Rus İmparatorluğu: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Sp1dey (mesaj | katkılar)
InternetArchiveBot (mesaj | katkılar)
1 kaynak kurtarıldı ve 0 kaynak ölü olarak işaretlendi.) #IABot (v2.0.7
116. satır:
Ekonomik ve kültürel alanda bilgi toplamak amacıyla çıktığı Avrupa gezisinde Osmanlılara karşı yeni bir ittifak girişiminden sonuç alamayan Petro, Karadeniz yerine [[Baltık Denizi]]ne yönelmeye karar vererek [[İsveç]]'e karşı ünlü [[Kuzey Seferi]]'ne (1700-21) girişti. Başlangıçta alınan yenilgilere karşın [[Poltava Çarpışması]]'yla (1709) Rusya'nın lehine dönen bu savaş, ortaya çıkan eksiklikleri kapatmak ve bütün kaynakları herekete geçirmek için köklü önlemler alınmasını gerektirdi. Rusya'nın eski kurumlarında Petro'nun başlattığı büyük dönüşümler özellikle askeri zaferin belirginleştiği dönemde hız kazandı. Bu arada İsveç'in çabalarıyla savaşa katılan Osmanlı ordusu karşısında 1711'de düştüğü güç durumdan Azak'ı vererek kurtulan Petro, sonunda denizlerde de üstünlüğü sağlayarak İsveç'e boyun eğdirdi ve Baltık bölgesinin doğusunu Rusya'ya kattı. Böylece [[Batı dünyası|Batı]]'yla doğrudan ticaret yollarına kavuşan Rusya, Avrupa'nın büyük devletleri arasına girdi. [[Doğu Avrupa]]'da kilit bir konumu olan [[Polonya]] büyük ölçüde Rus nüfuzunu tanımak zorunda kaldı. İzleyen dönemde [[Orta Asya]], [[Hazar Denizi|Hazar bölgesi]] ve [[Sibirya]]'ya yönelik seferlerin öne çıkmasıyla Doğu'ya doğru genişleme dönemi de başladı.
 
Savaş koşulları nedeniyle geniş çaplı reformlar için çoğu kez sert ve baskıcı önlemlere başvuran Petro, toplumsal sınıflar arasındaki geleneksel ayrına modern ve rasyonel bir yapı kazandırmaya yöneldi. Soyluların devlete hizmet yükümlülüğünü kalıcı ve düzenli bir temele kavuşturdu; askeri ve idari görevlerin dağıtımında devletin gereklerini ön plana çıkardı. Toprak sahibi soyluların arazilerini ve serfler üzerindeki haklarını genişletirken, mülkiyetin babadan en büyük oğluna geçmesini sağlayan düzenlemeyle geniş toprakların bölünmesi önlendi. Köylülerin aile başına ödediği vergiyi kişi başına vergiye dönüştürerek serflik sistemini daha da katılaştırdı. Kentlere belediye kurma hakkı tanımanın yanı sıra tüccar ve zanaatçıların loncalarda örgütlenmesini sağladı. Bu arada merkezi otoritenin denetimine esneklik kazandırmaya yönelik bir yerel yönetim sistemi geliştirildi.<ref name=aksitarih>[{{Web kaynağı |url=http://www.aksitarih.com/serflik-ve-bolsevizm-golgesi-arasinda-charykovun-istanbul-yillari.html |başlık=Serflik ve Bolşevizm Gölgesi Arasında Charykov’un İstanbul Yılları] |erişimtarihi=7 Mayıs 2013 |arşiv-url=https://web.archive.org/web/20131025045448/http://www.aksitarih.com/serflik-ve-bolsevizm-golgesi-arasinda-charykovun-istanbul-yillari.html |arşiv-tarihi=25 Ekim 2013 |ölüurl=yes }}</ref>
 
Petro, reformlarının asıl odak noktasını oluşturan devlet yönetimi alanında, çok daha kapsamlı düzenlemelere gitti. Sayısız ve karmaşık devlet dairelerinin (''prikazi'') yerine daha düzenli ve tutarlı bir işleyişe dayanan kurullar (''kollegi'') oluşturdu. [[Boyar Duma]]yı kaldırarak devlet organları arasında eşgüdüm sağlama, mali denetim ve yasama işlerini Senato adlı yeni bir kuruma verdi. İlk düzenli ordunun temellerini atmanın yanı sıra etkili ve yaygın bir kolluk ağı kurdu.