Kalınlaşmış [[Köksap (bitki)|rizomlardan]] veya stolonlardan bir '''gövde yumrusu''' oluşur. Yumrunun üst tarafları tipik gövdelere ve yapraklara dönüşen sürgünler üretir ve alt taraflar kök üretir. Ana bitkinin yanlarında oluşma eğilimindedirler ve çoğunlukla toprak yüzeyinin yakınında bulunurlar. Yeraltı gövde yumrusu normalde kısa ömürlü bir depo ve olgun bir bitkiden dallanan bir sürgünden gelişen rejeneratif bir organdır. Yavrular veya yeni yumrular, bir ana yumruya bağlanır veya hipojeojen (yerin altında başlatılan) bir köksapın sonunda oluşur. Sonbaharda bitki ölür, tek bir dominant tomurcuğa sahip olan yeni yavru kök yumruları dışında, ilkbaharda saplar ve yapraklar üreten yeni bir sürgün yeniden büyür, yazın yumrular çürür ve yeni yumrular büyümeye başlar. Bazı bitkiler ayrıca tohum gibi davranan, (morfoloji ve boyut olarak) fidelere benzeyen küçük bitkiler üreten daha küçük yumrular ve / veya yumrucuklar oluşturur. Bazı gövde yumruları, yumrulu [[begonya]] gibi uzun ömürlüdür, ancak birçok bitkinin yumruları yalnızca bitkiler tamamen yapraklanıncaya kadar hayatta kalır ve bu noktada yumru, buruşmuş bir kabuğa indirgenir.
[[Dosya:Starr_010725-9001_Anredera_cordifolia.jpg|küçükresim|''Anredera cordifolia'' çiçekleri ve yumruları]]
Gövde yumruları genellikle bir fidenin hipokotil bölümünün genişlemesi olarak başlar, ancak bazen epikotilin ilk veya iki düğümünü ve kökün üst bölümünü içerir. Gövde yumrusu, üstte bir veya birkaç bitkisel tomurcuk ve bir bazal bölümden altta üretilen lifli köklerle doğru dikey bir yönelime sahiptir; tipik olarak gövde yumrusu, dikdörtgen yuvarlak bir şekle sahiptir.
