Silvio Pellico: Revizyonlar arasındaki fark

'''Silvio Pellico''' ([[24 Haziran]] [[1788]] - [[31 Ocak]] [[1854]]), İtalyan[[İtalya]]n yurtsever, şair ve oyun yazarı. Siyasi mahkumluk günlerini anlattığı ''Le Mie prigioniPrigioni'' 'yle ([[1832]]; Benim Hapishanelerim) İtalyan milliyetçi hareketi [[Risorgimento]]'nun destek toplamasına katkıda bulunmuştur.

[[1815]]'te sahnelenen romantik trajedisi ''Francesca da Rimini'' ([[1818]]) ile büyük başarı kazandı. [[Vincenzo Monti]], [[Ugo Foscolo]], [[Giovanni Berchet]], [[Alessandro Manzoni]] gibi yazarların oluşturduğu romantik devrimci edebiyat çevresinde yer alan Pellico, [[1818]]'de ''Il Conciliatore'' adlı yurtsever gazetenin kurulmasında rol oynadı. [[1819]]'da Avusturya polisinin gazeteyi kapatması üzerine [[Ekim]] [[1820]]'de Carbonaria'ya katıldı ve vatana ihanetten tutuklandı. [[1822]]'de ölüm cezasına çarptırıldıysa da, cezası ömür boyu hapse çevrildi. [[Milano]] ve [[Venedik]] hapishaneleri ile Habsburgların siyasi mahkumlar için hapishane olarak kullandığı Spielberg Kalesi'nde 8 yıl geçirdi. [[1838]]'den sonra yaşamını karısıyla birlikte [[Torino]]'da sürdürdü. Yalın, dolaysız anlatımı, dindar yaklaşımı ve yazarın iç dünyasını ortaya koyuşuyla büyük ilgi gören ''Le mieMie prigioniPrigioni'' dışında şiir, düzyazı ve başka oyunlar da yazdı.