Adcılık: Revizyonlar arasındaki fark

Adcılık anlayışı [[Antik Çağ felsefesi]]nde [[Sofistler]] ile [[Antisthenes]] tarafından temellerinin atıldığı, sonrasında [[Stoacılık|Stoacılar]]'ın ve nihayet son dönem Ortaçağ düşünürlerinin geliştirdiği bir anlayış olmakla birlikte, 17. ve 18. yüzyıl [[deneycilik|İngiliz Deneycileri]] [[Locke]], [[Berkeley]] ve [[Hume]] ile bazı 20. yüzyıl [[mantıksal pozitivizm|mantıkçı olgucu]]larının da oldukça ilgilendiği bir öğretidir.

 

Adcılık anlayışı kapsamında özellikle Ortaçağ'da en çok tartışılan konuların başında "[[Tümeller Tartışması]]" gelir. Adcılığa göre gerçek olan bu dünyadaki [[tikel]] varlıklardır. Adların ya da kavramların nesnelerle ilişkileri nedensiz ve raslantısaldır. Bu sekilde sözkonusu tartışmaların ve felsefi eğiliminin günümüzdeki [[dilbilim]]sel ve felsefi tartışmalara uzandığı söylenebilir. Bu düşünce ilk olarak [[Orta Çağ]] döneminde şekillenmiştir ve [[din]] tartışmalarında önemli bir yeri vardır. Nitekim adcılığın tümeller üzerine kurulu [[Hırıstiyanlık]] düşüncesinde sarsıcı etkileri olmuştur. [[Tümel]]ler sorununa yönelik tartışmaların en iyi görülebileceği yerlerden biri [[Boethius]]'un tümellerin [[ontoloji|varlıkbilgi]]sel değergesi bağlamında [[Porphyrios]]'un Isagoge'si üstüne yaptığı ayrıntılı yorumdur.<ref> Felsefe Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yayınları, Sf. 14 </ref>