Vikipedi

Eski kuantum teorisi: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
Botlar
1.111.605 değişiklik
k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
5. satır:
1925 yılları arasında elde edilen sonuçların birikimidir. Bu kuramın, klasik
mekaniğin ilk doğrulamaları olduğunu günümüzde anladığımız bu kuram, ilk
zamanlar tamamlanmış veya istikrarlı değildi.<ref>{{Kitap kaynağı|soyadı = ter Haar|ad =D.|başlık =The Old Quantum Theory|url = https://archive.org/details/oldquantumtheory0000haar|yayıncı=Pergamon Press|yıl=1967|sayfalar = [https://archive.org/details/oldquantumtheory0000haar/page/206 206]|isbn = 0-08-012101-2}}</ref> Bohr
modeli çalışmaların odak noktasıydı. Eski kuantum döneminde, Arnold
Sommerfield, uzay nicemlenimi olarak anılan açısal momentumun (devinimin)
z-bileşkesinde nicemlenim yaparak önemli katkılarda bulunmuştur.<ref>{{Kitap kaynağı|ad=Arnold |soyadı= Sommerfeld|başlık=Atombau und Spektrallinien'| yayıncı=Friedrich Vieweg und Sohn|konumyer=Braunschweig|yıl=1919|isbn=3-87144-484-7}}</ref> Bu katkı, electron yörüngelerinin dairesel yerine eliptik
olduğunu ortaya çıkarmıştır ve kuantum çakışıklık kavramını ortaya atmıştır. Bu
kuram, electron dönüsü hariç Zeeman etkisini açıklamaktadır.
296. satır:
:<math> \frac{W}{m_\mathrm{0} c^2} = \left( 1 + \frac{\alpha ^2 Z^2}{(n_\mathrm{r} + \sqrt{n_\mathrm{\varphi} ^2 - \alpha ^2 Z^2} )^2} \right) ^{-1/2} - 1</math>
 
Bu denklemde <math>\alpha</math> ince yapı sabitine denk gelmektedir. Bu çözüm Dirac denklemiyle aynıdır.<ref>{{Dergi kaynağı|yazar=Ya I Granovski |url=http://www.iop.org/EJ/article/1063-7869/47/5/L06/PHU_47_5_L06.pdf |başlık=Sommerfeld formula and Dirac's theory |dergi=Physics-Uspekhi |cilt=47 |sayı=5 |sayfalar=523–524 523-524|yıl=2004|doi=10.1070/PU2004v047n05ABEH001885|bibcode = 2004PhyU...47..523G }}</ref>
 
== De Broglie Dalgaları ==
1905 yılında, Einstein kısa dalga boyları için kutu içinde kuantize olmuş elektromanyetik (akımmıknatısal) olan osilatörlerinin (salıngaç) entropisinin (dağıntı) bir gazın noktasal parçacıklarının entropisine eşit olduğunu belirtti. Noktasal parçacıkların sayısı kuantaların (nicem paketlerinin) sayısına eşittir. Einstein bu kuantaya erişilebilir nesneler, ışık parçacıkalrı gibi davranabileceğine kanaat getirdi ve foton (ışıncık) olarak adlandırdı.
(bkz.<ref name=einsta>{{Dergi kaynağı | soyadı = Einstein | ad = Albert | yazarbağı = Albert Einstein | başlık = Über einen die Erzeugung und Verwandlung des Lichtes betreffenden heuristischen Gesichtspunkt | dergi = Annalen der Physik | cilt = 17 | sayfalar = 132–148 132-148| yıl = 1905 | url = http://www.physik.uni-augsburg.de/annalen/history/einstein-papers/1905_17_132-148.pdf | erişimtarihi = 18 Şubat 2008 | bibcode = 1905AnP...322..132E | doi = 10.1002/andp.19053220607 | sayı = 6 | arşiv-url arşivurl= https://web.archive.org/web/20110709180735/http://www.physik.uni-augsburg.de/annalen/history/einstein-papers/1905_17_132-148.pdf | arşiv-tarihi arşivtarihi= 9 Temmuz 2011 | ölüurl = hayır }}</ref> sayfa 139/140).
 
Einstein'ın bu kuramsal argümanı termodinamiğe (ısıdevinimsel), durum numaralarını saymaya dayanıyordu ve tam olarak ikna edici değildi. Sonuç olarak Einstein'da ışığı hem parçacık hem de dalga olarak atfetmiştir. Daha açıkça <math>\omega</math> frekanslı (tekrarsıklık) bir durağan elektromanyetik dalga kuantize seviyesi;
359. satır:
 
== Eski Kuantum Kuramının Sınırları ==
Eski kuantum kuramı bazı sınırlamalara sahiptir:<ref>{{Kitap kaynağı |ad=G.S. |soyadı=Chaddha |başlık=Quantum Mechanics |yayıncı=New Age international |konumyer=New Dehli |yıl=2006 |isbn=81-224-1465-6 |sayfalar=8–9 8-9|url=http://books.google.com/books?id=Bzj2JcPeAHAC&pg=PA9}}</ref>
* Eski kuantum kuramı, spektral (tayfsal) çizgilerin şiddetlerini hesaplayamamıştır.
* Eski kuantum kuramı, müstesna Zeeman tesirini açıklayamamıştır. (Burada elektron spinleri göz ardı edilemez)
* Eski kuantum kuramı, kaotik sistemleri kuantize edemez. Yani hareketli sistemlerin yörüngeleri ne yakındır ne periyodiktir ne de analitik form oluşturabilir.
Bu, ünlü kütle çekimsel 3-parça problemine, klasik kaotik benzeri olan 2 elektronlu atom kadar kolay sistemler için dahi sorular ortya çıkarır.<ref>{{Dergi kaynağı|soyadı=E.A. Solov’ev|başlık=Classical approach in atomic physics|dergi= European Physical Journal D|yıl=2011|cilt=65|sayfalar=331–351331-351|doi=10.1140/epjd/e2011-20261-6|arxiv = 1003.4387 |bibcode = 2011EPJD...65..331S|ad1=E. A.|sayı=3 }}</ref><ref>{{Kitap kaynağı
|yazar=[[Lev Landau|L.D. Landau]], [[Evgeny Lifshitz|E.M. Lifshitz]]
|yıl=1977
395. satır:
| cilt =218
| sayı =4578
| sayfalar =1193–81193-8| yayıncı =
| yayıncı yer=
| konum =
| url =http://cds.cern.ch/record/141137/files/cer-000052203.pdf
| jstor =
| doi =10.1126/science.218.4578.1193
| yıl = 1982
| pmid = 17802457 |bibcode = 1982Sci...218.1193P }} Address to annual meeting of the Optical Society of America October 21, 1982 (Tucson AZ). Retrieved 2013-09-08.
 
{{DEFAULTSORT:Old Quantum Theory}}
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Eski_kuantum_teorisi" sayfasından alınmıştır