Nizârî-Selçuklu savaşları: Revizyonlar arasındaki fark

Çatışmalar basit bir Nizari ve Selçuklu savaşından daha karmaşıktı. Nizari İsmaililerin bile birliği yoktu; örneğin İsfahan'daki Nizariler Alamut'un otoritesini tanımadılar. Bazen gerçek İsmailizm, 1101'de İsfahan'daki Nizarilerin katliamı gibi Selçuklu hükümetinden ziyade yerel Sünni nüfustan geldi. Selçuklu hanedanı arasındaki çatışmaları Bazı Hükümdarların Nizarileri desteklemesine yol açtı (ör. [[Berkyaruk|Berkaryuk]] ve [[Rıdvan (Suriye Selçuklu meliki)|Rıdvan ibn Tutuş]]). <ref name="Peacock2015">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=hAndCQAAQBAJ&pg=PT75|başlık=Great Seljuk Empire|tarih=2015|dil=enİngilizce|sayfa=75|yayıncı=Edinburgh University Press|isbn=978-0-7486-9807-3}}</ref>

[[Hasan Sabbah|Hassan Sabbah]] "isyanı", 1090'da Taberistanlı Zeydi Alevi'den [[Alamut Kalesi|Alamut Kalesi'ni]] ele geçirdiğinde başladı. Oradan [[Antik İran|İran'a]] ''daîler'' gönderdi ve askeri kaleler olarak hizmet edecek daha fazla kale ve yakın yerleşim yerlerine propaganda için üsler kurdu. <ref name="Peacock2015">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=hAndCQAAQBAJ&pg=PT75|başlık=Great Seljuk Empire|tarih=2015|dil=enİngilizce|sayfa=75|yayıncı=Edinburgh University Press|isbn=978-0-7486-9807-3}}</ref>

Selçuklu Sultanı [[I. Melikşah|Melikşahh]], 1092'de [[Elemût Bölgesi|Alamut]] ve Quhistan'da Nizarilere karşı mücadeleye başladı, ancak ölümünden sonra mücadele durdu. Sonraki Selçuklu sultanları arasındaki iç savaş Nizarilerin Fars, Arrajan, Kirman ve Irak'a daha da genişlemesine sebep oldu 1096-7'de Da'i Ahmad ibn Abd al-Malik ibn Attash, özellikle Selçuklu başkenti [[İsfahan|İsfahan'ın]] dışındaki Şahdiz kalesini ele geçirmeyi başardı. Bu noktada Nizariler, Selçuklu İmparatorluğu'nun üst düzey askeri ve siyasi figürlerine [[Suikast|suikastine]] düzenlemeye başladılar. İsfahan'ın birçok ilçesi Nizari kontrolü altına girdi. <ref name="Peacock2015">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=hAndCQAAQBAJ&pg=PT75|başlık=Great Seljuk Empire|tarih=2015|dil=enİngilizce|sayfa=75|yayıncı=Edinburgh University Press|isbn=978-0-7486-9807-3}}</ref> Nizariler, Selçuklu İmparatorluğu ve müttefiklerine göre zayıf ve izole bir gruptu, ancak imparatorluğu yıkmak için suikast kullandılar. <ref name="Barash2008">{{Kitap kaynağı|başlık=Peace and Conflict Studies|tarih=2008|dil=enİngilizce|sayfa=53|yayıncı=SAGE|isbn=978-1-4129-6120-2}}</ref>

1100'de Sultan Berkaryuk ,Sultan I. Muhammed'i iç savaşta yendi. Bu noktada Nizariler cesur bir pozisyondaydı, hatta Sultan Barkiyaruq'un ordusuna ve sarayına bile sızmışlardı. Bir suikast hedefi haline gelmekten korkan Selçuklu subayları, evlerinden ayrılırken giysilerinin altına zırh giymek zorunda kaldılar. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Sultan I. [[Muhammed Tapar]], 1105'te iktidarı kazandıktan ve imparatorluğun iç çatışmalarına son verdikten hemen sonra Nizari İsmaililere karşı bir sefer başlattı. <ref>Lewis, Bernard (2003). ''The Assassins: A Radical Sect in Islam''. New York: Perseus Books Group, pgs. 53-57</ref> Sultan Muhammed 1107'de Şahdiz'i ele geçirdi; <ref name="Peacock2015">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=hAndCQAAQBAJ&pg=PT75|başlık=Great Seljuk Empire|tarih=2015|dil=enİngilizce|sayfa=75|yayıncı=Edinburgh University Press|isbn=978-0-7486-9807-3}}</ref> Oradaki Nizariler son adama kadar savaştılar ama yenildiler liderleri Da'i Ahmad ibn Abd al-Malik ibn Attash, babası Da'i Abd al-Malik ibn Attash ile birlikte yakalandı ve idam edildi. İsfahan bölgesindeki Nizari etkisi böylece ortadan kaldırıldı. Sultan Muhammed bir ''fathnama'' (bir zafer ilanı) yayınladı. Sultan Muhammed'in ayrıca Fars ve Arrajan'daki Nizari kalelerine karşı sefer başlattı. [[Irak|Irak'taki]] [[Tikrit|Tikrit'e]] karşı Selçuklu saldırısı başarısız oldu, ancak Nizari garnizonu kaleyi yerel bir Şii Arap komutana teslim etmek zorunda kaldı. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

1106/1107'de Selçuklu Sultanı, daha sonra veziri [[Ahmed bin Nizâmülmülk|Ahmed bin Nizam el-Mülk'ü]] Rudbar ve Alamut bölgelerine askeri bir güç gönderdi. Vezirin babası [[Nizâmülmülk|Nizam el-Mülk]] ve erkek kardeşi Fakhr el-Mülk Nizariler tarafından öldürülmüştü. Seferi kayıplara neden oldu ve oradaki Nizariler için büyük zorluklara neden oldu, ancak [[Alamut Kalesi|Alamut Kalesi'ni]] ele geçirme veya yok etme hedefini başaramadı. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

[[FileDosya:Lambesar_2.jpg|sağ|küçükresim|235x235pik|Nizari lideri [[Kiyâ Büzürgümmîd|Büzürgün-Ummid]] yakalanan Lamasar ve önemli kalesi içine yeniden inşa edildi. Nizari kaleleri uzun kuşatmalara dayanacak şekilde özel olarak inşa edildi (örneğin Gerdkuh, 17 yıllık bir Moğol kuşatmasına direndi).|bağlantı=Special:FilePath/Lambesar_2.jpg]]

Alamut doğrudan askeri saldırıya karşı zaptedilemez olduğu için, Sultan önce garnizonları yeterince zayıflatmaya çalıştı. Bölgedeki Selçuklu kuvvetlerini sürekli olarak takviye etti ve Nizari mahsullerini sistematik olarak yok ederek, sekiz yıl üst üste uzun bir yıpratma savaşı yürüttü; sonuç olarak Rudbar bölgesindeki Nizariler kıtlıktan muzdaripti. Daha sonra, 1117-18'de, atabeg Anushtegin Shirgir'e komutayı almasını ve kaleleri kuşatmasını emretti. Shirgir kuşatılmış Lamasar 1117 4 Haziran ve kuşatılmış [[Alamut Kalesi|Alamut'u]] 13 Temmuz'da. Juvayni'ye göre kaleler düşmenin eşiğindeydi, Sultan 1118 Mart-Nisan aylarında İsfahan'da öldü ve ardından Selçuklu kuvvetleri geri çekildi. Görünüşe göre, Nizari sırrı olduğu iddia edilen belirli bir vezir, Ebu el-Kasım Qiwam el-Din Nasir ibn Ali el-Dargazini, Şirgir güçlerini geri çekmesi için yeni Selçuklu Sultanı Mes'ud'u tedarik etti ve aklını zehirledi. Sultan, hapse atılan ve idam edilen Shirgir'e karşı. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Nizariler, Sultan Muhammed'in 1118'deki ölümünden sonra Selçuklular arasında yaşanan bir başka iç çatışmada iyileşmeyi başardılar. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Uyumlu Selçuklu güçlerini püskürtemeyen Nizariler, 1108-1109'da, Ubeyd Allah ibn Ali el-Hatibi (İsfahanlı kadı ve oradaki İsmaili karşıtı hareketin lideri) gibi Selçuklu üst düzey şahsiyetlerinin 1108-1109, Mevdud suikastlarına güvenmeye devam etti. ibn Altuntas (Musul'un atabegi), Sa'id ibn Muhammed ibn Abd al-Rahman (Nişabur'un kadısı) ve diğer bürokratlar ve emirler. Alamut'a karşı seferi yöneten [[Ahmed bin Nizâmülmülk|Ahmed ibn Nizam el-Mülk]], yaralandığı halde Bağdat'ta bir suikast girişiminden sağ kurtuldu. <ref name="Peacock2015">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=hAndCQAAQBAJ&pg=PT75|başlık=Great Seljuk Empire|tarih=2015|dil=enİngilizce|sayfa=75|yayıncı=Edinburgh University Press|isbn=978-0-7486-9807-3}}</ref> <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Selçuklu döneminin geri kalanı için durum sanal bir çıkmaza girdi ve Nizariler ile Sünni hükümdarlar arasında zımni bir karşılıklı kabul ortaya çıktı. Gizli [[Nizari fıkhı|imam]] adına yeni bir milenyum kurma hareketi, bölgesel çatışmalara ve sınır baskınlarına indirgenmiş ve Nizari kaleleri küçük yerel mezhep hanedanlarının merkezlerine dönüştürülmüştür. Sultan Muhammed'den sonraki Selçuklu seferleri çoğunlukla gönülsüz ve kararsızdı, Nizariler ise Şahdiz'in yakalanması gibi başarıları tekrarlayacak güçten yoksundu. Selçuklu sultanları, şu anda çoğunlukla uzak kalelerde bulunan Nizarileri çıkarlarına bir tehdit olarak görmediler. Selçuklular, Nizarileri suikast için bile kullandılar veya en azından kendi suikastlerini örtbas etmek için suikast kullanmak için kötü şöhretlerini kullandılar; Aqsunqur al-Ahmadili ve 1135'teki Abbasi Halifesi [[Müsterşid|el-Mustarshid'inkiler]] gibi, muhtemelen Sultan Mes'ud tarafından. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref> <ref name="Peacock2015">{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=hAndCQAAQBAJ&pg=PT75|başlık=Great Seljuk Empire|tarih=2015|dil=enİngilizce|sayfa=75|yayıncı=Edinburgh University Press|isbn=978-0-7486-9807-3}}</ref> Kaydedilen suikastların sayısı Hassan-i Sabbah'ın hükümdarlığından sonra azalır. Nizariler nihayetinde suikast taktiğini bıraktı, çünkü siyasi terörizm sıradan insanlar tarafından kınanacaktı. <ref name="Barash2008">{{Kitap kaynağı|başlık=Peace and Conflict Studies|tarih=2008|dil=enİngilizce|sayfa=53|yayıncı=SAGE|isbn=978-1-4129-6120-2}}</ref>

Apart 1126 yılında saldırıdan Sultan [[Ahmed Sencer|Sancar'ın]] Nizaris ile pozitif ilişkiler sürdürdüğümüz bilinmektedir. Juvayni, Hasan Sabbah'ın uyuduğu zaman Sultan'ın yatağının yanına bir haremağası koyması için yere bir harem ağası göndermesiyle ilgili ünlü bir hikaye anlattı; Daha sonra Sencer, Nizariler ile iyi ilişkiler kurdu. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Nizari-Selçuklu ilişkilerinin doğası bu dönemde değişmeye başladı - nihai Nizari amaçlarından vazgeçilmedi, ancak iç Selçuklu topraklarında yıkılmaları durduruldu; bunun yerine sahip oldukları bölgeleri sağlamlaştırmaya başladılar. Yerel ittifaklara ve rekabetlere katılan küçük (yarı) bağımsız Nizari devletleri kuruldu. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

[[Kiyâ Büzürgümmîd|1126'da]], [[Kiyâ Büzürgümmîd|Kiya Buzurg-Ümmid'in]] Alamut eyaletinin komutasını [[Kiyâ Büzürgümmîd|almasından]] iki yıl sonra, Sultan Sencer, Nizarilere saldırı düzenledi; ''[[casus belli]]'' belirsizdir. Görünüşe göre kampanya sonuçsuz kaldı ve sınırlı bir başarı elde etti. (Yakın tarz köyündeki Selçuklu zaferi [[Sebzevar|Bayhaq]] ) ve Turaythith başarılı bir baskında kaydedildi. Nizari'nin kalbindeki savaş daha da kötüydü - Shirgir'in yeğeninin Rudbar / Alamut'a karşı yürüttüğü bir sefer püskürtüldü. Yerel destekle başlatılan bir başka sefer de mağlup edildi ve bir komutan yakalandı. Aynı zamanda veya hemen Quhistan kampanya sonrasında, Nizaris kaybetti Arrajan arasında yer alan, [[Huzistan Eyaleti|Huzistan]] ve [[Fars Eyaleti|Fars]] ; Bu noktadan sonra, bu bölgelerde onlar hakkında çok az şey kaydedildi. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Sancar'ın vezir Mu`in al-Din el-Kashi kampanyasının önemli bir rol oynamıştır. Nizariler intikam almakta hızlı davrandılar - vezir, Mart 1127'de evine giren ve güvenini kazanan iki fida'î tarafından öldürüldü. [[Ali İbnü'l-Esîr|İbnü'l-Esir'e]] göre Sultan Sanjar, Alamut'a karşı 10.000 Nizarinin öldürüldüğü cezalandırıcı bir sefer başlattı, ancak bu muhtemelen bir icat. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

HrSonunda, Nizariler eskisinden daha güçlüydü. Yeni kalesi Maymun- [[Talukan|Diz'i inşa]] ederek [[Talukan|Rudbar'ın kalbini güçlendirdiler]] ve [[Talukan|Talaqan]] bölgesini ele [[Talukan|geçirdiler]] . 1129'da Nizariler (muhtemelen Quhistan ) [[Sistan|Sistan'a]] baskın düzenledi. Aynı zamanda Selçuklu Sultanı [[II. Mahmud (Büyük Selçuklu sultanı)|II.Mahmud]], Alamut'tan bir elçi davet etti - ikincisi ve meslektaşı, Sultan'ı ziyaret ettikten sonra İsfahan'daki çeteler tarafından linç edildi. Sultan özür diledi, ancak Buzurgummid'in katilleri cezalandırma talebini reddetti. Buna karşılık, Nizaris saldırıya [[Kazvin|Gazvin]] . Nizari kronikleri göre, 400 kişinin ölümüne ve çok ganimet aldı ve Qazvinis geri savaşırken, Nizaris bir Türk öldürüldü ''emir'' onların çekilmesi ile sonuçlanan,. Sultan Mahmud da Alamut'a saldırdı ama başarısız oldu. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

1131'de Sultan [[II. Mahmud (Büyük Selçuklu sultanı)|II.Mahmud]] öldü. Sonraki hanedan mücadelelerinde, emirlerin bir kısmı bir şekilde Abbasi Halifesi [[Müsterşid|Al-Mustarshid'i]] Sultan [[Mesud (Irak Selçuklu meliki)|Mes'ud ile]] olan çatışmalara dahil etti. 1139'da (1135? ) Sultan Mesud, halifeyi, veziri ve çeşitli ileri gelenlerle birlikte [[Hemedan|Hamedan]] yakınlarında ele geçirdi, ona saygılı davrandı ve onu [[Meraga|Marağa'ya]] getirdi; ancak halife ve arkadaşları kraliyet çadırındayken, büyük bir Nizari grubunun çadıra girmesine ve El-Mustarshid ve arkadaşlarına suikast düzenlemesine izin verdi; halife defalarca bıçaklandı. Sultan Mesud'un ve hatta Sultan Sencer'in (imparatorluğun sözde hükümdarı) dahil olduğunu (veya en azından kasıtlı olarak ihmal ettiğini) öne süren söylentiler ortaya çıktı. Alamut'ta yedi gün boyunca kutlamalar yapıldı. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref> <ref name="Cook2012">{{Akademik dergi kaynağı|url=https://brill.com/view/book/edcoll/9789004231948/B9789004231948_007.xml|başlık=Were the Ismāʿīlī Assassins the First Suicide Attackers? An Examination of Their Recorded Assassinations|yazarlar=Cook|tarih=1 JanuaryOcak 2012|dil=enİngilizce|sayfalar=97–117|çalışma=The Lineaments of Islam|doi=10.1163/9789004231948_007}}</ref> <ref>{{Kitap kaynağı|başlık=Turko-Mongol Rulers, Cities and City Life|tarih=2013|dil=enİngilizce|sayfa=153|yayıncı=BRILL|isbn=978-90-04-25700-9}}</ref> Halifenin gelişinden kısa bir süre önce Marağa valisi de öldürüldü. Alamut'ta [[Kiyâ Büzürgümmîd|Kiya Buzurg-Ummid]] döneminde, bir [[Tebriz]] valisi, bir [[İsfahan]] valisi ve bir [[Kazvin|Qazvin]] [[Müftü|müftüsü]] de dahil olmak üzere diğer birkaç Selçuklu eliti de öldürüldü - liste Hassan Sabbah'ın saltanatından oldukça kısadır.

El-Mustarshid'in oğlu ve halefi [[Râşid (Abbâsî halifesi)|al-Rashid]] de Selçuklu hanedanı çatışmalarına karıştı ve Selçuklu hakimler ve hukukçulardan oluşan bir meclis tarafından tahttan indirildikten sonra 5-6 Haziran 1138'de İsfahan'a vardığında Nizariler tarafından öldürüldü. müttefiklerine katılmak için. Onun ölümü de Alamut'ta yeni Lord [[Muhammed bin Kiyâ Büzürgümmîd|Muhammed bin Buzurg-Ummid'in]] ilk zaferi olarak kutlandı. Ancak İsfahan'da Nizarilerin büyük bir katliamı meydana geldi. Selçuklu Sultanı Davud, 1143'te Tebriz'de dört Suriyeli suikastçı tarafından öldürüldü. İddiaya göre, Sultan'ın onu tahttan indirmesinden korkan Musul hükümdarı Zangi tarafından gönderildiler. Sultan Mesud'un Alamut'a yönelik saldırısı aynı yıl püskürtüldü. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref> <ref>{{Kitap kaynağı|url=https://books.google.com/books?id=c10oDwAAQBAJ&pg=PT102|başlık=The Templars and the Assassins: The Militia of Heaven|tarih=2001|dil=enİngilizce|sayfa=102|yayıncı=Simon and Schuster|isbn=978-1-59477-873-5}}</ref>

Muhammed'in hükümdarlığı sırasında on iki başka suikast daha kaydedildi: Sultan Sencer'in bir emiri ve yandaşlarından biri olan Yamin al-Dawla Harzemşah (Harazm [[Harezmşahlar Devleti|hanedanının]] bir prensi; 1139/1140), Gürcistan (?) Ve [[Taberistan|Tabaristan'daki]] yerel yöneticiler, a vezir ve Nizarilerin infazına izin veren Quhistan Kadileri (1138/1139), [[Tiflis]] (1138/1139) ve [[Hemedan|Hamadan]] (1139/1140). <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Muhammed'in hükümdarlığı döneminde azalan suikast sayısı, Nizarilerin çoğunlukla kaleler inşa etmekle ve komşu topraklarla yerel çatışmaları ele almakla, özellikle de Nizari'nin kalbi ve komşuları Kazvin arasındaki baskınlar ve karşı baskınlarla meşgul olması gerçeğiyle ortaya çıkıyor. Bu dönemde Nizaris İki önemli bölgesel düşmanları (1) Taberistan'ın cetvel ve (2) Abbas Selçuklu valisi idi [[Rey, İran|Rayy]] onlar katletti Nizaris kafatasında yapılmış kuleler inşa iddia edilen, her ikisi de. Abbas, Sultan Mes'ud tarafından öldürüldü; Nizari kaynakları cinayeti Nizarilerle arası iyi olan Sultan Sencer'in kışkırttığını iddia ediyor. Başka yerlerde de Sultan Sencar'la çatışmalar olduğu bildiriliyor, örneğin Sultan Sencer'in Quhistan'daki bir Nizari üssünde [[Sünnilik|Sünni İslam'ı]] yeniden kurma girişimi; ancak Nizari kalelerinde liderlik genellikle hanedandı ve bu nedenle bu tür çatışmaların çoğunun doğası belirli bir hanedanla sınırlıdır. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

Abdülmecid [[II. Hasan (Haşhaşi)|Hassan II]] ve oğlu [[II. Muhammed (Haşhaşî lider)|Muhammed II]] Alamut bazı baskınlar ve Abbasi veziri suikast dışında çoğunlukla olaysız geçti. <ref name="Lewis2011">{{Kitap kaynağı|başlık=The Assassins: A Radical Sect in Islam|tarih=2011|dil=enİngilizce|sayfalar=54—|yayıncı=Orion|isbn=978-0-297-86333-5}}</ref>

== ReferanslarKaynakça ==