Cengiz Han: Revizyonlar arasındaki fark

Ermenistan’da yüksek bir devlet memuru olan Sembad, Hristiyanlar ‘huzuruna çıktıklarında onları büyük saygıyla kabul etmiş, onlara özgürlüklerini vermiş ve kim olursa olsun canlarını sıkabilecek herhangi bir şey yapılması ya da bir söz söylenmesi yasaklanmıştır diye aktarmaktadır. Nesturi bir Hristiyan olan Güçlük, Kara Hıtay topraklarının hakimi olduktan sonra bu bölgenin Müslüman olan halkını dininden dönmeye zorlamış Hristiyanlığı, putperestliği ya da Budizmi seçmelerini istemişti. Ezan kesilmiş medreselerin kapılarına kilit vurulup yıkılmaya bırakılmıştı. Hotan’da İmam Alâaddin Muhammed el-Hotânî ile Güçlük arasında sual cevap eklinde çıkan bir tartışma sonucu İmamın verdiği cevaplara tahammül edemeyen Güçlük onu medresenin önünde astırmıştı. Ancak Moğol askerleri Kaşgar’a girince Cengiz Han yasası gereği herkesin kendi dininin ve âdetinin gereklerini serbestçe yerine getirebileceği konusunda tellal çağırttılar ve ezanı ve namazı serbest bıraktılar. Cengiz Han, Semerkant’ı fethettikten sonra da ulema ve imamlar dahil 50 bin kişi baskıdan muaf tutuldu. Kadılara ve din görevlilerine karşı bu uygulama, Cengiz Han'ın Müslümanlara karşı bir din savaşı yapmadığını ortaya koymuştur. Cengiz Han’ın yasasının bir gereği olarak Abdurrahman’ın Çin’de maliye bakanlığına denk düşen bir göreve atanması, Müslümanların gördükleri itibarın bir göstergesidir. Cengiz Han, Batı Seferini tamamladıktan sonra 1223 yılında daha önce Harezmşah’ın yanında bulunmuş ve devlet idaresinde itibarlı bir kimse olan Hanefi mezhebinden Harezmli bir Müslüman olan Mahmud Yalvaç’ın oğlu Mesud’u Mâverâünnehir şehirlerini idare etmek üzere tayin etti. Mahmud Yalvaç’ı ise beraberinde Karakurum’a götürdü. Cengiz Han, Büyük Asya seferini tamamladıktan sonra Yalvaç Beyin yıldızı daha da parlamış ve onu bütün Kuzey Çin’i temsil etmek üzere Pekin ''Umumî Valisi'' tayin etmiş ve bundan sonra ''Sahib-i Memâlik-i Çin'' unvanı ile anılmıştır.<ref>Roux, p.270</ref>

Cengiz Han yönetimde kaldığı süre içerisinde bu duruma dikkat etmiş, yönetiminde farklı dinlere mensup insanları önemli görevlere getirmekten kaçınmamıştır. Ona göre farklı dini grupları bir arada tutmanın ve itaatlerini sağlamanın en önemli metodu buydu.