Kimyasal bağ: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
5 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.7 |
|||
3. satır:
==Kimyasal bir bağın oluşması ve özellikleri==
Bir bağın oluşabilmesi için atomlar tek başına bulundukları zamankinden daha kararlı (az enerjiye sahip) olmalıdırlar. Genelleme yapmak gerekirse bağlar oluşurken dışarıya enerji verirler. Atomlar bağ yaparken, [[elektron|elektron dizilişlerini]] [[soygaz]]lara benzetmeye çalışırlar.
Atomlar birleştiği zaman elektron dağılımındaki değişmelerin bir sonucu olarak kimyasal bağlar meydana gelir. Üç çeşit temel bağ vardır. Bu üç bağ çeşidi şunlardır<ref name=itu/>:
16. satır:
Metal ve ametal atomları arasında elektron alışverişi ile oluşan kimyasal bağ, iyonik bağdır. Bileşik oluşurken metal elektron verir, ametal de elektron alır.
Atomlardan elektron kaybıyla oluşan pozitif iyonlara [[katyon]] denir. Atomların elektron kazanarak oluşturdukları negatif iyonlar ise [[anyon]] olarak isimlendirilir. Bu iyonlar bir araya getirildiklerinde bir kristal oluşturmak üzere birbirlerini çekerler.
A gruplarındaki [[element]]lerin bileşikleri çoğu kez elementlerin simgeleri ile birlikte değerlik elektronlarını gösteren noktalar kullanılarak ifade edilir. Değerlik elektronları baş grup (A grubu) elementlerinin kimyasal tepkimelerinde kullanılan elektronlardır.
33. satır:
[[Dosya:covalent-tr.svg|sağ|thumb|210px|[[Metan]] molekülünde kovalent bağlı haldeki [[hidrojen]] ve [[karbon]].]]
{{Ana|Kovalent bağ}}
[[Elektron]]ları bağlamak için girilen rekabet, iyonik bağda olduğu kadar kararlı değilse, atomların dış elektronları paylaşılır ve bir ortaklaşma bağı ya da kovalent bağ oluşur.
[[Ametal]] atomları etkileştiği zaman kovalent bağlarda bir arada tutulan moleküller oluşur. Bu atomlar elektron çekimi bakımından birbirlerine benzediklerinden, kovalent bağların oluşması sırasında herhangi bir elektron aktarımı olmaz. Bunun yerine elektronlar ortaklaşa kullanılırlar. Kovalent bir bağ genellikle iki atom tarafından parçalanmış [[spin (fizik)|ters spinli]] bir elektron çifti içerir. Kovalent bağlar yapısına göre ikiye ayrılır<ref name=kova/>:
41. satır:
''Polar kovalent bağlar:'' İki farklı cins atomun bir araya gelmesiyle oluşur. Bu bağlarda ametallerden biri ortaklaşa kullanıldığından dolayı molekülün bir ucu pozitif (+), diğer ucu negatif (-) yüklenir. Suyu oluşturan [[hidrojen]] ve [[oksijen]] moleküllerinin son orbitallerindeki elektronların ortak kullanılmasıyla polar kovalent bağ oluşur.<ref name=kova/>
Örnek olarak, iki hidrojen atomundan oluşan bir bağ düşünülebilir. Her bir hidrojen atomu 1s orbitalinde [[atom çekirdeği]] etrafında [[simetrik]] bir dağılım gösteren tek bir elektrona sahiptir. İki hidrojen atomu bir kovalent bağ oluşturduğu zaman atomik orbitaller öyle bir şekilde üst üste binerler, böylece çekirdekler arasındaki bölgede [[elektron bulutu|elektron bulutları]] birbirlerini destekleyip bu bölgedeki elektronun bulunma olasılığını arttırırlar. [[Pauli dışlama ilkesi]]ne göre bağı oluşturan iki elektron mutlaka ters spinli olmalıdır.
==Metalik bağlar==
48. satır:
===Bant kuramı===
{{Ana|Bant Teorisi}}
Bant kuramı metalik bağlanma şeklini, tüm kristalin her tarafını kapsayan moleküler orbitaller cinsinden açıklayan [[kuram]].
Metalik katıların çoğu hareketlidir. Bunun sonucu olan artı iyonlar, genişlemiş bir [[3B|üç boyutlu]] diziliş içinde yer alırlar; ama elektronlar yöresizleşir. Bu maddelerin yüksek [[ısı]], [[iletkenlik|iletkenliği]], dayanıklılık, yüksek [[kaynama noktası]], yüksek [[yoğunluk]], renk ve elektrik iletkenliği gibi özelliklerinin birçoğu, hareketli elektronlardan kaynaklanır. Yalnızca birkaç iyon yığışması şeması uygulanabilir ve [[X ışını]] çözümlemesi, metal iyonlarının genişlemiş örgülü yapı içinde kazandığı bağ uzunlukları ve [[geometri]]k şekiller konusunda ayrıntılı bilgi sağlar. Basit [[küp]] biçimi şekiller, ortada başka bir iyonun bulunduğu küp biçimi şekiller ve [[altıgen]] yığışma, en sık rastlanan şekillerdir. Metal [[alaşım]]ları, erimiş haldeki metallerin karıştırıldıktan sonra dikkatlice soğutulmasıyla elde edilir. Bu yolla oluşan gereçlerin özellikleri bileşenlerinin özelliklerinden genellikle çok farklıdır.
| |||