Gedikpaşa: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
71. satır:
Gedikpaşa semti, [[Bizans İmparatorluğu|Bizans]]'ın ünlü Kadırga Limanı'nın hemen kuzeyinde yer almaktadır. Çevrede bulunan Bizans kalıntılarından anlaşıldığına göre, semt çok eskiden beri meskundur. Gedikpaşa'nın [[İstanbul'un fethi]]nden sonra da, kentin en eski [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı]] yerleşmelerinden biri olduğu bilinmektedir. 15. ve 16. yüzyıllarda semtin ahalisinin çoğunu [[Rum]] ve [[Ermeniler]] oluşturuyordu. Bazı kaynaklara göre, [[II. Mehmed|Fatih]] İstanbul'u fethettikten sonra, olası bir Rum ayaklanmasını önlemek amacıyla [[Bursa]]'dan getirttiği Ermenileri şehrin değişik yerlerinde, bu arada da Gedikpaşa yöresinde yerleştirmişti. Bazı tarihçiler ise, 17. yüzyılda [[Anadolu]]'da meydana gelen [[Celali İsyanları]]'ndan kaçarak İstanbul'a göç eden Ermenilerin bu semtlere yerleştirildiğini ileri sürerler. Gedikpaşa'nın hemen yakınındaki Surp Asdvadzadzin Patriklik Kilisesi de, fetihten sonra Ermenilere tahsis edilmiş eski Bizans kiliselerinden biriydi.
17, 18 ve 19. yüzyıllarda, İstanbul'un pek çok yöresi gibi bitişik düzende ahşap evlerden meydana gelen bir yerleşme olan Gedikpaşa, büyük yangınlara sahne oldu. Nüfus yoğunluğunun yüksek olduğu Gedikpaşa
Osmanlı döneminde hatırı sayılır bir Ermeni topluluğuna evsahipliği yapan Gedikpaşa semtinde, [[I. Dünya Savaşı]] sırasında iyice artan Ermeni nüfus, 1922'den sonra hızla azalmaya başlamış; bir bölümü [[Beyoğlu]]'na, bir bölümü de yurt dışına giden Ermeni cemaatinden, 1970'lere gelindiğinde ancak 300 hane kalmıştır. 1980'lerdan sonra, Gedikpaşa semtindeki evler yerlerini yavaş yavaş işyerlerine bırakmıştır.Gedikpaşa caddsine paralel olan Saray Içi sokaktaki ,Surp Ohannes ermeni kilisesi ( eski bir rum kilisesi ) yanindaki Mesropyan Okulu ( taş bina ) bile kunduraci hanina çevrilmiş bulunmaktadır . Burada yoğunlaşan [[kundura]] imalatçıları ve işkoluna malzeme sağlayan işyerlerinin sayıları binleri bulmuştu. 1960'lara kadar Rum ve Ermeni ustaları tekelinde olan bu işkolu giderek Türklere geçmişse de kunduracılıkla ilgili terimlerin çoğunluğu bu dillerden kalmadır.
| |||