh paletinde daha parlak renklere yer vermiş ve özellikle 1888'de yaptığı ''[[Saintes-Maries (Van Gogh serisi)|Saintes-Maries'de deniz manzarası]]'' resminde olmak üzere daha cesur fırça darbeleri kullanmaya başlamıştır.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 135}}{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let853/letter.html Letter 853]|ps= . Vincent to Albert Aurier. Saint-Rémy-de-Provence, Sunday, 9 or Monday, 10 Şubat 1890.}} İki yıl sonra Vincent ve Theo, Monticelli resimleri üzerine bir kitabın basılması için para vermiş ve Vincent koleksiyonuna eklemek için Monticelli'nin bazı eserlerini satın almıştır.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 520–522}}
 
Van Gogh [[Fernand Cormon]]'un atölyesini Theo'dan öğrenmiştir.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 702}} Nisan ve Mayıs aylarında çalıştığı bu stüdyoda{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 710}} Avustralyalı ressam [[John Peter Russell]]'ın arkadaş çevresiyle birlikte olmuş,{{Kdş|Pickvance|1986|ps=62–63}} ve aynı atölyede [[Émile Bernard]], [[Louis Anquetin]] ile pastel boya ile bir portresini yapan [[Henri de Toulouse-Lautrec]]'le tanışmıştır. O zamanlar [[Paul Cézanne]]'ın resimlerinin sergilendiği tek yer olan [[Père Tanguy'in Portresi|Julien "Père" Tanguy]]'in boya dükkânında tanışmışlardı.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 710}} 1886'da burada ilk defa [[Noktacılık]] ve [[Yeni izlenimcilik]] ekollerinden resimlerin sergilendiği ve [[Georges Seurat]] ile Paul Signac'a gözleri çevirttiren iki büyük sergi yapılmıştır. Theo Montmartre bulvarındaki galerisinde İzlenimci tabloları sergiliyordu ancak Van Gogh resimdeki yeni gelişmeleri kabul etmekte biraz yavaş kalıyordu.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 212–213}}
 
İki kardeşin arası biraz açılmıştı. 1886'nın sonlarına doğru Theo artık Vincent ile yaşamayı "hemen hemen dayanılmaz" bulmaya başlamıştı.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 710}} 1887'nin başlarında ise araları düzelmiş ve Vincent Paris'in kuzeybatı banliyölerinden [[Asnières-sur-Seine|Asnières]]'e taşınmıştı. Van Gogh burada Signac ile tanıştı. Tuvale çok sayıda küçük renkli noktanın uygulanması ile uzaktan bakıldığında renklerin birbirine karıştığı optik bir etki bırakan Noktacılık tekniğinin ögelerini kullanmaya başladı. Bu ekolde mavi ve turuncu gibi tamamlayıcı renklerin çarpıcı kontrastlar yaratması özelliği vurgulanır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=29}}{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 710}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
138. satır:
</gallery>
 
Van Gogh Asnières'de iken [[Asnières (Van Gogh serisi)#Parklar|parkları]], [[Asnières (Van Gogh serisi)#Lokantalar|lokantaları]] ve aralarında ''[[Seine (Van Gogh serisi)#Seine üzerinde Asnières'de köprüler|Asnières'de Seine üzerinde köprüler]]'' de olmak üzere [[Seine (Van Gogh serisi)|Seine Nehri]]ni resmetti. 1887 Kasım ayında Theo ve Vincent, Paris'e yeni gelen [[Paul Gauguin]] ile arkadaş oldular.{{refn|{{harvp|Druick|Zegers|2001|loc= 81}}; {{harvp|Gayford|2006|loc= 50.}}}} Yılın sonuna doğru Van Gogh, Bernard, Anquetin, ve muhtemelen Toulouse-Lautrec, Montmartre'da 43 avenue de Clichy adresindeki Grand-Bouillon Lokantasında bir sergi düzenlediler. Bernard, o zamanlar bu serginin Paris'teki diğer sergilerden çok önde olduğunu yazmıştır.{{Kdş|Hulsker|1990|loc= 256}} Bu sergide Bernard ve Anquetin ilk resimlerini sattı ve Van Gogh Gauguin ile eserlerini değiş-tokuş yaptı. Sergi sırasında resim, ressamlar ve sosyal durumları hakkında tartışmalar başladı ve sergiyi izlemeye gelen [[Camille Pissarro]] ile oğlu [[Lucien Pissarro|Lucien]], Signac ve Seurat da tartışmalara katıldı. 1888 Şubat'ında Paris'teki hayattan sıkıldığını hisseden Van Gogh burada kaldığı iki yıl süre içinde 200'den fazla resim yaptıktan sonra şehirden ayrıldı. Ayrılmasından saatler önce Theo'nun eşliğinde Seurat'ın atölyesine ilk ve tek ziyaretini gerçekleştirdi.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let640/letter.html Letter 640]|ps= . Vincent to Theo van Gogh, Arles, Sunday, 15 Temmuz 1888. Letter [http://vangoghletters.org/vg/letters/let695/letter.html 695]. Vincent to Paul Gauguin, Arles, Wednesday, 3 Ekim 1888.}}
 
=== Arles (1888 – 1889) ===
{{Ayrıca bakınız|Sarı Ev için Dekorasyon|Arles'de Langlois Köprüsü|Saintes-Maries (Van Gogh serisi)}}
[[Dosya:Vincent van Gogh - The yellow house ('The street').jpg|thumbküçükresim|''[[Sarı Ev]]'', 1888. Van Gogh Müzesi, Amsterdam|alt=Mavi gökyüzü altında büyük bir ev]]
İçkiden hastalanan ve sigara öksürüğünden muzdarip Van Gogh 1888 Şubat ayında Arles'e yerleşti.{{Kdş|Hughes|1990|ps=143}} Arles'e bir [[sanat kolonisi]] kurma düşüncesiyle taşındığı görülmektedir; Danimarkalı ressam [[Christian Mourier-Petersen]] Van Gogh'a iki ay eşlik etti. Başlangıçta Arles egzotik göründü ve bir mektubunda Arles'i yabancı bir ülke gibi anlattı: "[[Zouave]]lar, genelevler, ilk [[komünyon]]una giden tapılası güzellikte küçük Arlesli kız, beyaz keten cübbesi içinde tehlikeli bir gergedan gibi görünen papaz, [[absent]] içen insanlar, hepsi bana başka bir dünyadan yaratıklarmış gibi görünüyor."{{Kdş|Hughes|1990|ps=144}}
 
Arles'de geçirdiği zaman Van Gogh'un en çok eser verdiği zamanlardan biri olmuştur: 200'den fazla resmin yanı sıra 100'den fazla karakalem ve suluboya da tamamlamıştır.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 11}} Bölgenin manzarası ve ışığından büyülenmişti, bu dönem eserlerinde [[sarı]], [[lacivert]] ve [[Eflatun (renk)|eflatun]] bolca görülür. Resimleri hasatları, buğday tarlalarını ve aralarında buğday tarlalarının kıyısındaki ''Eski Değirmen'' (1888) de olmak üzere bölgedeki yapıları konu almıştır.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 177}} ''Eski Değirmen'', 4 Ekim 1888'de Paul Gauguin, Émile Bernard, [[Charles Laval]] ve diğer ressamlarla eser değiş-tokuşu için [[Pont-Aven]]'e gönderilen yedi tuvalden biridir.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 177}}
 
Arles manzaralarının düz görünen ve [[perspektif]] içermeyen tarlalar ile caddelerinde Van Gogh'un Hollanda'da büyümesinin etkileri görülür.{{Kdş|Hughes|1990|ps=143–144}} 1888 Mart ayında "ızgaralı perspektif çerçevesi" kullanarak manzara resimleri yaptı ve bunların üçü ''[[Société des Artistes Indépendants]]''{{'}}ın Paris sergisinde sergilendi. Nisan ayında, yakınlarda Fontvieille'de yaşayan [[Amerikalılar|Amerikalı]] ressam [[Dodge MacKnight]] tarafından ziyaret edildi.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 129}}{{Kdş|Pomerans|1997|ps= 348}} 1 Mayıs 1888'de aylık 15 [[Fransız frangı|franga]], 2 place Lamartine adresindeki [[Sarı Ev]]'in doğu kanadını kiraladı. Odalarda eşya yoktu ve aylardır içinde kimse oturmamıştı.{{Kdş|Nemeczek|1999|ps=59–61}}
 
7 Mayıs'ta Van Gogh Hôtel Carrel'den, arkadaşları Joseph ve [[L'Arlésienne (resim)|Marie Ginoux]]'in sahibi olduğu Café de la Gare'a taşındı.{{Kdş|Gayford|2006|ps=16}} Sarı Ev'in taşınmadan önce eşya alınması gerekiyordu ancak atölye olarak kullanabiliyordu.{{Kdş|Callow|1990|ps=219}} Eserlerini sergilemek için bir galeri istemişti ve bir dizi resim yapmaya başladı ki bunların arasında ''[[Van Gogh'un Sandalyesi]]'' (1888), ''[[Arles'daki Yatak Odası]]'' (1888), ''[[Gece Kahvesi]]'' (1888), ''[[Kafe Terasta Gece]]'' (Eylül 1888), ''[[Rhone Üzerinde Yıldızlı Gece]]'' (1888), ve ''[[Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)|Natürmort: On İki Ayçiçekli Vazo]]'' (1888) gibi resimler yer alacaktı. Bu resimlerin hepsi [[Sarı Ev için Dekorasyon|Sarı Ev'in dekorasyonu]] için yapılmıştır.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 175–176}}
 
Van Gogh ''Gece Kahvesi'' ile "kafenin birinin kendini mahvedebileceği, çıldırabileceği ya da suç işleyebileceği bir mekan olduğu düşüncesini göstermek istediğini" yazmıştır.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 266}} Haziran ayında [[Saintes-Maries-de-la-Mer]]'e gittiğinde [[Zouave]] [[asteğmen]]i [[Van Gogh'un yaptığı portreler#Paul-Eugène Milliet|Paul-Eugène Milliet]]'e ders verdi{{Kdş|Pomerans|1997|ps= 356, 360}}; [[Saintes-Maries (Van Gogh serisi)|denizde ve köyde kayıkları]] resmetti.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.vangoghmuseum.nl/en/collection/s0028V1962 | başlık = "Fishing Boats on the Beach at Saintes-Maries-de-la-Mer, 1888" | eser = Permanent Collection | yayıncı = Van Gogh Muzesi | erişimtarihi = 23 Şubat 2016 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170111003217/https://www.vangoghmuseum.nl/en/collection/s0028V1962 | arşivtarihi = 11 Ocak 2017 | ölüurl = hayır }}</ref> MacKnight Van Gogh'u, bazen Fontvieille'da kalan Belçikalı ressam [[Eugène Boch]] ile tanıştırdı ve ikisi Temmuz ayında karşılıklı olarak birbirlerini ziyaret etti.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= 356, 360}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
163. satır:
=== Gauguin'in ziyareti (1888) ===
{{Ayrıca bakınız|Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)}}
[[Dosya:Paul Gauguin - Vincent van Gogh painting sunflowers - Google Art Project.jpg|thumbküçükresim|[[Paul Gauguin]], ''[[Ayçiçeklerinin Ressamı]]: Vincent van Gogh'un Portresi'', 1888. Van Gogh Müzesi, Amsterdam|alt=Kahverengi palto giymiş kızıl sakallı adam, sola doğru bakıyor, sağ elinde resim fırçası var ve büyük ayçiçekleri resmini yapıyor.]]
 
Gauguin 1888'de Arles'ı ziyaret etmeyi kabul edince Van Gogh arkadaşlık ve sanat kolonisi kurma düşüncesinin gerçekleşeceğini ümit etmişti. Ziyareti beklerken Ağustos ayında ''[[Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)|Ayçiçekleri]]''ni yaptı. Boch tekrar ziyarete gelince Van Gogh hem onun portresini yaptı hem de ''Yıldızlı Geceye Karşı Şair'' çalışmasını gerçekleştirdi.{{refn|{{harvp|Hulsker|1980|loc= 356}}; {{harvp|Pickvance|1984|loc= 168–169, 206.}}}}{{efn| Boch'un ressam olan kızkardeşi [[Anna Boch|Anna]] (1848–1936), 1890'da ''[[Kırmızı Üzüm Bağı]]'' resmini satın aldı.{{refn|{{harvp|Hulsker|1980|loc= 356}}; {{harvp|Pickvance|1984|loc= 168–169, 206.}}}}}}
 
Gauguin'in ziyaretine hazırlık için, portresini yaptığı istasyonun posta müdürü [[Roulin Ailesi (Van Gogh serisi)|Joseph Roulin]]'in tavsiyesi üzerine iki yatak satın aldı. 17 Eylül'de içinde hâlâ çok az eşya olan Sarı Ev'de ilk gecesini geçirdi.{{refn|{{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let677/letter.html Letter 677] |ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Sunday, 9 Eylül 1888}}; [http://vangoghletters.org/vg/letters/let681/letter.html Letter 681] Vincent to Theo van Gogh. Arles, Sunday, 16 Eylül 1888; {{harvp|Gayford |2006|loc= 18}}; {{harvp|Nemeczek|1999|loc=61.}}}} Gauguin Arles'da onunla birlikte yaşayıp çalışmaya karar verince de muhtemelen en gayretli çaba gösterdiği çalışma olan ''[[Sarı Ev İçin Dekorasyon]]''{{'}}a başladı.{{Kdş|Dorn |1990}} İki sandalye resmini tamamladı: ''Van Gogh'un Sandalyesi'' ve ''Gauguin'in Sandalyesi.''{{Kdş|Pickvance |1984|ps= 234–235}}
 
Van Gogh'un ısrarları sonucunda Gauguin 23 Ekim'de Arles'a geldi ve kasım ayında birlikte resim yaptılar. Gauguin ''[[Ayçiçeklerinin Ressamı]]'' tablosunda Van Gogh'u resmetti; Van Gogh Gauguin'in tavsiyesine uyarak hafızasından resimler yaptı. Bu "hayalî" resimler arasında ''[[Etten'deki Bahçenin Anısı (Arles Kadınları)|Etten'deki Bahçenin Anısı]]'' tablosu da vardır.{{Kdş|Hulsker|1980|ps= 374–376}}{{efn|{{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let719/letter.html Letter 719]|ps= &nbsp;Vincent to Theo van Gogh. Arles, Sunday, 11 or Monday, 12 Kasım 1888:İki tuval üstünde çalışıyorum&nbsp;... Lahanaları, selvileri, dahliaları ve figürleri ile Etten'deki bahçemizin bir anısı&nbsp;... Gauguin bana hayâl etmem için cesaret veriyor ve hayaller gerçekten de gizemli bir karakter alıyor.}}}} Dışarıda yaptıkları ilk ortak çalışma [[Alyscamps]]'da olmuştur, burada ''[[Les Alyscamps]]'' ortak tablolarını yapmışlardır.{{Kdş|Gayford|2006|ps=61}} Gauguin'in Arles'da kaldığında tamamladığı tek tablo ise''[[Ayçiçeklerinin Ressamı|Van Gogh Ayçiçeklerini Boyarken]]'' olmuştur.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 411}}
 
Van Gogh ve Gauguin 1888 Aralık ayında gittikleri [[Montpellier]]'de [[Fabre Müzesi|Musée Fabre]]'da [[Gustave Courbet|Courbet]] ve [[Eugène Delacroix|Delacroix]]'nın resimlerini gördüler.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 195}} İlişkileri kötüleşmeye başladı; Gauguin'e hayranlık duyan Van Gogh ona eşitmiş gibi davranılmasını istiyordu, ancak Gauguin'in küstahlığı ve baskın karakteri Van Gogh'u hayalkırıklığına itiyordu. Sıklıkla tartışıyorlardı; Van Gogh giderek Gauguin'in kendisini terkedeceğinden korkuyordu ve Van Gogh'un "aşırı gerilim"li olarak tarif ettiği durum hızla kriz noktasına doğru ilerledi.{{Kdş|Gayford |2006|ps= 274–277}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
183. satır:
===Arles'daki Hastane (Aralık 1888)===
{{Ayrıca bakınız|Arles'daki Hastane}}
[[Dosya:Le Forum Républicain (Arles) - 30 December 1888 - Vincent van Gogh ear incident.jpg|thumbküçükresim|30 Aralık 1888 tarihli, Van Gogh'un [[kendini yaralama]]sını konu eden yerel gazete kupürü{{Kdş|Hulsker|1980|ps= 380–382}}{{efn|Gazete metninin Türkçesi: "Geçen Pazar günü akşam saat 11:12'de Vincent Vangogh adlı şahıs, ressam, Hollanda kökenli, 1 nolu geneleve gelmiş, Rachel isimli şahısı çağırmış, ve ona kulağını vererek şöyle demiş: "Bu nesneyi özenle saklayın" Sonra ortadan kaybolmuş. Zavallı bir akıl hastasından başkasının işi olamayacak bu olaydan haberi olan polis ertesi gün sabah bu şahsın evine gittiğinde, şahsı yatağında yatarken baygın olarak bulmuştur. Bu bahtsız acil olarak hastaneye kaldırılmıştır."}}|alt=Kendini yaralama konusunda 19. yüzyıla ait bir gazete haberinin fotoğrafı]]
 
Van Gogh'un kulağını keserek kendini yaralamasına giden olaylar silsilesi tam olarak bilinmemektedir. Olaydan on beş yıl sonra Gauguin o gecenin arka arkaya fiziksel olarak tehdit içeren davranışlara sahne olduğunu iddia etmiştir.{{Kdş|McQuillan|1989|ps=66}} Karmaşık bir ilişkileri vardı ve Theo'nun Gauguin'e borçlu olması da mümkündür; Gauguin kardeşlerin kendisinden ekonomik olarak yararlandıklarından şüphelenmekteydi.{{Kdş|Druick|Zegers|2001|ps= 266}} Van Gogh'un, Gauguin'in yanından ayrılacağını fark etmiş olması mümkündür.{{Kdş|Druick|Zegers|2001|ps= 266}} Yoğun yağmur yağışı nedeniyle iki ressam Sarı Ev'de kapalı kalmışlardı.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 290}} Gauguin, yürümek için evden dışarı çıktığında van Gogh'un kendisini takip ettiğini ve "elinde açık bir ustura ile" üzerine geldiğini söylemiştir.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 290}} Bu söylemler kanıtlanmamıştır;{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 1}} Gauguin büyük bir kesinlikle o gece Sarı Ev'de değildi ve bir hotelde kalıyordu.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 290}}
 
Gauguin ile şiddetli tartışmasından sonra odasına dönen van Gogh, [[varsanı|sesler duyar]] ve ustura ile sol kulağını keser{{efn|Kulağını tamamen mi kısmen mi kestiği olayları anlatan farklı kaynaklara göre değişiklik göstermektedir. Van Gogh'un bandajları açıldıktan sonra onu gören Theo ve eşi, Gachet ve oğlu ile Signac yalnızca kulak memesinin kesildiğini söylerler.{{Kdş| Rewald|1978|ps= 243–248}} Doiteau ve Leroy'a göre ise çapraz kesinin, kulak memesinin yanı sıra kulağın bir kısmını daha götürdüğünü söyler.{{Kdş|Doiteau|Leroy|1928}} Polis ve Rey ise van Gogh'un sol kulağının tamamen kesildiğini iddia eder;{{Kdş| Rewald|1978|ps= 243–248}} Rey bu konuyu 1930'da yazar [[Irving Stone]]'a yazdığı bir notta tekrarlamış ve kesiğin şemasını da göndermiştir.<ref name="artnews">{{Haber kaynağı|url=http://theartnewspaper.com/news/news/name-of-mystery-woman-who-recieved-van-gogh-s-ear-revealed-for-first-time/|başlık=Name of mystery woman who received Van Gogh's ear revealed for first time|soyadı=Bailey|ad=Martin|tarih=20 Temmuz 2016|eser=The Art Newspaper|erişimtarihi=31 Temmuz 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160725205531/http://theartnewspaper.com/news/news/name-of-mystery-woman-who-recieved-van-gogh-s-ear-revealed-for-first-time/|arşiv-tarihiarşivtarihi=25 Temmuz 2016|ölüurl=hayır}}</ref>}} ve aşırı kan kaybeder.{{Kdş| Rewald|1978|ps= 243–248}} Yarasını sardıktan sonra kulağını bir kağıda sararak, genelevde Gauguin ile birlikte gördükleri bir kadına götürür.{{Kdş| Rewald|1978|ps= 243–248}}<ref>{{Dergi kaynağı | son = Bailey | ilk = Martin | url = http://findarticles.com/p/articles/mi_m0PAL/is_523_162/ai_n15880259/ | başlık = Drama at Arles new light on Van Gogh's self-mutilation | dergi = Apollo | tarih = Eylül 2005 | erişim-tarihi erişimtarihi= 7 Ağustos 2007 | arşiv-url arşivurl= https://web.archive.org/web/20070824144646/http://findarticles.com/p/articles/mi_m0PAL/is_523_162/ai_n15880259 | arşiv-tarihi arşivtarihi= 24 Ağustos 2007 | ölüurl = hayır }}</ref> Van Gogh ertesi sabah yatağında polis tarafından bilincini kaybetmiş olarak bulunmuş ve acilen hastaneye kaldırılmıştır.{{Kdş|Sund|2002|ps= 235}}{{Kdş|Gayford|2006|ps=277}} Hastanede hâlâ eğitim gören genç bir doktor olan Félix Rey tarafından tedavi edilmiştir. Kulak hastaneye getirilmiş ancak üzerinden çok zaman geçtiği için Rey kulağı yerine dikmeyi denememiştir.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 290}}
 
Van Gogh'un olayı hiç hatırlamaması akut sinir rahatsızlığı yaşadığını düşündürmektedir.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps=707–708}} Hastanede konulan teşhis "genel [[deliriyum]] ile akut [[Mani (tıp)|mani]]"dir,{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 249}} ve birkaç gün içinde yerel polis Van Gogh'un hastaneye kaldırılmasını istemiştir.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/documentation.html Concordance, lists, bibliography: Documentation]}}{{Kdş|Sund|2002|ps= 237}} Gauguin hemen Theo'ya haber verdi. Theo 24 Aralık'ta arkadaşı [[Andries Bonger]]'in kızkardeşi Johanna'ya evlilik teklif etmişti.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 37}} Haberi alır almaz Theo Arles'a gece treni ile gelmek için harekete geçti ve Noel sabahı geldi. Bilinci yarı açık durumdaki Vincent'ı teskin etti. O akşam Paris'e geri döndü.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 704–705}}
 
Tedavisinin ilk günlerinde Van Gogh tekrar tekrar Gauguin'i istedi. Gauguin ise olaya bakan polis memuruna "lütfen bu adamı uyandırırken nazik olun bayım ve eğer beni sorarsa Paris'e döndüğümü söyleyin; beni görmesi onun için ölümcül olabilir" demişti.{{Kdş|Gayford|2006|ps=284}} Gauguin Arles'dan kaçarak gitti ve bir daha van Gogh'u görmedi. Mektuplaşmaya devam ettiler ve 1890'da Gauguin Anvers'de birlikte bir atölye kurmayı önerdi. Hastaneye gelen diğer ziyaretçiler arasında Marie Ginoux ve Roulin de vardı.{{Kdş|Pickvance |1986|ps=62}}
 
Kötümser bir teşhise rağmen van Gogh tedaviden sonra 7 Ocak 1889'da Sarı Ev'e geri döndü.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 713}} Sonraki ayı, [[varsanı|halüsinasyonlar]]dan ve zehirlenme [[delüzyon]]larından yakınarak hastane ile ev arasında geçirdi.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 298–300}} Aralarında Günoux ailesinin de olduğu otuz kasabalının dilekçesiyle "le fou roux" (''kızıl saçlı deli'') olarak tarif edilen van Gogh'un evi Mart ayında polis tarafından kapatılarak{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/documentation.html Concordance, lists, bibliography: Documentation]}} hastaneye döndü. Paul Signac Mart ayında onu iki kere hastanede ziyaret etti;{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 300}} Nisan ayında van Gogh, evinde yağmurlardan tablolarının zarar görmesi nedeniyle Dr Rey'in sahibi olduğu odalara taşındı.{{refn|{{harvp|Pickvance|1986|loc= 239–242}}; {{harvp|Tralbaut|1981|loc= 265–273.}}}} İki ay sonra Arles'dan ayrıldı ve kendi rızasıyla [[Saint-Rémy-de-Provence]]'da bir akıl hastanesine yattı. Bu sıralarda "Bazen tarif edilemez ıstırap hâlleri, bazen zamanın perdesi ile olayların talihsizliğinin bir anlığına parçalandığı zamanlar" diye yazmıştır.{{Kdş|Hughes|1990|ps= 145}}
 
Van Gogh 1889'da yaptığı ''Doktor Félix Rey'in Portresi'' tablosunu Dr. Rey'e vermiştir. Resimden hoşlanmayan doktor önce tavuk kümesini onarmak için resmi kullanmış sonra da birisine tabloyu vermiştir.<ref name=":0">{{Haber kaynağı|url=http://www.irishtimes.com/news/world/europe/gun-used-by-vincent-van-gogh-to-kill-himself-goes-on-display-1.2719415|başlık=Gun used by Vincent van Gogh to kill himself goes on display|soyadı=Cluskey|ad=Peter|tarih=12 Temmuz 2016|eser=|gazete=The Irish Times|erişimtarihi=22 Ekim 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20161023053859/http://www.irishtimes.com/news/world/europe/gun-used-by-vincent-van-gogh-to-kill-himself-goes-on-display-1.2719415|arşiv-tarihiarşivtarihi=23 Ekim 2016|ölüurl=hayır}}</ref> 2016'da portre [[Moskova]]'da [[Puşkin Müzesi]]'nde bulunmaktadır ve değerinin 50 milyon ABD$'nın üzerinde olduğu tahmin edilmektedir.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.vangoghstudio.com/portrait-of-doctor-felix-rey/ | başlık = Portrait of Doctor Felix Rey Oil Painting Reproduction, 1889 | websitesi = van gogh studio | erişim tarihi erişimtarihi= 22 Ekim 2016 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20161023061312/http://www.vangoghstudio.com/portrait-of-doctor-felix-rey/ | arşivtarihi = 23 Ekim 2016 | ölüurl = evet }}{{Fel}}</ref>
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
207. satır:
===Saint-Rémy (Mayıs 1889&nbsp;- Mayıs 1890)===
{{Ana|Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)}}
[[Dosya:Hospital in Saint-Remy.jpg|thumbküçükresim|upright=1.3|''[[Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)|Saint-Rémy'deki Hastane]]'', 1889. [[Musée d'Orsay]], Paris]]
Van Gogh [[Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)|Saint-Paul-de-Mausole]] akıl hastanesine 8 Mayıs 1889'da bakıcısı Protestan din adamı Frédéric Salles'ın eşliğinde girdi. Saint-Paul, Arles'a 30&nbsp;km. uzaklıktaki Saint-Rémy'de bulunan eski bir manastırdı ve eski denizci doktor [[Théophile Peyron]] tarafından idare ediliyordu. Van Gogh'a biri atölye olarak kullanılmak üzere, pencereleri parmaklıklı iki hücre verildi.{{Kdş|Callow|1990|ps=246}} Klinik ve [[Saint-Paul Akıl Hastanesi, Saint-Rémy (Van Gogh serisi)#Bahçe|bahçesi]] resimlerinin ana konusu oldu. ''Akıl Hastanesinin Holü'' ve ''Saint-Rémy'' gibi hastanenin iç mekânları üzerine bazı çalışmalar yaptı. Bu dönem eserlerinin bazıları, ''[[Yıldızlı Gece]]'' tablosunda olduğu gibi girdapsı şekillerle tanınır. Bakıcı eşliğinde yapmasına izin verilen kısa yürüyüşler sonrasında [[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|''Alpilles Önünde Zeytin Ağaçları,'']] '''Selviler 1889'', ''Selvili Mısır Tarlası 1889'', ''Gece Provence'da Köy Yolu 1890'' gibi resimlerde selvileri ve zeytin ağaçlarını resmetti. 1889 Eylül'ünde ''Arles'da Yatak Odası'' tablosunun iki versiyonunu daha yaptı.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 102–103}}
 
Klinik dışındaki yaşama sınırlı erişimi nedeniyle resme aldığı konularda azalma oluşmuştu. Van Gogh, [[Jean-François Millet|Millet]]'nin ''Tohum Serpen Adam'', ''Öğle Dinlenmesi'' gibi [[Vincent van Gogh'un yaptığı kopyalar|diğer ressamların tablolarının yorumlarıyla]] ve kendisinin eski tablolarının varyasyonlarıyla çalışıyordu. Van Gogh [[Jules Breton]], [[Gustave Courbet]] ve Millet'nin gerçekçiliğini takdir ediyor{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=23}} ve yaptığı kopyaları bir müzisyenin [[Ludwig van Beethoven|Beethoven]]'ı yorumlamasına benzetiyordu.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 154–157}}
 
''[[Tutuklular Çemberi]]'' (1890) adlı tablosu [[Gustave Doré]]'nin (1832–1883) bir oymabaskısından yapılmıştır. Tralbaut resmin ortasında bulunan mahkûmun yüzünün Van Gogh'a benzediğini iddia ederken{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 286}} [[Jan Hulsker]] buna karşı çıkmaktadır.{{Kdş|Hulsker|1990|ps=434}}
 
1890 yılının Şubat ve Nisan ayları arasında rahatsızlığı tekrar nüksetti. Depresyonda olan ve yazı yazamayan van Gogh yine de resim ve çizim yapmaya muktedirdi.{{Kdş|Hulsker|1990|ps= 440}} Sonradan Theo'ya "hafızadan&nbsp;... [[Auvers'deki Evler#"Kuzey'in Anıları"|Kuzey'in anıları]]"nı gösteren birkaç küçük tablo yaptığını yazar.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let863/letter.html letter 863]|ps= . Theo van Gogh to Vincent, Saint-Rémy-de-Provence, Tuesday, 29 Nisan 1890.}} Bunların arasında ''[[Vincent van Gogh'un yaptığı kopyalar|Günbatımında Karla Kaplı Tarlayı Kazan İki Köylü Kadın]]'' tablosu da vardır. Hulsker, bu küçük tablo grubunun van Gogh'un o sırada çalıştığı birçok çizim ve eskizin çekirdeğini oluşturduğuna inanmaktadır. Bu kısa dönemin van Gogh'un hastalığının çalışmaları üzerinde etkisini gösterdiği tek dönem olduğunu söyler.{{Kdş|Hulsker|1990|ps= 390, 404}} Van Gogh annesine ve kardeşine 1880'lerin başında çalıştığı çizim ve eskizlerini göndermelerini yazdı, böylece eski çizimlerinden yararlanarak yeni tablolar yapmak istiyordu.{{Kdş| Rewald|1978|ps= 326–329}} Bu döneme ait olan renkli ''[[Sonsuzluğun Eşiğinde|Kederli Yaşlı Adam ("Sonsuzluğun Eşiğinde")]]'' çalışmasını Hulsker "geçmişin diğer bir anısı" olarak tanımlar.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 820}}{{refn|{{harvp|Hulsker|1990|loc= 390, 404}}; {{harvp|Tralbaut|1981|loc= 287.}}}} Son dönem tabloları sanat eleştirmeni Robert Hughes'a göre "az ile çok anlatmayı ve zarafeti arayan" yeteneklerinin doruğunda bir ressamı gösterir.{{Kdş|Hughes|1990|ps= 144}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
220. satır:
Dosya:The Sower.jpg|''Tohum Serpen Adam,'' ([[Jean-François Millet|Millet]]'den), 1888. [[Kröller-Müller Müzesi]], Otterlo
Dosya:Van Gogh - Zwei grabende Bäuerinnen auf schneebedecktem Feld.jpeg|''[[Vincent van Gogh'un yaptığı kopyalar|Günbatımında Karla Kaplı Tarlayı Kazan İki Köylü Kadın]]'', (Millet'den), 1890. E.G. Bührle Vakfı Koleksiyonu, Zürih, İsviçre
Dosya:Vincent Willem van Gogh 002.jpg|''[[Sonsuzluğun Eşiğinde|Kederli Yaşlı Adam ("Sonsuzluğun Eşiğinde")]]'', 1890. Kröller-Müller Müzesi, Otterlo {{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 820}}
Dosya:Herinnering aan Brabant - s0112V1962 - Van Gogh Museum.jpg|''Brabant Anısı'', 1890, Van Gogh Müzesi, Amsterdam.
</gallery>
 
[[Albert Aurier]] 1890 Ocak ayında ''[[Mercure de France]]'' dergisinde van Gogh'un eserlerini överek onu "bir dâhi" olarak tanımladı.{{Kdş|Pickvance|1986|ps=Appendix III, 310–315|ps = . Aurier'nin orijinal 1890 yazısı}} Şubat ayında van Gogh, Madame Ginoux'nun iki ressam için Kasım 1888'de modellik yaptığında Gauguin tarafında çizilmiş eskizini temel alarak beş ayrı ''[[L'Arlésienne (resim)|L'Arlésienne]] (Madame Ginoux)'' tablosu yaptı.{{Kdş|Pickvance|1986|ps=175–177}}{{efn|Ginoux için yapılmış olan versiyon kayıptır. Bu resmi Arles'da Günoux'ya vermek için yapıtığı girişim hastalığının Şubat ayında yeniden nüksetmesine neden olmuştur.{{Kdş|Hulsker|1990|ps= 440}}}} Yine Şubat ayında van Gogh [[Brüksel]]'den [[avangart]] ressamlar topluluğu olan ''[[Les XX]]''{{efn|[[Fransızca]] ''Les Vingt'' diye okunur ve ''Yirmiler'' demektir.}} tarafından [[Vincent van Gogh'un 1890 Les XX sergisi|yıllık sergilerine]] katılması için davet edilir. Açılış yemeğinde ''Les XX'' üyelerinden [[Henry de Groux]] van Gogh'un eserlerini aşağıladı. Toulouse-Lautrec buna karşı duracağını söyledi ve Signac da eğer Lautrec geri çekilirse van Gogh'un onurunu savunmak için mücadeleye devam edeceğini belirtti. De Groux kabalığı için özür diledikten sonra yemekten ayrıldı. Daha sonra van Gogh'un eserleri Paris'te ''Artistes Indépendants'' ile sergideyken [[Claude Monet]] sergideki en iyi eserlerin van Gogh'a ait olduğunu söylemiştir.{{Kdş|Rewald|1978|ps= 346–347, 348–350}} Yeğeninin doğumunda sonra van Gogh "Hemen onun için, yatak odasına asmak için, bir resim yapmaya başladım, mavi gökyüzüne karşı [[Çiçek Açan Badem Ağacı|beyaz çiçek açmış badem dalları]]" diye yazmıştır.{{Kdş|Tralbaut|1981|ps= 293}}
 
===Auvers-sur-Oise (Mayıs-Temmuz 1890) ===
{{Ayrıca bakınız|Auvers'deki Evler|Auvers 30 numara tuvaller|Çifte kareler ve kareler}}
[[Dosya:Whitehousenight.jpg|thumbküçükresim|sol|''[[Geceleyin Beyaz Ev]]'', 1890. [[Ermitaj Müzesi]], Sankt Peterburg, ressamın ölümünden altı hafta önce yapılmıştır.]]
1890 Mayıs ayında Saint-Rémy'deki klinikten ayrılarak hem [[Auvers-sur-Oise]]'da [[Paul Gachet|Dr. Paul Gachet]]'nin hem de Theo'nun yakınına taşındı. Gachet amatör bir ressamdı ve başka ressamları da tedavi etmişti. Van Gogh'a Gachet'yi [[Camille Pissarro]] önermişti. Van Gogh'un Gachet hakkındaki ilk izlenimi "benden daha hasta gibi geldi, ya da en az benim kadar hasta" olmuştur.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/RM20/letter.html Letter RM20]|ps= . Vincent to Theo and Jo van Gogh-Bonger. Auvers-sur-Oise, Saturday, 24 Mayıs 1890.}}
 
[[Dosya:Vincent van Gogh - Tree Roots and Trunks (F816).jpg|thumbküçükresim|''[[Ağaç Kökleri]],'' Temmuz 1890, Van Gogh Müzesi, Amsterdam]]
Ressam [[Charles-François Daubigny|Charles Daubigny]] Auvers'e 1861 yılında taşındı ve [[Jean-Baptiste-Camille Corot|Camille Corot]] ile [[Honoré Daumier]] gibi diğer ressamların da oraya gelmesine önayak oldu. 1890 Temmuz ayında, van Gogh ''[[Daubigny'nin Bahçesi]]'' adlı iki resmi tamamladı ki bunlardan bir tanesi muhtemelen son tablosudur.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 270–271}}
 
[[Dosya:Vincent van Gogh - The Church in Auvers-sur-Oise, View from the Chevet - Google Art Project.jpg|thumbküçükresim|''[[Auvers'deki Kilise]]'', 1890. Musée d'Orsay, Paris]]
Saint-Rémy'de son haftalarında düşünceleri tekrar "[[Auvers'deki evler#.22Kuzey'in Anıları.22|Kuzey'in anıları]]"nda yoğunlaştı{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let863/letter.html letter 863]|ps= . Theo van Gogh to Vincent, Saint-Rémy-de-Provence, Tuesday, 29 Nisan 1890.}} ve Auvers-sur-Oise'da kaldığı 70 günlük süre içinde yaptığı 70 yağlı boya tablonun bazıları kuzey sahnelerini anlatır.{{Kdş|Rosenblum|1975 |ps= 98–100}} 1890 Haziran ayında aralarında ''[[Dr. Gachet'nin Portresi]]'' de olmak üzere doktorunun birkaç portresini yaptı. Portrelerin her birinde Gachet'nin melankolik tavrına vurgu yapılmıştır.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 640}} ''[[Auvers yakınındaki Tarlalar (Van Gogh serisi)|Tepedeki Saz Çatılı Kulübeler]]'' gibi muhtemelen tamamlanmamış tabloları da vardır.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 270–271}}
 
Temmuz ayında van Gogh "tepelere uzanan uçsuz bucaksız, deniz gibi sınırsız ve hassas sarı düzlüklere" tamamen kendini verdiğini yazmıştır.{{Kdş|Edwards|1989|ps=115}} Tarlalar ilk defa Mayıs ayında daha buğday taze ve yeşerirken ilgisini çekmiştir. Temmuz ayında Theo'ya tarlaları "karışık gökyüzü altında muazzam buğday tarlaları" olarak anlatmıştır.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let898/letter.html Letter 898]|ps= . Vincent to Theo van Gogh and Jo van Gogh-Bonger. Auvers-sur-Oise, on or about Thursday, 10 Temmuz 1890.}}
 
Tarlaların kendi "üzüntüsünü ve aşırı yalnızlığı"nı yansıttığını söyleyerek "tuvaller kelimelere dökemediklerimi sana söyleyecek, yani kırsalı ne kadar sağlıklı ve canlandırıcı bulduğumu" diye yazmıştır.{{refn|{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let898/letter.html Letter 898]|ps= . Vincent to Theo van Gogh and Jo van Gogh-Bonger. Auvers-sur-Oise, on or about Thursday, 10 Temmuz 1890.}}; {{harvp|Rosenblum|1975 |loc= 100.}}}} Hulsker, 1890 Temmuz ayında yapılan ''[[Buğday Tarlası ve Kargalar]]'' tablosunun "melankoli ve aşırı yalnızlık" ile bağlantılı olduğunu söyler.{{Kdş|Hulsker|1990|ps=478–479}} Hulsker Auvers'de ''Buğday Tarlası ve Kargalar'' tablosundan sonra yapılmış yedi tabloyu daha tanımlamıştır.{{Kdş|Hulsker|1990|ps=472–480}}
 
===Ölümü===
{{Ana|Vincent van Gogh'un ölümü|Auberge Ravoux|Vincent van Gogh'un sağlığı}}
[[Dosya:Vincent-van-gogh-echo-pontoisien-august7-1890.jpg|thumbküçükresim|sol|''L'Écho Pontoisien'' gazetesinde van Gogh'un ölümü ile ilgili haber, 7 Ağustos 1890.{{efn|Türkçesi:"Auvers-sur Oise. Pazar 27 Temmuz. Van Gogh isimli bir şahıs, 37 yaşında, Hollanda tebaasından, ressam, Auvers'de geçici olarak kalan, tarlalarda kendini bir revolver ile vurdu, yalnızca yaralandıktan sonra odasına girdi ve ertesi günden sonra öldü.}}]]
27 Temmuz 1890'da 37 yaşında iken van Gogh 7&nbsp;mm.lik [[Casimir Lefaucheux|Lefaucheux]] ''à broche'' marka bir [[altıpatlar]] ile kendini göğsünden vurmuştur.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 342–343}}<ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.theguardian.com/artanddesign/jonathanjonesblog/2016/jul/12/vincent-van-gogh-truth-about-ear-exhibition-on-verge-of-insanity-amsterdam|başlık=The whole truth about Van Gogh's ear, and why his 'mad genius' is a myth|soyadı=Jones|ad=Jonathan|tarih=12 Temmuz 2016|gazete=The Guardian|issn=0261-3077|erişimtarihi=22 Ekim 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20161013141704/https://www.theguardian.com/artanddesign/jonathanjonesblog/2016/jul/12/vincent-van-gogh-truth-about-ear-exhibition-on-verge-of-insanity-amsterdam|arşiv-tarihiarşivtarihi=13 Ekim 2016|ölüurl=hayır}}{{İng}}</ref> Bu olaya tanık olan kimse yoktur ve olaydan 30 saat sonra ölmüştür.<ref name=":0" /> Kendini resim yaptığı bir buğday tarlasında ya da yöredeki bir ahırda vurmuş olabilir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 669}} Kurşun kaburgasına çarparak göğsünden iç organlara görülen bir zarar vermeden geçmiş ve muhtemelen belkemiğinde durmuş. Yürüyerek, Auvers'de kaldığı [[Auberge Ravoux]]'ya dönmüş ve burada iki doktor kendisine bakmıştır ancak bir cerrahın olmaması nedeniyle kurşun çıkarılamamıştır. Doktorlar ellerinden geldiğince yarasını tedavi etmeye çalışmış daha sonra onu piposunu içerken odasında bırakmışlardır. Ertesi sabah Theo kardeşinin yanına geldiğinde onu iyi bir ruh hâli içinde bulmuştur. Ancak birkaç saat içinde yaradan kaynaklanan tedavi edilememiş enfeksiyon nedeniyle durumu kötüleşmeye başlamıştır. 29 Temmuz'un ilk saatlerinde ölmüştür. Theo'ya göre, Vincent'in son sözleri ''"La tristesse durera toujours"'' ("Keder sonsuza kadar sürecek") olmuştur.{{refn|{{harvp|Sweetman|1990|loc= 342–343}}; {{harvp|Hulsker|1980|loc=480–483.}}}}<ref>[http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5703399s "La misère ne finira jamais", Études, 1947, p. 9] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20161122024925/http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5703399s |tarih=22 Kasım 2016 }}, Bibliothèque nationale de France, département Philosophie, histoire, sciences de l'homme, D-33939</ref><ref>"La tristesse durera toujours", François-Bernard Michel, ''La face humaine de Vincent Van Gogh'', Grasset, 3 Nov. 1999, ISBN 2-246-58959-2</ref><ref name="TvGletter">{{Web kaynağı | ad = Theodorus | soyadı = van Gogh | başlık = Letter from Theo van Gogh to Elisabeth van Gogh Paris, 5 Ağustos 1890 | yayıncı = Webexhibits.org | erişimtarihi = 28 Nisan 2015 | url = http://www.webexhibits.org/vangogh/letter/21/etc-Theo-Lies.htm | alıntı = he said, "La tristesse durera toujours" [The sadness will last forever] | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160323132520/http://www.webexhibits.org/vangogh/letter/21/etc-Theo-Lies.htm | arşivtarihi = 23 Mart 2016 | ölüurl = hayır }}</ref>
 
[[Dosya:Graves of Vincent and Théodore Van Gogh.jpg|thumbküçükresim|Vincent ve Theo'nun Auvers-sur-Oise'da bulunan mezarları]]
Van Gogh 30 Temmuz'da Auvers-sur-Oise'da belediye mezarlığına gömüldü. Cenazeye Theo van Gogh, [[Andries Bonger]], [[Charles Laval]], [[Lucien Pissarro]], Émile Bernard, Julien Tanguy ve Paul Gachet ile birlikte yirmiye yakın aile üyesi, dost ve yerel halktan kişiler katıldı. Zaten hasta olan Theo'nun durumu abisinin ölümünden sonra daha da kötüleşti. Gücünü kaybeden ve Vincent'ın yokluğuyla başa çıkamayan Theo 25 Ocak 1891'de [[Den Dolder]]'de öldü ve [[Utrecht (şehir)|Utrecht]]'e gömüldü.{{refn|{{harvp|Hayden|2003|loc=152}}; {{harvp|Van der Veen|Knapp|2010|loc=260–264.}}}} 1914'te, [[Johanna van Gogh-Bonger]] Theo'nun cenazesini mezarından çıkartırarak Auvers-sur-Oise'a getirtti ve Vincent'ın yanına gömdürdü.{{Kdş|Sweetman|1990|ps= 367}}
 
[[Vincent van Gogh'un sağlığı|Van Gogh'un hastalığı]] ve eserleri üzerindeki etkisi üzerine çok sayıda tartışma olmuş ve yine çok sayıda [[retrospektif tanı]] önerilmiştir. Van Gogh'un düzensiz nöbetlerle seyreden ve normal işlevlerine devam edebildiği dönemleri olan bir durumu olduğu konusunda görüşbirliğine varılmıştır.{{Kdş|Arnold|2004}} [[Bipolar bozukluk]] teşhisini 1947'de ilk olarak Perry önermiş{{Kdş|Perry|1947}} ve bu teşhis psikiyatrlar Hemphill ve Blumer tarafından da desteklenmiştir.{{Kdş|Hemphill|1961}}{{Kdş|Blumer|2002}} Biyokimyacı Wilfred Arnold ise [[semptom]]ların [[Porfiria|akut intermitent porfiria]] ile daha çok örtüştüğünü belirtmiş ve bipolar bozukluk ile yaratıcılık arasında bağ olduğuna yönelik popüler görüşün asılsız olabileceğine dikkati çekmiştir.{{Kdş|Arnold|2004}} [[Depresyon]] nöbetleri ile görülen [[temporal lob epilepsisi]] de önerilen teşhisler arasındadır.{{Kdş|Blumer|2002}} Teşhisler ne olursa olsun durumunun kötü beslenme, aşırı çalışma, uykusuzluk ve alkol tüketimi ile kötüleştiği muhtemeldir.{{Kdş|Blumer|2002}}
253. satır:
==Üslûbu ve eserleri==
===Sanatsal gelişimi===
[[Dosya:Vincent van Gogh - Starry Night - Google Art Project.jpg|thumbküçükresim|''[[Rhone Üzerinde Yıldızlı Bir Gece]]'', 1888. [[Musée d'Orsay]], Paris]]
Van Gogh okuldayken karakalem çizim ile suluboya çalışmıştır ancak günümüze çok az örnek gelebilmiş ve bunların da van Gogh'a ait olup olmadığı tartışmalıdır.{{Kdş|Van Heugten|1996|ps= 246–251}} Yetişkin iken tekrar resme giriş seviyesinden başladı. 1882'nin başında Amsterdam'da tanınmış bir sanat galerisi sahibi olan amcası Cornelis Marinus van Gogh'tan Lahey konulu çizimler istemiştir. Van Gogh'un bu çalışmaları beklenileni karşılamamıştır. Marinus bu sefer konuyu detaylı olarak tanımlayıp ikinci bir istekte bulunmuş ancak bu da hayalkırıklığı ile sonuçlanmıştır. Van Gogh yılmadan atölyesindeki kepenkleri değişik şekillerde kapatarak ışıklandırma ile ve değişik çizim malzemeleri kullanarak denemeler yaptı. Bir yıldan fazla süre tek figürler üzerine çalıştı ve bu çalışmaları oldukça ayrıntılı siyah-beyaz çizimlerdir{{efn|''The Graphic'' ya da ''The Illustrated London News'' gibi resimli gazeteler için siyah-beyaz resim yapan ressamlar van Gogh'un favorileri arasındaydı.{{Kdş|Pickvance|1974}}}} ancak o sırada bu çalışmaları van Gogh'a yalnızca eleştiri getirmiştir. Sonradan ise bu çizimler ilk dönem şaheserler olarak tanınmıştır.{{Kdş|Dorn|Keyes|2000}}
 
1882 Ağustos ayında Theo, Vincent'ın [[Açık hava ressamlığı|açık havada çalışabilmesi]] için malzeme satın almasına yardım etti. Vincent "yeni bir gayretle resim yapmaya devam edeceğini" yazmıştır.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let253/letter.html Letter 253]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. The Hague, Saturday, 5 Ağustos 1882.}} 1883'ün başından itibaren çoklu figür kompozisyonları üzerine çalışmaya başladı. Bu çalışmaların bazılarının fotoğrafını da çektirdi ancak Theo bu resimlerin canlılık ve tazelik barındırmadığını söyleyince hepsini yok ederek yağlı boya resme yöneldi. [[Lahey Ekolü]]nün [[Johan Hendrik Weissenbruch|Weissenbruch]] ve [[Bernard Blommers|Blommers]] gibi tanınmış ressamlarına başvurdu ve Ekolün ikinci jenerasyonundan [[Théophile de Bock|De Bock]] ve [[Herman Johannes van der Weele|Van der Weele]] gibi ressamlardan teknik tavsiyeler aldı.{{Kdş|Dorn|Schröder|Sillevis|1996}} Drenthe'den sonra Nuenen'e taşınınca birkaç büyük tabloya başladı ancak bunların çoğunu yok etti. ''Patates Yiyenler'' ve ona eşlik eden resimler o dönemden kalan tek eserlerdir. Amsterdam'da [[Rijksmuseum Amsterdam|Rijksmuseum]]'a yaptığı ziyaret sonrasında, van Gogh hatalarının çoğunun deneyim ve teknik bilgi eksikliğinden olduğunun farkına vardı.{{Kdş|Dorn|Schröder|Sillevis|1996}} Dolayısıyla 1885 Kasım ayında önce Anvers sonra da Paris'e öğrenmek ve becerilerini geliştirmek için gitti.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 708}}
 
[[Dosya:Van Gogh The Olive Trees..jpg|thumbküçükresim|sol|''[[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|Alpilles Önünde Zeytin Ağaçları]]'', 1889. [[Museum of Modern Art]], New York.]]
 
Theo ''Patates Yiyenleri'' koyu renkleri yüzünden eleştirdi; bu renklerin modern üslûba uymadığını düşünüyordu.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=18}} Van Gogh, Paris'te kaldığı 1886 ila 1887 yıllarında daha açık renkler içeren palet ile çalışmaya başladı. ''[[Père Tanguy'in Portresi]]'' (1887) daha parlak renklerle olan başarısını gösterdiği gibi gelişen kişisel üslûbunun da kanıtıdır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=18–19}} [[Charles Blanc]]'ın renk üzerine olan teziyle çok ilgilendi ve bu tez onu yardımcı renklerle çalışmaya itti. Van Gogh renk etkisinin betimleyici olmanın ötesine gittiğine inanmaya başladı; "renk kendi başına bir şeyler anlatır" diye yazmıştır.{{Kdş|Sund|1988|ps=666}}{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let537/letter.html Letter 537]|ps= . Vincent to Theo, Nuenen, on or about Wednesday, 28 Ekim 1885.}} Hughes'a göre, Van Gogh rengi "psikolojik ve ahlâki bir ağırlığa" sahip olarak görüyordu; "insanlığın korkunç tutkularını ifade etmek" istediği ''Gece Kahvesi''{{'}}nin göz alıcı kırmızıları ve yeşilleri bu düşüncesinin bir örneğidir.{{Kdş|Hughes|2002|ps= 7}} Duygusal gerçekliği sembolize ettiğini düşündüğü sarı rengin onun için önemi çok büyüktü. Sarı rengi günışığı, yaşam ve Tanrı'yı sembolize etmek için kullandı.{{Kdş|Hughes|2002|ps= 11}}
 
Van Gogh kırsal yaşam ile doğanın ressamı olmaya çabaladı,{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 232}} ve Arles'daki ilk yazında manzaralar ile geleneksel kırsal yaşamı resmederken yeni paletini kullandı.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=20}} Doğal olanın ardında bir gücün olduğuna dair inancı resimlerinde o gücün yarattığı hissi ya da doğanın özünü bazen semboller kullanarak yakalamaya itti.{{Kdş|Hughes|2002|ps= 8–9}} Başlangıçta [[Jean-François Millet]]'den kopyaladığı "tohum serpen adam" figürleri van Gogh'un dinsel inanışlarının yansımasıdır: tohum eken adam sıcak güneşin altında yaşam eken [[İsa]]'yı sembolize eder.{{Kdş|Sund|1988|ps=668}} Bu konu ve motifleri tekrar tekrar tablolarında kullanmıştır.{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 236}} Çiçek resimleri de sembolizm ile doludur ancak geleneksel [[Hristiyanlık|Hristiyan]] [[ikonografi]]sini kullanmak yerine yaşamın güneş altında sürdüğü ve çalışmanın yaşamın bir [[alegori]]si olduğu kendi sembollerini yaratmıştır.{{Kdş|Hughes|2002|ps= 12}} Arles'da bahar tomurcuklarını boyadıktan ve parlak günışığını yakalamayı öğrendikten sonra güveni artmış ve ''Tohum Serpen Adam'' tablosunu yapmaya hazır hâle gelmiştir.{{Kdş|Sund|1988|ps=666}}
 
{{Çift resim|sağ|Great Wave off Kanagawa2.jpg|172|Van Gogh - Starry Night - Google Art Project.jpg|150|''[[Kanagawa Oki Nami Ura]]'' ("Kanagawa açıklarında dalga arkası"), [[Hokusai]], 1829-1832 arası|''[[Yıldızlı Gece]]'', Haziran 1889. [[Museum of Modern Art]], New York}}
Van Gogh "gerçeklik kisvesi" diye adlandırdığı üslûbun içinde kalmış{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 223}} ve aşırı kalıplaşmış geleneksel resimlere eleştirel gözle bakmıştır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=21}} Sonradan ''Yıldızlı Gece'' tablosundaki [[Soyutlama#Soyutlama - Sanat|soyutlama]]nın çok ileriye gittiğini ve gerçekliğin "arka planda çok geride kaldığını" yazmıştır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=21}} Hughes bu tabloyu olağanüstü düşsel bir coşkunluk anı olarak tanımlar: Yıldızlar [[Hokusai]]'nin ''[[Kanagawa Oki Nami Ura]]'' ("Kanagawa açıklarında dalga arkası") tahtabaskısını andıran büyük bir girdabın içindedir, gökyüzündeki hareket yeryüzündeki selvilerin hareketinde yansımasını bulur ve ressamın imgelemi "yoğun, vurgulu bir boya plazmasına dönüşmüştür."{{Kdş|Hughes|2002|ps= 8}}
 
1885 ila 1890 yılları arasında van Gogh kişisel imgelemini yansıtacak ve ticari olarak da başarılı olabilecek bir eser koleksiyonu üretiyor gibi görünmektedir.{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 224}} Blanc'ın gerçek bir resim için ressamın optimal renk, perspektif ve fırça darbeleri kullanması olan üslûp tanımından etkilenmiştir. Van Gogh hakkından geldiğini düşündüğü tabloları için "manidar" kelimesini kullanırken diğerlerini etüd olarak değerlendirmiştir.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=16–17}} Çok sayıda etüd serisi yapmıştır;{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 223}} bunların çoğu natürmorttur ve renk denemeleri için kullanmış ya da arkadaşlarına hediye etmiştir.{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 242}} Arles'daki çalışmaları ulaşmak istediği eser koleksiyonuna çok yardımcı olmuştur: Van Gogh'un o dönem yaptığı resimler arasında en önemli olduklarını düşündükleri ''Tohum Serpen Adam'', ''Gece Kahvesi'', ''[[Etten'deki Bahçenin Anısı (Arles Kadınları)|Etten'deki Bahçenin Anısı]]'' ve ''Yıldızlı Gece'' tablolarıdır. Geniş fırça darbeleri, yaratıcı perspektifleri, renkleri, konturları ve tasarımları ile bu tablolar aradığı üslûbu temsil etmektedir.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=21}}
 
===Önemli serileri===
{{Ana|Vincent van Gogh'un eserlerinin listesi}}
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 059.jpg|thumbküçükresim|upright|''[[L'Arlésienne (resim)|L'Arlésienne: Madame Ginoux Kitaplarla]]'', Kasım 1888. Metropolitan Museum of Art, New York]]
 
Van Gogh'un üslûbunun gelişmesi sıklıkla Avrupa'nın değişik yerlerinde yaşadığı dönemlerde ilişkilendirilir. Bulunduğu yerdeki kültüre ve ışık koşullarına kendini vermeye meyilliydi ancak yine de oldukça belirgin kişisel bir imgeleme sahipti. Ressam olarak gelişimi yavaş olmuştu ve kendi sınırlarının farkındaydı. Çok sık yer değiştirmesi muhtemelen yeni görsel uyarıcılara maruz kalarak teknik becerilerini geliştirmek içindi.{{Kdş|McQuillan|1989|ps=138}} Sanat tarihçisi Melissa McQuillan bu yer değiştirmelerin aynı zamanda üslûp değişikliklerini da yansıttığına, Van Gogh'un yer değiştirerek uyuşmazlıklardan kaçındığına ve idealist olan ressamın içinde bulunduğu koşulların gerçekliğiyle yüz yüze kaldığında bununla başa çıkma mekanizması olarak kullandığına inanmaktadır.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 193}}
 
====Portreler====
{{Ayrıca bakınız|Vincent van Gogh'un yaptığı portreler|Çocuk Resimleri (Van Gogh serisi)|Van Gogh'un resimlerinde ailesi}}
 
Portreler van Gogh'a tanınmak için en iyi fırsatı sağlamıştır. Van Gogh portrelerin resimde kendisini "derinden etkileyen ve sonsuzluk hissi uyandıran tek şey" olduğunu yazmıştır.{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 242 }}{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let652/letter.html Letter 652]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Tuesday, 31 Temmuz 1888.}} Kızkardeşine yazdığı mektupta kalıcı olacak portreler yapmak istediğini ve fotoğrafik gerçekçilikten çok rengi kullanarak duyguları ve karakteri yakalamaya çalışmak istediğini yazmıştır.{{refn|{{harvp|Channing|Bradley|2007|loc=67}}; {{harvp|Van Gogh|2009|loc=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let879/letter.html Letter 879]|ps= . Vincent to Willemien van Gogh. Auvers-sur-Oise, Thursday, 5 Haziran 1890.}}}} Van Gogh kendine en yakın olanların portrelerini çok sık yapmamıştır; nadiren Theo, Van Rappard ya da Bernard'ı tablolarında görebiliriz. Annesinin portrelerini ise fotoğraflardan yapmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 198}}
 
1888 Aralık ayında, ayçiçekleri kadar iyi bir figür olduğunu düşündüğü ''La Berceuse'' tablosunu yaptı. Tablo sınırlı renklere, değişken fırça darbelerine ve basit konturlara sahipti.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=21}} Bu tablo Kasım ile Aralık ayları arasında Arles'da tamamladığı Roulin ailesine ait portrelerin doruk noktası olarak görülmektedir. Portreler ''Postacının Portresi'' tablosundaki akıcı, sınırlı fırça darbeleri ve eşit yüzeylerden ''Madam Rouline ve Bebeği'' tablosundaki coşkulu tarza, kaba yüzeylere, geniş fırçalara ve palet bıçağının kullanımına kadar farklı üslûplar gösterir.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 224–228}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
292. satır:
====Otoportreler====
{{Ayrıca bakınız|Vincent van Gogh'un otoportreleri}}
[[Dosya:Van-gogh-and-photo.jpg|upright|280px|thumbküçükresim|''Otoportre'' ve fotoğrafı, 1885 cıvarı]]
Van Gogh 1885 ila 1889 yılları arasında 43'ten fazla otoportre yapmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 15}}{{efn|50'den fazla otoportre yapan [[Rembrandt]] van Gogh'tan fazla otoportre yapan az sayıdaki önemli ressamlardan biridir ancak Rembrandt otoprortrelerini kırk yıllık bir dönem içinde yapmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 15}}}} Paris'te 1887 ortalarında yaptığı gibi otoportreleri genellikle seri hâlde yapmıştır ve ölümünden çok az bir süre önceye kadar devam etmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps=263–269, 653}} Genellikle otoportreleri, başkaları ile görüşmek istemediği içine dönük dönemlerinde yaptığı ya da model bulamadığı için kendi resmini yaptığı etüdlerdir.{{Kdş|van Uitert|1981|ps= 242}}{{Kdş|Sund|2002|ps= 261}}
 
Otoportreleri sıradışı bir kendini gözlemleme düzeyini yansıtır.{{Kdş|Hughes|2002|loc= 10}} Sıklıkla yaşamındaki önemli dönemlere not düşmek için yapılmıştır. Örneğin Paris'te 1887'nin ortalarında yaptığı otoportre serisi [[Claude Monet]], [[Paul Cezanne]] ve Signac'dan haberdar olduğu dönemde yapılmıştır.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 265–269}} ''Gri Fötr Şapkalı Otoportre''{{'}}de, kalın fırça darbeleri tuvalin dışına doğru yayılır. O dönemin en tanınmış otoportrelerinden biri olan bu tablo "son derece organize ritmik fırça darbeleriyle ve [[yeni izlenimcilik]] repertuvarından türetilmiş alıılmadık hâle ile van Gogh'un 'manidar' diye adlandırdığı tuvallerden biridir."{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=83}}
 
Otoportrelerde çok geniş [[fizyonomi]]k tasvirler görülür.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 15}} Van Gogh'un ruhsal ve fiziksel durumu ekseriyetle barizdir; saçları dağınık, traşsız ya da bakımsız sakallı olarak, gözleri çökmüş, zayıf çeneli ya da dişlerini kaybetmiş olarak görünebilir. Bazılarında dolgun dudaklı, uzun suratlı ve çıkık alınlı ya da keskin ve tetikte bakışlar görülür. Saçları alışılmış kızıllıkta ya da bazen kül rengindedir.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 15}}
 
Van Gogh'un bakışları nadiren izleyiciye dönüktür. Otoportreler yoğunluk ve renk açısından farklılıklar gösterir ve özellikle 1888 Aralık ayından sonra yapılanların canlı tonları derisinin bitkin solgunluğunu öne çıkarır.{{Kdş|Sund|2002|ps= 261}} Bazılarında sakllı bazılarında sakalsızdır. Kulağını yaralamasının ardından yapılanlarda sargılar görülür. Yalnızca çok azında kendini bir ressam olarak tasvir etmiştir.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 15}} Saint-Rémy'de yapılanlar başını sağdan, kesik kulağının aksi istikametinden gösterir; kendisini aynadaki aksine bakarak resmetmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 535–537}}{{Kdş|Cohen|2003|ps=305–306}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
311. satır:
====Çiçekler====
{{Ayrıca bakınız|Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)|Çiçek Açan Badem Ağacı}}
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 127.jpg|thumbküçükresim|upright|''[[Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)|Natürmort: Ondört Ayçiçekli Vazo]]'', Ağustos 1888. [[National Gallery (Londra)|National Gallery]], Londra]]
Van Gogh aralarında [[gül]]ler, [[Hakiki leylak|leylak]]lar, [[İrisler (tablo)|irisler]] ve [[Helianthus|ayçiçekleri]] de dahil olmak üzere çeşitli çiçekli manzara resimleri yapmıştır. Bazıları renk dili üzerine olan ilgisini, bazıları da Japon [[ukiyo-e]] tarzına olan ilgisini yansıtır.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 80–81, 184–187}} Kuruyan ayçiçeklerinin tasvir edildiği iki serisi vardır. İlk seri 1887'de Paris'te yapılmıştır ve yerde duran çiçekleri gösterir. İkinci seri bir yıl sonra Arles'da tamamlanmıştır ve sabahın erken saatlerindeki ışık altında vazoda tanzim edilmiş buketi gösterir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 413}} Her iki seri de [[İmpasto|kalın boya katmanları]] ile yapılmıştır ve Londra National Gallery'e göre bu teknik "ayçiçeklerinin tohumlarının dokusunu" andırır.<ref>{{Web kaynağı | url = https://www.nationalgallery.org.uk/paintings/vincent-van-gogh-sunflowers | başlık = Vincent van Gogh; Sunflowers; NG3863 | yayıncı = National Gallery, Lonra | erişimtarihi = 1 Ağustos 2016 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20161205205635/http://www.nationalgallery.org.uk/paintings/vincent-van-gogh-sunflowers | arşivtarihi = 5 Aralık 2016 | ölüurl = hayır }}</ref>
 
Bu seride Van Gogh alışıldığı gibi resimlerine öznellik ve duygu katmakla uğraşmamış daha çok gelmekte olan Gauguin'e teknik becerilerini ve çalışma yöntemlerini göstermek için bu iki seriyi yapmıştır.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 411}} 1888 tarihli tablolar ressamın nadir iyimserlik döneminde yapılmıştır. Vincent Ağustos 1888'de Theo'ya "[[Bouillabasse]] yiyen bir [[Marsilya]]lının hazzıyla resim yapıyorum, büyük ayçiçeklerini boyama konusunda bu şaşırtıcı olmaz&nbsp;... Eğer bu planı gerçekleştirirsem bir düzine kadar tuval olacak. Tamamı dolayısıyla mavi ve sarıdan ibaret bir senfoni olacak. Hepsini sabahları, gündoğumundan itibaren yapıyorum. Çiçekler çok çabuk solduğu için tamamını bir kerede yapmak gerekiyor."{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let666/letter.html Letter 666]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Tuesday, 21 or Wednesday, 22 Ağustos 1888.}}
 
Ayçiçekleri, Gauguin'in ziyaretine hazırlık olsun diye duvarları dekore etmek amacıyla yapılmıştır ve Van Gogh bu tabloları Arles'daki ''[[Sarı Ev için Dekorasyon|Sarı Ev'in konuk odasının]]'' duvarlarına asmıştır. Oldukça etkilenen Gauguin sonradan Paris versiyonlarının ikisini yanında götürmüştür.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 411}} Gauguin'in ayrılmasından sonra Van Gogh ayçiçeklerinin iki önemli versiyonunu ''Berceuse Triptiği''{{'}}nin kanatları olarak düşünmüş ve [[Vincent van Gogh'un 1890 Les XX sergisi|Brüksel'deki ''Les XX'' sergisine]] dahil etmiştir. Günümüzde serinin ana tabloları ressamın en çok tanınmış tabloları arasında yer alır. Ayçiçekleri tabloları sarı rengin hastalıklı çağrışımları, Sarı Ev ile bağlantıları, fırça darbelerinin abartılı dışavurumculuğu ve koyu arka planlarla yaptığı kontrast ile bilinirler.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 417}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
Dosya:Vincent Willem van Gogh 128.jpg|''[[Ayçiçekleri (Van Gogh serisi)|Natürmort: Oniki Ayçiçekli Vazo]]'', Ağustos 1888. Neue Pinakothek, Münih
Dosya:Irises-Vincent van Gogh.jpg|''[[İrisler (tablo)|İrisler]]'', 1889. J. Paul Getty Müzesi, Los Angeles
Dosya:Vincent van Gogh - Almond blossom - Google Art Project.jpg|thumbküçükresim|240px|''[[Çiçek Açan Badem Ağacı]]'', 1890. Van Gogh Müzesi, Amsterdam
Dosya:Vincent van Gogh - Irises - Google Art Project.jpg|''Natürmort: Sarı Arka Plan Önünde İrisli Vazo'', Mayıs 1890, Van Gogh Müzesi, Amsterdam {{Kdş|Naifeh|Smith|2011|p= 819–820}}
Dosya:Van Gogh - Vase of Roses.jpg|''Natürmort: Pembe Güllü Vazo'', Mayıs 1890, Metropolitan Museum of Art, New York {{Kdş|Naifeh|Smith|2011|p= 819–820}}
328. satır:
====Selviler====
{{Ayrıca bakınız|Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)}}
[[Dosya:Van Gogh - Country road in Provence by night.jpg|thumbküçükresim|upright|''[[Selvili ve Yıldızlı Yol]]'', Mayıs 1890, [[Kröller-Müller Müzesi]], Otterlo.]]
On beş tuvalde, Arles'da cazibesine kapıldığı [[Akdeniz servisi|selvileri]] resmetmiştir.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 101, 189–191}} Geleneksel olarak ölüm ile ilişkilendirilen bu ağaçlara yaşam getirmiştir.{{Kdş|Hughes|2002|ps= 8–9}} Arles'da başladığı selvi serilerinde ağaçlarda uzakta rüzgâr kesici olarak resmedilmişken Saint-Rémy'de selvileri tablolarında ön plana almıştır.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 110}} Vincent Mayıs 1889'da Theo'ya şöyle yazmıştır: "Selviler hâlâ zihnimi meşgul ediyor, ayçiçekleri tablolarım gibi onlarla da bir şeyler yapmak istiyorum. Çizgi ve oran olarak Mısır [[dikilitaş]]ları gibi güzeller."{{Kdş|Rewald|1978|ps= 311}}
 
1889'un ortalarında kızkardeşi Wil'in isteğiyle Van Gogh ''[[Selvili Buğday Tarlası]]'' tablosunun birkaç küçük versiyonunu yapmıştır.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 132–133}} Bu eserler girdapları ve yoğun [[impasto]] tekniği ile tanınırlar ve içlerinde ön planına selvilerin hakim olduğu ''Yıldızlı Gece'' tablosu da yer alır.{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 101, 189–191}}
 
Bu dönemdeki diğer eserleri arasında ''[[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|Alpilles Önünde Zeytin Ağaçları]]'' (1889, bir mektubunda bu tablo hakkında Theo'ya şöyle yazmıştır: "Sonunda zeytin ağaçları ile bir manzaraam var."{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 101}}), ''Selviler'' (1889), ''İki Figürlü Selvi'' (1889–90), ve ''[[Selvili ve Yıldızlı Yol]]'' (1890).{{Kdş|Pickvance|1986|ps= 101}} Saint-Rémy'de iken Van Gogh zamanını dışarıda zeytin bahçelerinde ağaçları resmederek geçirmiştir. Bu eserlerde doğal yaşam, doğal dünyanın kişileştirilmesi gibi eğri büğrü ve çarpık çurpuk resmedilmiştir ve bu tablolar Hughes'a göre "doğanın bir tezahürü olduğu sürekli bir enerji alanı" ile doludurlar.{{Kdş|Hughes|2002|ps= 8–9}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
345. satır:
====Meyve Bahçeleri====
{{Ayrıca bakınız|Çiçekli Meyve Bahçeleri}}
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 014.jpg|thumbküçükresim|''Çiçeklenen Pembe Şeftali Ağacı (Mauve'un Anısı)'', suluboya, Mart 1888. Kröller-Müller Müzesi.]]
''[[Çiçekli Meyve Bahçeleri]]'' Van Gogh'un Şubat 1888'de Arles'a geldikten sonra tamamladığı ilk tablo gruplarından biridir. Bu grupta bulunan 14 tablo iyimser, neşeli ve tomurcuklanan baharın görsel dışavurumudur. Zarif bir hassalığa sahiptirler ve insan figürü içermezler. Hızlıca boyadığı bu tabloları [[izlenimcilik|izlenimciliğin]] bir versiyonu ile yorumladıysa da bu dönemde belirmeye başlayan kişisel üslûbu güçlü bir şekilde hissedilmektedir. Tomurcuklanan ağaçların geçiciliği ile mevsimin geçip gitmesi kendi süreksizlik hissi ile Arles'da yeni bir başlangıca inanmasıyla uyum göstermiş gibidir. O bahar mevsiminde ağaçların tomurcuklanmasında "bundan daha Japon olamayacak bir motifler dünyası" bulmuştur.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 331–333}} Vincent 21 Nisan 1888'de Theo'ya "10 meyve ağacı ile bozduğum büyük bir kiraz ağacım [resmim] var" diye yazmıştır.{{Kdş|Pickvance|1984|ps=45–53}}
 
Bu dönemde Van Gogh gölgelere hükmederek ışık kullanımında ustalaşmış ve hemen hemen kutsal bir tarzda ağaçları ışık kaynağı gibi resmetmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 331–333}} Ertesi yılın başında aralarında ''[[Arles'dan Manzara, Çiçekli Meyve Bahçeleri]]'' de olan daha küçük bir grup resim yapmıştır.{{Kdş|Hulsker|1980|ps=385}} Fransa'nın güneyindeki manzara ve bitki örtüsünden büyülenen Van Gogh sıklıkla Arles yakınlarında çiftlik bahçelerini gezmiştir. [[Akdeniz iklimi]]nin canlı ışığında paletinde kullandığı renkler de önemli ölçüde parlaklaşmıştır.{{Kdş|Fell|1997|ps= 32}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
358. satır:
==== Buğday Tarlaları ====
{{Ayrıca bakınız|Buğday Tarlaları (Van Gogh serisi)|Buğday Tarlası}}
[[Dosya:Vincent van Gogh - Wheatfield under thunderclouds - Google Art Project.jpg|thumbküçükresim|upright=1.4|''Fırtına Bulutları Altında Buğday Tarlası'', 1890, [[Van Gogh Müzesi]], Amsterdam, Hollanda]]
 
Van Gogh Arles çevresinde yaptığı gezilerde çeşitli tablolar yapmıştır. Hasatların, buğday tarlalarının ve aralarında buğday tarlalarının sınırında pitoresk bir yapı olan ''Eski Değirmen'' (1890) de dahil olmak üzere bölgedeki önemli kırsal yapıları resmetmiştir.{{Kdş|Pickvance|1984|ps= 177}} Bazen, Lahey'de, Anvers'de ve Paris'te manzaraları penceresinden bakarak tuvale geçirmiştir. Bu eserler Saint-Rémy'deki akıl hastanesinin hücresinden bakarak yaptığı [[Buğday Tarlası]] serisi ile taçlanmıştır.{{Kdş|Hulsker|1980|ps=390–394}}
 
Son tablolarının çoğu kasvetli ama özünde iyimserdir ve Van Gogh'un ölümüne kadar makul bir zihin sağlığına dönme arzusunu yansıtır. Yine de son eserlerinin bazıları derinleşen endişelerinin bir yansımasıdır.{{Kdş|van Uitert|van Tilborgh|van Heugten|1990|ps=283}}{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 680–686}} 1890'nın Temmuz ayında van Gogh Auvers'den yazarak "tepelere uzanan uçsuz bucaksız, deniz gibi sınırsız ve hassas sarı düzlüklere" tamamen kendini verdiğini söylemiştir.{{Kdş|Edwards|1989|ps=115}}
 
Tarlalar ilk defa Mayıs ayında daha buğday taze ve yeşerirken ilgisini çekmiştir. ''Auvers'de Buğday Tarlaları ve Beyaz Ev'' tablosunda pastoral bir harmoni hissi uyandıran daha itaatkâr sarılar ve maviler görülür.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 654}}
 
10 Temmuz 1890'da Theo'ya yazdığı mektupta "karışık gökyüzü altında muazzam buğday tarlaları"ndan bahsetmiştir.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let898/letter.html Letter 898]|ps= . Vincent to Theo van Gogh and Jo van Gogh-Bonger. Auvers-sur-Oise, on or about Thursday, 10 Temmuz 1890.}} ''[[Buğday Tarlası ve Kargalar]]'' tablosu ressamın son günlerindeki ruh hâlini gösterir; Hulsker tabloyu "tehditkâr gökyüzü ve kötü alâmet içeren kargalarla kötü kaderle dolu bir resim" olarak tanımlar.{{Kdş|Hulsker|1990|ps=478–479}} Koyu renkleri ve ağır fırça darbeleri bir tehdit hissi uyandırır.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps= 680}}
 
<gallery mode="packed" heights="165px">
378. satır:
Van Gogh resimlerinde çok sayıda tarzı denemiştir. Sonunda kendine özgü bir üslûp geliştirmiştir. Van Gogh ressamların duyguları ifade edebileceğine ve bunların gerçekliğin bir taklidi olmadığına inanmaktaydı.{{Kdş|Crispino|2008}}
 
Van Gogh [[izlenimcilik]] ile [[Paris]]'te tanışmıştır. Figürlerinden vazgeçmeden duru ve anlaşılır resim tarzını heyecanla kendine uyarladı.{{Kdş|Adda|1995}} Bir ara izlenimcilikten etkilenmiş olan van Gogh{{Kdş|Eitner|2007|ps=591}}, [[Paul Gauguin|Gauguin]] ve [[Paul Cézanne|Cézanne]] [[art izlenimcilik]] akımının başlıca ressamlarıdır. Van Gogh özellikle [[Alman Dışavurumculuğu|Alman dışavurumculuğu]] ile [[fovizm]] gibi kendinden sonra gelen daha modern [[görsel sanat akımları]]nı da etkilemiştir.{{Kdş|Fride-Carrassat|Marcadé|2010}} Ayrıca, Fransa'da [[dışavurumculuk|dışavurumculuğu]] bildiren bir duyguyla resim yapmıştır. Aynı zamanda sanatı ile bir duyguyu anlatabilme amacı taşıdığı için [[Sembolizm (sanat)|sembolizm]]in hazırlanmasına da katkıda bulunmuştur.
 
=== İzlenimcilik ===
[[Dosya:Claude Monet, Impression, soleil levant, 1872.jpg|thumbküçükresim|[[İzlenimcilik]] akımına adını verecek olan, [[Claude Monet]]'nin 1872 tarihli ''[[İzlenim: Gün Doğumu]] (Impression soleil levant)'' isimli tablosu. Musée Marmottan Monet, Paris.]]
{{Ana|İzlenimcilik}}
[[İzlenimcilik]], 19. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış olan bir Fransız [[görsel sanat akımları|görsel sanatlar akımı]]dır. O zamana kadar ressamların yeğledği geçmişin büyük savaşları ya da [[İncil]]'den sahneler yerini artık kişisel bir bakış açısıyla resmedilmiş gündelik hayatın sahnelerine yerini bırakır. Aynı zamanda [[Realizm (sanat)|gerçekçi]] de olmak isteyen bu akımın ressamları canlı renklere ve ışık oyunlarına önem verirler. [[Açık hava ressamlığı]]na önem veren bu ressamların resimlerinin vazgeçilmez ögesi ışıktır.
 
[[Claude Monet|Monet]], [[Édouard Manet|Manet]], [[Pierre Auguste Renoir|Renoir]] ve [[Edgar Degas|Degas]] gibi ressamlar tarafından öncülük edilen [[izlenimcilik]], [[Georges Seurat|Seurat]] ve [[Paul Signac|Signac]] gibi [[noktacılık]] ustası ressamların [[yeni izlenimcilik|yeni izlenimciliği]], [[Paul Gauguin|Gauguin]] ve [[Pont-Aven Okulu|Pont-Aven Ekolü]], [[Émile Bernard|Bernard]] ve [[cloisonnizm]] için, [[Henri de Toulouse-Lautrec|Toulouse-Lautrec]], van Gogh ve sayısız "[[art izlenimcilik|art izlenimci]]" ressam için başlangıç noktası olmuştur. Örneğin van Gogh'un ''[[Çiçekli Meyve Bahçeleri]]'' serisi doğa motifleri yoluyla ışık ve rengin arayışı ile izlenimciliğin tüm özelliklerinin değişik bir arayışını içeren versiyonlarıdır.{{Kdş|Walther|Metzger|ps=333}} Bu ressamlar açık havada çalışmayı tercih etmişlerdir. Mümkün olduğunca [[gri]] ve [[siyah]]ı kullanmaktan kaçınmışlar ve önden bakış ile derinlik yanılsamasını kullanmamışlardır. Van Gogh'un "izlenimciliği" resmettiği anın [[ışık şiddeti]]ni ifade eden yansımaları, ışığın etkilerini kullanmasıyla gerçekleşmiştir.{{Kdş|Walther|Metzger|ps=340}} Tablolarında renkler tamamlayıcı renklerinin kontrastıyla birlikte algılanır, yani [[kırmızı]] ile [[yeşil]] "tam" bir imge oluşturur. Van Gogh'un bazı resimleri diğer izlenimci ressamların tablolarıyla birlikte bağımsız ressamların sergilerinde sergilenmiştir.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let589/letter.html Letter 589]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Sunday, 25 Mart 1888.}} Van Gogh aynı sergideki ressamların tablolarının Hollanda'da da tanınmasını istemiş{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let590/letter.html Letter 590]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Friday, 30 Mart 1888.}} ve değerlerinin zamanla tanınacağına inanmıştır.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let602/letter.html Letter 602]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Tuesday, 1 Mayıs 1888.}}
 
=== Art izlenimcilik ===
[[Dosya:Vincent Willem van Gogh 132.jpg|thumbküçükresim|sol|''Büyük Çınarlar (Saint-Rémy Yolunda İşçiler)'', 1889. Phillips Koleksiyonu, [[Washington, DC|Washington]].]]
{{Ana|Art izlenimcilik}}
1880'lerin genç ressamları o döneme damgasını vurmuş olan izlenimcilik ile karşı karşıya kalmışlardır. Yüzyılın sonuna kadar çok sayıda yenilikçi akım bir arada bulunmuştur. [[Art izlenimcilik]] sanat akımı, [[yeni izlenimcilik]], [[Sembolizm (sanat)|sembolizm]], [[Nabiler]] ve bunun gibi çok sayıda sanat akımının tamamına verilen addır. Sanat tarihinde art izlenimcilik kısa bir dönemde var olmuştur. Bu akım içinde resim sanatında bir devrim yaratmak isteyen [[Paul Cézanne]], Vincent van Gogh, [[Paul Gauguin]], [[Henri de Toulouse-Lautrec]] ya da [[Georges Seurat]] gibi ressamlar bulunmaktadır. Bu ressamların ortak noktası [[Realizm (sanat)|natüralizm]]i reddetmeleridir. Van Gogh gerçekliğin tasvirinin ötesine geçme isteğine hayrandır ve Theo'ya [[Paul Cézanne|Cézanne]] hakkında "bir bölgenin tümlüğünü hissetmek gerekir"{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let816/letter.html Letter 816]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Saint-Rémy-de-Provence, Sunday, 3 Kasım 1889.}} diye yazmıştır. Resimleriyle gerçekçilikten daha da fazlasını aktarmanın yolunu aramaktaydılar.
 
Van Gogh resimleri yoluyla bir imgeden daha fazlasını, duygularını ifade etmeyi ummaktadır. Auvers-sur-Oise'da kardeşine ve eşine "keder ve en uçtaki yalnızlığı ifade etmeyi aramaktan çekinmedim. […] Bu tuvallerin sözlerle ifade edemediklerimi size anlatacaklarına, taşrada neyin sağlık getirdiğini ve neyin güçlendirdiğini anlatacağına hemen hemen inanmaktayım.'' diye yazmıştır.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let898/letter.html Letter 898]|ps= . Vincent to Theo van Gogh and Jo van Gogh-Bonger. Auvers-sur-Oise, on or about Thursday, 10 Temmuz 1890.}}
 
=== Dışavurumculuk ===
[[Dosya:The Scream.jpg|thumbküçükresim|''[[Çığlık (tablo)|Çığlık]]'', 1893. National Gallery, Norveç. [[Edvard Munch]]'un [[Varoluşçuluk|varoluşçu]] bir endişe krizine kapılmış modern insanı sembolize eden tablosu [[dışavurumculuk|dışavurumculuğun]] en belirgin örneklerindendir.]]
{{Ana|Dışavurumculuk}}
[[Dışavurumculuk|Dışavurumculuğun]] ilk örneklerine 19. yüzyılının son yirmi yılından itibaren, 1887'nin sonundan itibaren van Gogh'un eserleri{{Kdş|Denizeau|2004|ps=10,57}} ile birlikte [[Edvard Munch]] (özellikle ''[[Çığlık (tablo)|Çığlık]]'') ve [[James Ensor]]'un tablolarında rastlanır.<ref name=Larousse>{{Kitap kaynağı|başlık=Histoire de l'art|yayıncı=Larousse|yer=Paris|yıl=1990|sayfa=502-503|isbn=2035093066}}{{Fra}}</ref> Bununla birlikte "dışavurumculuk" terimi ilk olarak 1911 yılının Ağustos ayında sanat eleştirmeni [[Wilhelm Worringer]] tarafından kullanılmıştır.{{Kdş|Monneret|1991|ps=258}} Van Gogh 1888'de Arles'a geldikten sonra, [[Akdeniz iklimi]]nin verdiği coşkuyla renkleri fethetmeyi aradığı resimlerde bu akımın özellikleri daha da vurgulanmıştır : ''[[Yıldızlı Gece]]'' ya da ''[[Zeytin Ağaçları (Van Gogh serisi)|Zeytin Ağaçları]]''. Resimlerinde sahnelerin abartılması, basitleştirilmesi ve hatta karikatürize edilmesi, ressamların utanmadan fiziksel ve ruhsal sefaleti açığa çıkarmaya çalıştıkları dışavurumculuğun ilanıdır.{{Kdş|Denizeau|2004|ps=59}}
 
[[Ernst Ludwig Kirchner]], [[Erich Heckel]] ve [[Oskar Kokoschka]] gibi dışavurumcu ressamlar van Gogh'un kalın ve tanecikli izler bırakan kaba fırça darbelerinden esinlenmişlerdir.{{Kdş|Fride-Carrassat|Marcadé|2010}} Van Gogh'un ilk hayranlarından biri olan [[Octave Mirbeau]]'ya göre "Bu şekiller gökyüzünün hayran olunası çılgınlığına […], çıldırmış kuşlara benzeyen bu fantastik çiçeklerin ortaya çıkışına kadar çoğalır, karışır, bükülür, Van Gogh her zaman hayran olunası ressam özelliklerini korur."
 
Aynı zamanda van Gogh konuyu ifade edebilmek için doğal renkleri değiştirme serbestliğini kullanır: "Büyük hülyâlar gören bir ressam dostumun portresini yapmak istiyorum […] Bitirmek için renkleri gelişigüzel kullanacağım. Saçların sarısını abartıyorum, turuncu, krom rengi, soluk limon sarısına ulaşıyorum. Kafasının arkasında evin adi duvarlarını boyamak yerine basit, en zengin maviden bir arka plan yapıyorum […] açık sarı saçlara sahip kafası bu zengin mavi fonun önünde, koyu lacivert içindeki yıldız gibi gizemli bir hava veriyor."{{Kdş|Denizeau|2004|ps=42}}{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let663/letter.html Letter 663]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Saturday, 18 Ağustos 1888.}}
 
=== Fovizm ===
{{Ana|Fovizm}}
[[Fovizm]] 1905 ile 1907 yılları arasında belirginleşmiş bir Fransız [[Görsel sanat akımları|görsel sanat akımı]]dır.{{Kdş|Fride-Carrassat|Marcadé|2010}} Bu akımda ressamlar nesne ile rengi ayırmayı ve önceliği renklerin ifadesine vrmeyi arzulamışlardır. Van Gogh bu akımın öncüllerinden biridir.{{Kdş|Zurcher|1985|ps=182}} Özellikle Arles'da yaptığı tablolarda kullandığı gözalıcı renk paleti ile [[fovizm|fovist ressamları]] etkilemiştir.{{Kdş|Zurcher|1985|ps=155}} Bu dönemde van Gogh özellikle yardımcı renkler ile alışılmışın dışında renk tonlarını yan yana getirerek canlı renkler kullanmaktan çekinmemiştir. Van Gogh'un kullandığı bu parıltılı ve ışıltılı renkler [[Maurice de Vlaminck|Vlaminck]] ve [[André Derain|Derain]] gibi fovist ressamların esin kaynağı olmuştur. Dolayısıyla fovist tablolarda van Gogh'un kullandığı renk düzenlemelerinin aynılarına rastlanır. Örneğin, de Vlaminck'in ''Partie de campagne'' ya da ''La Seine à Chatou'' tablolarında kırmızı ve yeşilin yakınlığı van Gogh'un ''[[Gece Kahvesi]]'' resmindeki gibi vurgulanmıştır.<ref name=DerainEtFauvisme>{{Web kaynağı | url = http://www.african-paris.com/index,no_page,95,code_ISO_langue,fr.html | başlık = André Derain et le fauvisme | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170103003042/http://www.african-paris.com/index,no_page,95,code_ISO_langue,fr.html | arşivtarihi = 3 Ocak 2017 | erişimtarihi = 2 Ocak 2017 | ölüurl = hayır }}{{Fra}}</ref>
 
=== Sembolizm ===
411. satır:
[[Sembolizm (sanat)|Sembolizm]] ya da simgecilik, 1886 ila 1900 yılları arasında ortaya çıkmış, çeşitli alanlarda etkisini göstermiş bir sanat akımıdır. [[Gustave Moreau]], [[Eugène Carrière]], [[Edward Burne-Jones]] ve [[Martiros Saryan|Martiros Sergeyeviç Saryan]] resim alanında bu akımı etkileyen ressamlardır. Sembolizm doğal gerçekçiliğe karşı bir tepkidir. Simgeciler, doğal gerçekçilerin aksine nesneyi olduğu gibi resmetmez aksine ideal bir dünyayı canlandıran bir izlenim, bir duyum arar ve ruh hâlinin ifadesine önem verirler. Simgeler duyarlılığın "üstün gerçekliğine" ulaşmaya yardımcı olurlar.
 
Mektuplarından birinde van Gogh sembolizm hakkında görüşlerini şöyle belirtir: "... her bir gerçeklik aynı zamanda bir simgedir."{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let533/letter.html Letter 533]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Nuenen, Sunday, 4 Ekim 1885.}} Aynı mektupta [[Jean-François Millet|Millet]] ve [[Léon Ağustosin Lhermitte|Lhermitte]] gibi ressamları da sembolizm ile ilişkilendirir. Bu düşünceleri sembolizme olumlu bakışını gösterir ve kendi niyetini ve esin kaynaklarını gösterir. Kendini gerçekliğe adamıştır ancak bu gerçeklik fotoğrafla yakalanan gerçeklik değil ''sembolik'' bir gerçekliktir.{{Kdş|Edwards|1989}}
 
[[Sembolizm (sanat)|Sembolizm]] eylemin gücünde "şiirin özünü, yani saf şiirin, evrenin ideal yapısını ortaya çıkararak düşüncenin ve dünyanın nasıl meydana geldiğini söyleyen şiirin" özünü arar, "sembolizm şiiri gizeme katılmaya davet eder."{{Kdş|Michaud|1947}} Benzer arayışlar içinde olan van Gogh, kardeşi Theo'ya şöyle yazmıştır: "Ve bir resimde müzik gibi avunduran bir şeyler söylemek istiyorum. Bir zamanlar [[hâle]]nin sembolü olduğu ve ışıltılığın kendisiyle, renklendirmenin titreşimiyle ulaşmayı aradığım sonsuzluğun bilinmez tavrını taşıyan erkek ve kadınları resmetmek istiyorum."{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://vangoghletters.org/vg/letters/let673/letter.html Letter 673]|ps= . Vincent to Theo van Gogh. Arles, Monday, 3 Septembre 1888.}} Van Gogh böylece, [[izlenimcilik]]ten [[dışavurumculuk|dışavurumculuğa]] modern resim sanatının gideceği yolu hazırlamaktadır.
 
== Şöhreti ==
{{Ana|Vincent van Gogh'un ölümünden sonra ünlenmesi}}
[[Dosya:Jo van Gogh-Bonger, by Woodbury and Page-2.jpg|thumbküçükresim|sol|upright|[[Johanna van Gogh-Bonger]], 1889]]
Van Gogh'un 1880'lerin sonundaki ilk sergilerinden sonra ünü ressamlar, eleştirmenler, simsarlar ve koleksiyoncular arasında düzenli olarak büyüdü.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 244–254}} 1887'de [[André Antoine]] Paris'te [[Théâtre Libre]]'de Van Gogh'un eserlerini [[Georges Seurat]] ve [[Paul Signac]]'ın tablolarının yanına astı; bunların bazıları Julien Tanguy tarafından edinilmiştir.{{Kdş|Sund|2002|ps= 305}} 1889'da resimleri ''Le Moderniste Illustré'' dergisinde Albert Aurier tarafından "ateş, yoğunluk, günışığı" ile nitelenir diye tarif edilmiştir.{{Kdş|Sund|2002|ps= 307}} On tablosu 1890 yılının Ocak ayında ''Société des Artistes Indépendants'' tarafından Brüksel'de sergilenmiştir.{{Kdş|McQuillan|1989|ps=72}}
 
Van Gogh'un ölümünen sonra anısına Brüksel, Paris, Lahey ve Anvers'de sergiler düzenlenmiştir. Aralarında 1891'de Brüksel'de retrospektif bir sergi olarak düzenlenen ''[[Les XX]]'' sergisindeki altı tablosu da dahil olmak üzere eserleri çeşitli üst düzey sergilerde yer almıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|ps=72}} 1892'de [[Octave Mirbeau]] Van Gogh'un intiharı üzerine "sanat için sonsuz derecede üzücü bir kayıp&nbsp;... her ne kadar insanlar muhteşem bir cenazeye gelmemiş olsa da ve bu dünyadan gidişigüzel bir deha alevinin sönüşü anlamına gelen zavallı Vincent van Gogh ölümüne uğurlanırken de yaşadığı gibi gözlerden uzakta ve ihmâl edilmişti" diye yazmıştır.{{Kdş|Sund|2002|ps= 305}}
 
Theo 1891 Ocak ayında ölünce de Vincent'ın sesi çıkan ve bağlantıları iyi olan tanıtıcısı da yok olmuş oldu.{{Kdş|Sund|2002|ps= 310}} Theo'nun dul eşi yirmilerinde bir Hollandalı olan Johanna van Gogh-Bonger ne eşini ne de kayınbiraderini çok uzun süredir tanımıyordu ve birdenbire kendini yüzlerce tablo, mektup ve çizimle buldu ve ayrıca küçük çocuğu Vincent Willem van Gogh'a da bakmak zorundaydı.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 244–254}}{{efn|Johanna'nın kocası ailenin tek geçim kaynağıydı ve miras olarak yalnızca Paris'te bir apartman dairesi, birkaç mobilya ile o zamanlar "değersiz olarak görülen" kayınbiraderinin resimleri kalmıştı.{{Kdş|Van Gogh|2009|ps=[http://www.webexhibits.org/vangogh/memoir/nephew/1.html Memoirs of V.W. Van Gogh]}}}} Gauguin Van Gogh'u tanıtmak için yardımcı olmaya yanaşmadığı gibi Johanna'nın abisi Andries Bonger'da tablolara pek sıcak bakmıyordu.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 244–254}} Eleştirmenler arasında Van Gogh'u ilk destekleyenlerden biri olan Aurier'de 1892'de 27 yaşında [[tifo]]dan öldü.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 245}}
 
[[Dosya:Vincent Van Gogh 0013.jpg|thumbküçükresim|sağ|upright|''Tarascon Yolunda Ressam'', Ağustos 1888 (İkinci DünyaSavaşı sırasında çıkan bir yangın sırasında yok olmuştur.]]
1892'de Émile Bernard Paris'te yalnızca van Gogh'un resimlerinden oluşan küçük bir gösteri düzenledi ve Julien Tanguy bazıları Johanna van Gogh-Bonger'den satılmak üzere alınmış van Gogh tablolarını sergiledi. 1894 Nisan ayında Paris'te [[Paul Durand-Ruel|Durand-Ruel Galerisi]] 10 tabloyu satılmak üzere aldı.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 245}} 1896'da, o zamanlar henüz tanınmamış bir güzel sanatlar öğrencisi olan [[Fovizm|Fovist ressam]] [[Henri Matisse]], [[Bretanya]] açıklarında [[Belle Île]]'de [[John Peter Russell]]'ı ziyaret etti.{{Kdş| Spurling|1998|ps= 119–138}}<ref name=abc>{{Web kaynağı | url = http://www.abc.net.au/rn/arts/booktalk/stories/s1430343.htm | başlık = The Unknown Matisse&nbsp;... – Book Talk | soyadı = Hilary Spurling ile röportaj | tarih = 8 Haziran 2005 | eser = ABC Online | erişimtarihi = 1 Ağustos 2016 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20111012112023/http://www.abc.net.au/rn/arts/booktalk/stories/s1430343.htm | arşivtarihi = 12 Ekim 2011 | ölüurl = hayır }}</ref> Russell van Gogh'un yakın arkadaşıydı ve Matisse'i Hollandalının eserleriyle tanıştırdı ve van Gogh'un bir çizimini verdi. Van Gogh'dan etkilenen Matisse toprak renklerinden oluşan paletini bırakarak daha parlak renkler kullanmaya başladı.<ref name=abc/>{{Kdş|Spurling|1998|ps= 138}}
 
Paris'te 1901'de Bernheim-Jeune Galerisi'nde büyük bir van Gogh sergisi verildi ve bundan etkilenen [[André Derain]] ile [[Maurice de Vlaminck]] [[Fovizm]]'in çıkışına katkıda bulundu.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 245}} [[Sonderbund westdeutscher Kunstfreunde und Künstler|Sonderbund]] ressamları ile [[Köln]]'de 1912'de, New York'ta [[Armory Show]]'da 1913'te ve Berlin'de 1914'te olmak üzere önemli grup sergileri yapıldı.{{Kdş|Dorn|Leeman|1990}} [[Henk Bremmer]] van Gogh hakkında konuşmak ve öğretmek konularında etkili olmuştur{{Kdş|Rovers|2007|ps= 262}} ve sonradan arzulu bir van Gogh koleksiyoncusu olacak olan [[Helene Kröller-Müller]]'i ressamın eserleriyle tanıştırmıştır.{{Kdş|Rovers|2007|ps= 258}} [[Alman Dışavurumculuğu]]nun ilklerinden [[Emil Nolde]] van Gogh'un eserlerine borçlu olduğunu söylemiştir.{{Kdş|Selz|1968|ps= 82}} Bremmer'in yardımıyla [[Jacob Baart de la Faille]]'in ''[[catalogue raisonné]]''{{'}}si ''L'Oeuvre de Vincent van Gogh'' (''Vincent Van Gogh'un Eserleri'') 1928'de yayımlanmıştır.{{refn|{{harvp|Faille|1928}}; {{Web kaynağı | başlık = Faille, J-B de la | url = https://dictionaryofarthistorians.org/faillej.htm | yayıncı = Dictionary of Art Historians | erişimtarihi = 3 Ağustos 2016 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20161008173201/https://dictionaryofarthistorians.org/faillej.htm | arşivtarihi = 8 Ekim 2016 | ölüurl = evet }}}}{{efn|De la Faille'ın 1928 katalogunda Van Gogh'un eserlerinin her birine bir sayı verilmiştir. Bu sayıların başında "F" harfi vardı ve belli bir tablo ya da çizimden söz edilirken bu sayılara atıfta bulunulur.{{Kdş|Walther|Metzger|1994|ps=721}} Orijinal katalogta listelenen eserlerin tamamının van Gogh'un resimleri olduğuna günümüzde inanılmamaktadır.{{Kdş|Feilchenfeldt|2013|ps=278–279}}}}
 
Van Gogh'un ünü ilk doruk noktasına, [[Avusturya]] ve [[Almanya]]'da [[I. Dünya Savaşı]]'ndan önce {{Kdş|Weikop|2007|ps= 208}} 1914'te üç cilt hâlinde mektuplarının yayımlanmasıyla ulaştı.{{Kdş|Naifeh|Smith|2011|ps= 867}} Mektupları içten ve sarihti ve kendi alanında 19. yüzyılın en önde gelenleri arasında olduğu tanımlanmıştır.{{Kdş|McQuillan|1989|ps= 19}} Bu mektuplar sanatı için cefa çekmiş ve genç yaşında ölmüş, büyük ve kendini adamış bir ressam olarak çok kuvvetli bir van Gogh mitolojisinin başlamasına neden oldu.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= x}} 1934'te romancı [[Irving Stone]] ''[[Yaşama Tutkusu]]'' adı ile van Gogh hakkında Theo'ya yazdığı mektupları temel alan biyografik bir roman yayımladı. Bu kitap ve [[Yaşama Tutkusu (film)|aynı adı taşıyan 1956 yapımı film]] van Gogh'un ününü daha da artırdı.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= xii}}
 
1957'de [[Francis Bacon (ressam)|Francis Bacon]], van Gogh'un [[II. Dünya Savaşı]] sırasında yok olmuş olan ''Tarascon Yolunda Ressam'' adlı tablosunun kopyalarını temel alan bir dizi resim yaptı. Bacon "zihnine musallat olmuş" olarak tanımladığı bir imgeden esinlenmişti ve kendisinde yankısını bulduğu van Gogh'a toplumdan yabancılaşmış bir birey olarak bakıyordu. Bacon kendini van Gogh'un resim teorileriyle özdeşleştirdi ve Theo'ya yazılan şu satırlara atıfta bulundu: "[G]erçek ressamlar nesneleri olduğu gibi resmetmezler&nbsp;... [O]nları ''kendilerinin'' nasıl olması gerektiğini hissettikleri gibi resmederler."{{Kdş|Farr|Peppiatt|Yard|1999|ps=112}}
 
Van Gogh'un eserleri dünyanın [[En pahalı tablolar listesi|en pahalı resimleri]] arasında yer alır. 100&nbsp;milyon [[Amerikan doları|US$]] (günümüzdeki eşdeğeri) üzerinde satılan tabloları arasında ''Dr Gachet'nin Portresi'',{{refn|{{Web kaynağı | ad = Andrew | soyadı = Decker | url = http://www.artnet.com/magazine_pre2000/features/decker/decker11-4-98.asp | tarih = 5 Kasım 1998 | başlık = The Silent Boom | websitesi = Artnet | erişimtarihi = 14 Eylül 2011 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170115085603/http://www.artnet.com/magazine_pre2000/features/decker/decker11-4-98.asp | arşivtarihi = 15 Ocak 2017 | ölüurl = hayır }}}}''Joseph Roulin'in Portresi'' ve ''İrisler'' bulunmaktadır. [[New York]]'ta bulunan [[Metropolitan Museum of Art]]'ın ''[[Selvili Buğday Tarlası]]'' versiyonu 1993 yılında 57&nbsp;milyon [[Amerikan doları|US$]]'na koleksiyona katılmştır.{{refn|{{Haber kaynağı |url=http://www.nytimes.com/1993/05/25/arts/annenberg-donates-a-van-gogh-to-the-met.html |başlık=Annenberg Donates A van Gogh to the Met |ad=Michael |soyadı=Kimmelman |gazete=The New York Times |tarih=25 Mayıs 1993 |erişimtarihi=30 Aralık 2016 |arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160915192758/http://www.nytimes.com/1993/05/25/arts/annenberg-donates-a-van-gogh-to-the-met.html |arşiv-tarihiarşivtarihi=15 Eylül 2016 |ölüurl=hayır }}}} 2015 yılında ''[[Les Alyscamps|L'Allée des Alyscamps]]'' New York'ta Sotheby's müzayede salonunda 66,3&nbsp;milyon [[Amerikan doları|US$]]'na satılmıştır.<ref>{{Haber kaynağı|url=https://news.artnet.com/market/led-66m-van-gogh-sothebys-impressionist-modern-sale-robustly-kicks-off-season-294831|ad=Brian|soyadı=Boucher|tarih=5 Mayıs 2015|başlık=Mysterious Asian Buyer Causes Sensation at Sotheby's $368 Million Impressionist Sale|gazete=Artnet|erişimtarihi=4 Ağustos 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160807123039/https://news.artnet.com/market/led-66m-van-gogh-sothebys-impressionist-modern-sale-robustly-kicks-off-season-294831|arşiv-tarihiarşivtarihi=7 Ağustos 2016|ölüurl=hayır}}</ref>
 
===Van Gogh Müzesi===
[[Dosya:Van Gogh Museum Amsterdam.jpg|thumbküçükresim|[[Van Gogh Müzesi]] dünyanın en büyük Van Gogh resimleri koleksiyonuna sahiptir.]]
Van Gogh'un aynı adı taşıyan yeğeni Vincent Willem van Gogh (1890–1978){{Kdş|Rewald|1986|ps= 253}} annesinin 1925'te ölümünden sonra van Gogh'un tüm eserlerini miras yoluyla devraldı. 1950'lerin başında van Gogh'un mektuplarının tamamının dört cilt hâlinde ve farklı dillerde basılmasını ayarladı. Daha sonra Hollanda hükûmeti ile koleksiyonun tamamının satın alınması ve sergilenmesi için bir vakıf kurulması konusunda anlaştı.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 252}} Theo'nun oğlu resimlerin mümkün olan en iyi şartlar altında sergilenebilmesi için projenin planlamasına katıldı. Proje 1963'te başladı ve binanın tasarımı mimar [[Gerrit Rietveld]]'e verildi ve onun 1964 yılında ölmesinin ardından [[Kisho Kurokawa]] görevi üstlendi.<ref name=nga>{{Web kaynağı | url = http://www.nga.gov/exhibitions/vgmsm.shtm | başlık = Van Gogh's Van Goghs: The Van Gogh Museum | yayıncı = National Gallery of Art | erişimtarihi = 23 Nisan 2011 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160906205224/https://www.nga.gov/exhibitions/vgmsm.shtm | arşivtarihi = 6 Eylül 2016 | ölüurl = hayır }}</ref> Açılışı için 1972 yılı hedeflenen proje 1960'lar boyunca devam etti.{{Kdş| Rewald|1986|ps= 253}}
 
[[Van Gogh Müzesi]] 1973'te [[Amsterdam]]'da [[Museumplein]] meydanında açıldı.{{Kdş|Pomerans|1997|ps= xiii}} Düzenli olarak yıllık 1,5 milyondan fazla ziyaretçisiyle [[Rijksmuseum Amsterdam|Rijksmuseum]]'dan sonra Hollanda'nın en popüler ikinci müzesi olmuştur. 2015 yılında ulaştığı 1,9 milyon ziyaretçinin<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.at5.nl/artikelen/150751/bezoekersrecords_voor_van_gogh_museum_en_nemo | başlık = Bezoekersrecords voor Van Gogh Museum en NEMO | tarih = 15 Aralık 2015 | eser = AT5 | erişimtarihi = 4 Ağustos 2016 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160921133921/http://www.at5.nl/artikelen/150751/bezoekersrecords_voor_van_gogh_museum_en_nemo | arşivtarihi = 21 Eylül 2016 | ölüurl = hayır }}{{Fel}}</ref> %85'i başka ülkelerden gelmiştir.<ref>{{Haber kaynağı|url=https://www.theguardian.com/culture-professionals-network/2015/sep/01/van-gogh-museum-chief-axel-ruger-interview|başlık=Van Gogh Museum chief: it's critical to diversify our income streams|soyadı=Caines|ad=Matthew|tarih=1 Eylül 2015|eser=The Guardian|erişimtarihi=4 Ağustos 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160826101634/https://www.theguardian.com/culture-professionals-network/2015/sep/01/van-gogh-museum-chief-axel-ruger-interview|arşiv-tarihiarşivtarihi=26 Ağustos 2016|ölüurl=hayır}}</ref>
 
==Popüler kültürde van Gogh==
===Sinema ve televizyon filmleri===
[[Dosya:Self-Portrait9 Van Gogh.jpg|thumbküçükresim|sağ|upright|''Otoportre'', 1887 yazı, Paris<br />[[Van Gogh Müzesi]], [[Amsterdam]] (F77v)]]
Van Gogh'un yaşamı, eserleri ve kişiliği çok sayıda filme esin kaynağı olmuştur:
* 1956 : ''[[Yaşama Tutkusu (film)|Yaşama Tutkusu]]'', [[Vincente Minnelli]]'nin yönetmenliğinde [[Kirk Douglas]] Vincent van Gogh'u canlandırmıştır. Film, [[Irving Stone]]'un 1934'te yayımlanmış [[Yaşama Tutkusu|aynı adlı romanı]]ndan uyarlanmıştır.
* 1990 : ''Vincent & Théo'', [[Robert Altman]]'ın yönetmenliğinde [[Tim Roth]], Vincent van Gogh rolünde oynamıştır.
* 1990 : ''[[Düşler]]'', [[Akira Kurosawa]]'nın sekiz kısa metrajlı seriden oluşan filmin ''Kargalar'' adlı beşinci bölümünde [[Martin Scorsese]] Vincent van Gogh'u canlandırmıştır.
* 1990 : ''Vincent et moi'', [[Michael Rubbo]]'nun yönetmenliğinde [[Tchéky Karyo]] Vincent van Gogh rolündedir. Filmde, 12 ya da 13 yaşında 1888'de Arles'da van Gogh ile tanıştığını iddia eden<ref name=NYTimesDeath>{{Haber kaynağı|ad=Craig R.|soyadı=Whitney|başlık=Jeanne Calment, World's Elder, Dies at 122|url=http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C01E7D7113DF936A3575BC0A961958260|eser=New York Times|tarih=5 Ağustos 1997|erişimtarihi=4 Ağustos 2008|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20080403053404/http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C01E7D7113DF936A3575BC0A961958260|arşiv-tarihiarşivtarihi=3 Nisan 2008|ölüurl=hayır}}</ref>, dünyanın en uzun ömürlü insanı<ref>{{Web kaynağı | başlık = Oldest Person | url = http://www.guinnessworldrecords.com/records-5000/oldest-person/ | eser = Guinness World Records | erişimtarihi = 24 Şubat 2014 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20141017083043/http://www.guinnessworldrecords.com/records-5000/oldest-person/ | arşivtarihi = 17 Ekim 2014 | ölüurl = hayır }}</ref> [[Jeanne Calment]]'da kısaca görünmüştür.
* 1991 : ''[[Van Gogh (film, 1991)|Van Gogh]]'', [[Maurice Pialat]]'nın yönetmenliğinde, ressamı canlandıran [[Jacques Dutronc]] bu rolüyle 1992 [[César Ödülleri|En İyi Erkek Oyuncu César Ödülü]]nü kazanmıştır.
* 2009 : ''Moi, Van Gogh'', François Bertrand ve Peter Knapp tarafından çekilmiş ABD-Fransız yapımı belgesel film. Vincent van Gogh'u [[Jacques Gamblin]] seslendirmiştir.
455. satır:
* 2010 : ''[[Doctor Who]]'', « [[Vincent and the Doctor]] », dizinin ikinci serisinin [[Doctor Who (5. sezon)|beşinci sezonunun]] onuncu bölümüdür. Vincent van Gogh rolü [[Tony Curran]] tarafından yorumlanmıştır.
* 2013 : ''Sunflower Seed'' Pascal Adant tarafından çekilen kısa metrajlı Belçika yapımı filmde Vincent van Gogh'un [[Borinage]]'da yaşadığı dönem konu alınmıştır.
* 2015 : ''Le Choix de peindre'', Henri de Gerlache'ın [[kurgu belgesel]]i. Vincent van Gogh rolünde Tom Barman yer almıştır.<ref>{{Haber kaynağı|url=http://www.laprovince.be/966469/article/regions/mons/actualite/2014-03-21/borinage-devenez-les-acteurs-du-documentaire-sur-la-vie-de-van-gogh|başlık=Borinage: devenez les acteurs du documentaire sur la vie de Van Gogh|gazete=La Province|tarih=21 Mart 2014|erişimtarihi=1 Ocak 2017|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160817005233/http://www.laprovince.be/966469/article/regions/mons/actualite/2014-03-21/borinage-devenez-les-acteurs-du-documentaire-sur-la-vie-de-van-gogh|arşiv-tarihiarşivtarihi=17 Ağustos 2016|ölüurl=hayır}}</ref>.
* 2017 : ''[[Loving Vincent]]'', [[Hugh Welchman]] ve [[Dorota Kobiela]]'nın ortak yönetmenliğinde çekilen [[biyografik]] [[Animasyon filmi|animasyon film]]. [[Rotoskop]] tekniğinin kullanıldığı animasyon, [[canlı aksiyon]] çekimlerden elde edilen her bir kare görüntünün [[yağlı boya]] ressamları tarafından Van Gogh tarzında boyanmasıyla oluşturulmuştur. Film, [[90. Akademi Ödülleri]]'nde [[En İyi Animasyon Filmi Akademi Ödülü|en iyi animasyon dalı]]'nda adaylık elde etmiştir.
* 2018 : ''At Eternity's Gate'' Bir [[Julian Schnabel]] filmi olan filmde [[Willem Dafoe]] van Gogh rolünü oynamıştır.
 
=== Müzik ===
[[Dosya:Vincent van Gogh - Self-portrait with pipe - Google Art Project.jpg|thumbküçükresim|sağ|upright|'''Pipolu Otoportre'', Eylül-Kasım 1886. Van Gogh Müzesi, Amsterdam.]]
* [[Nevit Kodallı]], ''[[Van Gogh (opera)|Van Gogh]]'', 1956'da bestelenmiş 5 tabloluk opera.
* [[Don McLean]], ''[[Vincent (şarkı)|Vincent]]'', 1971 tarihli ''[[American Pie (albüm)|American Pie]]'' albümünde yer alan şarkıda ressamın çeşitli tabloları anlatılır.<ref name="Brown 2010">{{Web kaynağı | soyadı = Brown | ad = Helen | başlık = Don McLean interview: why I had to write 'Vincent’ | yayıncı = The UK Telegraph | tarih = 24 Şubat 2010 | url = http://www.telegraph.co.uk/culture/music/rockandpopfeatures/7264618/Don-McLean-interview-Why-I-had-to-write-Vincent.html | erişimtarihi = 3 Ağustos 2011 | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170101070147/http://www.telegraph.co.uk/culture/music/rockandpopfeatures/7264618/Don-McLean-interview-Why-I-had-to-write-Vincent.html | arşivtarihi = 1 Ocak 2017 | ölüurl = hayır }}</ref>
481. satır:
 
=== Müzelerde Van Gogh ===
[[Dosya:Entrance Kröller-Müller Museum.JPG|thumbküçükresim|sağ|[[Van Gogh Müzesi]]'nden sonra en büyük ikinci van Gogh koleksiyonuna sahip olan [[Otterlo]]'da bulunan [[Kröller-Müller Müzesi]]'nin girişi.]]
Vincent van Gogh'un eserleri aşağıdaki müzelerde sergilenmektedir.
* [[Amsterdam]] : [[Rijksmuseum Amsterdam]], [[Van Gogh Müzesi]], Stedelijk Museum
522. satır:
* {{Kitap kaynağı |ad=Noemi|soyadı=Adda|başlık=Histoire de l'Art. Peinture, sculpture, architecture|yayıncı=De Boeck|yer=Paris|yıl=1995|isbn=2-01-135001-8| kaynak = harv}}{{Fra}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı= Arnold |ad=Wilfred Niels |başlık=Vincent van Gogh: Chemicals, Crises, and Creativity|yayıncı=Birkhäuser |tarih=1992 |isbn=978-3-7643-3616-5 | kaynak = harv}}
* {{Dergi kaynağı|soyadı=Arnold|ad=Wilfred Niels|başlık=The illness of Vincent van Gogh|dergi=Journal of the History of the Neurosciences|cilt=13|sayı=1|sayfalar=22–4322-43|tarih=2004|doi=10.1080/09647040490885475|pmid=15370335|url=https://www.researchgate.net/profile/Wilfred_Arnold/publication/8345093_The_Illness_of_Vincent_van_Gogh/links/00b4952869cc0ec876000000.pdf|kaynak=harv|erişim-tarihierişimtarihi=10 Aralık 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160813153615/https://www.researchgate.net/profile/Wilfred_Arnold/publication/8345093_The_Illness_of_Vincent_van_Gogh/links/00b4952869cc0ec876000000.pdf|arşiv-tarihiarşivtarihi=13 Ağustos 2016|ölüurl=hayır}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı= Bailey |ad=Martin |başlık=The Sunflowers are Mine: The Story of Van Gogh's Masterpiece|yayıncı=Frances Lincoln |tarih=2013 |isbn=978-0-7112-3298-3 | kaynak = harv}}
* {{Dergi kaynağı |soyadı=Blumer |ad=Dietrich |doi=10.1176/appi.ajp.159.4.519 |başlık=The Illness of Vincent van Gogh |dergi=American Journal of Psychiatry |tarih=2002 |cilt=159 |sayı=4 |sayfalar=519–526 519-526| kaynak = harv }}{{Açık erişim}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Callow |ad=Philip |başlık=Vincent van Gogh: A Life|url=https://archive.org/details/vincentvangoghli00call_0 |yayıncı=Ivan R. Dee |tarih=1990 |isbn=978-1-56663-134-1| kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı1=Channing |ad1=Laurence |ad2=Barbara J. |soyadı2=Bradley |başlık=Monet to Dalí: Impressionist and Modern Masterworks from the Cleveland Museum of Art|yayıncı=Cleveland Museum of Art |tarih=2007 |isbn=978-0-940717-90-9 | kaynak = harv}}
* {{Dergi kaynağı|soyadı=Cohen|ad=Ben|tarih=2003|başlık=A Tale of Two Ears|dergi=Journal of the Royal Society of Medicine|cilt=96|sayı=6|url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC539517|kaynak=harv|erişim-tarihierişimtarihi=10 Aralık 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20160411215024/http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC539517/|arşiv-tarihiarşivtarihi=11 Nisan 2016|ölüurl=hayır}}
* {{Kitap kaynağı |ad=Enrica|soyadı=Crispino|başlık=Van Gogh|url=https://archive.org/details/vangogh0000cris|yayıncı=The Oliver Press|yer=ABD|yıl=2008| kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı|soyadı=Davies|ad=Christopher|başlık=Divided by a Common Language: A Guide to British and American English|url=https://books.google.com/books?id=HTSWCwAAQBAJ|tarih=2007|yayıncı=Houghton Mifflin Harcourt|isbn=978-0-547-35028-8|kaynak=harv|erişim-tarihierişimtarihi=10 Aralık 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20170307072526/https://books.google.com/books?id=HTSWCwAAQBAJ|arşiv-tarihiarşivtarihi=7 Mart 2017|ölüurl=hayır}}
* {{Kitap kaynağı|ad=Gérard|soyadı=Denizeau|başlık=Vocabulaire des arts visuel du XIXe|yayıncı=Minerve|yıl=2004|yer=Paris|sayfalar=239|isbn=2-86931-108-7| kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı1=Doiteau |ad1=Victor |soyadı2=Leroy |ad2=Edgard |başlık=La Folie de Vincent Van Gogh |dil=Fransızca |yayıncı=Éditions Aesculape |tarih=1928 |oclc=458125921 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Dorn |ad=Roland |başlık=Décoration: Vincent van Gogh's Werkreihe für das Gelbe Haus in Arles |dil=Almanca |yayıncı=Olms Verlag |tarih=1990 |isbn=978-3-487-09098-6 | kaynak = harv}}
* {{Ansiklopedi kaynağı |soyadı1=Dorn |ad1=Roland |soyadı2=Leeman |ad2=Fred |katkı=(sergi katalogu) |editör-soyadı=Költzsch |editör-ad=Georg-Wilhelm |başlık=Vincent van Gogh and the Modern Movement, 1890–1914|tarih=1990 |isbn=978-3-923641-33-8 | ref kaynak= harv}} Diğer baskılar: ISBN 978-3-923641-31-4 {{Alm}}; ISBN 978-90-6630-247-1 {{Fel}}
* {{Ansiklopedi kaynağı |soyadı1=Dorn |ad1=Roland |soyadı2=Keyes |ad2=George |katkı=(sergi katalogu) |başlık=Van Gogh Face to Face: The Portraits |tarih=2000 |yayıncı=Thames & Hudson|isbn=978-0-89558-153-2 | ref kaynak= harv}}
* {{Kitap kaynağı |editör1-soyadı=Dorn |editör1-ad=Roland |editör2-soyadı=Schröder |editör2-ad=Albrecht |editör3-soyadı=Sillevis |editör3-ad=John |başlık= Van Gogh und die Haager Schule|yayıncı= Bank Austria Kunstforum |tarih=1996 |isbn=978-88-8118-072-1 | kaynak = harv }}
* {{Ansiklopedi kaynağı |soyadı1=Druick |ad1=Douglas |soyadı2=Zegers |ad2=Pieter |katkı=(sergi katalogu) |başlık=Van Gogh and Gauguin: The Studio of the South |yayıncı=Thames & Hudson|tarih=2001 |isbn=978-0-500-51054-4 | ref kaynak= harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Edwards |ad=Cliff |başlık=Van Gogh and God: A Creative Spiritual Quest |yayıncı=Loyola University Press|tarih=1989 |isbn=978-0-8294-0621-4 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |ad=Lorenz|soyadı=Eitner|başlık=La Peinture du XIXe siècle en Europe|yıl=2007|yayıncı=Hazan|seri=« Bibliothèque des arts »|isbn=978-2-7541-0195-0| kaynak = harv}}{{Fra}}
548. satır:
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Gayford |ad=Martin |başlık=The Yellow House: Van Gogh, Gauguin, and Nine Turbulent Weeks in Arles |yayıncı=Penguin |tarih=2006 |isbn=978-0-670-91497-5 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |editör-soyadı=Geskó |editör-ad=Judit |başlık=Van Gogh in Budapest|yayıncı=Vince Books |tarih=2006 |isbn=978-963-7063-34-3 | kaynak = harv}}; ISBN 963-7063-33-1 {{hu icon}}
*{{Kitap kaynağı|soyadı=Grant|ad=Patrick|başlık=The Letters of Vincent van Gogh: A Critical Study|url=https://books.google.com/books?id=c2L7AwAAQBAJ&pg=PA9|tarih=2014|yayıncı=Athabasca University Press|isbn=978-1-927356-74-6|kaynak=harv|erişim-tarihierişimtarihi=10 Aralık 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20170307050125/https://books.google.com/books?id=c2L7AwAAQBAJ&pg=PA9|arşiv-tarihiarşivtarihi=7 Mart 2017|ölüurl=hayır}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Hammacher |ad= Abraham M. |başlık=Vincent van Gogh: Genius and Disaster|yayıncı=Harry N. Abrams |tarih=1985 |isbn=978-0-8109-8067-9 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı|soyadı=Hayden |ad=Deborah |başlık=Pox: Genius, Madness and the Mysteries of Syphilis|url=https://archive.org/details/poxgeniusmadness0000hayd |yayıncı=Basic Books |tarih=2003 |isbn=978-0-465-02881-8 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı =Hemphill| ad= R.E. |başlık=The illness of Vincent van Gogh|dergi=The Proceedings of the Royal Society of Medicine | tarih= 1961 |cilt = 54| sayfalar =1083–10881083-1088| kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Hughes |ad=Robert |başlık=Nothing If Not Critical|yayıncı=The Harvill Press |tarih=1990 |isbn=978-0-14-016524-1| kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Hughes |ad=Robert |başlık=The Portable Van Gogh|yayıncı=Universe |tarih=2002 |isbn=978-0-7893-0803-0 | kaynak = harv}}
562. satır:
* {{Kitap kaynağı |soyadı1=Naifeh |ad1=Steven W. |ad2=Gregory White |soyadı2=Smith |başlık=Van Gogh: The Life|yayıncı=Random House |tarih=2011 |isbn=978-0-375-50748-9 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Nemeczek |ad=Alfred |başlık=Van Gogh in Arles| yayıncı=Prestel Verlag |tarih=1999 |isbn=978-3-7913-2230-8 | kaynak = harv}}
*{{Dergi kaynağı|soyadı=Perry|ad=Isabella H.|başlık=Vincent van Gogh's illness: a case record|dergi=Bulletin of the History of Medicine|cilt=21|sayfalar=146–172146-172|tarih=1947| kaynak = harv}}
* {{Ansiklopedi kaynağı |soyadı=Pickvance |ad=Ronald |katkı=(sergi katalogu) |başlık=English Influences on Vincent van Gogh |idtanıtıcı=University of Nottingham, 1974/75|yayıncı=Arts Council |tarih=1974 | ref kaynak= harv}}
* {{Ansiklopedi kaynağı |soyadı=Pickvance |ad=Ronald |katkı=(sergi katalogu) |başlık=Van Gogh in Arles |idtanıtıcı=Metropolitan Museum of Art |yayıncı=Abrams |tarih=1984 |isbn=978-0-87099-375-6 | ref kaynak= harv}}
* {{Ansiklopedi kaynağı |soyadı=Pickvance |ad=Ronald |katkı=(sergi katalogu) |başlık=Van Gogh in Saint-Rémy and Auvers |idtanıtıcı=Metropolitan Museum of Art |yayıncı=Abrams |tarih=1986 |isbn=978-0-87099-477-7 | ref kaynak= harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Pomerans |ad=Arnold |başlık=The Letters of Vincent van Gogh |yayıncı=Penguin Classics |tarih=1997 |isbn=978-0-14-044674-6 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Rewald |ad=John |başlık=Post-Impressionism: From van Gogh to Gauguin|yayıncı=Secker & Warburg |tarih=1978 |isbn=978-0-436-41151-9 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Rewald |ad=John |başlık=Studies in Post-Impressionism |yayıncı=Abrams |tarih=1986 |isbn=978-0-8109-1632-6 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı|soyadı=Rosenblum |ad=Robert |tarih=1975 |başlık=Modern Painting and the Northern Romantic Tradition: Friedrich to Rothko|yayıncı=Harper & Row |isbn=978-0-06-430057-5 | kaynak = harv}}
* {{Dergi kaynağı |soyadı=Rovers |ad=Eva |tarih=2007 | başlık='He Is the Key and the Antithesis of so Much': Helene Kröller-Müller's Fascination with Vincent van Gogh|dergi=Simiolus: Netherlands Quarterly for the History of Art|cilt= 33|sayı=4 |sayfalar=258–272 258-272|jstor=25608496 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı|soyadı=Selz|ad=Peter Howard|başlık=German Expressionist Painting|url=https://books.google.com/books?id=UimQfCpawyUC&pg=PA82|tarih=1968|yayıncı=University of California Press|isbn=978-0-520-02515-8|kaynak=harv|erişim-tarihierişimtarihi=10 Aralık 2016|arşiv-urlarşivurl=https://web.archive.org/web/20170307074229/https://books.google.com/books?id=UimQfCpawyUC&pg=PA82|arşiv-tarihiarşivtarihi=7 Mart 2017|ölüurl=hayır}}
* {{Dergi kaynağı |soyadı=Sund |ad=Judy |tarih= 1988|başlık=The Sower and the Sheaf: Biblical Metaphor in the Art of Vincent van Gogh|dergi=The Art Bulletin |cilt= 70|sayı=4 |sayfalar=660–676 660-676|jstor=3051107 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Spurling |ad=Hilary |tarih= 1998|başlık=The Unknown Matisse: A Life of Henri Matisse, Vol. 1, 1869–1908|yayıncı=Hamish Hamilton|isbn=978-0-679-43428-3 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Sund |ad=Judy |başlık=Van Gogh|url=https://archive.org/details/vangogh00sund |yayıncı=Phaidon |tarih=2002 |isbn=978-0-7148-4084-0 | kaynak = harv}}
582. satır:
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Van Heugten |ad=Sjraar |başlık=Vincent van Gogh: tekeningen 1: Vroege jaren 1880–1883
| dil = nl |yayıncı=V+K |tarih=1996 |isbn=978-90-6611-501-9 | kaynak = harv}}
* {{Dergi kaynağı |soyadı=Van Uitert |ad=Evert |tarih= 1981|başlık=Van Gogh's Concept of His ''Oeuvre''|dergi=Simiolus: Netherlands Quarterly for the History of Art |cilt= 12|sayı=4 |sayfalar=223–244 223-244|jstor=3780499 | kaynak = {{KdşRef|van Uitert|1981}} }}
* {{Kitap kaynağı |editör1-soyadı=van Uitert |editör1-ad=Evert |editör2-soyadı=van Tilborgh |editör2-ad=Louis|editör3-soyadı=van Heugten |editör3-ad=Sjraar |katkı=(sergi katalogu) |başlık= Vincent van Gogh|yayıncı= Arnoldo Mondadori Arte de Luca |tarih=1990 |isbn=88-242-0022-2 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı1=Walther |ad1=Ingo |soyadı2=Metzger |ad2=Rainer |başlık=Van Gogh: the Complete Paintings|yayıncı=Taschen |tarih=1994 |isbn=978-3-8228-0291-5 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Weikop |ad=Christian |tarih= 2007|başlık=Exhibition Reviews: Van Gogh and Expressionism. Amsterdam and New York |dergi=The Burlington Magazine|cilt= 149|sayı=1248 |sayfalar=208–209 208-209|jstor=20074786 | kaynak = harv}}
* {{Kitap kaynağı| başlık = The Van Gogh Assignment | soyadı = Wilkie| ad =Kenneth | tarih = 1978 | yayıncı = Paddington Press}}
* {{Kitap kaynağı |soyadı=Wilkie |ad=Kenneth |başlık=The Van Gogh File: The Myth and the Man|yayıncı=Souvenir Press |tarih=2004 |isbn=978-0-285-63691-0 | kaynak = harv}}