Erdem: Revizyonlar arasındaki fark

[[Sokrates]], [[Platon]], [[Aristoteles]] felsefi etkinliklerinin önemli bir bölümünü erdem konusu üzerine yürütürler. Mutluluk ve erdem birbirleriyle ilintili iki önemli kavram olarak ele alınır. [[Sokrates]] yaşamın ve dolayısıyla ahlaksal eylemlerin amacının mutluluk olduğunu belirtirken, bunun [[bilgi]] ile mümkün olduğunu ileri sürer. Dolayısıyla erdemli olmak bilgi sahibi olmakla olanaklıdır ve bu da mutluluk sağlayacaktır. Platon insandaki tanrı/Allah kavramının aynı zamanda insanın erdemlerinin adeta evi olduğunu iddia eder. Buna göre tanrıya/Allah’a inanmayan bir insanın erdemli olması neredeyse mümkün değildir. Platon’a göre ağırbaşlılık, cesaret, bilgelik ve adalet en temel erdemler arasındadır. [[Kıbrıslı Zenon]], mutluluk için erdemli olmayı yeter şart olarak ileri sürdüğünde bu düşünceyi açıkça belirtir. Benzer şekilde yaşamın temeline acıdan sakınmayı ve mutlu olmayı koyan [[Epikür|Epikurosculuk]] da, başka bir açıdan böyle bir temel ilkeye dayanır: "Komşun farkına vardığında utanacağın bir şey yapma." Bu yaklaşım, erdemli olmayı, mutluluğun temeline bu şekilde yerleştirir. Bilgi, insanı erdemli yapar çünkü ahlaki anlamda doğru davranmayı sağlayacak olan şey bilgidir.