'''I. Justinus''' (Latince: ''Flavius Iustinus'') (d. yak. 450 – 1 Ağustos 527), 518’den ölümüne kadar [[Bizans İmparatorluğu|Bizans imparatoru]] idi. [[Jüstinyen Hanedanı]]'nın kurucusudur. I. Justinus bir Bizans eyaleti olan [[İlirya]]'da (ya [[Üsküp]] civarindacivarında Bederina da ya da Naissus'ta şimdiki [[Niş]]'te) doğmuş bir köylü çocuğu olup genç yaşta [[Konstantinopolis]]'e gelip [[Bizans ordusu]]na girmiştir. Yeteneği dolayısıyla orduda rütbe rütbe ilerlemiş ve 65 yaşından sonra (bazı kaynaklara göre 70 yaşına girerken) [[I. Anastasius]]'un çocuksuz ölümü sonunda Bizans İmparatoru olmuştur. I. Justinus'un okuryazarlığı bulunmayıp imparator olduktan sonra bile imzasını delikli bir kalıp üstünden geçerek atardı. Karısı ve sonunda imparatoriçe olan Euphemia'dır. Saltanatının en önemli başarıları eski Bizans soylularının etkilerini azaltmak, hedefli bir kanun çıkartılması ve varisi ve 1000 yıllık Bizans tarihinin en büyük Bizans İmparatoru olduğu kabul edilen yeğeni [[I. Justinianus]]'un Bizans idaresine katkısıdır.
