|
Carranza, Eylül 1916'da [[Santiago de Querétaro|Querétaro]]'da yapılacak bir Anayasa Sözleşmesi'ni başlattı . Bazı eksikliklerinden arındırılmış olsa da, liberal [[1857 Meksika Anayasası]]'na saygı gösterileceğini açıkladı.
Anayasa Konvansiyonu Aralık 1916'da toplandığında, Carranza'nın ''bloque renovador'' ("yenileme fraksiyonu") olarak bilinen bir grup, yalnızca 85 muhafazakâr ve merkez görüşlü delegeyi içeriyordu ve Carranza'nın liberalizm fikirlerine yakındı. Onlara karşı, yeni anayasada toprak reformunun somutlaştırılması konusunda ısrar eden 132 radikal delege daha vardı. Bu radikal delegeler özellikle Andrés Molina Enríquez'in düşüncesinden, özellikleve 1909 tarihli ''Los Grandes Problemas Nacionales'' kitabından ({{dil|tr|Büyük Ulusal Sorunlar}}) ilham aldı. Molina Enríquez, Sözleşme'ye delege olmasa da, anayasanın [[Meksika Anayasası|27. maddesini]] hazırlayan komiteye yakın bir danışmandı:. özelÖzel mülkün Millet tarafından yaratıldığını ve Ulusun özel mülkiyeti, "yeterli miktarda toprak ve su bulunmayan veya olmayan" toplulukların onları ''latifundios'' ve ''haciendalardan'' alabileceklerini söyledi. Madde 27, yalnızca yerli doğumlu veya yerli Meksikalıların Meksika'da mülkiyet haklarına sahip olabileceğini beyan ederek Calvo Doktrini'nin ötesine geçmiştir. Her ne kadar hükûmet yabancılara hak verebilse de, bu hakların her zaman geçici olduğunu ve yabancı hükûmetlere itiraz edilemeyeceğini söyledi.
Radikaller ayrıca Carranza'nın çalışma ilişkileri üzerine hazırlamış olduğu programını aştı. Bunlar, Şubat 1917'de, bunlar kaleme [[Meksika Anayasası|Madde 123]] kaleme alınırken, kurulu bir Anayasa'nın sekiz saatlik iş günü, nakit karkâr payı ve içindezamanında ödenecek makul bir maaş sağlanansağlanması, mülga çocuk işçiliği, kadın ve ergen işçiler, gerekli tatillerinitatillerin korumakkorunması içinhakkında hükümlerhükümleri içeriyordu, tahkim kurulları oluşturmuşoluşturulmuş ve işten çıkarılma durumunda tazminat ödenmesini de sağlamıştır.
Radikaller ayrıca kilise ve devlet ilişkisinde Carranza'nın desteklediğinden daha kapsamlı bir reform yaptılar. [[Meksika Anayasası|3.]] ve [[Meksika Anayasası|130.]] maddeler son derece [[Antiklerikalizm|antikalizeydiantiklerikalistti]]: Meksika'daki [[Katolik Kilisesi|Roma Katolik Kilisesi]]'nin tüzel kişilik olarak tanınması reddedildi;, rahiplerin çeşitli hakları reddedildi ve kamuya açık hale getirildi;, din eğitimi yasaktı;yasaklandı, kiliselerin dışındaki kamu dini ritüeliritüelleri yasaklandı; ve tüm kiliseler ulusun malı olarak millileştirildi.
Kısacası, Carranza anayasacılığın en ateşli savunucusu olmasına ve Anayasacı Ordu'ya başkanlık etmesine rağmen, 1917 [[Meksika Anayasası|Meksika]] Anayasası, Carranza'nın öngördüğü liberal anayasadan daha radikaldi.<ref>{{Kitap kaynağı | url = https://books.google.com/books?id=2HqzAAAAIAAJ&q=%22carranza+opposed%22#search_anchor | başlık = Mexico: meeting the challenge | sayfa = 64 | yayıncı = Euromoney | yıl = 1991 | isbn = 978-1-87003-159-2 | dil = İngilizce }}</ref><ref>{{Kitap kaynağı | url = https://books.google.com/books?id=jEZXAAAAMAAJ&q=%22carranza+opposed%22#search_anchor | başlık = Religion, Revolution, and Reform: New Forces for Change in Latin America | sayfa = 66 | yayıncı = Praeger | yıl = 1964 | dil = İngilizce }}</ref> Carrancistas, Anayasa Konvansiyonunda bazı önemli zaferler kazandı: [[Yürütme erki|yürütmenin]] gücü artırıldı ve [[yasama organı]]nın gücü azaldı. Başkan Yardımcısı görevi elendikaldırıldı. Yargıçlara yargı bağımsızlığını geliştirmeleri için ömür boyu görev verilmiştirverilmişti.
=== Meksika Cumhurbaşkanı, 1917–1920 ===
|
