'''Vinča kültürü''', '''Turdaş kültürü''' ya da '''Turdaş-Vinča kültürü''' olarak da bilinir. [[Balkanlar]]'da bulunan bir [[Cilalı Taş Devri]] arkeolojik kültürüdür. MÖ 5500-4500 arasına tarihlenir.<ref name="Chapman 2000 p. 239">{{Harvnb|Chapman|2000|p=239}}.</ref> 1908 yılında Sırp arkeolog [[Miloje Vasić]] tarafından bulunan [[Vinča-Belo Brdo]] adındaki bir sitede bulunan örneklerden yola çıkarak sitenin adıyla anılmıştır.
[[Kategori:Turdaș kültürü veya Turdaș – Vinča kültürü olarak da bilinen Vinča kültürü [ʋîːntʃa], güneydoğu Avrupa'da, günümüz Sırbistan'ında ve Bulgaristan, Kosova, Makedonya ve Romanya'nın (özellikle Transilvanya) daha küçük kısımlarında Neolitik bir arkeolojik kültürdü. 5700-4500 BC veya 5300-4700 / 4500 BC dönemine. [1] [2] [3] Sırp arkeolog Miloje Vasić tarafından 1908'de keşfedilen büyük bir yerleşim yeri olan Vinča-Belo Brdo, adını kendi tipine alan Vinča-Belo Brdo, esas olarak yerleşim düzeni ve ritüel davranışıyla ayırt edilen tarih öncesi bir toplumun maddi kalıntılarını temsil ediyor. Bölgeye ilk olarak İlk Ilıman Neolitik döneminde tanıtılan tarım teknolojisi, Vinča kültürü tarafından daha da geliştirilerek nüfus patlamasını körükledi ve tarih öncesi Avrupa'daki en büyük yerleşim yerlerinden bazılarını üretti. Bu yerleşim yerleri, uzun mesafeli ritüel öğelerin değişimi yoluyla yüksek derecede kültürel tekdüzelik sürdürdü, ancak muhtemelen politik olarak birleşik değillerdi. Çeşitli zoomorfik ve antropomorfik figürin stilleri, bazılarının proto-yazmanın en eski formu olduğu varsayımına göre Vinča sembolleri gibi kültürün ayırt edici özellikleridir. Geleneksel olarak Kalkolitik veya "Bakır Çağı" nın bir parçası olarak görülmese de Vinča kültürü, bakır metalurjisinin bilinen en eski örneğini sağlar.]]
