Manuil Vutumitis: Revizyonlar arasındaki fark

 

== Erken dönem seferleri ==

 

Vutumitis ilk defa [[Anna Komnini]]'nin [[Aleksiad]] kitabında geçer, buna göre 1086 yılında Aleksios'un donanmasına dük olarak atanmış ve Selçukluların yarı bağımsız İznik kenti beyi [[Ebu'l-Kasım]]'a karşı gönderilmiştir.<ref name="ODB">{{harvnb|ODB|1991|p=318}}.</ref><ref name="Skoulatos181">{{harvnb|Skoulatos|1980|p=181}}.</ref> Ebu'l-Kasım, Bizans Donanmasına karşı [[Marmara Denizi]]'ne gönderilmek üzere donanma hazırlamaktaydı. Aleksios bunu engellemek için [[Tatikios]]'u karadan Ebu'l-Kasım'ın üstlendiği yere yollarken Vutumitis'i donanması ile gönderdi. Her iki general, başarılı şekilde Selçuklu donanmasını yok edip, Ebu'l-Kasım'ı Bizans ile [[ateşkes]] imzalaya karar vermesine ve İznik'e çekilmeye zorladılar.<ref name="Skoulatos181"/><ref>[[Anna Komnini]], ''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=202–203}}.</ref>

 

== Birinci Haçlı Seferi ve Nikea Kuşatması ==

Aleksios, Vutumitis'e çok saygı duyuyor ve güveniyordu, Anna Komnini, onu "Aleksios'un yegane sırdaşı" olarak tanımlar. Böylece [[Birinci Haçlı Seferi]]'ne katılan haçlılar ile yapılan hassas anlaşmalarda önemli rol oynamıştır: 1096 yılında Vutumitis, kazazede Vermandois Kontu I. Hugh'a Dıraç'tan [[Konstantinopolis]]'e eşlik etmesi için gönderildi ve 1097 yılında [[Anadolu]]'da Selçuklulara karşı yürüyüşe geçen Haçlılara eşlik etmek için küçük bir müfrezenin başı olarak ayrıldı.<ref>Anna Komnini, ''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=315, 331}}; {{harvnb|Runciman|1987|pp=144, 177}}.</ref>

 

Haçlılar yollarındaki ilk büyük engel kuşattıkları İznik'ti. Aleksios, Vutumitis'e şehrin haçlılara değil ama imparatorluk güçlerine teslim olmasının güvence altına alınması yönünde talimat vermişti. Kuşatmanın daha en başında, Vutumitis yazdığı birçok mektupla ya bağışlanacaklarına söz vererek ya da şehri ele geçirecek haçlıların tümden kıyımına uğrayacaklarına dair tehditlerle şehri ona teslim etmeleri konusunda Selçukluları ikna etmeye çalıştı. Türkler Vutumitis'in şehre girmesine izin verek uzlaşmaya vardılar. İki gün sonra [[I. Kılıç Arslan]] ({{Hükümdarlık dönemi|1092|1107}}) komutasında taze gücün yaklaştığı haberleri geldi, onu şehri terk etmeye zorladılar.<ref>Anna Komnini, ''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=331–334}}; {{harvnb|Skoulatos|1980|p=182}}; {{harvnb|Setton|Baldwin|2006|p=289}}; {{harvnb|Runciman|1987|p=179}}.</ref> Fakat, taze gücün Haçlılara tarafından mağlup edilmesinden sonra, Vutumitis'in komutasındaki imparatorluk taburu şehrin [[İznik Gölü]] üzerine açılan tedarik yolunun kontrolünü ele geçirdi ve [[Tatikios]]'un komutasındaki 2.000 Bizans askeri kuşatma yapan haçlılara katıldı. Şehir halkı Aleksios'un şartlarını kabul ettiklerini bildirdiler: Vutumitis İznik'e girdi ve onlara Bizans İmparatoru'nun mührünü gösterdi, cömert şartlar önerdi ve şehirde bulunan Sultan'ın karısı ve kızına saygı gösterdi. Vutumitis, diğer taraftan anlaşmayı gizli tuttu ve görünüşte şehrin Bizanslılar tarafından ele geçirilmiş gibi gösteren Tatikios ile Tatikios'un askerlerinin ve haçlıların katıldığı bir saldığı ayarladı. Bu hile işe yaradı ve 19 Haziran günü son saldırı yapıldı fakat şafakta saldırı başladığında Bizanslılar göle bakan kapıyı açarak mazgallara kendi bayraklarını dikerek haçlıları dışarıda bıraktılar.<ref>Anna Komnini, ''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=334–338}}; {{harvnb|Skoulatos|1980|pp=182–183}}; {{harvnb|Setton|Baldwin|2006|p=290}}; {{harvnb|Runciman|1987|p=180}}.</ref> Haçlılar, sonucu kabul etseler de bu olay ilişkileri zedeledi. Haçlı liderleri Türklerin taze gücünün mağlup edilmesi sırasında gördükleri ölü ve yaralılara rağmen sürecin dışında bırakılmaları yüzünden kendilerini kandırılmış hissettiler fakat Bizanslıların Müslüman esirlere gösterdikleri saygılı anlaşma, yağmadan mahrum kalmış Haçlıların er ve erbaşlarında büyük nefret doğurdu.<ref>{{harvnb|Setton|Baldwin|2006|pp=290–291}}; {{harvnb|Runciman|1987|pp=180–181}}.</ref> Şehrin düşüşünden sonra, Vutumitis, Aleksios tarafından İznik Dükü olarak atandı.

 

== Boemondo ve Tancred'e elçilik görevi ==

 

1099 yılında, [[I. Boemondo]] ile Kıbrıs'ta yapılacak barış görüşmelerine katılacak heyete başkanlık etmek üzere Bizanlılar tarafından yollandı ancak on beş gün tutuldu sonra serbest bırakıldı ve hiçbir görüşme başlamamış oldu.<ref name="Skoulatos183"/><ref>Anna Komnini, ''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=362–363}}.</ref> Birkaç yıl sonra Vutumitis, Boemondo'ya karşı [[Kilikya]]'yı güvence altına almak üzere gönderilen büyük bir ordunun başına geçirildi. [[Antalya|Attaleia]] alındıktan sonra, Bizanslılar [[Kahramanmaraş|Maraş]]'ı ve etrafını da aldılar. Vutumitis arkasında Monastras yönetiminde bu vilayette konuşlanmış büyük bir kuvvet bıraktı ve [[Konstantinopolis]]'e geri döndü.<ref name="ODB"/><ref>Anna Komnini,''Aleksiad'', ed. {{harvnb|Sewter|2003|pp=358–360}}; {{harvnb|Skoulatos|1980|pp=183–184}}; {{harvnb|Runciman|1987|pp=300–301}}.</ref>