Vikipedi

Valeria Messalina: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Tyrex rean (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
3.983 değişiklik
Değişiklik özeti yok
Tyrex rean (mesaj | katkılar)
Beyaz liste
3.983 değişiklik
Değişiklik özeti yok
1. satır:
 
{{çeviri}}
{{Julio-Claudian Hanedanı
|image=[[Image:Valeria Messalina.jpg|200px]]
44. satır:
[[Image:Messaline, camée CM.JPG|thumb|left|200px|Valeria Messalina ve çocukları Britannicus ve Claudia Octavia]]
 
47 yılındaki Secular oyunları sırasında, Truva gösterilerine oğlu Britannicus'la birlikte iştirak etti. Genç Agrippina ve oğlu Lucius Domitius Ahenobarbus'da ([[Nero]]) aynı gösteriye katılmışlardı. Agrippina ve Nero, dinleyicilerden Messalina ve Britannicus'a oranla daha fazla alkış aldılar. Bir çok insan hayatı boyunca karşı karşıya kaldığı talihsiz koşullar nedeniyle ona karşı bir acıma ve sempati göstermeye başlamıştı. Bu belkide Messalina'nın popülaritesinin ilk kez düşmeye başladığı andı.
During the [[Secular games]] in [[47]], at the performance of the Troy Pageant, Messalina attended the event with her son Britannicus. Also present was Agrippina the Younger with her son Lucius Domitius Ahenobarbus ([[Nero]]). Agrippina and Nero received a greater acclamation from the audience than Messalina and Britannicus did. Many people began to show pity and sympathy to Agrippina, due to unfortunate circumstances that occurred in her life. This is probably a first sign of Messalina's declining popularity.
 
Later that year, Messalina became interested in the attractive Roman Senator [[Gaius Silius]] who was happily married to the aristocratic woman Junia Silana (sister of Caligula’s first wife). Messalina and Silius became lovers and Messalina forced Silius to divorce his wife.
 
Silius realised the danger that he put himself in. Messalina and Silius plotted to kill the weak emperor and Messalina would make him the new emperor. Silius was childless and wanted to adopt Britannicus. They had committed bigamy: Messalina and Silius married in a full ceremony, in front of witnesses and had signed marriage contracts while Messalina was still legally married to Claudius.
 
While Claudius was in Ostia, inspecting construction work done on the harbour, his freedman [[Tiberius Claudius Narcissus|Narcissus]], advised him of Messalina’s and Silius’ plot to him. Messalina travelled to Ostia with her children hoping to speak to Claudius, however the emperor left Ostia before she was able to. Narcissus delayed Messalina, preventing her from seeing Claudius.
 
Claudius ordered the deaths of Messalina and Silius in [[48]]. In Messalina’s final hours, she was in the Gardens of Lucullus. Messalina and her mother, were preparing a petition for Claudius. At the height of Messalina’s influence and prosperity, Lepida and Messalina had argued and became estranged. Apparently overcome by pity, Lepida stayed with her daughter. Lepida's last words to her were ‘Your life is finished. All that remains is to make a decent end’. Messalina was reputedly weeping and moaning. She finally realised the situation in which she had put herself.
 
An officer and former slave arrived together to witness Messalina’s death. The former slave verbally insulted her while the officer stood by in silence. Messalina was offered the choice of killing herself, but was too afraid to do so, so the officer stabbed Messalina with a dagger. Her dead body was left with her mother. At the time of Messalina's death, Claudius was attending a dinner. When Messalina's death was announced to him, Claudius showed no emotion but asked for more wine.
 
In the days after her death, Claudius gave no sign of hatred, anger, distress, satisfaction or any other human passion. The only ones who mourned for Messalina were her children. The Roman Senate ordered Messalina’s name removed from all public or private places and all statues of her were removed.
 
Aynı yılın sonlarında Messalina, aristokrat bir kadın olan Junia Silana'yla (Caligula’nın ilk karısının kız kardeşi) mutlu bir evliliği olan çekici Roma Senatötü [[Gaius Silius]] ile ilgilenmeye başladı. Messalina ve Silius sevgili oldular ve ardından Silius Messalina tarafından karısını boşamaya zorlandı.
On New Year’s Day in [[49]], Claudius married as his fourth wife [[Agrippina the Younger]], who went on to remove from the imperial court anyone she considered loyal to the memory of Messalina. Agrippina’s son Lucius Domitius Ahenobarbus was adopted by Claudius as his son and heir; he became known as [[Nero|Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus]] and succeeded Claudius as emperor instead of Messalina's son Britannicus. Nero married Messalina’s daughter. Messalina’s name is now often used as a synonym for sexual promiscuity, manipulativeness, and treachery.
 
Silius kendini içine attığı tehlikeli durumu anlamıştı. Messalina ve Silius, yetersiz imparatoru öldürmeyi ve ardından Silius'u yeni imparator yapmayı içeren bir plan yaptılar. Silius'un çocuğu yoktu ve Britannicus'u evlatlık edinmeyi istiyordu. Messalina ve Silius, Messalina yasal olarak halâ Claudius'la evli olduğu ve bu durum yasak olan iki eşlilik (bigami) anlamına geldiği halde şahitler huzurunda imzalanan bir evlilik anlaşmaıyla tam bir düğün seramoniyle evlendiler.
==Kurgusal==
[[Carlo Pallavicino]]'s [[Venice|Venetian]] opera ''Messalina'' of 1680 deals with Valeria Messalina.
 
Claudius, limanda yapılan çalışmalrı incelemek için Ostia'da bulunduğu sırada azatlı kölesi [[Tiberius Claudius Narcissus|Narcissus]] tarafından Messalina ve Silius'ın planladığı suikast hakkında bilgi verildi. Messalina, Claudius'la konuşabilmek umuduyla çocuğuyla birlikte Ostia'ya gitti ancak imparator o gelmeden önce ayrılmıştı. Narcissus, Messalina'yı geciktirerek Claudius'u görmesini engellemişti.
Messalina was featured prominently in Robert Graves' novels [[Claudius (novel)|''I, Claudius'' and ''Claudius the God'']]. In keeping with the historical views at the time the novels were written (1934-35), Messalina is portrayed as a young teenager at the time of her marriage. She is also credited with all the actions mentioned in the ancient sources. This character was played by [[Sheila White (actress)|Sheila White]] in the 1976 [[BBC]] [[I, Claudius (TV series)|television adaptation]] of the two books, and was to have been played by [[Merle Oberon]] in [[Josef von Sternberg]]'s 1937 film of ''[[I, Claudius (film)|I, Claudius]]''. Mario Puzo's "The Last Don" revolves around a film called Messalina based on the notorious all night exploits of the empress.
 
Claudius [[48]] yılında Messalina ve Silius'un öldürülmesini emretti. Messalina son saatlerini Lucullus bahçelerinde geçirmişti. Messalina ve annesi Claudius'a verilmek üzere bir dilekçe hazırladılar. Messalina’nın etkisi ve başarısı nenedniyle Lepida ve Messalina tartışmışlar ve birbirlerine yabancılaşmışlardı. Görünüşe göre merhameti baskın gelmiş ve kızının yanında kalmıştı. Lepida'nın ona karşı son sözü; ‘Hayatın sona erdi. Geriye kalan edepli bir son yapmak olmalı’. Messalina söylenelere göre hıçkırarak ağlamıştı. Durumunu kavradığında kendini ölüme bıraktı.
Besides the adaptation of Graves' work, the character of Messalina has been portrayed many times elsewhere in movies and television films or miniseries. Here are some of the other actresses who have played Messalina:
 
Messalina’nın ölümünün şahidi olmak üzere bir subay ve eski köle gelmişti, köle sözlü olarak hakaret ederken subay sessizce durmuştu. Messalina'ya kendisini öldürme seçeneği sunulmuş ancak çok korktuğu için yapamamış bunu üzerine subay Messalina'yı bir hançerle öldürmüştü. Ölü bedeni annesinin yanına bırakıldı. Messalina'nın ölümü sırasında Claudius bir akşam yemeğindeydi. Kendine Messalina'nın ölüm haberi verildiğinde her hangi bir tepki vermedi ancak biraz daha şarap istedi.
* [[Maria Caserini]] in the 1910 Italian silent film ''Messalina'', directed by [[Enrico Guazzoni]].
* [[Rina De Liguoro]] in the 1922 Italian silent film ''Messalina'', directed by [[Enrico Guazzoni]].
* [[Maria Felix]] in the 1951 Italian film ''Messalina'', directed by [[Carmine Gallone]].
* [[Susan Hayward]] in the 1954 Biblical Epic ''[[Demetrius and the Gladiators]]''.
* [[Belinda Lee]] in the 1960 film ''Messalina, Venere imperatrice''.
* [[Jennifer O'Neill]] in the 1985 TV series ''[[A.D. (film)|A.D. Anno Domini]]''.
* [[Sonia Aquino]] in the 2004 TV movie ''Imperium: Nero''.
 
Ölümün ardından gelen günlerde, Claudius nefret, öfke, endişe, memnuniyet ve benzeri herhangi bir insani duygusal tepki göstermedi. Messalina için yas tutanlar sadece çocuklarıydı. Roma Senatosu, Messalina’nın adının tüm kamu ve özel alanlardan çıkartılmasını ve heykellerinin kaldırılmasını emretti.
The French writer [[Alfred Jarry]] based his novel ''Messalina'' (or ''The Garden of Priapus'' in Louis Colman's English translation) on the myths surrounding the subject. She is referred to in his book ''Le Surmâle'' (in English ''the Supermale''); these two books are offered as diametrically opposed entities in his [['pataphysics|'pataphysical]] œuvre. The Messalinas of these books are highly fictionalized and subject to Jarry's fanciful and extravagant imagination.
 
[[49]] yılının ilk günlerinde, Claudius dördüncü karısı ve Messalina'nın hatırasına saygı gösterdiğini düşündüğü herkesi saraydan kovduran [[Genç Agrippina]] ile evlendi. Agrippina’nın oğlu Lucius Domitius Ahenobarbus, Claudius tarafından oğlu ve varisi olarak evlat edinildi; [[Nero|Nero Claudius Caesar Drusus Germanicus]] adını aldı ve Claudius'un ölümünün ardından Messalina'nın oğlu Britannicus'un yerine Roma İmparatoru oldu. Nero, Messalina’nın kızıyla evlendi. Messalina’nın adı günümüzde sıklıkla, cinsel açıdan önüne gelenle yatıp kalkan kadın, hile yapma ve ihanet ile eş anlamılı olarak kullanılmaktadır.
In [[Robert Jordan]]'s ''[[The Wheel of Time]]'', the [[Forsaken (Wheel of Time)|Forsaken]] [[Mesaana]] is named after Messalina. In [[Mikhail Bulgakov]]'s ''[[The Master and Margarita]]'', Messalina is a guest at Satan's ball.
In [[Charlotte Bronte]]'s ''[[Jane Eyre]]'', Mr. Rochester refers to his first wife as his ''Indian Messalina''. In [[Leopold von Sacher-Masoch]]'s ''[[Venus in Furs]]'', the protagonist's aunt, who 'first aroused [his] desire for women' is referred to as a Messalina.
 
==Birincil kaynaklar==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Valeria_Messalina" sayfasından alınmıştır